Άρθρα

Παράθεση συμβουλών - παραινέσεων σε μετάφραση του Μιχ. Αργυρόπουλου.

Έτος Β (1906), σ. 43

Το παρόν απόσπασμα παρατίθεται στο πλαίσιο της στήλης Μodèle de Traduction (Υπόδειγμα Μετάφρασης). Στην υποσημείωση επισημαίνεται ότι στο τουρκόφωνο μέρος του τεύχους υπάρχει πιστή μετάφραση του παρόντος αποσπάσματος στα τουρκικά από τον Saddredin Bey. Ανυπόγραφο.

Έτος Α, τχ. 8 (12 Μαΐου 1898), σ. 6

Στο παρόν απόσπασμα παρουσιάζεται η άποψη ότι το τίποτα είναι, στις σημερινές εποχές, τα πάντα. Όπως αναφέρει ο συγγραφέας το "τίποτα" έχει ιδιαίτερη επιρροή ειδικά στο ωραίο φύλο.

[Α. Μοσχίδης]

Έτος Β (1906), σ. 330

Το παρόν άρθρο εντάσσεται στη στήλη Από τους πανσέδες που τοποθετείται και ως υπέρτιτλός του.

Τχ. 9 (1902), σ. 142

Το κείμενο γράφεται ως επιστολή στον εκδότη.

Έτος Β (1906), σ. 133-136

Επιστολή του Δημητρίου Γεωργίου προς τον Θρασύβουλο Μάλη στην οποία παραθέτει τρία ουσιαστικά κείμενα. Επιδιώκοντας δε να καυτηριάσει τους "αυστηρούς λογοτεχνικούς κανόνες", πώς δηλαδή πρέπει να γράφει κανείς (με πρωτοτυπία, με τίτλους αντίστοιχους κλπ), τιτλοφορεί το κείμενο επιστολή του "Ανευ τίτλου" και τις ιστορίες που συμπεριλαμβάνει τους δίνει τον τίτλο Σχέδιον 1ον, 20ν, και 3ον. : 1ο : Η ιστορία ενός παλτό, γραμμένη κατά το σύστημα του Ταίν, συγγραφέα της ιστορίας της τέχνης. 2ο- Μετάφραση μέρους του ημερολογίου ενός "ευγενούς της δύσεως αστού" που αναφέρεται στη Σάμο, και 30: Κείμενο που αναφέρεται στην "Ακαδημία των σιωπηλών" ενός συλλόγου στην Περσία.

Έτος Β (1906), σ. 44-48

Περιγραφή του πλοίου της Κλεοπάτρας. Ταυτόχρονα μικρή αναφορά στη σχέση της Κλεοπάτρας με τον Αντώνιο.

Tο παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της στήλης Concours de Traduction (Διαγωνισμός Μετάφρασης). Aνυπόγραφο.

Έτος Α, τχ. 8 (12 Μαΐου 1898), σ. 6

Απόσπασμα στο οποίο εκφράζεται η άποψη ότι μια αξιοθαύμαστη οικογένεια μπορεί να παραλληλιστεί με ένα βασίλειο, όπου ο πατέρας είναι ο βασιλιάς, η μητέρα η βασίλισσα και τα παιδιά είναι μαζί με τους υπηρέτες οι υπήκοοι. Σημαντικότατη θέση έχουν, όμως, και οι διδάσκαλοι των παιδιών, καθώς είναι αυτοί που μοιράζονται με το βασιλιά και τη βασίλισσα την αγωγή και την εκπαίδευση των παιδιών. Έτσι, οι διδάσκαλοι των παιδιών χαρακτηρίζονται ως η κορώνα της μοναρχίας.

[Δημήτριος Βενετοκλής]

Έτος Β (1906), σ. 332

Υπογράφεται από το αρχικό Ξ.

Έτος Β (1906), σ. 137-144

Άρθρο σχετικά με την δράση των δημοσιογράφων εν καιρώ πολέμου.

Έτος Β (1906), σ. 48

Σύμφωνα με την υποσημείωση που ακολουθεί, το παρόν αποτελεί μετάφραση στα Γαλλικά (στο πλαίσιο του τελευταίου διαγωνισμού μετάφρασης) από τον Chαrles d' Agostino. Δεν αναγράφεται το ονοματεπώνυμο του αρχικού συγγραφέα του μυθιστορήματος.

Έτος Α, τχ. 8 (12 Μαΐου 1898), σ. 6

Απόσπασμα που αναφέρεται στους ποιητές και την ιδιαίτερα συναισθηματική φύση τους.

Το νέον Καρλόβασι της Σάμου

Έτος Β (1906), χ.α.

Τχ. 9 (1902), σ. 144

Στο κείμενο παρατίθεται εικόνα.

Έτος Β (1906), σ. 145-155

Άρθρο σχετικά με την ποιητική παραγωγή αλλά και την πατριωτική-πολεμική δράση της αρχαίας ποιήτριας, εναντίον των εισβολέων Σπαρτιατών κατά του Άργους.

Έτος Β (1906), σ. 49-57

Αρχικά παρατίθεται σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα. Το κείμενο αντιτίθεται στη θανατική ποινή, καθώς αυτή τάσσεται ενάντια στον ανθρωπισμό. Πηγή έμπνευσης του κειμένου αποτελεί ο διαφωτισμός.

Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της στήλης Propos Humoristiques (Λόγοι χιουμοριστικοί).

Έτος Α, τχ. 8 (12 Μαΐου 1898), σ. 6

Στο παρόν περιγράφεται η ιστορία του Ικάβ ο οποίος σε ηλικία 6 ετών γράφτηκε για πρώτη φορά στο σχολείο. Όμως, πολύ σύντομα οι δάσκαλοί του διαπίστωσαν ότι ο Ικάβ δεν μάθαινε τίποτε και κάλεσαν τον πατέρα του να τον πάρει οριστικά από εκεί. Ο πατέρας του, Edaj, τον έγραψε σε ένα καινούργιο σχολείο, όμως κι εκεί ο Ικάβ τσακώθηκε με τον Διευθυντή και έτσι δεν ξαναγύρισε στο σχολείο. Απελπισμένος ο πατέρας του εκμυστηρεύεται στον καλύτερό του φίλο Ibra το πρόβλημά του κι εκείνος του λέει να μην ανησυχεί καθώς γνωρίζει έναν καλό δάσκαλο, τον οποίο και υπόσχεται να του στείλει την επομένη στο σπίτι. Ο νέος δάσκαλος πηγαίνει στο σπίτι του Εdaj την άλλη μέρα. Ο πατέρας του τον οδήγησε στα διαμερίσματα του Ικαβ, όπου και τους άφησε μόνους. O δάσκαλος έβγαλε από την τσέπη του δύο χρυσές μπάλες και είπε στο παιδί ότι ο φίλος του ο Ibra τον έστειλε σε αυτόν για να τον ψυχαγωγήσει ρωτώντας τον ακόμη και ποια είναι τα αγαπημένα του παιχνίδια. Το παιδί ενθουσιασμένο από τα λόγια του αγκάλιασε τον νέο του δάσκαλο και του είπε ότι τον αγαπά και ότι θα κάνει ό,τι του πει. Μέσα σε μερικές μέρες η πρόοδος του μικρού ήταν θεαματική. Μελετούσε συνεχώς και μέσα σε πέντε μήνες έμαθε όλα όσα έπρεπε να μάθει. Συγκινημένος από την πρόοδο του παιδιού ο Edaj έγραψε ένα ευχαριστήριο γράμμα στο φίλο του και αυτός εντυπωσιασμένος ρώτησε τον δάσκαλο πώς κατάφερε να κάνει υπάκουο ένα παιδί τόσο ανυπόφορο.''Τον αγάπησα και αγωνίστηκα να καταλάβω τον χαρακτήρα του'', απάντησε αυτός. Κι όμως, ο ''δάσκαλος'', που τόσο καλά τα είχε καταφέρει με τον μικρό, δεν είχε πιάσει στη ζωή του ούτε πένα.

[Η Α. Σ. Ο Άγιος Χαλκηδόνος Γερμανός]

Έτος Β (1906), σ. 357

Τχ. 9 (1902), σ. 144

Έτος Β (1906), σ. 155