ID | 20 |
---|---|
Τίτλος | Ευρυδίκη |
Υπότιτλος/οι | Γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις (Έτος Α τεύχη 1-2) Γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων (Έτος Α τεύχη 3-19) Γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων (Έτος Α τεύχη 20-50) Γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων εκδιδομένη δις του μηνός υπο Αιμιλίας Κτενά Λεοντιάδος τη ευμενεί συνεργασία λογίων ομογενών (Έτος Β) Επιθεώρησις εκδιδομένη δις του μηνός εν Κωνσταντινουπόλει (Έτος Γ) |
Εξώφυλλο | |
Έναρξη έκδοσης | 1870-11-21 |
Λήξη έκδοσης | 1873-05-30 |
Τόπος έκδοσης | Κωνσταντινούπολη |
Γλώσσα | Ελληνική |
Κατηγορία Εντύπου | Περιοδικό |
Κατηγορία Γυναικείου Περιοδικού | Γυναίκα εκδότρια - γυναικείο αναγνωστικό κοινό |
Εκδοτικός Οίκος | Τυπογραφείο Κ. Πληθωνίδου (αριθμός τευχών 1-19 και 46-50), Α. Ζέλιτζ (αριθμός τευχών 20-45), για τα έτη Β' και Γ' δεν αναγράφεται το τυπογραφείο |
Συχνότητα έκδοσης | Εβδομαδιαίο |
Σχήμα σελίδας | 8 |
Ψηφιακό Αποθετήριο Κυψέλης |
|
Άλλες Βιβλιοθήκες | Ανέμη: Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών περιλαμβάνει από το Α Έτος τα τεύχη 1-19 (21/11/1870 έως 24/3/1871), από το Β Έτος υπάρχουν τα τεύχη 1-7(15/1/1872 έως 15/4/1872) και τα τεύχη 11-16 (15/6/1872 έως 30/8/1872) και ολόκληρο το Γ Έτος. Βιβλιοθήκη της Βουλής Α Έτος (1870-1871) τεύχη 1-19, 26-48, Β Έτος (1872) τεύχη 1-6 (δεν υπάρχουν όλα τα τεύχη) σε μικροφίλμ Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης (μικροφίλμ και φωτοτυπία)(http://catalog.parliament.gr/hipres/help/null/horizon/microfilms.htm) Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.) περιλαμβάνει όλα τα έτη και τα τεύχη (http://eliaserver.elia.org.gr/elia/site/content.php?sel=33&showimg=true&firstDt=0&present=343284) |
Περιγραφή | Το γυναικείο περιοδικό «Ευρυδίκη» εκδίδεται για τρία χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, από τις 21 Νοεμβρίου 1870 έως τις 30 Μαΐου 1873. Συνολικά εκδίδονται 76 τεύχη, τα οποία αποτελούνται από 878 σελίδες. Αναλυτικότερα, το πρώτο έτος αντιστοιχεί στις εξής ημερομηνίες: 21 Νοεμβρίου 1870 έως 24 Μαρτίου 1871 (1-19 τεύχος) και 14 Απριλίου 1871 έως 30 Οκτωβρίου 1871 (20-50 τεύχος). Το δεύτερο έτος με 20 τεύχη, εκδίδεται από τις 15 Ιανουαρίου 1872 έως 20 Οκτωβρίου 1872. Τέλος, το τρίτο έτος εκδίδεται από τις 8 Μαρτίου 1873 έως 30 Μαΐου 1873, σε αυτό συμπεριλαμβάνονται 6 τεύχη. Υπάρχουν πέντε διαφορετικοί τίτλοι που διατρέχουν τα τεύχη του περιοδικού. Συγκεκριμένα, ο πρώτος τίτλος ο οποίος υπάρχει στα δυο πρώτα τεύχη είναι "γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις εκδιδομένη υπό Αιμιλίας Κτενά Λεοντιάδος", ο δεύτερος, ο οποίος καλύπτει από το τρίτο έως το δέκατο ένατο τεύχος είναι "γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων". Ο τρίτος τίτλος είναι "γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων", ο οποίος υπάρχει από το εικοστό έως το πεντηκοστό τεύχος. Ο τέταρτος τίτλος, ο οποίος διατρέχει όλα τα τεύχη του δεύτερου έτους είναι "γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων εκδιδομένη δις του μηνός υπό Αιμιλίας Κτενά Λεοντιάδος τη ευμενεί συνεργασία λογίων ομογενών". Τέλος, το τρίτο έτος έχει τον τίτλο "επιθεώρησις εκδιδόμενη δις του μηνός εν Κωνσταντινουπόλει". Επιπλέον, το περιοδικό δεν έχει σταθερή περιοδικότητα ούτε σταθερό σχήμα. Αναλυτικότερα, στο πρώτο έτος από το πρώτο έως το δέκατο ένατο τεύχος είναι δίστηλο, το σχήμα του είναι όγδοο και εκδίδεται μια φορά την εβδομάδα. Από το εικοστό έως το τεσσαρακοστό όγδοο τεύχος το περιοδικό παραμένει δίστηλο, αλλάζει όμως το σχήμα και η περιοδικότητα. Πιο συγκεκριμένα,το σχήμα γίνεται τέταρτο και από εβδομαδιαίο γίνεται πενθήμερο. Όσον αφορά τα δυο τελευταία τεύχη του πρώτου έτους, οι στήλες και το σχήμα παραμένουν ίδια αλλάζει, όμως, η περιοδικότητα, εκδίδεται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Αξιοσημείωτο, είναι ότι το δεύτερο μέρος του πρώτου έτους, δηλαδή τα τεύχη 1-19/20, έχουν διαφορετικό αριθμό στις σελίδες. Στο δεύτερο έτος, γίνεται τρίστηλο, από δίστηλο, το σχήμα του παραμένει τέταρτο, αλλάζει η αρίθμηση των σελίδων και των τευχών. Το περιοδικό εκδίδεται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Το τρίτο έτος είναι εξίσου τρίστηλο, τέταρτου σχήματος και εκδίδεται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Επιπλέον, σχετικά με τη διεύθυνση του περιοδικού αλλάζει δυο φορές. Ενώ αρχικά βρισκόταν στο Γαλατά Μουσούρου Χάν 30, μεταφέρεται όπως φαίνεται στο 30 τεύχος σε νέα διεύθυνση: Γαλατά, Γιοργαντζιλάρ 37, όπου παραμένει μόνο για λίγο καιρό, αφού μετά την έκδοση 7 τευχών, στο τεύχος 38, αναγράφεται η αρχική διεύθυνση του περιοδικού, δηλαδή Γαλατά, Μουσούρου Χάν 30. Σχετικά με την συνδρομή αναφέρεται στο πρώτος τεύχος του πρώτου έτους ότι «Ετήσια συνδρομή της "Ευρυδίκης" ορίζεται εν μεν τη πρωτευούση 6 αργυρά μετζίτια, πρωπληρωτέα κατά τρίμηνον∙ εν δε τω εξωτερικώ 7 ομοίως, καθ΄ εξαμηνίαν προπληρωτέα, των συνδρομών λογιζομένων δι' εν έτος». Αντίστοιχα η τρίμηνη συνδρομή είναι 1 1/2 αργυρά μετζίτια στην Κωνσταντινούπολη και 3 1/2 στο εξωτερικό. Σε επόμενο τεύχος (τεύχ, 20, 1871, σ. 8) αναφέρεται ότι η ετήσια συνδρομή για τα προάστια είναι 6,5 αργυρά μετζίτια. Επίσης, στο 20ο τεύχος αναγράφεται και η τιμή κάθε φύλου η οποία είναι 2,5 γρόσια. Όσον αφορά τα τυπογραφεία στα οποία τυπωνόταν το περιοδικό είναι του Κ. Πληθωνίδου, στο οποίο τυπώθηκε το πρώτο έτος από το πρώτο έως το δέκατο ένατο τεύχος και τα τεύχη 46 έως 50 του πρώτου έτους, και Α[ντωνίου] Ζέλ[λ]ιτζ[ς], στο οποίο τυπώθηκαν τα τεύχη 20 έως 45. Στο Β' και στο Γ' έτος δεν αναγράφεται κάποιο τυπογραφείο. Από 21-11-1870 έως 9-1-1871 δηλαδή από τα τεύχη 1-8 του πρώτου έτους ανήκει σε ειδική επιτροπή. Από τις 15-1-1871 έως 20-10-1872 δηλαδή από το τεύχος 9 έως το τέλος του Β’ έτους (τεύχος 19/20), διευθυντής του περιοδικού είναι ο Θεμιστοκλής Κτενάς. Τέλος, από τις 8-3-1873 έως 30-5-1873, ημερομηνίες κατά τις οποίες εκδίδεται το τρίτο έτος, διευθύντρια είναι η Αιμιλία Κτενά Λεοντιάς. Το περιοδικό δεν μένει στα όρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά φτάνει και έξω από αυτά. Αναλυτικότερα αναφέρεται ότι εγγραφές γίνονται στην Κωνσταντινούπολη στο γραφείο της διεύθυνσης,στη Χρυσούπολη στον Μηνά Μπράσογλου, στη Χαλκηδόνα στο φαρμακοποιό Αντώνη Σταυρίδη, στην Αθήνα στον καθηγητή Ν. Σαρίπολο, στην Αλεξάνδρεια στον Ι. Ογνιάνοβιτζ, στη Βάρνα στον Ι. Ασπριώτη, στη Ρόδο στον Κωνσταντίνο Νικολαΐδη, στο Γαλάζι στον καθηγητή Δακόπουλο, στο Γιούγερβο στην Αικατερίνη Σολομωνίδη, στο Γύθειο στον Ν. Θ. Εξαρχάκο, στα Ιωάννινα από τον Ξανθόπουλο, στη Θεσσαλονίκη στον Β. Παππάζογλου, στην Καλλίπολη στον Β. Δροσιάση, στα Χανιά στον Ν. Μιτζιωτάκη, στο Ηράκλειο Ν. Σταυράκη Εφέντη, στις Κιδωνιές στο Γ. Μακρίδη, στη Λάρισα στον Ιεροκλή Αρχιδιάκονο και στην Δωροθέα Χριστίδη, στη Μυτιλήνη στη Σαπφώ Λαίλου, στο Μόλυβο στον Ζαφειράκη Υπανδρευμένο, στη Νικομήδεια στον Παππαδόπουλο, στη Σάμο στην Πελ. Λεκάτη, στη Σμύρνη στον Φ. Κ. Σαρίκα στη Φιλιππούπολη στο Γ. Καλλισθένη και στη Χίο στον Δημ. Φαιαρογιανίδη. Η ύλη του περιοδικού αναφέρεται κατά κύριο λόγο στην ανάλυση της φύσης και του προορισμού του γυναικείου φύλου. Παράλληλα, δημοσιεύονται άρθρα σχετικά με την εκπαίδευση και την αγωγή (φυσική και ηθική) του γυναικείου φύλου. Περιλαμβάνονται, ιστορικές και επιστημονικές μελέτες που σχετίζονται με τη γυναικεία ζωή, εκλαϊκευμένες μελέτες για αρχαίους συγγραφείς, έθιμα και ήθη, ιστορικές και γεωγραφικές αφηγήσεις. Υπάρχουν άρθρα σχετικά με δράσεις γυναικών του εξωτερικού. Από το περιοδικό δεν λείπουν άρθρα σχετικά με την Οικιακή οικονομία καθώς επίσης, σχετικά με την υγεία. Επίσης, υπάρχουν βιβλιοκριτικές, λογοτεχνία (διηγήματα, μυθιστορήματα, ποίηση), ειδήσεις, πρακτικές συμβουλές, ενημέρωση για τη βιβλιογραφία. Η έκδοση του περιοδικού Ευρυδίκη είναι μια πολύ σημαντική προσπάθεια, καθώς είναι το πρώτο περιοδικό το οποίο είναι αποτέλεσμα συλλογικής συνεργασία των γυναικών, από όλες τις περιοχές όπου κατοικεί ελληνισμός. Είναι γραμμένο, σε ελληνική καθαρεύουσα, από γυναίκες και αναφέρεται στις γυναίκες ως μητέρες, συζύγους, νεανίδες, κυρίως των μεσοαστικών στρωμάτων. Ενδεικτικά ονόματα συνεργατών γυναικών του περιοδικού είναι η Σπαφώ Λεοντιάς, η Ελένη Γκίκα/ Δώρα Ιστριάς, Julia Ward Howe, Clarisse Bader. Υπάρχουν όμως, και πολλές ανδρικές προσωπικότητες που συνεργάζονται με το περιοδικό όπως ο Ζαφειράκης Υπανδρευμένος, Ιω. Καμπούρογλους, Κλεάνθης Ν. Τριαντάφυλλος, Α. Σ. Λυβαθυνόπουλος, Α. Σπαθάκης κ.α. Άξιο αναφοράς είναι ότι ο αριθμός των συνεργατών είναι 105. |
Σχόλια | Το σχήμα του περιοδικού ποικίλλει. Αρχικά στο πρώτο έτος, από το 1 έως το 19 τεύχος ήταν 8ου σχήματος, ενώ στα επόμενα τεύχη (τχ. 20-50) το σχήμα γίνεται 4ο. Το ίδιο σχήμα (4ο) διατηρείται και στα επόμενα δυο έτη. Η περιοδικότητα του περιοδικού, επίσης, ποικίλλει. Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους (21-11-1870 έως 24-03-1871, τεύχη 1-19), το περιοδικό είναι εβδομαδιαίο με 2 στήλες. Από τις 14-04-1871 έως 20-09-1871, του ίδιου έτους (τχ. 20-48) εκδίδεται κάθε πέντε ημέρες. Τέλος, τα δυο τελευταία τεύχη του πρώτου έτους (τχ. 49-50, ημερομηνίες 14-10-1871 έως και 30-10-1871) εκδίδονται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Κατά το δεύτερο έτος έκδοσης, από 15-01-1872 έως 20-10-1872, κυκλοφορεί κάθε δεκαπέντε ημέρες και είναι τρίστηλο. Τέλος, κατά το τρίτο έτος, δηλαδή από τις 08-03-1873 έως 30-05-1873 διατηρείται η ίδια συχνότητα κυκλοφορίας (κάθε δεκαπέντε ημέρες) και ο ίδιος αριθμός στηλών (τρεις στήλες). |
Αναφορές/Βιβλιογραφία | Βαρίκα, Ελένη. «Μια δημοσιογραφία στην υπηρεσία της γυναικείας φυλής: Γυναικεία περιοδικά στον 19ο αιώνα». Διαβάζω, τχ. 198 (1988): 6-10. Βαρίκα, Ελένη. Η εξέγερση των κυριών. Η γένεση μιας φεμινιστικής συνείδησης στην Ελλάδα 1833-1907. Αθήνα: Ίδρυμα Έρευνας και Παιδείας της Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδος, 1987. σ. 67, 197. Γριβέα, Μαρία. «Το γυναικείο περιοδικό Ευρυδίκη (1870-1873). Προσπάθεια έκφρασης και διαμόρφωσης γυναικείας συλλογικής συνείδησης στο β΄μισό του 19ου αι.». Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Εργασία, 2001. Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών οι γυναίκες στην εκπαίδευση (18ος-20ός αι.): Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση. Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών, 2016. Δαλακούρα, Κατερίνα. «Γυναικεία εκδοτική δραστηριότητα στον οθωμανικό χώρο: Το φαινόμενο, οι προεκτάσεις και η πορεία του». Ημερίδα με θέμα Κυψέλη: Ψηφιακή ερευνητική βάση δεδομένων. Ο γυναικείος Τύπος στον Οθωμανικό χώρο (1845-1922). 28 Νοεμβρίου 2015, Ρέθυμνο. http://cms.fks.uoc.gr/kypseli/ Δαλακούρα, Κατερίνα. «Λόγοι για την εκπαίδευση στα ελληνικά γυναικεία περιοδικά του οθωμανικού χώρου (19ος- 1906): Η γυναικεία λαϊκή εκπαίδευση». Μνήμων, τχ. 31 (2010): 118, 127- 137. Dalakoura, Katerina. "Women and Publicity: The Emergence and Course of Women’s Press in Ottoman Context". International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. University of Crete & Hellenic Open University. 9-11 November 2018, Rethymno. Dalakoura, Katerina. "Ottoman Women’s Press in Historical Research: State of the Art and Historiographical Issues". International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. University of Crete & Hellenic Open University. 9-11 November 2018, Rethymno. Δρούλια, Λουκία & Κουτσοπανάγου, Γιώτα. Εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού Τύπου 1874-1974: εφημερίδες, περιοδικά, δημοσιογράφοι, εκδότες. τ.2. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Ι.Ν.Ε/Ε.Ι.Ε, 2008. σ. 284-286. Ζιώγου - Καστεργίου, Σιδηρούλα. Η μέση εκπαίδευση των κοριτσιών στην Ελλάδα (1830- 1893). Αθήνα: Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας (ΙΑΕΝ) - Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς (Γ.Γ.Ν.Γ.), 1986. Köksal Duygu & Falierou Anastasia. A social history of late Ottoman women: New perspectives. Boston: Brill, 2013. Ντενίση, Σοφία. Ανιχνεύοντας την ‘αόρατη’ γραφή. Γυναίκες και γραφή του ελληνικού Διαφωτισμού - Ρομαντισμού. Αθήνα: Νεφέλη, 2014. Denissi, Sophia. "Reading Euridiki [=Eurydice] (1870-1873) as the First
“Political” Women’s Periodical". International Exhibition &
Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. University of Crete & Hellenic Open University. 9-11 November 2018, Rethymno. Ριζάκη, Ειρήνη. Οι γράφουσες Ελληνίδες. Σημειώσεις για τη γυναικεία λογιοσύνη του 19ου αιώνα. Αθήνα: Κατάρτι, 2007. Σαρλικιώτη, Χαρά. «Ο γυναικείος τύπος του προηγούμενου αιώνα». Τότε, τχ. 1 (1983): 15-17. Φουρναράκη, Ελένη. Εκπαίδευση και αγωγή των κοριτσιών: Ελληνικοί προβληματισμοί 1830-1910. Ένα ανθολόγιο. Αθήνα: ΙΑΕΝ/ ΓΓΝΓ, 1987. Ψαρρά, Αγγέλικα. «Γυναικεία περιοδικά του 19ου αιώνα». Σκούπα, 2 (1979): σ. 3-8. Σημείωση: Η περιγραφή του εντύπου έχει στηριχθεί (πρωτίστως) στη μελέτη
του ίδιου του εντύπου και στην υπάρχουσα δευτερογενή βιβλιογραφία. |
# | ID | Τίτλος | Υπότιτλος/οι | Έντυπο | Στοιχεία βιβλιογραφικής αναφοράς | Περίληψη | Πρωτότυπο | Μεταφρασμένο | Τίτλος πρωτότυπου (για μεταφρασμένο) | Γλώσσα πρωτότυπου | Συγγραφέας πρωτότυπου (για μεταφρασμένο) | Σχόλια |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
261 | 5152 | Βιογραφικά σκιαγραφήματα ενδόξων γυναικών | Α' Δεσποσύνη Φρειδερίκα Βρέμερ | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 35 (30 Ιουνίου 1871), σ. 121-122 | Αναφέρεται ότι ο Βρέμερ πούλησε την περιουσία του στη Φινλανδία το 1805 πριν κατακτηθεί από τους Ρώσους για να προστατεύσει τις δυο μικρές του κόρες. Εγκαταστάθηκε στη Σουηδία. Στη συνέχεια αναφέρεται ότι η Φρειδερίκα γεννήθηκε το έτος 1802 και έκανε ταξίδια στη Νορβηγία και την Αμερική. Η Φρειδερίκα αφού τελείωσε τις σπουδές της έγινε δασκάλα, αργότερα έγινε καθηγήτρια σε κάποιο λύκειο γυναικών. επίσης, γίνεται λόγος για το γεγονός ότι εκτός από τα Σουηδικά μιλούσε Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά. Έγραψε στα Σουηδικά διάφορα έργα τα οποία συμπεριλήφθησαν στην συλλογή της «Σουηδικήν Ανθολογίαν». Τα πρώτα της έργα εκδόθηκαν με τον τίτλο «Σκηναί του ημερήσιου βίου». Τα έργα της είχαν μεταφραστεί στα γερμανικά, τα αγγλικά, τα ολλανδικά, τα ιταλικά, τα γαλλικά. Έγραψε και ένα βιβλίο σχετικά με τις περιηγήσεις της. Επίσης, έχουν δημοσιευτεί και επιστολές της προς την αδερφή της. Τέλος αναφέρεται ότι σύμφωνα με την εφημερίδα «Βελγική Ανεξαρτησία» ο θάνατό της ότι ήταν εθνική συμφορά. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. | |||
262 | 5153 | Περίληψις του «περί οικονομίας» διαλόγου του Σωκράτους. | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 35 (30 Ιουνίου 1871), σ. 122-123 Έτος Α, τχ. 40 (30 Ιουλίου 1871), σ. 162-164 Έτος Α, τχ. 41 (5 Αυγούστου 1871), σ. 170-171 Έτος Α, τχ. 42 (10 Αυγούστου 1871), σ. 183 Έτος Α, τχ. 45 (1 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 203 | Αρχικά αναφέρεται από την αρθρογράφο ότι η ελληνική μόρφωση πρέπει να στοχεύει στη διδασκαλία των καθηκόντων εκάστων των φύλων, ώστε να μπορούν να έχουν μια καλή ζωή. Για το λόγο αυτό υποστηρίζει πρέπει να διδάσκονται τα έργα των αρχαίων και όχι τα μυθιστορήματα, τα οποία θεωρεί ανήθικα. Καλεί τις γυναίκες που γράφουν στο περιοδικό να γράφουν για τα συγγράμματα των αρχαίων Ελλήνων. Στη συνέχεια παραθέτει την περίληψη από το «Περί οικονομίας» του Σωκράτη. Σε ένα διάλογο του Σωκράτη με τον Ισχόμαχο, ο Σωκράτης ρωτάει τον Ισχόμαχο αν έχει εντρυφήσει στη γυναίκα του τα καθήκοντά της στο σπίτι ή αν η γυναίκα του έχει εκπαιδευτεί από τους γονείς της. Αυτή είναι η αρχή του διαλόγου ο οποίος αναφέρεται αναλυτικά στα γυναικεία καθήκοντα και στον τρόπο με τον οποίο ο Ισχόμαχος δίδαξε στη γυναίκα του τα καθήκοντά της. Ακολούθησε μια αφήγηση από τον Ισχόμαχο για ένα διάλογο που είχε με τη γυναίκα του σχετικά με τα καθήκοντά της στο σπίτι. Σε επόμενο τεύχος, αναφέρεται πως ο Ισχόμαχος δίδαξε στη γυναίκα του τη θεωρία του γάμου. Αναλυτικότερα, ο Ισχόμαχος απέδειξε στη γυναίκα του ότι απαραίτητο σε ένα γάμο είναι η απόκτηση παιδιών και η σωστή διαχείριση όσων αποκτήθηκαν για τη διατήρηση αυτών. Επίσης, αναφέρει ότι καθήκον της γυναίκας είναι να ασχολείται με τα του σπιτιού και του άνδρα με τις εργασίες εκτός του οίκου. Για το λόγο αυτό είναι πλασμένος με τέτοιο τρόπο ο άνδρας ώστε να αντέχει τις αντιξοότητες των εκτός του σπιτιού εργασιών και η γυναίκα είναι ασθενέστερη του άνδρα, αλλά περισσότερο φιλόστοργος γιατί προορίζεται για να φροντίζει τα παιδιά της. Αναφέρεται σε διάφορα στοιχεία τα οποία υπάρχουν περισσότερο στον ένα και λιγότερο στον άλλον, όμως, αυτά μαζί συγκροτούν τον τέλειο άνθρωπο. Ο Ισχόμαχος, στη συνέχεια, διηγείται στο Σωκράτη πως μίλησε στη γυναίκα του για τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει καλή οικοδέσποινα και πως η τάξη των πραγμάτων θα την βοηθούσε να διαχειρίζεται καλύτερα τα του οίκου. Επιπρόσθετα, αφού η συζήτηση σχετικά με τη γυναίκα του τελειώνει ο Σωκράτης λέει στον Ισχόμαχο ότι αφού δίδαξε αρκετά καλά τη γυναίκα του πρέπει να διδαχθεί και ο ίδιος για να γίνει καλός και αγαθός. Ο Ισχόμαχος λέει στο Σωκράτη ότι τιμά τους θεούς και προσπαθεί να φέρνει εις πέρας τις υποχρεώσεις του και να αυξήσει τα χρήματά του και εξηγεί του λόγους που θέλει να έχει χρήματα (για να μπορεί να τιμά μεγαλόπρεπα του θεούς, να βοηθάει όποιο έχει ανάγκη και να προσφέρει στην πόλη του). Σε επόμενο τεύχος, ο Ισχόμαχος εξηγεί στον Σωκράτη πώς παραμένει υγιής και διατηρεί τη δύναμή του. Ακολουθεί συζήτηση μεταξύ των δυο ανδρών για την διοίκηση των έργων εκτός του σπιτιού, για τα καθήκοντα του άνδρα. Τέλος, η συζήτησή τους σχετίζεται με τις εργασίες που πρέπει ο καθένας να αναλαμβάνει. | Ναι | Ελληνική | Άρθρο σε συνέχειες. | ||||
263 | 5154 | Μανδάνα η Αλγέρια | (διήγημα) | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 35 (30 Ιουνίου 1871), σ.124-125 | Το διήγημα πραγματεύεται τον αγώνα που έδωσε η Μαδινά και ο Σέιδη- Βέν, ο σύζυγός της, για την απελευθέρωση της Αλγερίας. Το διήγημα καταλήγει με το θάνατο των δυο συζύγων αγωνιζόμενοι για την πατρίδα τους. | Ναι | Ελληνική | Το διήγημα δεν υπογράφεται, αντί αυτού υπάρχουν τρεις τελείες. | |||
264 | 5155 | Χωρίς τίτλο | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 35 (30 Ιουνίου 1871), σ. 125 | Το παρόν άρθρο αναφέρεται στη γυναικεία εκπαίδευση. Αναλυτικότερα, γίνεται λόγος για την προσπάθεια του παρθεναγωγείου, που βρισκόταν στο Ηράκλειο της Κρήτης, να διδάξει τις κοπέλες να γίνονται σωστές μητέρες και να αναθρέφουν σωστούς πολίτες. Αν και καταβάλλεται, σύμφωνα με την αρθρογράφο, μεγάλη προσπάθεια από τους αρμόδιους, υπάρχουν ελλείψεις. Τέλος, σχολιάζει ότι μπορεί το παρθεναγωγείο να φιλοξενήσει και άλλες Οθωμανίδες ή και άλλων εθνικοτήτων κορίτσια όπως συμβαίνει και σε άλλα παρθεναγωγεία, όπου τα κορίτσια επιθυμούν να διδαχθούν την ελληνική γλώσσα. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. Αναγράφεται η ημερομηνία και ο τόπος από τον οποίο αποστέλλεται: Ηράκλειον (Κρήτης) 22 Ιουνίου 1871. Δημοσιεύεται ως Ιδιαιτέρα αλληλογραφία "Ευρυδίκης". | ||||
265 | 5156 | Σχέδιον δέκατον τρίτον | Πλέξιμον δικτυωτόν (κροσέ) | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 35 (30 Ιουνίου 1871), σ. 125 | Περιγράφεται το εργόχειρο. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. Υπάρχει και εικόνα του εργόχειρου. | |||
266 | 5157 | Προλήψεις του λαού περί την ιατρικήν | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 35 (30 Ιουνίου 1871), σ. 125-126 | Ο αρθρογράφος σχολιάζει αυτό που λέγεται ότι ,δηλαδή, η ιατρική είναι επιστήμη συμπερασματική και όχι συγκεκριμένη. Έτσι, όλοι οι άνθρωποι θεωρούν τους εαυτούς τους ιατρούς. Ο αρθρογράφος, στη συνέχεια, αναφέρει διάφορες καταστάσεις κατά τις οποίες οι άνθρωποι βγάζουν συμπεράσματα ως γιατροί. | Ναι | Ελληνική | Το άρθρο αποστέλλεται από την Αθήνα. | ||||
267 | 5158 | Απόσπασμα εκ των ασμάτων του Σέλμα κατά τον Άγγλον Οσσιανόν | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 35 (30 Ιουνίου 1871), σ. 126-127 | Παρατίθενται μελοποιημένοι στίχοι. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. | ||||
268 | 5159 | Συγχαρητήριος επιστολή | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 35 (30 Ιουνίου 1871), σ. 127-128 | Ναι | Ελληνική | Ποίημα από την έκθεση Μιστριώτου από τον ποιητικό διαγωνισμό 1871. Ο ποιητής στο τέλος του ποιήματος γράφει: Εν Κωνσταντινουπόλει. Μάϊος 1870. Δημοσιεύεται στη στήλη "Ποιήσεις". | |||||
269 | 5160 | Οι Έλληνες εθελονταί εν Γαλλία | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 35 (30 Ιουνίου 1871), σ.128 | Ο/η αρθρογράφος σχολιάζει ότι ο Κ. Π. Βωδέν εξέδωσε φυλλάδιο με τον παραπάνω τίτλο αλλά η μετάφρασή του δεν μπορεί να αναγγελθεί στο περιοδικό, αλλά σε πολιτική εφημερίδα. Στο κείμενό του ο Βωδέν αφηγείται την αφοσίωση υπέρ της πατρίδα του από τους Έλληνες εθελοντές, και αναφέρεται ότι αξίζουν τιμές προς τη μνήμη αυτών όχι μόνο για τη βοήθεια που προσέφεραν αλλά και για την ελληνική ταυτότητα που ανέδειξαν κατά την παραμονή τους στη Γαλλία. Αναφέρει ότι παρόλο που κατέληξε σε εμφύλιο πόλεμο, ο ξένος πόλεμος στη Γαλλία, οι Έλληνες όχι μόνο δεν συμμετείχαν σε αυτές τις αδικίες αλλά προσπαθούσαν να τις αποτρέψουν. Τέλος, αναφέρονται ευχαριστίες προς τον Βωδέν. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. | ||||
270 | 5161 | [Αίνιγμα 7] | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 34 (25 Ιουνίου 1871), σ.120 | Παρατίθεται αίνιγμα προς λύση. | Ναι | Ελληνική | Ν.Ε. Γύθειον. | ||||
271 | 5164 | Μέγιστον εν ελαχίστω | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 36 (5 Ιουλίου 1871), σ. 130-132 | Στην αρχή του άρθρου, η αρθρογράφος καλεί τις αναγνώστριες να μην την κρίνουν γιατί γράφει ενώ δεν ξέρει πολλά, αλλά να την ακολουθήσουν και να γράψουν και αυτές. Στη συνέχεια αναφέρεται στη θάλασσα, στα ζώα και τα φυτά που υπάρχουν στη θάλασσα και την ξηρά. Επιπλέον, σχολιάζει τον άνθρωπο ο οποίος είναι πιο αδύναμος από τα ζώα αλλά είναι νοήμων. Τέλος, αναφέρει ότι ο Θεός φρόντισε ώστε ο άνθρωπος όταν πεθάνει να κατοικήσει στο ουρανό. | Ναι | Ελληνική | Εν Αθήναις, Ιούνιος 1871. | ||||
272 | 5165 | Οι γάμοι εν Νυβία | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 36 (5 Ιουλίου 1871), σ. 133-135 | Το άρθρο πραγματεύεται το έθιμο του γάμου στη Νυβία, το οποίο σκιαγραφείται μέσα από το γάμο της Μελλάχ και του Ζαβέλ. Αναφέρεται ότι η μέλλουσα νύφη λάμβανε τα δώρα, ο αριθμός των οποίων έδειχνε τις ευτυχισμένες μέρες του γάμου. Οι καλεσμένοι πήγαιναν στον πατέρα της νύφης και σύμφωνα με το έθιμο, τον χαιρετούσαν με χειραψία, μετά έφεραν το χέρι του στο στήθος τους, μετά το φιλούσαν και τέλος το έβαζαν στο μέτωπο τους και στη συνέχεια προχωρούσαν για να καθίσουν στα τραπέζια. Τα κορίτσια παντρεύονταν σε ηλικία δέκα έως έντεκα ετών. Στη συνέχεια, αναφέρει ότι αν η μελλόνυμφη είχε παραπανίσια κιλά την έκλειναν σε ένα δωμάτιο με μεγάλη θερμοκρασία για τρεις μήνες, ντυμένη με πολύ βαριά ρούχα με τα οποία ήταν καλυμμένη μέχρι το λαιμό (στενά μέχρι το λαιμό, πλατιά από τη μέση και κάτω), ώστε να χάσει κιλά. Ακολουθεί το ντύσιμο της νύφης. Αναφέρεται ότι άλειφαν όλο το σώμα της με λίπος από πρόβατο και στη συνέχεια δυο δούλες την άλειφαν με διάφορα έλαια. Στη συνέχεια, περιγράφεται ο τρόπος που ήταν φτιαγμένα τα μαλλιά της νύφης. Η αρθρογράφος σχολιάζει ότι παρά τη μεγάλη προσοχή που έδιναν για τα μαλλιά δεν υπήρχε αντίστοιχο ενδιαφέρον για το νυφικό φόρεμα, το οποίο ήταν ένα απλό φόρεμα, που έφτανε έως το γόνατο. Στις δυο το μεσημέρι ανακηρύχτηκε ότι ο γαμπρός ερχόταν να παραλάβει τη νύφη, με συνοδεία αλόγων αλλά και πεζών. Περιγράφεται αναλυτικά η ενδυμασία του νεαρού άνδρα, ο οποίος ομοίαζε κατά πολύ σε ιππότη, όπως σχολιάζει η αρθρογράφος. Επιπλέον, αναφέρονται τα δώρα που προσέφερε ο γαμπρός: δούλους και ζώα ως ανταμοιβή για τα έξοδα του γάμου, κειμήλια τα οποία ήταν για τη νύφη και χρήματα τα οποία δίνονταν στη μητέρα σε περίπτωση διαζυγίου, κάτι το οποίο συνηθιζόταν στη Νυβία. Σχολιάζεται ότι όταν το ζευγάρι χώριζε η μητέρα είχε και τα δυο της παιδιά έως το έβδομο έτος, μετά τα αγόρια πήγαιναν στον πατέρα τους, ενώ τα κορίτσια έμεναν με τη μητέρα τους. Όταν ξεκινούσε η τελετή ο πατέρας της νύφης από το δεξί του χέρι κρατούσε μια λαμπάδα και στο αριστερό ένα δοχείο γεμάτο με κάποιο υγρό. Κρατώντας τα απευθύνθηκε στο ζευγάρι και είπε ο παραβάτης ας σβηστεί από το φως και έσβησε τη λαμπάδα και αυτός που θα καταπατήσει τους όρκους του να επανέλθει στη γη όπως το υγρό και έριξε λίγο στα πόδια του. Αφού πήραν την ευλογία του θεού και έδιωξαν τα κακά πνεύματα από το ζευγάρι, θυσίασαν δυο βόδια, μια έγκυο καμήλα και πενήντα πρόβατα, το κρέας των όποιων μοιραζόταν στους φτωχούς. Μετά από μια ώρα που θα έδυε ο ήλιος πριν περάσει το κατώφλι η νύφη μοίραζε τρόφιμα στους φτωχούς. Τέλος, αναφέρει ότι την επόμενη μέρα του γάμου, στο κρεβάτι που είχαν κοιμηθεί οι νεόνυμφοι έριχναν σιτάρι ώστε να ευπορήσει η οικογένεια. | Ναι | Ελληνική | |||||
273 | 5166 | Ο άνθρωπος και ο θάνατος | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 36 (5 Ιουλίου 1871), σ. 135 | Το άρθρο πραγματεύεται τον τρόπο που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος το θάνατο. Αναφέρεται ότι όταν συνοδεύει κάποιος, κάποιον συγγενή ή φίλο του στην τελευταία του κατοικία, περνάνε διάφορες σκέψεις από το μυαλό του, σχετικά με το τι επιφυλάσσει για τον καθένα το μέλλον. Στη συνέχεια, αναφέρονται κάποιες σκέψεις που έχει εκείνες τις στιγμές και τον επαναφέρουν από τη δυσθυμία. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. | ||||
274 | 5167 | Νύξ | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 36 (5 Ιουλίου 1871), σ. 135-136 | Ο/ η αρθρογράφος αναρωτιέται σχετικά με τον αν υπάρχει ή όχι κάτι άλλο στο σύμπαν εκτός από αυτό που βλέπει. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. | ||||
275 | 5168 | Τα δάκρυα | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 36 (5 Ιουλίου 1871), σ. 136 | Ο/η αρθρογράφος αναρωτιέται για τον τρόπο που δακρύζει ο άνθρωπος, καθώς και για την πηγή των δακρύων. Στη συνέχεια, κατηγοριοποιεί τα δάκρυα ανάλογα με τις καταστάσεις (χαρά ή λύπη). | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. | ||||
276 | 5169 | Δόξα και Έρως | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 36 (5 Ιουλίου 1871), σ.136 | Αναφέρεται ότι η δύναμη αυτών των θεοτήτων καταπιέζει το μυαλό και την καρδιά των ανθρώπων, από τη στιγμή της γέννησης έως και το θάνατο. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. Στο τέλος υπάρχουν τρεις τελείες αντί ονόματος μέσα σε παρένθεση. | ||||
277 | 5170 | [Αίνιγμα-λύση 8] | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 35 (30 Ιουνίου 1871), σ. 128 | Παρατίθεται ένα αίνιγμα προς λύση, η λύση του αινίγματος τους τχ. 31 καθώς και το όνομα της κυρίας που απάντησε σωστά. (Δέσποινα Τ....). Επίσης, παρατίθεται η λύση του αινίγματος του τχ. 34 και τα ονόματα όσων έστειλαν τη σωστή λύση. | Ναι | Ελληνική | Το αίνιγμα είναι ανυπόγραφο. Η λύση του αινίγματος παρατίθεται μέσα από ένα ποίημα από την Μ. Ε. | ||||
278 | 5187 | Κλέων και Ιάνθη | Ο Κλέων και η Ιάνθη ανευρίσκουσι τον πατέρα αυτών, τα δυστυχή τέκνα, αναχώρησις εκ του γενεθλίου χωρίου, τα συμβάντα της οδοιπορίας των, τί έγινον η Ελένη αφού εγκατέλειψε τα τέκνα της, επί ματαίω τα τέκνα ζητούσι την μητέρα των, η οικογένεια του Ανθρακέως | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 36 (5 Ιουλίου 1871), σ. 132-133 Έτος Α, τχ. 37 (10 Ιουλίου 1871), σ. 139-141 Έτος Α, τχ. 38 (20 Ιουλίου 1871), σ. 147-148 Έτος Α, τχ. 39 (25 Ιουλίου 1871), σ. 157 Έτος Α, τχ. 41 (5 Αυγούστου 1871), σ. 173-175 Έτος Α, τχ. 44 (26 Αυγούστου 1871), σ. 198-199 Έτος Α, τχ. 48 (29 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 230-231 Έτος Α, τχ. 49 (14 Οκτωβρίου 1871), σ. 236-237 | Το διήγημα αναφέρεται στις δυσκολίες που αντιμετώπισαν τα δυο αδέρφια, ο Κλέων και η Ιάνθη αρχικά με το θάνατο του πατέρα τους και στη συνέχεια όταν χάθηκε και η μητέρα τους. | Ναι | Ελληνική | Το διήγημα αυτό είναι ανυπόγραφο και είναι σε συνέχειες. | |||
279 | 5188 | Χριστίνη δε Βελζιοζόο | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 37 (10 Ιουλίου 1871), σ. 143 | Το παρόν άρθρο αναφέρεται στον αγώνα που έδωσε η μετέπειτα πριγκίπισσα Βελζιοζόο, για την απελευθέρωση της Ιταλίας. Αναφέρεται ότι πατέρας της ήταν ο Ισίδωρος Τριβούλζιο και ο σύζυγός της ο πρίγκιπας Βελζιοζόο. Σχολιάζεται ότι αναγκάστηκε να φύγει από την Ιταλία, πήγε στο Παρίσι όπου προσέφερε και πάλι βοήθεια προς τους συμπατριώτες της. Στα 1860 επέστρεψε στα Μεδιόλανα όπου αφιέρωσε την υπόλοιπη ζωή της στην οικογένεια και τα παιδιά της. | Ναι | Ελληνική | Υπάρχει η ένδειξη "Τύπος" στο τέλος του άρθρου. | ||||
280 | 5189 | Ασιατική οπτασία | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 37 (10 Ιουλίου 1871), σ. 142-143 | Στο παρόν αναφέρεται ότι κάποιος ενώ καθόταν σε μια κορυφή βουνού και ξεκουραζόταν άκουσε μια μελωδία. Αναφέρει ότι σχετικές ιστορίες έχει ξανά ακούσει, ότι δηλαδή απέναντι από εκεί που καθόταν υπήρχε ένας βράχος από τον οποίο πολλοί είχαν ακούσει τη μελωδία κανένας όμως ποτέ δεν είχε δει το μελωδό. Τότε εμφανίστηκε σε αυτόν μια οπτασία η οποία του έδειξε πως είναι η ζωή των ανθρώπων γεμάτη από φθόνο, δεισιδαιμονία και στη συνέχεια του έδειξε την άλλη όψη, αυτή της χαράς. Ύστερα η οπτασία εξαφανίστηκε και ο πρωταγωνιστής προσπαθούσε να δει ξανά όσα έβλεπε αλλά αυτό που έβλεπε ήταν, πλέον, η πραγματικότητα. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. |
# | Συντάκτης/τρια |
---|---|
1 | Κτενά-Λεοντιάς, Αιμιλία |
# | Ιδιοκτήτης/τρια |
---|---|
1 | Κτενά-Λεοντιάς, Αιμιλία |
# | Έντυπο | Είδος Περιοδικού |
---|---|---|
1 | Ευρυδίκη | Ποικίλης ύλης |
# | Εκδότης/τρια | Έντυπο |
---|---|---|
1 | Κτενά-Λεοντιάς, Αιμιλία | Ευρυδίκη |