ID | 20 |
---|---|
Τίτλος | Ευρυδίκη |
Υπότιτλος/οι | Γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις (Έτος Α τεύχη 1-2) Γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων (Έτος Α τεύχη 3-19) Γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων (Έτος Α τεύχη 20-50) Γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων εκδιδομένη δις του μηνός υπο Αιμιλίας Κτενά Λεοντιάδος τη ευμενεί συνεργασία λογίων ομογενών (Έτος Β) Επιθεώρησις εκδιδομένη δις του μηνός εν Κωνσταντινουπόλει (Έτος Γ) |
Εξώφυλλο | |
Έναρξη έκδοσης | 1870-11-21 |
Λήξη έκδοσης | 1873-05-30 |
Τόπος έκδοσης | Κωνσταντινούπολη |
Γλώσσα | Ελληνική |
Κατηγορία Εντύπου | Περιοδικό |
Κατηγορία Γυναικείου Περιοδικού | Γυναίκα εκδότρια - γυναικείο αναγνωστικό κοινό |
Εκδοτικός Οίκος | Τυπογραφείο Κ. Πληθωνίδου (αριθμός τευχών 1-19 και 46-50), Α. Ζέλιτζ (αριθμός τευχών 20-45), για τα έτη Β' και Γ' δεν αναγράφεται το τυπογραφείο |
Συχνότητα έκδοσης | Εβδομαδιαίο |
Σχήμα σελίδας | 8 |
Ψηφιακό Αποθετήριο Κυψέλης |
|
Άλλες Βιβλιοθήκες | Ανέμη: Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών περιλαμβάνει από το Α Έτος τα τεύχη 1-19 (21/11/1870 έως 24/3/1871), από το Β Έτος υπάρχουν τα τεύχη 1-7(15/1/1872 έως 15/4/1872) και τα τεύχη 11-16 (15/6/1872 έως 30/8/1872) και ολόκληρο το Γ Έτος. Βιβλιοθήκη της Βουλής Α Έτος (1870-1871) τεύχη 1-19, 26-48, Β Έτος (1872) τεύχη 1-6 (δεν υπάρχουν όλα τα τεύχη) σε μικροφίλμ Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης (μικροφίλμ και φωτοτυπία)(http://catalog.parliament.gr/hipres/help/null/horizon/microfilms.htm) Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.) περιλαμβάνει όλα τα έτη και τα τεύχη (http://eliaserver.elia.org.gr/elia/site/content.php?sel=33&showimg=true&firstDt=0&present=343284) |
Περιγραφή | Το γυναικείο περιοδικό «Ευρυδίκη» εκδίδεται για τρία χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, από τις 21 Νοεμβρίου 1870 έως τις 30 Μαΐου 1873. Συνολικά εκδίδονται 76 τεύχη, τα οποία αποτελούνται από 878 σελίδες. Αναλυτικότερα, το πρώτο έτος αντιστοιχεί στις εξής ημερομηνίες: 21 Νοεμβρίου 1870 έως 24 Μαρτίου 1871 (1-19 τεύχος) και 14 Απριλίου 1871 έως 30 Οκτωβρίου 1871 (20-50 τεύχος). Το δεύτερο έτος με 20 τεύχη, εκδίδεται από τις 15 Ιανουαρίου 1872 έως 20 Οκτωβρίου 1872. Τέλος, το τρίτο έτος εκδίδεται από τις 8 Μαρτίου 1873 έως 30 Μαΐου 1873, σε αυτό συμπεριλαμβάνονται 6 τεύχη. Υπάρχουν πέντε διαφορετικοί τίτλοι που διατρέχουν τα τεύχη του περιοδικού. Συγκεκριμένα, ο πρώτος τίτλος ο οποίος υπάρχει στα δυο πρώτα τεύχη είναι "γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις εκδιδομένη υπό Αιμιλίας Κτενά Λεοντιάδος", ο δεύτερος, ο οποίος καλύπτει από το τρίτο έως το δέκατο ένατο τεύχος είναι "γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων". Ο τρίτος τίτλος είναι "γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων", ο οποίος υπάρχει από το εικοστό έως το πεντηκοστό τεύχος. Ο τέταρτος τίτλος, ο οποίος διατρέχει όλα τα τεύχη του δεύτερου έτους είναι "γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων εκδιδομένη δις του μηνός υπό Αιμιλίας Κτενά Λεοντιάδος τη ευμενεί συνεργασία λογίων ομογενών". Τέλος, το τρίτο έτος έχει τον τίτλο "επιθεώρησις εκδιδόμενη δις του μηνός εν Κωνσταντινουπόλει". Επιπλέον, το περιοδικό δεν έχει σταθερή περιοδικότητα ούτε σταθερό σχήμα. Αναλυτικότερα, στο πρώτο έτος από το πρώτο έως το δέκατο ένατο τεύχος είναι δίστηλο, το σχήμα του είναι όγδοο και εκδίδεται μια φορά την εβδομάδα. Από το εικοστό έως το τεσσαρακοστό όγδοο τεύχος το περιοδικό παραμένει δίστηλο, αλλάζει όμως το σχήμα και η περιοδικότητα. Πιο συγκεκριμένα,το σχήμα γίνεται τέταρτο και από εβδομαδιαίο γίνεται πενθήμερο. Όσον αφορά τα δυο τελευταία τεύχη του πρώτου έτους, οι στήλες και το σχήμα παραμένουν ίδια αλλάζει, όμως, η περιοδικότητα, εκδίδεται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Αξιοσημείωτο, είναι ότι το δεύτερο μέρος του πρώτου έτους, δηλαδή τα τεύχη 1-19/20, έχουν διαφορετικό αριθμό στις σελίδες. Στο δεύτερο έτος, γίνεται τρίστηλο, από δίστηλο, το σχήμα του παραμένει τέταρτο, αλλάζει η αρίθμηση των σελίδων και των τευχών. Το περιοδικό εκδίδεται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Το τρίτο έτος είναι εξίσου τρίστηλο, τέταρτου σχήματος και εκδίδεται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Επιπλέον, σχετικά με τη διεύθυνση του περιοδικού αλλάζει δυο φορές. Ενώ αρχικά βρισκόταν στο Γαλατά Μουσούρου Χάν 30, μεταφέρεται όπως φαίνεται στο 30 τεύχος σε νέα διεύθυνση: Γαλατά, Γιοργαντζιλάρ 37, όπου παραμένει μόνο για λίγο καιρό, αφού μετά την έκδοση 7 τευχών, στο τεύχος 38, αναγράφεται η αρχική διεύθυνση του περιοδικού, δηλαδή Γαλατά, Μουσούρου Χάν 30. Σχετικά με την συνδρομή αναφέρεται στο πρώτος τεύχος του πρώτου έτους ότι «Ετήσια συνδρομή της "Ευρυδίκης" ορίζεται εν μεν τη πρωτευούση 6 αργυρά μετζίτια, πρωπληρωτέα κατά τρίμηνον∙ εν δε τω εξωτερικώ 7 ομοίως, καθ΄ εξαμηνίαν προπληρωτέα, των συνδρομών λογιζομένων δι' εν έτος». Αντίστοιχα η τρίμηνη συνδρομή είναι 1 1/2 αργυρά μετζίτια στην Κωνσταντινούπολη και 3 1/2 στο εξωτερικό. Σε επόμενο τεύχος (τεύχ, 20, 1871, σ. 8) αναφέρεται ότι η ετήσια συνδρομή για τα προάστια είναι 6,5 αργυρά μετζίτια. Επίσης, στο 20ο τεύχος αναγράφεται και η τιμή κάθε φύλου η οποία είναι 2,5 γρόσια. Όσον αφορά τα τυπογραφεία στα οποία τυπωνόταν το περιοδικό είναι του Κ. Πληθωνίδου, στο οποίο τυπώθηκε το πρώτο έτος από το πρώτο έως το δέκατο ένατο τεύχος και τα τεύχη 46 έως 50 του πρώτου έτους, και Α[ντωνίου] Ζέλ[λ]ιτζ[ς], στο οποίο τυπώθηκαν τα τεύχη 20 έως 45. Στο Β' και στο Γ' έτος δεν αναγράφεται κάποιο τυπογραφείο. Από 21-11-1870 έως 9-1-1871 δηλαδή από τα τεύχη 1-8 του πρώτου έτους ανήκει σε ειδική επιτροπή. Από τις 15-1-1871 έως 20-10-1872 δηλαδή από το τεύχος 9 έως το τέλος του Β’ έτους (τεύχος 19/20), διευθυντής του περιοδικού είναι ο Θεμιστοκλής Κτενάς. Τέλος, από τις 8-3-1873 έως 30-5-1873, ημερομηνίες κατά τις οποίες εκδίδεται το τρίτο έτος, διευθύντρια είναι η Αιμιλία Κτενά Λεοντιάς. Το περιοδικό δεν μένει στα όρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά φτάνει και έξω από αυτά. Αναλυτικότερα αναφέρεται ότι εγγραφές γίνονται στην Κωνσταντινούπολη στο γραφείο της διεύθυνσης,στη Χρυσούπολη στον Μηνά Μπράσογλου, στη Χαλκηδόνα στο φαρμακοποιό Αντώνη Σταυρίδη, στην Αθήνα στον καθηγητή Ν. Σαρίπολο, στην Αλεξάνδρεια στον Ι. Ογνιάνοβιτζ, στη Βάρνα στον Ι. Ασπριώτη, στη Ρόδο στον Κωνσταντίνο Νικολαΐδη, στο Γαλάζι στον καθηγητή Δακόπουλο, στο Γιούγερβο στην Αικατερίνη Σολομωνίδη, στο Γύθειο στον Ν. Θ. Εξαρχάκο, στα Ιωάννινα από τον Ξανθόπουλο, στη Θεσσαλονίκη στον Β. Παππάζογλου, στην Καλλίπολη στον Β. Δροσιάση, στα Χανιά στον Ν. Μιτζιωτάκη, στο Ηράκλειο Ν. Σταυράκη Εφέντη, στις Κιδωνιές στο Γ. Μακρίδη, στη Λάρισα στον Ιεροκλή Αρχιδιάκονο και στην Δωροθέα Χριστίδη, στη Μυτιλήνη στη Σαπφώ Λαίλου, στο Μόλυβο στον Ζαφειράκη Υπανδρευμένο, στη Νικομήδεια στον Παππαδόπουλο, στη Σάμο στην Πελ. Λεκάτη, στη Σμύρνη στον Φ. Κ. Σαρίκα στη Φιλιππούπολη στο Γ. Καλλισθένη και στη Χίο στον Δημ. Φαιαρογιανίδη. Η ύλη του περιοδικού αναφέρεται κατά κύριο λόγο στην ανάλυση της φύσης και του προορισμού του γυναικείου φύλου. Παράλληλα, δημοσιεύονται άρθρα σχετικά με την εκπαίδευση και την αγωγή (φυσική και ηθική) του γυναικείου φύλου. Περιλαμβάνονται, ιστορικές και επιστημονικές μελέτες που σχετίζονται με τη γυναικεία ζωή, εκλαϊκευμένες μελέτες για αρχαίους συγγραφείς, έθιμα και ήθη, ιστορικές και γεωγραφικές αφηγήσεις. Υπάρχουν άρθρα σχετικά με δράσεις γυναικών του εξωτερικού. Από το περιοδικό δεν λείπουν άρθρα σχετικά με την Οικιακή οικονομία καθώς επίσης, σχετικά με την υγεία. Επίσης, υπάρχουν βιβλιοκριτικές, λογοτεχνία (διηγήματα, μυθιστορήματα, ποίηση), ειδήσεις, πρακτικές συμβουλές, ενημέρωση για τη βιβλιογραφία. Η έκδοση του περιοδικού Ευρυδίκη είναι μια πολύ σημαντική προσπάθεια, καθώς είναι το πρώτο περιοδικό το οποίο είναι αποτέλεσμα συλλογικής συνεργασία των γυναικών, από όλες τις περιοχές όπου κατοικεί ελληνισμός. Είναι γραμμένο, σε ελληνική καθαρεύουσα, από γυναίκες και αναφέρεται στις γυναίκες ως μητέρες, συζύγους, νεανίδες, κυρίως των μεσοαστικών στρωμάτων. Ενδεικτικά ονόματα συνεργατών γυναικών του περιοδικού είναι η Σπαφώ Λεοντιάς, η Ελένη Γκίκα/ Δώρα Ιστριάς, Julia Ward Howe, Clarisse Bader. Υπάρχουν όμως, και πολλές ανδρικές προσωπικότητες που συνεργάζονται με το περιοδικό όπως ο Ζαφειράκης Υπανδρευμένος, Ιω. Καμπούρογλους, Κλεάνθης Ν. Τριαντάφυλλος, Α. Σ. Λυβαθυνόπουλος, Α. Σπαθάκης κ.α. Άξιο αναφοράς είναι ότι ο αριθμός των συνεργατών είναι 105. |
Σχόλια | Το σχήμα του περιοδικού ποικίλλει. Αρχικά στο πρώτο έτος, από το 1 έως το 19 τεύχος ήταν 8ου σχήματος, ενώ στα επόμενα τεύχη (τχ. 20-50) το σχήμα γίνεται 4ο. Το ίδιο σχήμα (4ο) διατηρείται και στα επόμενα δυο έτη. Η περιοδικότητα του περιοδικού, επίσης, ποικίλλει. Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους (21-11-1870 έως 24-03-1871, τεύχη 1-19), το περιοδικό είναι εβδομαδιαίο με 2 στήλες. Από τις 14-04-1871 έως 20-09-1871, του ίδιου έτους (τχ. 20-48) εκδίδεται κάθε πέντε ημέρες. Τέλος, τα δυο τελευταία τεύχη του πρώτου έτους (τχ. 49-50, ημερομηνίες 14-10-1871 έως και 30-10-1871) εκδίδονται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Κατά το δεύτερο έτος έκδοσης, από 15-01-1872 έως 20-10-1872, κυκλοφορεί κάθε δεκαπέντε ημέρες και είναι τρίστηλο. Τέλος, κατά το τρίτο έτος, δηλαδή από τις 08-03-1873 έως 30-05-1873 διατηρείται η ίδια συχνότητα κυκλοφορίας (κάθε δεκαπέντε ημέρες) και ο ίδιος αριθμός στηλών (τρεις στήλες). |
Αναφορές/Βιβλιογραφία | Βαρίκα, Ελένη. «Μια δημοσιογραφία στην υπηρεσία της γυναικείας φυλής: Γυναικεία περιοδικά στον 19ο αιώνα». Διαβάζω, τχ. 198 (1988): 6-10. Βαρίκα, Ελένη. Η εξέγερση των κυριών. Η γένεση μιας φεμινιστικής συνείδησης στην Ελλάδα 1833-1907. Αθήνα: Ίδρυμα Έρευνας και Παιδείας της Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδος, 1987. σ. 67, 197. Γριβέα, Μαρία. «Το γυναικείο περιοδικό Ευρυδίκη (1870-1873). Προσπάθεια έκφρασης και διαμόρφωσης γυναικείας συλλογικής συνείδησης στο β΄μισό του 19ου αι.». Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Εργασία, 2001. Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών οι γυναίκες στην εκπαίδευση (18ος-20ός αι.): Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση. Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών, 2016. Δαλακούρα, Κατερίνα. «Γυναικεία εκδοτική δραστηριότητα στον οθωμανικό χώρο: Το φαινόμενο, οι προεκτάσεις και η πορεία του». Ημερίδα με θέμα Κυψέλη: Ψηφιακή ερευνητική βάση δεδομένων. Ο γυναικείος Τύπος στον Οθωμανικό χώρο (1845-1922). 28 Νοεμβρίου 2015, Ρέθυμνο. http://cms.fks.uoc.gr/kypseli/ Δαλακούρα, Κατερίνα. «Λόγοι για την εκπαίδευση στα ελληνικά γυναικεία περιοδικά του οθωμανικού χώρου (19ος- 1906): Η γυναικεία λαϊκή εκπαίδευση». Μνήμων, τχ. 31 (2010): 118, 127- 137. Dalakoura, Katerina. "Women and Publicity: The Emergence and Course of Women’s Press in Ottoman Context". International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. University of Crete & Hellenic Open University. 9-11 November 2018, Rethymno. Dalakoura, Katerina. "Ottoman Women’s Press in Historical Research: State of the Art and Historiographical Issues". International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. University of Crete & Hellenic Open University. 9-11 November 2018, Rethymno. Δρούλια, Λουκία & Κουτσοπανάγου, Γιώτα. Εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού Τύπου 1874-1974: εφημερίδες, περιοδικά, δημοσιογράφοι, εκδότες. τ.2. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Ι.Ν.Ε/Ε.Ι.Ε, 2008. σ. 284-286. Ζιώγου - Καστεργίου, Σιδηρούλα. Η μέση εκπαίδευση των κοριτσιών στην Ελλάδα (1830- 1893). Αθήνα: Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας (ΙΑΕΝ) - Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς (Γ.Γ.Ν.Γ.), 1986. Köksal Duygu & Falierou Anastasia. A social history of late Ottoman women: New perspectives. Boston: Brill, 2013. Ντενίση, Σοφία. Ανιχνεύοντας την ‘αόρατη’ γραφή. Γυναίκες και γραφή του ελληνικού Διαφωτισμού - Ρομαντισμού. Αθήνα: Νεφέλη, 2014. Denissi, Sophia. "Reading Euridiki [=Eurydice] (1870-1873) as the First
“Political” Women’s Periodical". International Exhibition &
Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. University of Crete & Hellenic Open University. 9-11 November 2018, Rethymno. Ριζάκη, Ειρήνη. Οι γράφουσες Ελληνίδες. Σημειώσεις για τη γυναικεία λογιοσύνη του 19ου αιώνα. Αθήνα: Κατάρτι, 2007. Σαρλικιώτη, Χαρά. «Ο γυναικείος τύπος του προηγούμενου αιώνα». Τότε, τχ. 1 (1983): 15-17. Φουρναράκη, Ελένη. Εκπαίδευση και αγωγή των κοριτσιών: Ελληνικοί προβληματισμοί 1830-1910. Ένα ανθολόγιο. Αθήνα: ΙΑΕΝ/ ΓΓΝΓ, 1987. Ψαρρά, Αγγέλικα. «Γυναικεία περιοδικά του 19ου αιώνα». Σκούπα, 2 (1979): σ. 3-8. Σημείωση: Η περιγραφή του εντύπου έχει στηριχθεί (πρωτίστως) στη μελέτη
του ίδιου του εντύπου και στην υπάρχουσα δευτερογενή βιβλιογραφία. |
# | ID | Τίτλος | Υπότιτλος/οι | Έντυπο | Στοιχεία βιβλιογραφικής αναφοράς | Περίληψη | Πρωτότυπο | Μεταφρασμένο | Τίτλος πρωτότυπου (για μεταφρασμένο) | Γλώσσα πρωτότυπου | Συγγραφέας πρωτότυπου (για μεταφρασμένο) | Σχόλια |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
341 | 5283 | Δαιμονομανία | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 45 (1 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 207-208 | Αναφέρονται δυο ιστορίες. Η πρώτη αφορά σε έναν Ισπανό ο οποίος ακούγοντας ιστορίες για την κόλαση, πίστεψε ότι ο Θεός δεν θα τον συγχωρέσει για τις αμαρτίες του και αρρώστησε. Ο γιατρός του για να τον αφυπνίσει έφτιαξε ένα σκηνικό κατά το οποίο άγγελος εμφανίστηκε και αφού είπε στον Ισπανό ότι οι αμαρτίες του συγχωρούνται ο τελευταίος θεραπεύτηκε. Η δεύτερη ιστορία αφορά σε έναν Άγγλο ο οποίος νομίζοντας ότι πέθαινε ζητούσε συνεχώς από τους φίλους του να τον θάψουν, καθώς υποστήριζε ότι είχε αρχίσει η σήψη του σώματός του. Οι φίλοι του για να τον αφυπνίσουν αποφάσισαν να προβούν σε πράξεις. Όταν πήγαν να τον θάψουν άνθρωποι άρχισαν να τον βρίζουν, εκείνος θύμωσε, σηκώθηκε και όρμησε κατά των υβριστών. Μετά από αυτό γύρισε στο σπίτι του με μώλωπες, αλλά έχοντας σώας τας φρένας. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. | ||||
342 | 5286 | Παραδοξολογίαι | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 45 (1 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 208 | Αναφέρονται τρεις ιστορίες. Η πρώτη αναφέρεται σε μια φυλή της Νέας Ισπανίας, τους Μποϊάς, στην οποία ο Θεός έδωσε το δικαίωμα να σκοτώνουν τους άγαμους άνδρες και να υιοθετούν τις γυναίκες και τα παιδιά για να αυξήσουν το δικό τους γένος. Οι άνθρωποι της φυλής ήταν πάντοτε περιπλανώμενοι. Η δεύτερη παράδοξη ιστορία αναφέρει ότι ο Θεός έδωσε μια ράβδο στον Αδάμ, ο οποίος κάθε φορά που χτυπούσε τη θάλασσα γεννιόταν ένα ήμερο ζώο, ενώ όταν η Εύα πήρε τη ράβδο τα ζώα που γεννιούνταν ήταν άγρια. Η ιστορία δείχνει ότι η γυναίκα είναι υπεύθυνη για καθετί κακό. Τέλος, η τρίτη ιστορία αναφέρει ότι οι ραβίνοι των αρχαίων Ιουδαίων πίστευαν ότι ο Θεός έπλασε τον Αδάμ με ουρά, επειδή όμως δεν του άρεσε, από την ουρά του Αδάμ έπλασε τη γυναίκα. Άλλοι υποστηρίζουν ότι ο Θεός έφτιαξε πρώτα τον άνδρα διπλό και από το χωρισμό προέκυψε η Εύα. Τέλος, κατά τους Εβραίους, επειδή ο Αδάμ δεν ήθελε να φάει από τον απαγορευμένο καρπό, η Εύα έκοψε ένα κλαδί το οποίο χρησιμοποίησε ως ρόπαλο για να γίνονται επιθυμητές, από τον Αδάμ, οι διαταγές της. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. | ||||
343 | 5287 | Περί καφουράς | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 45 (1 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 208 | Αναφέρεται στην καμφορά, φυτικό προϊόν, το οποίο είναι χρήσιμο στην ιατρική, και έχει πλούσια οικιακή χρήση (π.χ. παρασκευάσματα αναλγητικά, φαρμακευτικά, φύλαξης ρούχων κλπ), αφεαυτό ή στην ανάμειξή του με άλλα προϊόντα. Αναφέρονται επίσης παρενέργειες της κακής χρήσης των κόκκων του φυτού. | Ναι | Ελληνική | |||||
344 | 5288 | Αίνιγμα | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 45 (1 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 208 | Παρατίθεται ένα αίνιγμα προς λύση. | Ναι | Ελληνική | Το αίνιγμα παρατίθεται από τον Ν. Τριαντάφυλλο. | ||||
345 | 5289 | Περί της αγωγής του τέκνου προ της γέννησης αυτού | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 46 (16 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 210-211 Έτος Α, τχ. 47 (22 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 220-222 | Το άρθρο χωρίζεται σε δυο μέρη. Το πρώτο πραγματεύεται την καλή ή μη φύση των γονιών και κατ’ επέκταση ποιοι πρέπει και ποιοι όχι να κάνουν παιδιά. Το δεύτερο μέρος πραγματεύεται τη διαγωγή των παιδιών και ιδιαίτερα από την πλευρά της μητέρας. Σχετικά με το πρώτο, ο αρθρογράφος αναφέρει ότι, ο άνθρωπος που θέλει να μεριμνήσει για την ανάπτυξη και την μόρφωση όλης της ανθρωπότητας πρέπει να μεριμνήσει πρώτα για την ανάπτυξη και τη μόρφωση του παιδιού. Για να έχει το παιδί καλή φύση πρέπει και οι γονείς αυτού να έχουν καλή φύση. Οι τελευταίοι είναι αυτοί, που κατά τον αρθρογράφο, πρέπει να παντρεύονται και να αποκτούν παιδιά. Παρατηρεί ότι οι ανήλικοι ή οι μεσήλικες και όσοι πάσχουν από σωματικά ή πνευματικά προβλήματα δεν πρέπει να αποκτούν παιδιά, καθώς τα τελευταία θα έχουν προβλήματα ή ακόμα και πρόωρο θάνατο. Στο δεύτερο μέρος, όπως προαναφέρθηκε, ο αρθρογράφος πραγματεύεται τη διαγωγή των παιδιών και των μητέρων αυτών. Αναλυτικότερα, υποστηρίζει ότι κατά την κύηση η μητέρα πρέπει να έχει αγνά συναισθήματα, πρέπει να προσέχει τη διατροφή της, να μην βρίσκεται σε στενούς χώρους, να κάνει χαρούμενες σκέψεις κ.ά. Στηρίζει την άποψή του λέγοντας όπως τα ό,τι νιώθει η μητέρα νιώθει και το παιδί. Επομένως, η μητέρα πρέπει να καλλιεργεί το πνεύμα και το σώμα της. Τέλος, αναφέρει ότι και ο σύζυγος πρέπει να βοηθάει τη γυναίκα ώστε να είναι εύθυμη και όχι το αντίθετο, γιατί αυτό επηρεάζει το παιδί. | Ναι | Ελληνική | Άρθρο σε συνέχειες. | ||||
346 | 5290 | Ο βίος | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 46 (16 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 213-214 | Ναι | Ελληνική | Το ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη "Ποιήσεις" του περιοδικού. | |||||
347 | 5291 | Το λαχείον του γάμου | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 46 (16 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 215-216 | Το παρόν άρθρο αναφέρει ότι στην Αμερική, όπως πληροφορούνται από μια εφημερίδα, γίνονται γάμοι με λαχείο. Πέντε κορίτσια θα διαλεχτούν για το σκοπό αυτό, στα οποία θα δοθεί χρηματική αμοιβή. Αναφέρονται οι προϋποθέσεις και οι όροι συμμετοχής. | Ναι | Ελληνική | Υπογράφεται από τα αρχικά Γ. Α. Ξ. | ||||
348 | 5292 | Χωρίς τίτλο | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 46 (16 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 216 | Αναφέρεται ότι μια μητέρα ονόματι Ανθή Βέντζε από την Ήπειρο, πήγε την κόρη της στις Αδελφές του Ελέους, οι οποίες διενεργούσαν προσηλυτισμό. Μετά από κάποιο καιρό όταν η μητέρα πήγε να πάρει την κόρη της από εκεί δεν την άφησαν, καθώς όπως υποστήριξαν η κόρη της είχε ασπαστεί το καθολικό θρήσκευμα και η μητέρα της δεν είχε κανένα δικαίωμα ως προς αυτήν. Η μητέρα, έκανε μήνυση προς τη Δυτική σχολή στη Θήρα. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. Δημοσιεύεται στη στήλη "Διάφορα". | ||||
349 | 5306 | Ο τρίπους της Πυθίας | (ιστορική αφήγησις) | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 46 (16 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 211-213 Έτος Α, τχ. 47 (22 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 222-223 Έτος Α, τχ. 49 (14 Οκτωβρίου 1871), σ. 235-236 Έτος Α, τχ. 50 (30 Οκτωβρίου 1871), σ. 246-247 | Η ιστορία αναφέρεται στον χρυσό τρίποδα που προσέφερε η Ελένη στον Ποσειδώνα για να σωθούν από την τρικυμία που ξέσπασε κατά την επιστροφή της, με το Μενέλαο, στη Σπάρτη. Ο χρυσός τρίποδας μετά από 600 χρόνια μαζεύτηκε από ένα ψαρά. Στη συνέχεια, αναφέρει ότι οι Μιλήσιοι και οι Κώες είχαν μια διένεξη για το χρυσό τρίποδα και αποφάσισαν να επισκεφτούν το μαντείο των Δελφών. Και έτσι έπραξαν. Ο χρησμός του μαντείου τους είπε ότι έπρεπε να βρουν το σοφότερο όλων ώστε να του δώσουν το χρυσό τρίποδο. Τότε ξεκίνησαν το ταξίδι τους για να τον βρουν. Στη συνέχεια, γίνεται εκτενής αναφορά για όσους συνάντησαν. Με τη σειρά που αναφέρονται πρώτα επισκέφτηκαν το Θαλή το Μιλήσιο, ο οποίος θεωρούσε ότι υστερούσε σοφίας, επισκέφτηκαν, μετά τον Σόλωνα στην Αθήνα, τον οποίο πρότεινε ο Θαλής, από κει ο Σόλωνας τους πρότεινε έναν άνθρωπο τον οποίο θεωρούσε περισσότερο σοφό από αυτόν, τον Βία. Έτσι, οι πρεσβύτεροι ξεκίνησαν το ταξίδι τους προς την Πριήνη, όπου κατοικούσε ο Βίας. Ο Βίας δεν δέχτηκε το χρυσό τρίποδα και είπε στους Μιλήσιους να επισκεφτούν τον Χίλωνα. Όπως οι προηγούμενοι έτσι και αυτός θεωρούσε ότι δεν ήταν τόσο σοφός όσο έπρεπε, για να κριθεί ως σοφότερος όλων. Ο Χίλων επίσης, αρνήθηκε και τους έστειλε στον Φύζωνα. Πήγαν μετά στον Φύζωνα, ο οποίος, επίσης, αρνήθηκε πως είναι σοφότερος όλων, εκείνος τους είπε να ταξιδέψουν προς τον οίκο του Κλεόβουλου. Έτσι και έπραξαν, αλλά ούτε και ο Κλεόβουλος δέχτηκε καθώς όπως υποστήριξε ήταν βαριά άρρωστος, αυτός τους συμβούλευσε να ταξιδέψουν προς το σπίτι του Πιττακού, εκείνος μη θεωρώντας σοφότερο όλων τον εαυτό του, τους υπέδειξε τον Περίανδρο όπου κατοικούσε στην Κόρινθο. Εκεί ήταν το τελευταίο ταξίδι των Μιλήσιων, όπου ήταν συγκεντρωμένοι όλοι οι προαναφερθέντες άνδρες. Μετά από μια συζήτηση ο Βίας είπε ότι η σοφία περιλαμβάνει όλα όσα ανέφεραν οι σοφοί άνδρες για τον λόγο αυτό ο χρυσός τρίποδας ανήκει στο Θεό που τους τον δώρισε και έτσι επέστρεψαν το χρυσό τρίποδα στο μαντείο των Δελφών. | Ναι | Ελληνική | Υπάρχει σε συνέχειες. Υπογράφεται από τα αρχικά Ε. Ι. Π. | |||
350 | 5307 | Χωρίς τίτλο | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 46 (16 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 216 | Αναφέρεται ότι κάποια αγγλική εφημερίδα λέει για τη φυλή Ζάκα Χαΐλ, του Αφγανιστάν, ότι αποτελείται μόνον από ληστές. Αναφέρει ότι αυτός που σκοτώνει κάποιον πρέπει να δώσει στην οικογένεια του θύματος 12 γυναίκες από συγγενείς του. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο και δημοσιεύεται στη στήλη "Διάφορα" του περιοδικού. | ||||
351 | 5308 | [Αινίγματα-λύσεις 17] | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 46 (16 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 216 | Παρατίθενται τέσσερα αινίγματα προς λύση. Επίσης, υπάρχει η λύση των αινιγμάτων του τχ. 43, καθώς και τα ονόματα όσων βρήκαν τη λύση. | Ναι | Ελληνική | Τα αινίγματα υπογράφονται από τους: Ν. Τριαντάφυλλος, Μ.Ε., Σ. Σμπυράκης, Σεβαστή Ξανθοπούλου αντίστοιχα. | ||||
352 | 5309 | Ο Γεώργιος Μηνιάτης και η θυγατήρ αυτού Ασπασία | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 46 (16 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 209-210 | Το άρθρο αναφέρεται στις τέχνες. Αρχικά η αρθρογράφος αναφέρει ότι η ποίηση προήλθε από τις δυσχέρειες των κοινωνιών. Αναφέρει ότι η γλυπτική στην Ελλάδα εμφανίστηκε όταν οι Έλληνες αντιμετώπιζαν δυσκολίες. Παρά τα έργα όμως που δημιούργησαν, στην Ελλάδα διατηρήθηκαν λίγα καθώς τα υπόλοιπα πουλήθηκαν σε ξένους λαούς. Στη συνέχεια, ευγνωμονεί τους καλλιτέχνες οι οποίοι εργάστηκαν ώστε να συγκροτηθεί εθνική σχολή ζωγραφικής. Ένας εξ' αυτών είναι και ο Γεώργιος Μηνιάτης. Ακολουθεί η ιστορία του άνδρα αυτού στο άρθρο. Αναφέρεται ότι πριν αρκετά χρόνια ένας Ιταλός κριτικός επισκέφτηκε τις σχολές των καλλιτεχνών της Φλωρεντίας και το ενδιαφέρον του εγέρθηκε από τα έργα του Μηνιάτη. Ο κριτικός είδε το έργο που είχε φτιάξει το οποίο παριστούσε το Μάρκο Βότσαρη. Η αρθρογράφος, σχολιάζει ότι τα έργα που αφιέρωσε ο Μηνιάτης στον ηρωισμό των Σουλιωτών αποδεικνύουν το θρησκευτικό αίσθημά του. Τέλος, αναφέρει ότι καλλιτέχνης ήταν και η κόρη του Ασπασία, η οποία συνέγραφε έργα σχετικά με τη ζωή των Ιταλών. | Ναι | Ελληνική | Υπογράφει ως Δόρα Δ' Ιστριά. | ||||
353 | 5310 | Αγγελία | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 46 (16 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 216 Έτος Α, τχ. 47 ( 22 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 224 | Αναφέρεται ότι τα έργα «παραστάσεις δραματικαί αρμόδιαι εις παρθεναγωγεία», «Συνέδριον των Ηπείρων» και «Συνδιάλεξις του χορού των Μουσών επί του Ελικώνος» πωλούνται έναντι 10 γροσιών, και μπορούν να ανέβουν και ως θεατρικά έργα από τις τελειόφοιτες μαθήτριες του παρθεναγωγείου της Αγίας Φωτεινής, σε κάποιο άλλο παρθεναγωγείο. Η διευθύντρια του παρθεναγωγείου, Σαπφώ Λεοντιάς, εγγυάται ότι τα παραπάνω είναι ευχάριστα για όσους τα διαβάσουν ή τα παρακολουθήσουν. | Ναι | Ελληνική | Το παρόν υπάρχει και σε επόμενο τεύχος. | ||||
354 | 5311 | Το εν Χάλκη Παρθεναγωγείον | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 47 (22 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 217-220 | Στο άρθρο αυτό σχολιάζεται η κοινωνική σημασία της σύστασης παρθεναγωγείου, και παρατίθενται οι λόγοι που εκφώνησαν οι Φωτιάδης (έφορος στο παρθεναγωγείο Χάλκης) και Σκέντου (διευθύντρια του παρθεναγωγείου) κατά τα εγκαίνια αυτού. Αναλυτικότερα, αρχικά, αναφέρεται στη μεγάλη θετική επίδραση που ασκεί ένα παρθεναγωγείο όπου συσταθεί, και την αρνητική κατάσταση που επικρατεί σε κάποια περιοχή όταν δεν υπάρχει. Στη συνέχεια, σχολιάζεται ότι στο παρθεναγωγείο της Χάλκης ήδη η Ελένη Αρχιγένους προσέφερε κάποια χρήματα και αναφέρεται ο τρόπος με τον οποίο θα ξοδεύονταν. Όσον αφορά στο λόγο του Φωτιάδη αναφέρεται ότι αν και ήταν φανερή η ανάγκη ίδρυσης παρθεναγωγείου δεν υπήρχαν πόροι ώστε να διατηρούταν και να συντηρούταν το παρθεναγωγείο. Επίσης, αναφέρεται ότι ο έφορος ευχαριστεί τους φιλόμουσους οι οποίοι φρόντισαν με την παροχή των πόρων να ιδρυθεί το παρθεναγωγείο, το οποίο θα συνέβαλε στην ηθική μόρφωση των κοριτσιών του έθνους. Όσον αφορά στο λόγο που εκφώνησε η διευθύντρια του παρθεναγωγείου, Σκέντου, η ίδια αναφέρεται στο κατά πόσο και για ποιους λόγους είναι απαραίτητη η εκπαίδευση του γυναικείου φύλου όλων των τάξεων και κυρίως των κατώτερων. Αναφέρεται ότι η εκπαίδευση βοηθάει στην καλλιέργεια του σώματος και της ψυχής. Η καλλιέργεια της ψυχής αφορά περισσότερο τις γυναίκες παρά η ανάπτυξη του σώματος. Σχολιάζεται ότι η γυναίκα έχει ανάγκη διανοητικής ανάπτυξης και καλλιέργειας για τον στενό κύκλο συναναστροφής της. Θεωρείται ότι η γυναίκα είχε και θα συνέχιζε να έχει μεγάλη επιρροή στον οικογενειακό κύκλο συνεπώς, καθίστατο απαραίτητη η εκπαίδευσή της. Αναφέρεται ακόμη, ότι απαραίτητη είναι η πρωτοβάθμια εκπαίδευση για όλες τις νέες και η δευτεροβάθμια για όσες συνεχίσουν. | Ναι | Ελληνική | Το παρόν άρθρο δεν υπογράφεται. Σχολιάζεται η κοινωνική σημασία της σύστασης του παρθεναγωγείου και στη συνέχεια παρατίθενται οι λόγοι που εκφώνησαν ο Φωτιάδης, που ήταν μέλος της εφορίας και η Σκέντου, η οποία ήταν διευθύντρια. | ||||
355 | 5312 | [Αίνιγματα-λύσεις 18] | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 47 (22 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 224 | Παρατίθενται δυο αινίγματα προς λύση, οι λύσεις των αινιγμάτων του τχ. 44 καθώς και τα ονόματα όσων βρήκαν την λύση των αινιγμάτων. | Ναι | Ελληνική | Το δεύτερο αίνιγμα παρατίθεται από το Δημ. Μικρούδη. Οι λύσεις των αινιγμάτων παρατίθενται μέσω αποφθεγμάτων από τους Αρτεμισία Πανοπούλου και Σ. Ζαφειρόπουλο, αντίστοιχα. | ||||
356 | 5313 | Αριθμόμετρον | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 47 (22 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 224 | Αναφέρεται ότι κατά την έκθεση που έστειλε ο Ξένος -από το Λονδίνο στην Αθηναϊκή «Εφημερίδα των Συζητήσεων» - ο Θωμάς Κολμάρ από το Παρίσι, εξέθεσε το αριθμόμετρο, το οποίο ξεκίνησε να φτιάχνει κατά το 1862. Αναφέρεται ο τρόπος που λειτουργεί και ότι βραβεύτηκε από τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα. Στη συνέχεια, αναφέρεται ότι άξιο βραβείου ήταν και το λογιστήριο κλασμάτων που κατασκεύασε ο Φούλερ, όμως ο τελευταίος δεν επιθυμούσε να κερδίσει χρήματα από αυτήν του την κατασκευή. | Ναι | Ελληνική | Το άρθρο δεν υπογράφεται. Αναφέρεται ότι αποστέλλεται από τον Ξένο στην "Εφημερίς των Συζητήσεων" της Αθήνας. | ||||
357 | 5314 | Οικιακή οικονομία | Κεφάλαιον δεύτερον | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 48 (29 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 225-226 Έτος Α, τχ. 49 (14 Οκτωβρίου 1871), σ. 233-234 | Το παρόν άρθρο χωρίζεται σε δυο μέρη. Το πρώτο πραγματεύεται την ηθική διοίκηση του σπιτιού και το δεύτερο την ενθάρρυνση των υπηρετών. Όσον αφορά στο πρώτο μέρος, αναφέρεται ότι η ηθική διοίκηση του σπιτιού περιλαμβάνει τα καθήκοντα της γυναίκας προς τον οικοδεσπότη, ως προς την ανατροφή των παιδιών της και την επιτήρηση ολόκληρου του σπιτιού. Αναφέρεται ότι η επιτήρηση του σπιτιού συνίσταται στην προσοχή και την επίβλεψη της εκτέλεσης των διαταγών. Σχολιάζεται ότι η καλύτερη διοίκηση γίνεται σε σπίτια μεσαίας τάξης ανθρώπων, καθώς στα μεγάλα σπίτια ή στα δημόσια καταστήματα χρήζονται τρίτοι για να τα επιβλέπουν. Οι γυναίκες που φροντίζουν καλά το σπίτι τους είναι οι γυναίκες, οι οποίες πρώτα έχουν μάθει τον τρόπο να το διοικούν από τη μητέρα τους. Στο δεύτερο μέρος σχολιάζεται ότι δεν αρκεί η οικοδέσποινα να μένει ευχαριστημένη ή μη από την εργασία των υπηρετών αλλά πρέπει να τους το δείχνει με αμοιβές και τιμωρίες, ανάλογα με τον αν το έργο αυτών είναι καλό ή όχι. Αναφέρεται με ποιον τρόπο πρέπει να δίνονται οι αμοιβές και οι τιμωρίες. Όσον αφορά στις πρώτες συμβουλεύει τις γυναίκες να δίνουν στους υπηρέτες τους δώρα, χωρίς όμως να τους δείχνει αρκετή οικειότητα γιατί η αφοσίωση των υπηρετών μπορεί να καταστεί μαλθακή. Όσον αφορά στις τιμωρίες σχολιάζεται ότι οι υπηρέτες πρέπει να τιμωρούνται όταν κάνουν λάθη συνεχώς ή όταν κάνουν λάθη ασυγχώρητα. Τέλος, σχολιάζει σχετικά με τις τιμωρίες ότι πρέπει η γυναίκα να είναι επιεικής και να εξηγήσει το λάθος στον υπηρέτη. | Ναι | Ελληνική | Άρθρο σε συνέχειες. Το παρόν άρθρο δεν υπογράφεται. | |||
358 | 5315 | Ύμνος τη ευαγγελιζομένη Θεοτόκω | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 48 (29 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 227-228 | Ναι | Ελληνική | Το ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη "Ποιήσεις". Αποστέλλεται από τη Σμύρνη. | |||||
359 | 5316 | Επιστολή προς την «Ευρυδίκην» | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 48 (29 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 226-227 | Η επιστολή αυτή αναφέρεται αρχικά στο ξέσπασμα της χολέρας, η οποία είχε ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι να απομονωθούν στα σπίτια τους. Στη συνέχεια, αναφέρεται στην έκδοση ενός περιοδικού, το οποίο εκδόθηκε από το Αναγνωστήριο της Σμύρνης. Επίσης, σχολιάζεται ότι ενώ αρχικά υπήρχε ένας σύλλογος στη Σμύρνη, ο οποίος σταμάτησε να λειτουργεί, μετά από κάποιον καιρό ιδρύθηκαν δυο σύλλογοι, εκ των οποίων ο «Ελικών» ιδρύθηκε από τους νέους της Σμύρνης και το «Αναγνωστήριο η Σμύρνη» ιδρύθηκε από μεγαλύτερης ηλικίας άτομα. Τέλος, αναφέρονται περιεχόμενα του περιοδικού τα οποία αναφέρθηκαν από τον Σάββα Κεσσίσογλου, πρόεδρο του αναγνωστηρίου, κατά τον πρόλογο που έκανε σχετικά με τα ωφελήματα των συλλόγων και των περιοδικών στην κοινωνία. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. Σμύρνη 24 Σεπτεμβρίου 1871. | ||||
360 | 5317 | Αντιχολερικά τερετίσματα | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 48 (29 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 228-230 | Η Χελιδών μέσα από χιουμοριστικές ιστορίες σχολιάζει την χολέρα. Αρχικά παροτρύνει τις αναγνώστριες να μην διαβάζουν εφημερίδες, καθώς με τον τρόπο αυτό θα παραμένουν ήρεμες και δεν θα επηρεάζονται από τα νέα. Στη συνέχεια, σχολιάζει πώς θα ήταν ο κόσμος αν υπήρχε θετική και αρνητική χολέρα με χιουμοριστικό τρόπο. Τέλος, αναφέρεται στην διάλεξη που θα έδινε η Ιουλία Ουάρδ Χόβ και καλεί τις αναγνώστριες να πάνε και να μην σκέπτονται τον τρόπο επικοινωνίας (διαφορετικές γλώσσες) γιατί η ομιλία διαφορετικών γλωσσών αντικαθίσταται από την κοινή γλώσσα των γυναικών, αυτήν της καρδιάς. | Ναι | Ελληνική |
# | Συντάκτης/τρια |
---|---|
1 | Κτενά-Λεοντιάς, Αιμιλία |
# | Ιδιοκτήτης/τρια |
---|---|
1 | Κτενά-Λεοντιάς, Αιμιλία |
# | Έντυπο | Είδος Περιοδικού |
---|---|---|
1 | Ευρυδίκη | Ποικίλης ύλης |
# | Εκδότης/τρια | Έντυπο |
---|---|---|
1 | Κτενά-Λεοντιάς, Αιμιλία | Ευρυδίκη |