ID | 20 |
---|---|
Τίτλος | Ευρυδίκη |
Υπότιτλος/οι | Γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις (Έτος Α τεύχη 1-2) Γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων (Έτος Α τεύχη 3-19) Γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων (Έτος Α τεύχη 20-50) Γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων εκδιδομένη δις του μηνός υπο Αιμιλίας Κτενά Λεοντιάδος τη ευμενεί συνεργασία λογίων ομογενών (Έτος Β) Επιθεώρησις εκδιδομένη δις του μηνός εν Κωνσταντινουπόλει (Έτος Γ) |
Εξώφυλλο | |
Έναρξη έκδοσης | 1870-11-21 |
Λήξη έκδοσης | 1873-05-30 |
Τόπος έκδοσης | Κωνσταντινούπολη |
Γλώσσα | Ελληνική |
Κατηγορία Εντύπου | Περιοδικό |
Κατηγορία Γυναικείου Περιοδικού | Γυναίκα εκδότρια - γυναικείο αναγνωστικό κοινό |
Εκδοτικός Οίκος | Τυπογραφείο Κ. Πληθωνίδου (αριθμός τευχών 1-19 και 46-50), Α. Ζέλιτζ (αριθμός τευχών 20-45), για τα έτη Β' και Γ' δεν αναγράφεται το τυπογραφείο |
Συχνότητα έκδοσης | Εβδομαδιαίο |
Σχήμα σελίδας | 8 |
Ψηφιακό Αποθετήριο Κυψέλης |
|
Άλλες Βιβλιοθήκες | Ανέμη: Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών περιλαμβάνει από το Α Έτος τα τεύχη 1-19 (21/11/1870 έως 24/3/1871), από το Β Έτος υπάρχουν τα τεύχη 1-7(15/1/1872 έως 15/4/1872) και τα τεύχη 11-16 (15/6/1872 έως 30/8/1872) και ολόκληρο το Γ Έτος. Βιβλιοθήκη της Βουλής Α Έτος (1870-1871) τεύχη 1-19, 26-48, Β Έτος (1872) τεύχη 1-6 (δεν υπάρχουν όλα τα τεύχη) σε μικροφίλμ Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης (μικροφίλμ και φωτοτυπία)(http://catalog.parliament.gr/hipres/help/null/horizon/microfilms.htm) Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.) περιλαμβάνει όλα τα έτη και τα τεύχη (http://eliaserver.elia.org.gr/elia/site/content.php?sel=33&showimg=true&firstDt=0&present=343284) |
Περιγραφή | Το γυναικείο περιοδικό «Ευρυδίκη» εκδίδεται για τρία χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, από τις 21 Νοεμβρίου 1870 έως τις 30 Μαΐου 1873. Συνολικά εκδίδονται 76 τεύχη, τα οποία αποτελούνται από 878 σελίδες. Αναλυτικότερα, το πρώτο έτος αντιστοιχεί στις εξής ημερομηνίες: 21 Νοεμβρίου 1870 έως 24 Μαρτίου 1871 (1-19 τεύχος) και 14 Απριλίου 1871 έως 30 Οκτωβρίου 1871 (20-50 τεύχος). Το δεύτερο έτος με 20 τεύχη, εκδίδεται από τις 15 Ιανουαρίου 1872 έως 20 Οκτωβρίου 1872. Τέλος, το τρίτο έτος εκδίδεται από τις 8 Μαρτίου 1873 έως 30 Μαΐου 1873, σε αυτό συμπεριλαμβάνονται 6 τεύχη. Υπάρχουν πέντε διαφορετικοί τίτλοι που διατρέχουν τα τεύχη του περιοδικού. Συγκεκριμένα, ο πρώτος τίτλος ο οποίος υπάρχει στα δυο πρώτα τεύχη είναι "γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις εκδιδομένη υπό Αιμιλίας Κτενά Λεοντιάδος", ο δεύτερος, ο οποίος καλύπτει από το τρίτο έως το δέκατο ένατο τεύχος είναι "γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων". Ο τρίτος τίτλος είναι "γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων", ο οποίος υπάρχει από το εικοστό έως το πεντηκοστό τεύχος. Ο τέταρτος τίτλος, ο οποίος διατρέχει όλα τα τεύχη του δεύτερου έτους είναι "γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων εκδιδομένη δις του μηνός υπό Αιμιλίας Κτενά Λεοντιάδος τη ευμενεί συνεργασία λογίων ομογενών". Τέλος, το τρίτο έτος έχει τον τίτλο "επιθεώρησις εκδιδόμενη δις του μηνός εν Κωνσταντινουπόλει". Επιπλέον, το περιοδικό δεν έχει σταθερή περιοδικότητα ούτε σταθερό σχήμα. Αναλυτικότερα, στο πρώτο έτος από το πρώτο έως το δέκατο ένατο τεύχος είναι δίστηλο, το σχήμα του είναι όγδοο και εκδίδεται μια φορά την εβδομάδα. Από το εικοστό έως το τεσσαρακοστό όγδοο τεύχος το περιοδικό παραμένει δίστηλο, αλλάζει όμως το σχήμα και η περιοδικότητα. Πιο συγκεκριμένα,το σχήμα γίνεται τέταρτο και από εβδομαδιαίο γίνεται πενθήμερο. Όσον αφορά τα δυο τελευταία τεύχη του πρώτου έτους, οι στήλες και το σχήμα παραμένουν ίδια αλλάζει, όμως, η περιοδικότητα, εκδίδεται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Αξιοσημείωτο, είναι ότι το δεύτερο μέρος του πρώτου έτους, δηλαδή τα τεύχη 1-19/20, έχουν διαφορετικό αριθμό στις σελίδες. Στο δεύτερο έτος, γίνεται τρίστηλο, από δίστηλο, το σχήμα του παραμένει τέταρτο, αλλάζει η αρίθμηση των σελίδων και των τευχών. Το περιοδικό εκδίδεται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Το τρίτο έτος είναι εξίσου τρίστηλο, τέταρτου σχήματος και εκδίδεται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Επιπλέον, σχετικά με τη διεύθυνση του περιοδικού αλλάζει δυο φορές. Ενώ αρχικά βρισκόταν στο Γαλατά Μουσούρου Χάν 30, μεταφέρεται όπως φαίνεται στο 30 τεύχος σε νέα διεύθυνση: Γαλατά, Γιοργαντζιλάρ 37, όπου παραμένει μόνο για λίγο καιρό, αφού μετά την έκδοση 7 τευχών, στο τεύχος 38, αναγράφεται η αρχική διεύθυνση του περιοδικού, δηλαδή Γαλατά, Μουσούρου Χάν 30. Σχετικά με την συνδρομή αναφέρεται στο πρώτος τεύχος του πρώτου έτους ότι «Ετήσια συνδρομή της "Ευρυδίκης" ορίζεται εν μεν τη πρωτευούση 6 αργυρά μετζίτια, πρωπληρωτέα κατά τρίμηνον∙ εν δε τω εξωτερικώ 7 ομοίως, καθ΄ εξαμηνίαν προπληρωτέα, των συνδρομών λογιζομένων δι' εν έτος». Αντίστοιχα η τρίμηνη συνδρομή είναι 1 1/2 αργυρά μετζίτια στην Κωνσταντινούπολη και 3 1/2 στο εξωτερικό. Σε επόμενο τεύχος (τεύχ, 20, 1871, σ. 8) αναφέρεται ότι η ετήσια συνδρομή για τα προάστια είναι 6,5 αργυρά μετζίτια. Επίσης, στο 20ο τεύχος αναγράφεται και η τιμή κάθε φύλου η οποία είναι 2,5 γρόσια. Όσον αφορά τα τυπογραφεία στα οποία τυπωνόταν το περιοδικό είναι του Κ. Πληθωνίδου, στο οποίο τυπώθηκε το πρώτο έτος από το πρώτο έως το δέκατο ένατο τεύχος και τα τεύχη 46 έως 50 του πρώτου έτους, και Α[ντωνίου] Ζέλ[λ]ιτζ[ς], στο οποίο τυπώθηκαν τα τεύχη 20 έως 45. Στο Β' και στο Γ' έτος δεν αναγράφεται κάποιο τυπογραφείο. Από 21-11-1870 έως 9-1-1871 δηλαδή από τα τεύχη 1-8 του πρώτου έτους ανήκει σε ειδική επιτροπή. Από τις 15-1-1871 έως 20-10-1872 δηλαδή από το τεύχος 9 έως το τέλος του Β’ έτους (τεύχος 19/20), διευθυντής του περιοδικού είναι ο Θεμιστοκλής Κτενάς. Τέλος, από τις 8-3-1873 έως 30-5-1873, ημερομηνίες κατά τις οποίες εκδίδεται το τρίτο έτος, διευθύντρια είναι η Αιμιλία Κτενά Λεοντιάς. Το περιοδικό δεν μένει στα όρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά φτάνει και έξω από αυτά. Αναλυτικότερα αναφέρεται ότι εγγραφές γίνονται στην Κωνσταντινούπολη στο γραφείο της διεύθυνσης,στη Χρυσούπολη στον Μηνά Μπράσογλου, στη Χαλκηδόνα στο φαρμακοποιό Αντώνη Σταυρίδη, στην Αθήνα στον καθηγητή Ν. Σαρίπολο, στην Αλεξάνδρεια στον Ι. Ογνιάνοβιτζ, στη Βάρνα στον Ι. Ασπριώτη, στη Ρόδο στον Κωνσταντίνο Νικολαΐδη, στο Γαλάζι στον καθηγητή Δακόπουλο, στο Γιούγερβο στην Αικατερίνη Σολομωνίδη, στο Γύθειο στον Ν. Θ. Εξαρχάκο, στα Ιωάννινα από τον Ξανθόπουλο, στη Θεσσαλονίκη στον Β. Παππάζογλου, στην Καλλίπολη στον Β. Δροσιάση, στα Χανιά στον Ν. Μιτζιωτάκη, στο Ηράκλειο Ν. Σταυράκη Εφέντη, στις Κιδωνιές στο Γ. Μακρίδη, στη Λάρισα στον Ιεροκλή Αρχιδιάκονο και στην Δωροθέα Χριστίδη, στη Μυτιλήνη στη Σαπφώ Λαίλου, στο Μόλυβο στον Ζαφειράκη Υπανδρευμένο, στη Νικομήδεια στον Παππαδόπουλο, στη Σάμο στην Πελ. Λεκάτη, στη Σμύρνη στον Φ. Κ. Σαρίκα στη Φιλιππούπολη στο Γ. Καλλισθένη και στη Χίο στον Δημ. Φαιαρογιανίδη. Η ύλη του περιοδικού αναφέρεται κατά κύριο λόγο στην ανάλυση της φύσης και του προορισμού του γυναικείου φύλου. Παράλληλα, δημοσιεύονται άρθρα σχετικά με την εκπαίδευση και την αγωγή (φυσική και ηθική) του γυναικείου φύλου. Περιλαμβάνονται, ιστορικές και επιστημονικές μελέτες που σχετίζονται με τη γυναικεία ζωή, εκλαϊκευμένες μελέτες για αρχαίους συγγραφείς, έθιμα και ήθη, ιστορικές και γεωγραφικές αφηγήσεις. Υπάρχουν άρθρα σχετικά με δράσεις γυναικών του εξωτερικού. Από το περιοδικό δεν λείπουν άρθρα σχετικά με την Οικιακή οικονομία καθώς επίσης, σχετικά με την υγεία. Επίσης, υπάρχουν βιβλιοκριτικές, λογοτεχνία (διηγήματα, μυθιστορήματα, ποίηση), ειδήσεις, πρακτικές συμβουλές, ενημέρωση για τη βιβλιογραφία. Η έκδοση του περιοδικού Ευρυδίκη είναι μια πολύ σημαντική προσπάθεια, καθώς είναι το πρώτο περιοδικό το οποίο είναι αποτέλεσμα συλλογικής συνεργασία των γυναικών, από όλες τις περιοχές όπου κατοικεί ελληνισμός. Είναι γραμμένο, σε ελληνική καθαρεύουσα, από γυναίκες και αναφέρεται στις γυναίκες ως μητέρες, συζύγους, νεανίδες, κυρίως των μεσοαστικών στρωμάτων. Ενδεικτικά ονόματα συνεργατών γυναικών του περιοδικού είναι η Σπαφώ Λεοντιάς, η Ελένη Γκίκα/ Δώρα Ιστριάς, Julia Ward Howe, Clarisse Bader. Υπάρχουν όμως, και πολλές ανδρικές προσωπικότητες που συνεργάζονται με το περιοδικό όπως ο Ζαφειράκης Υπανδρευμένος, Ιω. Καμπούρογλους, Κλεάνθης Ν. Τριαντάφυλλος, Α. Σ. Λυβαθυνόπουλος, Α. Σπαθάκης κ.α. Άξιο αναφοράς είναι ότι ο αριθμός των συνεργατών είναι 105. |
Σχόλια | Το σχήμα του περιοδικού ποικίλλει. Αρχικά στο πρώτο έτος, από το 1 έως το 19 τεύχος ήταν 8ου σχήματος, ενώ στα επόμενα τεύχη (τχ. 20-50) το σχήμα γίνεται 4ο. Το ίδιο σχήμα (4ο) διατηρείται και στα επόμενα δυο έτη. Η περιοδικότητα του περιοδικού, επίσης, ποικίλλει. Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους (21-11-1870 έως 24-03-1871, τεύχη 1-19), το περιοδικό είναι εβδομαδιαίο με 2 στήλες. Από τις 14-04-1871 έως 20-09-1871, του ίδιου έτους (τχ. 20-48) εκδίδεται κάθε πέντε ημέρες. Τέλος, τα δυο τελευταία τεύχη του πρώτου έτους (τχ. 49-50, ημερομηνίες 14-10-1871 έως και 30-10-1871) εκδίδονται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Κατά το δεύτερο έτος έκδοσης, από 15-01-1872 έως 20-10-1872, κυκλοφορεί κάθε δεκαπέντε ημέρες και είναι τρίστηλο. Τέλος, κατά το τρίτο έτος, δηλαδή από τις 08-03-1873 έως 30-05-1873 διατηρείται η ίδια συχνότητα κυκλοφορίας (κάθε δεκαπέντε ημέρες) και ο ίδιος αριθμός στηλών (τρεις στήλες). |
Αναφορές/Βιβλιογραφία | Βαρίκα, Ελένη. «Μια δημοσιογραφία στην υπηρεσία της γυναικείας φυλής: Γυναικεία περιοδικά στον 19ο αιώνα». Διαβάζω, τχ. 198 (1988): 6-10. Βαρίκα, Ελένη. Η εξέγερση των κυριών. Η γένεση μιας φεμινιστικής συνείδησης στην Ελλάδα 1833-1907. Αθήνα: Ίδρυμα Έρευνας και Παιδείας της Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδος, 1987. σ. 67, 197. Γριβέα, Μαρία. «Το γυναικείο περιοδικό Ευρυδίκη (1870-1873). Προσπάθεια έκφρασης και διαμόρφωσης γυναικείας συλλογικής συνείδησης στο β΄μισό του 19ου αι.». Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Εργασία, 2001. Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών οι γυναίκες στην εκπαίδευση (18ος-20ός αι.): Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση. Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών, 2016. Δαλακούρα, Κατερίνα. «Γυναικεία εκδοτική δραστηριότητα στον οθωμανικό χώρο: Το φαινόμενο, οι προεκτάσεις και η πορεία του». Ημερίδα με θέμα Κυψέλη: Ψηφιακή ερευνητική βάση δεδομένων. Ο γυναικείος Τύπος στον Οθωμανικό χώρο (1845-1922). 28 Νοεμβρίου 2015, Ρέθυμνο. http://cms.fks.uoc.gr/kypseli/ Δαλακούρα, Κατερίνα. «Λόγοι για την εκπαίδευση στα ελληνικά γυναικεία περιοδικά του οθωμανικού χώρου (19ος- 1906): Η γυναικεία λαϊκή εκπαίδευση». Μνήμων, τχ. 31 (2010): 118, 127- 137. Dalakoura, Katerina. "Women and Publicity: The Emergence and Course of Women’s Press in Ottoman Context". International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. University of Crete & Hellenic Open University. 9-11 November 2018, Rethymno. Dalakoura, Katerina. "Ottoman Women’s Press in Historical Research: State of the Art and Historiographical Issues". International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. University of Crete & Hellenic Open University. 9-11 November 2018, Rethymno. Δρούλια, Λουκία & Κουτσοπανάγου, Γιώτα. Εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού Τύπου 1874-1974: εφημερίδες, περιοδικά, δημοσιογράφοι, εκδότες. τ.2. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Ι.Ν.Ε/Ε.Ι.Ε, 2008. σ. 284-286. Ζιώγου - Καστεργίου, Σιδηρούλα. Η μέση εκπαίδευση των κοριτσιών στην Ελλάδα (1830- 1893). Αθήνα: Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας (ΙΑΕΝ) - Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς (Γ.Γ.Ν.Γ.), 1986. Köksal Duygu & Falierou Anastasia. A social history of late Ottoman women: New perspectives. Boston: Brill, 2013. Ντενίση, Σοφία. Ανιχνεύοντας την ‘αόρατη’ γραφή. Γυναίκες και γραφή του ελληνικού Διαφωτισμού - Ρομαντισμού. Αθήνα: Νεφέλη, 2014. Denissi, Sophia. "Reading Euridiki [=Eurydice] (1870-1873) as the First
“Political” Women’s Periodical". International Exhibition &
Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. University of Crete & Hellenic Open University. 9-11 November 2018, Rethymno. Ριζάκη, Ειρήνη. Οι γράφουσες Ελληνίδες. Σημειώσεις για τη γυναικεία λογιοσύνη του 19ου αιώνα. Αθήνα: Κατάρτι, 2007. Σαρλικιώτη, Χαρά. «Ο γυναικείος τύπος του προηγούμενου αιώνα». Τότε, τχ. 1 (1983): 15-17. Φουρναράκη, Ελένη. Εκπαίδευση και αγωγή των κοριτσιών: Ελληνικοί προβληματισμοί 1830-1910. Ένα ανθολόγιο. Αθήνα: ΙΑΕΝ/ ΓΓΝΓ, 1987. Ψαρρά, Αγγέλικα. «Γυναικεία περιοδικά του 19ου αιώνα». Σκούπα, 2 (1979): σ. 3-8. Σημείωση: Η περιγραφή του εντύπου έχει στηριχθεί (πρωτίστως) στη μελέτη
του ίδιου του εντύπου και στην υπάρχουσα δευτερογενή βιβλιογραφία. |
# | ID | Τίτλος | Υπότιτλος/οι | Έντυπο | Στοιχεία βιβλιογραφικής αναφοράς | Περίληψη | Πρωτότυπο | Μεταφρασμένο | Τίτλος πρωτότυπου (για μεταφρασμένο) | Γλώσσα πρωτότυπου | Συγγραφέας πρωτότυπου (για μεταφρασμένο) | Σχόλια |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
101 | 4579 | Ο Έρως | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 13 (13 Φεβρουαρίου 1871), σ. 158 | Ναι | Ελληνική | Το ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη "Ποιήσεις" του περιοδικού. | |||||
102 | 4580 | Η μητρυιά | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 13 (13 Φεβρουαρίου 1871), σ. 158-159 | Ναι | Ελληνική | Το ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη "Ποιήσεις" του περιοδικού. | |||||
103 | 4581 | Ελληνικόν Παρθεναγωγείον εν Χάσκιοϊ | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 13 (13 Φεβρουαρίου 1871), σ. 160 Έτος Α, τχ. 14 (19 Φεβρουαρίου 1871), σ. 172 | Αναφέρεται ότι θα διεξαχθούν εξετάσεις και ότι θα γίνει κλήρωση του λαχείου των εργόχειρων. | Ναι | Ελληνική | Δημοσιεύεται στη στήλη "Ειδοποιήσεις" του περιοδικού. Υπάρχει και στο επόμενο τεύχος του περιοδικού. Υπογράφεται από την εφορία. | ||||
104 | 4582 | Η Ζηνοβία | (Απόσπασμα δεύτερον) | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 13 (13 Φεβρουαρίου 1871), σ. 156-157 Έτος Α, τχ. 14 (19 Φεβρουαρίου 1871), σ. 167-170 Έτος Α, τχ. 15 (26 Φεβρουαρίου 1871), σ. 181-183 Έτος Α, τχ. 17 (12 Μαρτίου 1871), σ. 207-209 Έτος Α, τχ. 18 (19 Μαρτίου 1871), σ. 220-221 | Η Ζηνοβία απευθύνεται στη μητέρα της, λέγοντάς της ότι οι γυναίκες αν έχουν σωστή ανατροφή μπορούν να καταφέρουν πράγματα σημαντικά όπως οι άνδρες. Επίσης, σχολιάζει ότι και τα δυο φύλα χρειάζονται σωστή ανατροφή και παιδεία για να γίνουν ευτυχισμένα και σώφρονα. | Ναι | Ελληνική | Αποτελεί το δεύτερο τόμο του μυθιστορήματος και υπάρχει σε συνέχειες στα επόμενα τεύχη του πρώτου έτους. | |||
105 | 4583 | Χωρίς τίτλο | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 13 (13 Φεβρουαρίου 1871), σ. 160 Έτος Α, τχ. 14 (19 Φεβρουαρίου 1871), σ.172 Έτος Α, τχ. 15 (26 Φεβρουαρίου 1871), σ. 184 | Αναφέρει μια αναγγελία από δάσκαλο για την παράδοση μαθημάτων. Το ίδιο το περιοδικό τον συνιστά λέγοντας πως έχει αρκετή πείρα, καθώς εργαζόταν στον Ελλαδικό χώρο. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. Δημοσιεύεται στη στήλη "Ειδοποιήσεις" του περιοδικού. Υπάρχει και σε επόμενα τεύχη του ίδιου έτους του περιοδικού. | ||||
106 | 4584 | Αι γυναίκες εν Ινδία | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 14 (19 Φεβρουαρίου 1871), σ. 161-163 | Αρχικά αναφέρεται ότι ο Γουβερνάτις- καθηγητής- προσφέρθηκε να παράσχει ένα θέμα της σανσκριτικής φιλολογίας δανειζόμενος την αφήγηση των επών της Ινδίας, αυτών της Μαχαβαράτας και της Ραμαϋάνας. Επιπλέον σχολιάζει πως ο τρόπος που έχει περιγραφεί η Δαμαιαντή της Μαχαβαράτας είναι σύμφωνος με τον τύπο γυναίκας που περιγράφει ο βραχμανισμός, καθώς και ότι η Καικευί της Ραμαϋάνας είναι η αντίθετη όψη της πρώτης. Επιπρόσθετα σχολιάζει ότι η γυναίκα η οποία στερείται όποιου είδους εκπαίδευσης, είναι παραδομένη στον άνδρα και στις επικίνδυνες συμβουλές αυτού. Στο τέλος του άρθρου συγχαίρει το Γουβερνάτις. | Ναι | Ελληνική | Υπογράφει ως Δόρα δ' Ιστριά. Το παρόν άρθρο αναφέρεται στο έργο του Άγγελου Γουβερνάτις με τίτλο "Ο θάνατος του βασιλέως Δαρασάτα". | ||||
107 | 4585 | Β' Περί ακοής | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 14 (19 Φεβρουαρίου 1871), σ. 164-166 | Το άρθρο αυτό αναφέρει ότι φύλακες του σώματος είναι και τα αυτιά. Προστατεύουν τον άνθρωπο όταν κοιμάται ή όταν βρίσκεται σε σκοτεινούς χώρους. Όπως για τα μάτια έτσι και για τα αυτιά απαιτείται να φροντίζονται και να καθαρίζονται. Προτρέπει τους γονείς να καλύπτουν τα αυτιά των παιδιών τους ωσότου μακρύνουν τα μαλλιά τους τα οποία αποτελούν φυσική προστασία για τα παιδιά. Επίσης, τους συμβουλεύει να μην εκθέτουν τα παιδιά σε χώρους με υψηλούς τόνους φασαρίας. Αναφέρεται, επίσης, ότι η ακοή δεν είναι μόνο προστάτης του σώματος αλλά και δάσκαλος της διάνοιας και βοηθός της καρδιάς για τον άνθρωπο. Μέσω της ακοής, μυείται ο άνθρωπος και στη μουσική. | Ναι | Ελληνική | Είναι μέρος παρουσίασης με τίτλο "Δημόσια διάλεξις της Βαρώνιδος δε Κρομβρούγ". | ||||
108 | 4586 | Προς τας μητέρας | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 14 (19 Φεβρουαρίου 1871), σ. 166-167 Έτος Α, τχ. 15 (26 Φεβρουαρίου 1871), σ. 178-180 | Το παρόν άρθρο αναφέρεται στη μητέρα. Σχολιάζεται ότι το να γίνει μια γυναίκα μητέρα είναι ύψιστο αξίωμα γιατί μεγαλώνει παιδιά. Υποστηρίζει ότι αν η μητέρα δεν δίνει αγάπη στο παιδί της και δεν το φροντίζει δεν είναι άξια να ακούει στο όνομα «μητέρα». Επιπλέον, δείχνει πως δεν αγαπά το σύζυγό της, ούτε την ανθρωπότητα, ούτε το Θεό, καθώς ο τελευταίος είναι που της δώρισε το παιδί. Απευθυνόμενη προς τις μητέρες λέει πως αν ανήκουν στην κατηγορία των μητέρων που αγαπούν τα παιδιά τους θα βρουν αυτό το άρθρο πολύ σημαντικό, αν ανήκουν στην κατηγορία των μητέρων που κοιτούν την εξωτερική τους εμφάνιση δεν θα έχουν κανένα όφελος από το άρθρο. Η αρθρογράφος αναφέρει ότι είναι λυπηρό όταν οι γυναίκες -κυρίως των ανωτέρων στρωμάτων- δίνουν το παιδί τους στις υπηρέτριες να το μεγαλώσουν. Επίσης, είναι λυπηρό όταν οι μητέρες απαρνούνται τα παιδιά τους ή τα εγκαταλείπουν για να μην χάσουν την προσωπική τους ευχαρίστηση. Τα παιδιά των παραπάνω μητέρων κινδυνεύουν να έχουν ψυχικά και σωματικά προβλήματα. Γιατί όταν η τροφή που δίνεται στο μωρό δεν είναι από τη βιολογική του μητέρα όσο καλή και να είναι δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Όσο τα παιδιά μεγαλώνουν δίπλα στις μητέρες τους αναπτύσσουν αγάπη και φιλοστοργία. Τέλος, προτρέπει τις μητέρες να μην εγκαταλείπουν τα παιδιά τους και να τα φροντίζουν με αγάπη. | Ναι | Ελληνική | Άρθρο σε συνέχειες. Υπογράφεται από τα αρχικά Λ. Σ. | ||||
109 | 4587 | Ο πτωχός | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 14 (19 Φεβρουαρίου 1871), σ. 170 | Ναι | Ελληνική | Το ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη "Ποιήσεις" του περιοδικού. | |||||
110 | 4588 | Άσμα ναύτου | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 14 (19 Φεβρουαρίου 1871), σ. 170-171 | Ναι | Ελληνική | Το ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη "Ποιήσεις" του περιοδικού. | |||||
111 | 4589 | Το μοναχώ αγάπιω | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 15 (26 Φεβρουαρίου 1871), σ. 181 | Ναι | Ελληνική | Το ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη "Ποιήσεις" του περιοδικού. | |||||
112 | 4590 | Ακροστιχίς | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 15 (26 Φεβρουαρίου 1871), σ. 181 | Ναι | Ελληνική | Το ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη "Ποιήσεις". | |||||
113 | 4591 | Χωρίς τίτλο | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 15 (26 Φεβρουαρίου 1871), σ. 183 | Αναφέρεται στο περιοδικό «η πολιτική εφημερίς των γυναικών» που εκδίδεται στη Βιέννη και δημοσιεύονται σε αυτό βιογραφίες γυναικών. Σχολιάζεται ότι δημοσιεύτηκε και η βιογραφία της Ελένης Γκίκα. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. | ||||
114 | 4592 | Τρίτον σχέδιον των εργοχείρων της Ευρυδίκης | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 15 (26 Φεβρουαρίου 1871), σ. 181 | Αναφέρεται ότι το εργόχειρο χρησιμεύει ως πλεκτό σχέδιο και ως σχέδιο κεντήματος. Σχολιάζεται αναλυτικά ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να γίνει και τα υλικά που χρειάζονται. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. Στην σελίδα 184 έχει και εικόνα του εργοχείρου. | ||||
115 | 4593 | Χωρίς τίτλο | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 15 (26 Φεβρουαρίου 1871), σ. 183 | Αναφέρεται ότι στο περιοδικό «Νέα Ανθολογία» που εκδίδεται στην Ιταλία, γράφει η Ελένη Γκίκα, ένα άρθρο με τίτλο «πόλεμος». Σε αυτό αναφέρεται στα δεινά που μπορούν να προξενήσουν οι άνθρωποι. Στο τελευταίο μέρος του άρθρου της σχολιάζει ότι οι γυναίκες στην Αμερική συμμετέχουν στα κοινά και δραστηριοποιούνται σε πράξεις υπέρ της ανθρωπότητας. | Ναι | Ελληνική | Είναι ανυπόγραφο. | ||||
116 | 4595 | Λόγος περί τιμής | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 15 (26 Φεβρουαρίου 1871), σ. 173-176 Έτος Α, τχ. 16 (5 Μαρτίου 1871), σ.185-187 Έτος Α, τχ. 17 (12 Μαρτίου 1871), σ. 197-200 | Προλογικά αναφέρεται ότι θα παρατεθεί από τη Σαπφώ Λεοντιάς διάλεξη την οποία είχε εκφωνήσει την ημέρα που έπαιρναν απολυτήριο τα κορίτσια του Παρθεναγωγείου της Αγίας Φωτεινής στη Σμύρνη όπου είναι και διευθύντρια. Στη συνέχεια παρατίθεται ο λόγος. Η Λεοντιάς Σαπφώ αναφέρεται στην τιμή, η οποία, όπως υποστηρίζει επιδιώκεται από τις νέες. Στη συνέχεια, αναφέρει ότι όσο ο άνθρωπος κάνει πράγματα αγαθά τόσο πιο τίμιος είναι. Η αγάπη και η φιλοτιμία βοηθούν στο να διευθύνεται η βούλησή του και να τον προφυλάσσει από τον εγωισμό. Εν συνεχεία, σχολιάζεται ότι τιμή έχει όποιος πράττει αγαθά και ενάρετα πράγματα. Επίσης, σχολιάζει ότι ο Αριστοτέλης θεωρούσε ότι η τιμή είναι το βραβείο της ηθικής και ότι ο Πλάτωνας (θεωρούσε) ότι είναι βραβείο της αρετής και του καθήκοντος. Υποστηρίζει ότι κανένας δεν ανταπέδωσε ποτέ τιμή σε μια νέα επειδή είναι όμορφη εξωτερικά, αλλά την επαινεί όταν κάνει ενάρετες πράξεις. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι ο άνδρας και η γυναίκα τιμώνται όταν έκαστος κάνει όσα πρέπει να κάνει και μαζί διοικούν σωστά το σπίτι τους. Τέλος, συμβουλεύει τα κορίτσια να μην υποπέσουν στην πολυτέλεια και τον σωματικό καλλωπισμό, θυσιάζοντας το πνεύμα. | Ναι | Ελληνική | Υπάρχει σε συνέχειες σε επόμενα τεύχη του ίδιου έτους. | ||||
117 | 4596 | Περί της επιρροής της γυναικός εν τη ανθρωπότητι | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 15 (26 Φεβρουαρίου 1871), σ. 187-191 τχ. 17 (12 Μαρτίου 1871), σ. 200- 204, | Ο Κ. Πληθωνίδης πραγματοποιεί μια διάλεξη στη Χαλκηδόνα. Αναφέρει τους λόγους για τους οποίους έχει παραλειφθεί η γυναίκα και η προσοχή έχει στραφεί στον άνδρα. Αυτοί είναι ο εγωισμός και η αδικία σχετικά με την ανισότητα μεταξύ των δυο φύλων. Σχολιάζει ότι αν και είναι ισχυρότερος ο άνδρας από τη γυναίκα, δεν συνεπάγεται ότι είναι και ανώτερος από αυτήν. Στη συνέχεια αναφέρει ότι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε μια γυναίκα είναι να μείνει μόνη της. Οι δεσμοί έχουν δημιουργηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι τριπλοί, άνδρας-γυναίκα-παιδί, αν σπάσουν τότε τα άτομα εξαφανίζονται. Επιπρόσθετα, σχολιάζει ότι οι γυναίκες έχουν επηρεάσει αρκετά την ανθρώπινη ιστορία. Ο κοινωνικός στόχος της γυναίκας είναι να δημιουργήσει οικογενειακές σχέσεις με τους άλλους λαούς, ώστε να αποτρέψει τους πολέμους μεταξύ αυτών. Επίσης, λέει ότι μέσα στους μύθους υπάρχει αλήθεια είτε ιστορική είτε κοινωνική είτε πολιτική και στη συνέχεια παραθέτει το μύθο των Αμαζόνων. Οι τελευταίες πολέμησαν για να διαμαρτυρηθούν στους άνδρες οι οποίοι τις αντιμετώπιζαν ως αντικείμενα ηδονής. Πολέμησαν όχι μέσω της δίκαιης οδού αλλά μέσω όπλων και βίας. Σχετικά με το μύθο σχολιάζει ότι δεν είναι καλό η γυναίκα να γίνεται βίαιη και να πολεμά. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι η παραγνώριση των δικαιωμάτων δεν αφορά μόνο στον άνδρα αλλά και στη γυναίκα, περισσότερο μάλιστα, καθώς η τελευταία αισθάνεται περισσότερο την ανισότητα. Αναφέρονται παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι η γυναίκα είχε ισχυρή θέση κατά την αρχαιότητα. Παράλληλα, αναφέρει ότι ο προορισμός της γυναίκας είναι ο έρωτας γιατί έτσι καθιστά ευτυχισμένο τον άνδρα της. Η γυναίκα είναι η αρμονία της ανθρωπότητας. Εν συνεχεία, δίνει παραδείγματα από τη μυθολογία. Αναφέρει ότι ο Ηρακλής, που νίκησε τόσα θηρία, υποδουλώθηκε σε μια γυναίκα. Αναφέρει τον Πάρη και την ωραία Ελένη, σχολιάζοντας ότι η τελευταία έγινε αιτία για να γραφτεί έργο το οποίο θα είναι πάντοτε γνωστό. Ισχυρίζεται ότι άνδρας και γυναίκα είναι ίσοι αλλά διαφορετικοί και καθένας πρέπει να πολεμάει για τα καθήκοντά του. Η γυναίκα στο σπίτι προετοιμάζει το γιο της για την επιστήμη, την πατρίδα, την ελευθερία και την κόρη ώστε να βοηθά για την ευτυχία του άνδρα της και για να προετοιμάζει την καρδιά της. Μέσω των καθηκόντων της καθίσταται φανερή η επιρροή της γυναίκας στην ανθρωπότητα. Απευθύνεται στις γυναίκες λέγοντας πως πρέπει να προσέχουν γιατί όταν καταληφθεί το έθνος από πολυτέλεια και διαφθορά καταστρέφεται. Τέλος, τις προτρέπει να αποφεύγουν ό,τι θα κάνει κακό σε αυτές και κατ’ επέκταση στην ίδια την ανθρωπότητα. | Ναι | Ελληνική | Υπάρχει σε συνέχειες, σε επόμενα τεύχη του ίδιου έτους. | ||||
118 | 4597 | Μια σκέψις | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 16 (5 Μαρτίου 1871), σ. 191-192 | Ο αρθρογράφος αναρωτιέται γιατί αν ο άνθρωπος γεννήθηκε μόνο για να εκπληρώσει το άλογο των ορέξεών του, τότε δεν μένει ποτέ ευχαριστημένος. Αναφέρει ότι ό,τι έπλασε ο Θεός είναι ευχαριστημένο με τη θέση που κατέχει στον κόσμο, μόνον ο άνθρωπος είναι δυσαρεστημένος, μόνον αυτός υποτάσσεται από τις επιθυμίες του, κι αφήνεται να καταστραφεί από τους φόβους του. | Ναι | Ελληνική | |||||
119 | 4598 | Το εν Χάσκιοϊ Ελληνικόν Παρθεναγωγείον | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 16 (5 Μαρτίου 1871), σ. 192-195 | Το άρθρο αναφέρει ότι έγιναν οι εξετάσεις στο συγκεκριμένο παρθεναγωγείο και στο τέλος η διευθύντριά του εκφώνησε ένα λόγο. Αρχικά, σχολιάζεται ο αριθμός των μαθητριών και αναφέρεται ότι με την αποφοίτηση των κοριτσιών υπάρχει κενό ως προς την παράδοση των ελληνικών μαθημάτων, γιατί αυτές δίδασκαν την τελευταία τάξη. Ακόμη γίνεται λόγος για τις ασχολίες των κοριτσιών στο παρθεναγωγείο, πως χωρίζονται οι ώρες των μαθημάτων από τις ώρες της ασχολίας με τα εργόχειρα. Στη συνέχεια αναφέρει τις ώρες που δίδασκαν οι δασκάλες τα μαθήματα κατά τη διάρκεια του έτους. Επίσης, σχολιάζει ότι τα μαθήματα λόγω έλλειψης χρόνου γίνονταν ώστε να μαθαίνονται τα απολύτως απαραίτητα από τις μαθήτριες. Επιπρόσθετα, αναφέρονται αναλυτικά ποια εγχειρίδια χρησιμοποιήθηκαν για τα μαθήματα, στην Α', τη Β' και τη Γ' τάξη. Τέλος, παραθέτοντας το μύθο των Στυμφαλίδων Ορνίθων, λέει πως αυτές εκπροσωπούν τα πρόσωπα της βαρβαρότητας, και ο Ηρακλής εκπροσωπεί τον Ελληνισμό ως προς την αντιμετώπιση αυτής, και την διάδοση του Ελληνισμού σε όλη την Ελλάδα. | Ναι | Ελληνική | Το άρθρο είναι ανυπόγραφο. Επίσης, παρατίθεται ο λόγος που εκφώνησε η Διευθύντρια στις 21 Φεβρουαρίου 1871. | ||||
120 | 4599 | Χωρίς τίτλο | Ευρυδίκη | Έτος Α, τχ. 16 (5 Μαρτίου 1871), σ. 195 | Ναι | Ελληνική | Το ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη "Ποιήσεις". Αντί για τίτλο παραθέτει λόγια του ποιητή Parny. |
# | Συντάκτης/τρια |
---|---|
1 | Κτενά-Λεοντιάς, Αιμιλία |
# | Ιδιοκτήτης/τρια |
---|---|
1 | Κτενά-Λεοντιάς, Αιμιλία |
# | Έντυπο | Είδος Περιοδικού |
---|---|---|
1 | Ευρυδίκη | Ποικίλης ύλης |
# | Εκδότης/τρια | Έντυπο |
---|---|---|
1 | Κτενά-Λεοντιάς, Αιμιλία | Ευρυδίκη |