Έντυπο: Ευρυδίκη

ID20
ΤίτλοςΕυρυδίκη
Υπότιτλος/οιΓυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις (Έτος Α τεύχη 1-2)
Γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων (Έτος Α τεύχη 3-19)
Γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων (Έτος Α τεύχη 20-50)
Γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων εκδιδομένη δις του μηνός υπο Αιμιλίας Κτενά Λεοντιάδος τη ευμενεί συνεργασία λογίων ομογενών (Έτος Β)
Επιθεώρησις εκδιδομένη δις του μηνός εν Κωνσταντινουπόλει (Έτος Γ)
Εξώφυλλο
Έναρξη έκδοσης1870-11-21
Λήξη έκδοσης1873-05-30
Τόπος έκδοσηςΚωνσταντινούπολη
ΓλώσσαΕλληνική
Κατηγορία ΕντύπουΠεριοδικό
Κατηγορία Γυναικείου ΠεριοδικούΓυναίκα εκδότρια - γυναικείο αναγνωστικό κοινό
Εκδοτικός ΟίκοςΤυπογραφείο Κ. Πληθωνίδου (αριθμός τευχών 1-19 και 46-50), Α. Ζέλιτζ (αριθμός τευχών 20-45), για τα έτη Β' και Γ' δεν αναγράφεται το τυπογραφείο
Συχνότητα έκδοσηςΕβδομαδιαίο
Σχήμα σελίδας8
Ψηφιακό Αποθετήριο Κυψέλης
Άλλες Βιβλιοθήκες

Ανέμη: Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών περιλαμβάνει από το Α Έτος τα τεύχη 1-19 (21/11/1870 έως 24/3/1871), από το Β Έτος υπάρχουν τα τεύχη 1-7(15/1/1872 έως 15/4/1872) και τα τεύχη 11-16 (15/6/1872 έως 30/8/1872) και ολόκληρο το Γ Έτος.

Βιβλιοθήκη της Βουλής Α Έτος (1870-1871) τεύχη 1-19, 26-48, Β Έτος (1872) τεύχη 1-6 (δεν υπάρχουν όλα τα τεύχη) σε μικροφίλμ

Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης (μικροφίλμ και φωτοτυπία)(http://catalog.parliament.gr/hipres/help/null/horizon/microfilms.htm)

Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.) περιλαμβάνει όλα τα έτη και τα τεύχη

(http://eliaserver.elia.org.gr/elia/site/content.php?sel=33&showimg=true&firstDt=0&present=343284)

Περιγραφή

Το γυναικείο περιοδικό «Ευρυδίκη» εκδίδεται για τρία χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, από τις 21 Νοεμβρίου 1870 έως τις 30 Μαΐου 1873. Συνολικά εκδίδονται 76 τεύχη, τα οποία αποτελούνται από 878 σελίδες. Αναλυτικότερα, το πρώτο έτος αντιστοιχεί στις εξής ημερομηνίες: 21 Νοεμβρίου 1870 έως 24 Μαρτίου 1871 (1-19 τεύχος) και 14 Απριλίου 1871 έως 30 Οκτωβρίου 1871 (20-50 τεύχος). Το δεύτερο έτος με 20 τεύχη, εκδίδεται από τις 15 Ιανουαρίου 1872 έως 20 Οκτωβρίου 1872. Τέλος, το τρίτο έτος εκδίδεται από τις 8 Μαρτίου 1873 έως 30 Μαΐου 1873, σε αυτό συμπεριλαμβάνονται 6 τεύχη. Υπάρχουν πέντε διαφορετικοί τίτλοι που διατρέχουν τα τεύχη του περιοδικού. Συγκεκριμένα, ο πρώτος τίτλος ο οποίος υπάρχει στα δυο πρώτα τεύχη είναι "γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις εκδιδομένη υπό Αιμιλίας Κτενά Λεοντιάδος", ο δεύτερος, ο οποίος καλύπτει από το τρίτο έως το δέκατο ένατο τεύχος είναι "γυναικεία εβδομαδιαία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων". Ο τρίτος τίτλος είναι "γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων", ο οποίος υπάρχει από το εικοστό έως το πεντηκοστό τεύχος. Ο τέταρτος τίτλος, ο οποίος διατρέχει όλα τα τεύχη του δεύτερου έτους είναι "γυναικεία επιθεώρησις μετά σχεδίων εργοχείρων εκδιδομένη δις του μηνός υπό Αιμιλίας Κτενά Λεοντιάδος τη ευμενεί συνεργασία λογίων ομογενών". Τέλος, το τρίτο έτος έχει τον τίτλο "επιθεώρησις εκδιδόμενη δις του μηνός εν Κωνσταντινουπόλει". Επιπλέον, το περιοδικό δεν έχει σταθερή περιοδικότητα ούτε σταθερό σχήμα. Αναλυτικότερα, στο πρώτο έτος από το πρώτο έως το δέκατο ένατο τεύχος είναι δίστηλο, το σχήμα του είναι όγδοο και εκδίδεται μια φορά την εβδομάδα. Από το εικοστό έως το τεσσαρακοστό όγδοο τεύχος το περιοδικό παραμένει δίστηλο, αλλάζει όμως το σχήμα και η περιοδικότητα. Πιο συγκεκριμένα,το σχήμα γίνεται τέταρτο και από εβδομαδιαίο γίνεται πενθήμερο. Όσον αφορά τα δυο τελευταία τεύχη του πρώτου έτους, οι στήλες και το σχήμα παραμένουν ίδια αλλάζει, όμως, η περιοδικότητα, εκδίδεται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Αξιοσημείωτο, είναι ότι το δεύτερο μέρος του πρώτου έτους, δηλαδή τα τεύχη 1-19/20, έχουν διαφορετικό αριθμό στις σελίδες. Στο δεύτερο έτος, γίνεται τρίστηλο, από δίστηλο, το σχήμα του παραμένει τέταρτο, αλλάζει η αρίθμηση των σελίδων και των τευχών. Το περιοδικό εκδίδεται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Το τρίτο έτος είναι εξίσου τρίστηλο, τέταρτου σχήματος και εκδίδεται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Επιπλέον, σχετικά με τη διεύθυνση του περιοδικού αλλάζει δυο φορές. Ενώ αρχικά βρισκόταν στο Γαλατά Μουσούρου Χάν 30, μεταφέρεται όπως φαίνεται στο 30 τεύχος σε νέα διεύθυνση: Γαλατά, Γιοργαντζιλάρ 37, όπου παραμένει μόνο για λίγο καιρό, αφού μετά την έκδοση 7 τευχών, στο τεύχος 38, αναγράφεται η αρχική διεύθυνση του περιοδικού, δηλαδή Γαλατά, Μουσούρου Χάν 30. Σχετικά με την συνδρομή αναφέρεται στο πρώτος τεύχος του πρώτου έτους ότι «Ετήσια συνδρομή της "Ευρυδίκης" ορίζεται εν μεν τη πρωτευούση 6 αργυρά μετζίτια, πρωπληρωτέα κατά τρίμηνον∙ εν δε τω εξωτερικώ 7 ομοίως, καθ΄ εξαμηνίαν προπληρωτέα, των συνδρομών λογιζομένων δι' εν έτος». Αντίστοιχα η τρίμηνη συνδρομή είναι 1 1/2 αργυρά μετζίτια στην Κωνσταντινούπολη και 3 1/2 στο εξωτερικό. Σε επόμενο τεύχος (τεύχ, 20, 1871, σ. 8) αναφέρεται ότι η ετήσια συνδρομή για τα προάστια είναι 6,5 αργυρά μετζίτια. Επίσης, στο 20ο τεύχος αναγράφεται και η τιμή κάθε φύλου η οποία είναι 2,5 γρόσια. Όσον αφορά τα τυπογραφεία στα οποία τυπωνόταν το περιοδικό είναι του Κ. Πληθωνίδου, στο οποίο τυπώθηκε το πρώτο έτος από το πρώτο έως το δέκατο ένατο τεύχος και τα τεύχη 46 έως 50 του πρώτου έτους, και Α[ντωνίου] Ζέλ[λ]ιτζ[ς], στο οποίο τυπώθηκαν τα τεύχη 20 έως 45. Στο Β' και στο Γ' έτος δεν αναγράφεται κάποιο τυπογραφείο. Από 21-11-1870 έως 9-1-1871 δηλαδή από τα τεύχη 1-8 του πρώτου έτους ανήκει σε ειδική επιτροπή. Από τις 15-1-1871 έως 20-10-1872 δηλαδή από το τεύχος 9 έως το τέλος του Β’ έτους (τεύχος 19/20), διευθυντής του περιοδικού είναι ο Θεμιστοκλής Κτενάς. Τέλος, από τις 8-3-1873 έως 30-5-1873, ημερομηνίες κατά τις οποίες εκδίδεται το τρίτο έτος, διευθύντρια είναι η Αιμιλία Κτενά Λεοντιάς. Το περιοδικό δεν μένει στα όρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά φτάνει και έξω από αυτά. Αναλυτικότερα αναφέρεται ότι εγγραφές γίνονται στην Κωνσταντινούπολη στο γραφείο της διεύθυνσης,στη Χρυσούπολη στον Μηνά Μπράσογλου, στη Χαλκηδόνα στο φαρμακοποιό Αντώνη Σταυρίδη, στην Αθήνα στον καθηγητή Ν. Σαρίπολο, στην Αλεξάνδρεια στον Ι. Ογνιάνοβιτζ, στη Βάρνα στον Ι. Ασπριώτη, στη Ρόδο στον Κωνσταντίνο Νικολαΐδη, στο Γαλάζι στον καθηγητή Δακόπουλο, στο Γιούγερβο στην Αικατερίνη Σολομωνίδη, στο Γύθειο στον Ν. Θ. Εξαρχάκο, στα Ιωάννινα από τον Ξανθόπουλο, στη Θεσσαλονίκη στον Β. Παππάζογλου, στην Καλλίπολη στον Β. Δροσιάση, στα Χανιά στον Ν. Μιτζιωτάκη, στο Ηράκλειο Ν. Σταυράκη Εφέντη, στις Κιδωνιές στο Γ. Μακρίδη, στη Λάρισα στον Ιεροκλή Αρχιδιάκονο και στην Δωροθέα Χριστίδη, στη Μυτιλήνη στη Σαπφώ Λαίλου, στο Μόλυβο στον Ζαφειράκη Υπανδρευμένο, στη Νικομήδεια στον Παππαδόπουλο, στη Σάμο στην Πελ. Λεκάτη, στη Σμύρνη στον Φ. Κ. Σαρίκα στη Φιλιππούπολη στο Γ. Καλλισθένη και στη Χίο στον Δημ. Φαιαρογιανίδη. Η ύλη του περιοδικού αναφέρεται κατά κύριο λόγο στην ανάλυση της φύσης και του προορισμού του γυναικείου φύλου. Παράλληλα, δημοσιεύονται άρθρα σχετικά με την εκπαίδευση και την αγωγή (φυσική και ηθική) του γυναικείου φύλου. Περιλαμβάνονται, ιστορικές και επιστημονικές μελέτες που σχετίζονται με τη γυναικεία ζωή, εκλαϊκευμένες μελέτες για αρχαίους συγγραφείς, έθιμα και ήθη, ιστορικές και γεωγραφικές αφηγήσεις. Υπάρχουν άρθρα σχετικά με δράσεις γυναικών του εξωτερικού. Από το περιοδικό δεν λείπουν άρθρα σχετικά με την Οικιακή οικονομία καθώς επίσης, σχετικά με την υγεία. Επίσης, υπάρχουν βιβλιοκριτικές, λογοτεχνία (διηγήματα, μυθιστορήματα, ποίηση), ειδήσεις, πρακτικές συμβουλές, ενημέρωση για τη βιβλιογραφία. Η έκδοση του περιοδικού Ευρυδίκη είναι μια πολύ σημαντική προσπάθεια, καθώς είναι το πρώτο περιοδικό το οποίο είναι αποτέλεσμα συλλογικής συνεργασία των γυναικών, από όλες τις περιοχές όπου κατοικεί ελληνισμός. Είναι γραμμένο, σε ελληνική καθαρεύουσα, από γυναίκες και αναφέρεται στις γυναίκες ως μητέρες, συζύγους, νεανίδες, κυρίως των μεσοαστικών στρωμάτων. Ενδεικτικά ονόματα συνεργατών γυναικών του περιοδικού είναι η Σπαφώ Λεοντιάς, η Ελένη Γκίκα/ Δώρα Ιστριάς, Julia Ward Howe, Clarisse Bader. Υπάρχουν όμως, και πολλές ανδρικές προσωπικότητες που συνεργάζονται με το περιοδικό όπως ο Ζαφειράκης Υπανδρευμένος, Ιω. Καμπούρογλους, Κλεάνθης Ν. Τριαντάφυλλος, Α. Σ. Λυβαθυνόπουλος, Α. Σπαθάκης κ.α. Άξιο αναφοράς είναι ότι ο αριθμός των συνεργατών είναι 105.



Σχόλια

Το σχήμα του περιοδικού ποικίλλει. Αρχικά στο πρώτο έτος, από το 1 έως το 19 τεύχος ήταν 8ου σχήματος, ενώ στα επόμενα τεύχη (τχ. 20-50) το σχήμα γίνεται 4ο. Το ίδιο σχήμα (4ο) διατηρείται και στα επόμενα δυο έτη. Η περιοδικότητα του περιοδικού, επίσης, ποικίλλει. Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους (21-11-1870 έως 24-03-1871, τεύχη 1-19), το περιοδικό είναι εβδομαδιαίο με 2 στήλες. Από τις 14-04-1871 έως 20-09-1871, του ίδιου έτους (τχ. 20-48) εκδίδεται κάθε πέντε ημέρες. Τέλος, τα δυο τελευταία τεύχη του πρώτου έτους (τχ. 49-50, ημερομηνίες 14-10-1871 έως και 30-10-1871) εκδίδονται κάθε δεκαπέντε ημέρες. Κατά το δεύτερο έτος έκδοσης, από 15-01-1872 έως 20-10-1872, κυκλοφορεί κάθε δεκαπέντε ημέρες και είναι τρίστηλο. Τέλος, κατά το τρίτο έτος, δηλαδή από τις 08-03-1873 έως 30-05-1873 διατηρείται η ίδια συχνότητα κυκλοφορίας (κάθε δεκαπέντε ημέρες) και ο ίδιος αριθμός στηλών (τρεις στήλες).

Αναφορές/Βιβλιογραφία

Βαρίκα, Ελένη. «Μια δημοσιογραφία στην υπηρεσία της γυναικείας φυλής: Γυναικεία περιοδικά στον 19ο αιώνα». Διαβάζω, τχ. 198 (1988): 6-10.

Βαρίκα, Ελένη. Η εξέγερση των κυριών. Η γένεση μιας φεμινιστικής συνείδησης στην Ελλάδα 1833-1907. Αθήνα: Ίδρυμα Έρευνας και Παιδείας της Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδος, 1987. σ. 67, 197.

Γριβέα, Μαρία. «Το γυναικείο περιοδικό Ευρυδίκη (1870-1873). Προσπάθεια έκφρασης και διαμόρφωσης γυναικείας συλλογικής συνείδησης στο β΄μισό του 19ου αι.». Αδημοσίευτη Μεταπτυχιακή Εργασία, 2001.

Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών οι γυναίκες στην εκπαίδευση (18ος-20ός αι.): Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση. Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών, 2016.

Δαλακούρα, Κατερίνα. «Γυναικεία εκδοτική δραστηριότητα στον οθωμανικό χώρο: Το φαινόμενο, οι προεκτάσεις και η πορεία του». Ημερίδα με θέμα Κυψέλη: Ψηφιακή ερευνητική βάση δεδομένων. Ο γυναικείος Τύπος στον Οθωμανικό χώρο (1845-1922). 28 Νοεμβρίου 2015, Ρέθυμνο. http://cms.fks.uoc.gr/kypseli/

Δαλακούρα, Κατερίνα. «Λόγοι για την εκπαίδευση στα ελληνικά γυναικεία περιοδικά του οθωμανικού χώρου (19ος- 1906): Η γυναικεία λαϊκή εκπαίδευση». Μνήμων, τχ. 31 (2010): 118, 127- 137.

Dalakoura, Katerina. "Women and Publicity: The Emergence and Course of Women’s Press in Ottoman Context". International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. University of Crete & Hellenic Open University. 9-11 November 2018, Rethymno.

Dalakoura, Katerina. "Ottoman Women’s Press in Historical Research: State of the Art and Historiographical Issues". International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. University of Crete & Hellenic Open University. 9-11 November 2018, Rethymno.

Δρούλια, Λουκία & Κουτσοπανάγου, Γιώτα. Εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού Τύπου 1874-1974: εφημερίδες, περιοδικά, δημοσιογράφοι, εκδότες. τ.2. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Ι.Ν.Ε/Ε.Ι.Ε, 2008. σ. 284-286.

Ζιώγου - Καστεργίου, Σιδηρούλα. Η μέση εκπαίδευση των κοριτσιών στην Ελλάδα (1830- 1893). Αθήνα: Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας (ΙΑΕΝ) - Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς (Γ.Γ.Ν.Γ.), 1986.

Köksal Duygu & Falierou Anastasia. A social history of late Ottoman women: New perspectives. Boston: Brill, 2013.

Ντενίση, Σοφία. Ανιχνεύοντας την ‘αόρατη’ γραφή. Γυναίκες και γραφή του ελληνικού Διαφωτισμού - Ρομαντισμού. Αθήνα: Νεφέλη, 2014.

Denissi, Sophia. "Reading Euridiki [=Eurydice] (1870-1873) as the First “Political” Women’s Periodical". International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. University of Crete & Hellenic Open University. 9-11 November 2018, Rethymno.

Ριζάκη, Ειρήνη. Οι γράφουσες Ελληνίδες. Σημειώσεις για τη γυναικεία λογιοσύνη του 19ου αιώνα. Αθήνα: Κατάρτι, 2007.

Σαρλικιώτη, Χαρά. «Ο γυναικείος τύπος του προηγούμενου αιώνα». Τότε, τχ. 1 (1983): 15-17.

Φουρναράκη, Ελένη. Εκπαίδευση και αγωγή των κοριτσιών: Ελληνικοί προβληματισμοί 1830-1910. Ένα ανθολόγιο. Αθήνα: ΙΑΕΝ/ ΓΓΝΓ, 1987.

Ψαρρά, Αγγέλικα. «Γυναικεία περιοδικά του 19ου αιώνα». Σκούπα, 2 (1979): σ. 3-8.



Σημείωση: Η περιγραφή του εντύπου έχει στηριχθεί (πρωτίστως) στη μελέτη του ίδιου του εντύπου και στην υπάρχουσα δευτερογενή βιβλιογραφία.

Showing 121-140 of 384 items.

Άρθρα του Ευρυδίκη

#IDΤίτλοςΥπότιτλος/οιΈντυποΣτοιχεία βιβλιογραφικής αναφοράςΠερίληψηΠρωτότυποΜεταφρασμένοΤίτλος πρωτότυπου (για μεταφρασμένο)Γλώσσα πρωτότυπουΣυγγραφέας πρωτότυπου (για μεταφρασμένο)Σχόλια
1214600Ο εν Κωνσταντινουπόλει Ελληνικός Φιλολογικός ΣύλλογοςΝεγρεπόντειον (1) ΔιαγώνισμαΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 16 (5 Μαρτίου 1871), σ. 195 Έτος Α, τχ. 19 (24 Μαρτίου 1871), σ. 235Η ανακοίνωση αυτή αναφέρεται στον 1ο Νεγρεπόντειο διαγωνισμό με στόχο την ενίσχυση της διάδοσης της ελληνικής παιδείας στις γυναίκες της Ανατολής. θα βραβευτούν τέσσερα αρτισύστατα παρθεναγωγεία δύο στην Ασιατική και δύο στην Ευρωπαϊκή Τουρκία, το καθένα με 25 οθ. λίρες . Περιγράφεται ο τρόπος εγγραφής για τη συμμετοχή στο διαγωνισμό και αναφέρεται ότι ο Σύλλογος ανέθεσε σε επιτροπή την επιλογή των παρθεναγωγείων που θα βραβευτούν. ΝαιΕλληνικήΕν Κωνσταντινουπόλει, τη 22 Φεβρουαρίου 1871, υπογράφεται από τον πρόεδρο Σ. Αριστάρχη και το γενικό γραμματέα Γ. Χασιώτη. Υπάρχει και σε επόμενο τεύχος του ίδιου έτους.
1224601[Δασκάλα ζητά εργασία]ΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 16 (5 Μαρτίου 1871), σ. 196 Έτος Α, τχ. 17 (12 Μαρτίου 1871), σ. 212 Έτος Α, τχ. 18 (19 Μαρτίου 1871), σ. 224 Έτος Α, τχ. 19 (24 Μαρτίου 1871), σ. 236Η αγγελία αυτή αναφέρει ότι δασκάλα, με πολυετή πείρα, ζητεί θέση σε κάποιο Παρθεναγωγείο.Το περιοδικό συνιστά την κυρία αυτή.ΝαιΕλληνικήΔημοσιεύεται στη στήλη "Ειδοποιήσεις" του περιοδικού και είναι ανυπόγραφο. Υπάρχει και σε άλλα τεύχη του ίδιου έτους.
1234602Πατρική συμβουλή ΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 17 (12 Μαρτίου 1871), σ. 205-206Ένας πατέρας απευθυνόμενος στην κόρη του τις δίνει κάποιες συμβουλές για τη ζωή της. Η πρώτη συμβουλή σχετίζεται με το Θεό, και λέει πως όταν παντρευτεί μια γυναίκα μπορεί να κάνει είτε ευτυχισμένους είτε δυστυχισμένους τους ανθρώπους που είναι γύρω της. Μόνον ο Θεός μπορεί να τη βοηθήσει για να διακρίνει το καλό από το κακό. Επίσης, υποστηρίζεται ότι ο πατέρας καθίσταται ικανός να φωτίσει τη διάνοια της κόρης του ώστε η τελευταία να ρυθμίσει σωστά τα συναισθήματά της για την επιλογή του συζύγου της. Τη συμβουλεύει, επίσης, να μην παραδοθεί στον άνδρα που θα της δείξει αγάπη, χωρίς πρώτα να ερευνήσει τα συναισθήματά του.ΝαιΕλληνικήΥπογράφεται από τα αρχικά Λ. Σ.
1244603Χωρίς τίτλοΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 17 (12 Μαρτίου 1871), σ. 206-207Η Ευφροσύνη αρχικά στο άρθρο της παραθέτει μια ιστορία με τον Ουρανό και τη γυναίκα του Γη. Στη συνέχεια, περιγράφει στοιχεία του χαρακτήρα των γυναικών με καταγωγή από τα Ιωάννινα τόσο θετικά όσο και αρνητικά.ΝαιΕλληνικήΔημοσιεύεται στη στήλη "Ανταπόκρισις Ευρυδίκης". Ιωάννινα, τη 25 Φεβρουαρίου 1871. Υπογράφεται από το ψευδώνυμο "Ευφροσύνη".
1254604Χωρίς τίτλοΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 17 (12 Μαρτίου 1871), σ. 210ΝαιΕλληνικήΤο ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη "Ποιήσεις" του περιοδικού. Αντί για τίτλο υπάρχουν λόγια του ποιητή Alf de Musset.
1264605Η παρηγοριά των τεθλιμμένωνΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 17 (12 Μαρτίου 1871), σ. 209-210Το άρθρο αναφέρεται στους τρόπους με τους οποίους μπορούν να παρηγορηθούν άνθρωποι οι οποίοι είναι στεναχωρημένοι. Το βασικό, λέει, η αρθρογράφος είναι η ενασχόληση με μια δραστηριότητα. Σχολιάζει ότι και η θλίψη έχει τα όριά της, γιατί όταν αυτά ξεπερνιούνται η τελευταία καθίσταται βλαπτική στην οικογένεια. Στη συνέχεια, αναφέρεται συγκεκριμένα στις γυναίκες, υποστηρίζοντας πως εκείνες μπορούν να ανακουφιστούν μέσω του διαβάσματος ή του ραψίματος, όταν όμως, το τελευταίο γίνεται για πολύ ώρα δημιουργεί πρόβλημα στο νευρικό τους σύστημα. Η καλύτερη ενασχόληση είναι με τα παιδιά. Τέλος, αναφέρει πως βοηθάει ο περίπατος στην εξοχή. ΝαιΕλληνικήΥπογράφεται από το ψευδώνυμο "Αρισταία Λ. Β.".
1274606ΜύθοςΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 17 (12 Μαρτίου 1871), σ. 210-211ΝαιΕλληνικήΤο ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη "Ποιήσεις" του περιοδικού. Η ποιήτρια υπογράφει ως Σοφία θυγατήρ Λαμπίση, ιατρού. Φεβρουάριος, 1871. Σμύρνη.
1284607Περί σεμνότητοςΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 18 (19 Μαρτίου 1871), σ. 218-219Στο παρόν άρθρο αναφέρεται ότι η σεμνότητα μπορεί να προστατεύσει τις γυναίκες από πολλούς κοινωνικούς κινδύνους. Η σεμνότητα στη γυναίκα δείχνει πως διαθέτει αγνά αισθήματα, τα οποία συνδέονται με την ανατροφή της. Επίσης, σχολιάζεται ότι, η σεμνότητα υπάρχει σε όλες τις γυναίκες ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης. Τέλος, η γυναίκα η οποία είναι σεμνή και ηθική μπορεί να επαναφέρει στα καθήκοντά του τον άνδρα της, αν ο τελευταίος, έχει υποπέσει στη διαφθορά. ΝαιΕλληνικήΥπογράφεται από το ψευδώνυμο "Αρισταία Λ. Β.".
1294608Κύριος και Περιστέρα (μύθος αραβικός)ΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 18 (19 Μαρτίου 1871), σ. 219-220 Αναφέρεται στη συζήτηση του Αβδουλάχ με το αγαπημένο του περιστέρι, το οποίο στο τέλος, εγκαταλείπει τον πρώτο, ώστε να ζήσει ελεύθερο.ΝαιΕλληνικήΕν Κωνσταντινουπόλει. Υπογράφεται από το ψευδώνυμο "Θαλής".
1304609Τη θνησκούση Α.Κ.ΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 18 (19 Μαρτίου 1871), σ. 223ΝαιΕλληνικήΤο ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη "Ποιήσεις" του περιοδικού.
1314610Ακροστιχίς ΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 18 (19 Μαρτίου 1871), σ. 223ΝαιΕλληνικήΤο ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη με τίτλο "Ποιήσεις".
1324611Χωρίς τίτλοΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 18 (19 Μαρτίου 1871), σ. 223 Έτος Α, τχ. 19 (24 Μαρτίου 1871), σ. 235Αναφέρονται οι νικητήριοι αριθμοί της κλήρωσης του Λαχείου των Εργοχείρων του εν Χάσκιοϊ Παρθεναγωγείου.ΝαιΕλληνικήΕίναι ανυπόγραφο. Υπάρχει και σε επόμενο τεύχος του ίδιου έτους.
1334612ΚοινοποίησιςΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 19 (24 Μαρτίου 1871), σ. 225Αναφέρεται ότι το περιοδικό θα σταματήσει την κυκλοφορία του λόγω των εορτών του Πάσχα.ΝαιΕλληνική
1344613 [Ομιλία της διευθύντριας του Παρθεναγωγείου του Χάσκιοϊ]ΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 19 (24 Μαρτίου 1871), σ. 225-229Παρατίθεται ολόκληρος ο λόγος που εκφώνησε η διευθύντρια του Παρθεναγωγείου του Χασκιοϊ, στην εορτή/συγκέντρωση για τη λαχειοφόρο αγορά των εργοχείρων των μαθητριών του Παρθεναγωγείου. Αναφέρει η διευθύντρια του παρθεναγωγείου ότι είναι ευχαριστημένη για την αγορά εργοχείρων καθώς έτσι ενισχύεται η εργασία των κοριτσιών και το παρθεναγωγείο. Στη συνέχεια, αναφέρει ότι είναι σημαντική η παιδεία για τον άνθρωπο γιατί μέσω αυτής καλλιεργείται σωματικά και πνευματικά. Υποστηρίζει ότι τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα πρέπει να είναι μορφωμένοι με ίσο τρόπο γιατί χωρίς την τελειότητα του ενός δεν μπορεί να υπάρξει σωστή μεταχείριση της οικογένειας. Μέσα στην οικογένεια και τα δυο φύλα, έχουν ίδια καθήκοντα, ίδιους τίτλους και προνόμια. Αναφερόμενη στη γυναίκα, λέει πως ως οικοδέσποινα είναι διευθύντρια για τα σχετικά με το σπίτι. Υποστηρίζει,ακόμη, ότι η εργασία της γυναίκας αφορά στην οικονομία, δίνοντας ένα παράδειγμα για το ράψιμο των ρούχων των μελών της οικογένειας ώστε να μειώσει τα έξοδα. Αναφέρει, ακόμη ότι η εργασία της γυναίκας είναι η βάση για την οικογένεια, καθώς μέσω της τελευταίας, αναπαύεται πνευματικά. Τέλος, ευχαριστεί ξανά όσους αγόρασαν το λαχείο. ΝαιΕλληνική
1354614Η γυνή Ως σύζυγος, μήτηρ και οικοδέσποιναΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 19 (24 Μαρτίου 1871), σ. 229- 233Στο παρόν άρθρο αρχικά αναφέρεται ότι ο Θεός έπλασε το άνδρα και τη γυναίκα έτσι ώστε ό,τι λείπει από τον ένα να υπάρχει στον άλλο και να αλληλοβοηθούνται. Στη συνέχεια, αναφέρει τις αντιθέσεις μεταξύ των δυο φύλων, οι οποίες όταν ενώνονται αποτελούν τον τέλειο άνθρωπο. Επιπρόσθετα, υποστηρίζεται ότι ο βίος αποτελείται από δυο επίπεδα το πολιτικό και το ιδιωτικό. Όσον αφορά στο πολιτικό, αφορά στα καθήκοντα του άνδρα και το ιδιωτικό της γυναίκας. Επιπλέον, τα γυναικεία πλεονεκτήματα συμπληρώνουν τα μειονεκτήματα του άνδρα, καθιστώντας φανερό ότι η γυναίκα προορίζεται ως σύζυγος για να βοηθάει τον άνδρα, ως οικοδέσποινα με τα χαρακτηριστικά τα οποία διαθέτει καθώς και ως μητέρα. Ως μητέρα, είναι εκείνη η οποία αναλαμβάνει τη μόρφωση των παιδιών της. Ο ρόλος του πατέρα αφορά στην πνευματική καλλιέργεια του παιδιού. Η μητέρα όμως, είναι εκείνη η οποία έχει περισσότερο χρόνο για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Μπορεί καλύτερα από τον άνδρα, να διακρίνει ποια είναι κατάλληλα για τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Στη συνέχεια αναφέρει ότι προορισμός της είναι και να είναι οικοδέσποινα. Για να γίνει καλή οικοδέσποινα πρέπει να είναι καλή σύζυγος και μητέρα. Η διατήρηση του σπιτιού, λέει ο/η αρθρογράφος, αναφέρεται στην καθαριότητα, την τάξη και την οικονομία. Η γυναίκα όμως που δεν προσέχει το σπίτι της το οδηγεί στην καταστροφή, χάνει την αγάπη του συζύγου της, και διαφθείρει τα παιδιά της. Τέλος, απευθύνεται στις γυναίκες λέγοντάς τους να φροντίζουν τους συζύγους τους, να μεγαλώνουν σωστά τα παιδιά τους, και να διευθύνουν με επιμέλεια το σπίτι τους. ΝαιΕλληνικήΥπογράφεται από τα αρχικά Λ. Σ.
1364615Ο φίλοςΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 19 (24 Μαρτίου 1871), σ. 233-234Αρχικά αναρωτιέται ο/ η αρθρογράφος πότε μπορεί ένας άνθρωπος να θεωρείται φίλος, καθώς και τη σχέση των ανθρώπων οι οποίοι κατονομάζονται ως φίλοι. Σχολιάζει ότι κάποιοι πληγώνουν τον πλησίον τους, άλλοι τους κατευνάζουν, καθώς και ότι ο Θεός δεν έπλασε τον άνθρωπο για να είναι εγωιστής, αλλά για να βοηθάει και τους άλλους και τον εαυτό του. Επιπλέον, αναφέρεται ότι οι γυναίκες αισθάνονται τη φιλία περισσότερο από τους άνδρες γιατί είναι πιο ευαίσθητες, γιατί φροντίζουν τους πάσχοντες σωματικά και ψυχικά. Κλείνοντας υποστηρίζει ότι πολλοί θεωρούν πως οι γυναίκες κάποια στιγμή σταματούν να είναι ευαίσθητες, αλλά τα συναισθήματά τους ποτέ δεν αλλοιώνονται. ΝαιΕλληνικήΔεν υπογράφεται, υπάρχουν τρεις τελείες στο τέλος του άρθρου.
1374616ΒιβλιογραφίαΉβηΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 19 (24 Μαρτίου 1871), σ. 235Αναφέρεται ότι ο Χρήστος Κωνσταντινίδης εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο "ΗΒΗ", ώστε να χρησιμοποιηθεί από το αλληλοδιδακτικό σχολείο. Στην συνέχεια προσδίδονται πληροφορίες για το μέγεθος και το περιεχόμενο του βιβλίου. Τέλος, αναφέρεται το κόστος του καθώς και το βιβλιοπωλείο στο οποίο υπάρχει.ΝαιΕλληνικήΕίναι ανυπόγραφο.
1384864[Ενημέρωση αναγνωστριών-συνδρομητριών]ΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 20 (14 Απριλίου 1871), σ. 1Ξεκινώντας το δεύτερο μέρος του πρώτου έτους η εκδότρια, αναφέρει ότι υπάρχουν βελτιώσεις στο περιοδικό, όπως στήλη με χιουμοριστικές ιστορίες στα τεύχη που θα ακολουθήσουν για την διασκέδαση των αναγνωστριών. Απευθυνόμενη στις συνδρομήτριες, ενημερώνει ότι πρέπει να εξοφλήσουν την ετήσια συνδρομή έως τις 15 Μαΐου, καθώς και ότι οι τρίμηνες συνδρομές καταργούνται.ΝαιΕλληνικήΠαρατίθεται στην πρώτη σελίδα του τεύχους 20, ως επιστολή (με προσφώνηση: Κυρίαι) και υπογραφή "Η συντάκτις και εκδότις Αιμιλία Κτενά Λεοντιάς"
1394865Περί της παρ’ αρχαίοις οικογένειας ΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 20 (14 Απριλίου 1871), σ. 1-2. τχ. 21 (19 Απριλίου 1871), σ. 9-10, τχ. 22 (24 Απριλίου 1871), σ. 18-18, τχ. 23 (29 Απριλίου 1871), σ. 26-27, υπάρχει ο υπότιτλος "περί υιοθεσίας" τχ. 24 (4 Μαΐου 1871), σ. 31-32, υπάρχει ο υπότιτλος "περί ιδιοκτησίας" τχ. 25 (10 Μαΐου 1871), σ. 42-44, υπάρχει ο υπότιτλος "περί εξουσίας εν τη οικογένεια".Το παρόν κείμενο αρχικά αναφέρει ότι αν η οικογένεια είναι η μικρογραφία της πολιτείας τότε αποτελεί την πιο πιστή μορφή της. Έτσι, μπορεί κάποιος να λάβει όλες τις αρετές ή τις κακίες της πολιτείας. Επίσης, αναφέρεται ότι η φιλοπατρία, η πίστη, η δικαιοσύνη, η φιλανθρωπία, ο σεβασμός στη θρησκεία και στους νόμους και όλες οι άλλες αρετές ασκούνται στην πολιτεία ανάλογα με την ισχύ ή τη χαλάρωση των δεσμών της οικογένειας και με την αφοσίωση στα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις αυτής. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι όταν ο πολίτης έχει μάθει να είναι σωστός μέσα στην οικογένεια του, να αναλαμβάνει και να πραγματοποιεί τις υποχρεώσεις του, δεν μπορεί παρά να είναι σωστός πολίτης και για την κοινωνία. Από την άλλη αν δεν βλέπει την οικογένειά του ενωμένη θα προσφέρει τα αντίστοιχα στην κοινωνία. Στο δεύτερο μέρος γίνεται λόγος για τη θρησκεία κατά την αρχαιότητα. Αναφέρει ότι μια κοπέλα κατά την παιδική της ηλικία ασχολείται με τα θρησκευτικά δρώμενα, όταν παντρευόταν, όμως, άλλαζε θρησκεία, καθώς ακολουθούσε τη θρησκεία του άνδρα της. Στη συνέχεια, αναφέρει ότι ο γάμος αποτελείται από τρεις τελετές: την εγγύηση που αναφέρεται στον αρραβώνα, το τέλος που αναφέρεται στην εγκατάλειψη της θρησκείας του πατέρα και την υιοθέτηση της θρησκείας του άνδρα από τη νυμφευμένη, την πομπή που αναφέρεται στη μύηση της συζύγου. Στη συνέχεια περιγράφονται αναλυτικά τα χαρακτηριστικά κάθε τελετής. Στο τρίτο μέρος γίνεται αναφορά στη σπουδαιότητα του γάμου κατά τα αρχαία χρόνια και στη σπανιότητα των διαζυγίων κυρίως όταν ο γάμος ήταν θρησκευτικός. Στη Ρώμη όταν ο γάμος ήταν εικονικός μπορούσε να διαλυθεί, όταν όμως επρόκειτο για θρησκευτικό γάμο, αποτελούσε μια δύσκολη διαδικασία, χρειαζόταν τελετή, καθώς όπως ρητά λέει ο αρθρογράφος μόνο η θρησκεία μπορούσε να διαλύσει ότι έφτιαξε. Στη συνέχεια αναφέρεται το όνομα της τελετής: διασίτησις και περιγράφεται αναλυτικά η τελετή. Τέλος, σχολιάζεται ότι το παιδί που γεννιόταν και δεν μυούταν στη θρησκεία του πατέρα, δεν μπορούσε να μετέχει στα θρησκευτικά δρώμενα και να προσφέρει θυσίες στο σπίτι. Στο επόμενο μέρος σχολιάζεται αν έπρεπε ή όχι να χωρίζει ένα ζευγάρι σε περίπτωση που δεν είχε παιδιά. Αναφερόμενος, ο αρθρογράφος, σε συγκεκριμένα παραδείγματα δείχνει τις αντιλήψεις που υπήρχαν στην αρχαιότητα. Συγκεκριμένα υποστηρίζει ότι οι νόμοι που υπήρχαν στην Ινδία, διέταζαν το διαζύγιο σε περίπτωση που το ζευγάρι δεν είχε παιδιά μετά από οκτώ χρόνια γάμου. Σχετικά με την Ελλάδα, δεν σώζονται νόμοι, όμως, υπάρχει ένα απόσπασμα από τον Ηρόδοτο όπου αναφέρει ότι δεν ήταν υποχρεωτικό το διαζύγιο, όμως ήταν υποχρέωση των γονέων να έχουν παιδιά. Γι' αυτό ο συγκεκριμένος άνδρας που αναφέρεται στο απόσπασμα μπόρεσε να έχει δυο γυναίκες, τη μια που αγαπούσε και την άλλη για να δημιουργήσει οικογένεια. Όσον αφορά στους Ρωμαίους, ένας Ρωμαίος χώρισε τη γυναίκα του γιατί δεν απέκτησε αγόρι. Το κορίτσι το θεωρούσαν πρόσκαιρο μέρος της οικογένειας όσον αφορά τη διατήρηση της θρησκευτικής λατρείας. Στη συνέχεια, περιγράφει την τελετή της αμφιδρομίας, η οποία σχετίζεται με τη μύηση του μωρού στη θρησκεία του πατέρα. Επιπρόσθετα, αναφέρει τη διαφορά ανάμεσα στην αρχαιότητα και την εποχή εκείνη για το αν ένα ζευγάρι δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά. Το επόμενο μέρος αναφέρεται στην ιδιοκτησία και ο συγγραφέας την εποχή που ζει σχολιάζει ότι όταν κάποιος είχε κομμάτι γης, το οποίο είχε αγοράσει ή κληρονομήσει του ανήκε. Σχολιάζει, επίσης, ότι δεν συνέβαινε το ίδιο στην αρχαιότητα. Αναφερόμενος στους αρχαίους Γερμανούς, λέει ότι κάθε πολίτης κατείχε ένα μέρος γης, το οποίο του έδινε ο αρχηγός της φυλής του για ένα ή περισσότερο χρόνια και το φρόντιζε μέχρι τη στιγμή που η φυλή θα μετανάστευε. Όσον αφορά στους Ιουδαίους, κατείχαν κτήματα τα οποία χρησιμοποιούσαν με όποιον τρόπο ήθελαν για επτά χρόνια, μετά έπρεπε να τα πουλήσουν, γιατί τα κτήματα ήταν από το Θεό. Στην Ελλάδα, είχαν πλήρη ιδιοκτησία οι πολίτες στα κτήματα τους αλλά έπρεπε να προσφέρουν τους καρπούς τους για τα κοινά συσσίτια. Η θρησκευτική λατρεία συνδέεται με την ιδιοκτησία στην Ελλάδα. Έτσι τα κτήματα δεν πωλούνται αλλά κληροδοτούνται στους απογόνους, καθώς όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, όπως η θρησκευτική λατρεία κληροδοτείται έτσι και η ιδιοκτησία, γιατί αυτά τα δυο συνδέονται μεταξύ τους. Επιπλέον, αναφέρει ότι είναι δυσαρεστημένος με τη θέση της γυναίκας στην ιδιοκτησία, όμως, όπως ο ίδιος υποστηρίζει είναι φυσική απόρροια της θρησκευτικής λατρεία η οποία περνάει από άνδρα σε άνδρα. Οι γυναίκες δεν μπορούν να διαιωνίσουν την θρησκεία γιατί από τη μέρα που παντρεύονται ακολουθούν τις συνήθειες των ανδρών τους. Στο τελευταίο μέρος αυτό αναφέρει ότι σε περίπτωση που μόνη κληρονόμος ήταν γυναίκα ήταν υποχρεωμένη να παντρευτεί τον πλησιέστερο συγγενή της, γιατί μόνον αυτός ήταν ικανός να συνεχίσει την πατρική θρησκευτική λατρεία. Ακόμη και σε περίπτωση που ήταν παντρεμένη πριν το θάνατο του πατέρα της έπρεπε να χωρίσει και να παντρευτεί τον πλησιέστερο συγγενή βάσει νόμου, το ίδιο ίσχυε και για το σύζυγο. Αναφέρεται ότι υπήρχαν τρεις τάξεις σχετικά με τον πατέρα: ως θρησκευτικός αρχηγός, ως κυρίαρχος της οικογενειακής ιδιοκτησίας και ως δικαστής. Στη συνέχεια αναφέρει αναλυτικά τα στοιχεία που απαρτίζουν κάθε μία από τις τρεις τάξεις. ΝαιΕλληνικήΥπάρχει σε συνέχειες σε επόμενα τεύχη του ίδιου έτους.
1404866Εκδρομαί εις Ρούμελην και Μωρέαν Νομαρχία Αττικής και ΒοιωτίαςΕυρυδίκηΈτος Α, τχ. 20 (14 Απριλίου 1871), σ. 2-3 Έτος Α, τχ. 21 (19 Απριλίου 1871), σ. 10-11 Έτος Α, τχ. 23 (29 Απριλίου 1871), σ. 27-28 Έτος Α, τχ. 27 (20 Μαΐου 1871), σ. 60-61 Έτος Α, τχ. 28 (25 Μαΐου 1871), σ. 68-69 Έτος Α, τχ. 33 (20 Ιουνίου 1871), σ. 107-108 Έτος Α, τχ. 34 (25 Ιουνίου 1871), σ. 114-115 Έτος Α, τχ. 41 (5 Αυγούστου 1871), σ. 181-183 Έτος Α, τχ. 43 (18 Αυγούστου 1871), σ. 186-187 Έτος Α, τχ. 45 (1 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 204-205 Έτος Α, τχ. 49 (14 Οκτωβρίου 1871), σ. 234-235Η Δώρα Ιστριάς στο άρθρο αυτό αναφέρεται στην εκδρομή της στην Ηπειρωτική Ελλάδα και την Πελοπόννησο, η οποία πραγματοποιήθηκε με συνοδό τον Κ. Γ. Παπαδόπουλο. Αναφέρεται αναλυτικά στα διάφορα μέρη που επισκέφθηκαν και σχολιάζει τα σπίτια στα ελληνικά χωριά. Σε επόμενο μέρος, αναφέρεται στα δάση, και σε κάποια συγκεκριμένα προϊόντα τα οποία μπορούν να εξαχθούν και να πωληθούν από αυτά. Επιπρόσθετα, αναφέρεται στην περιήγησή της, στη Θήβα και στην κοιλάδα της Βοιωτίας. Σχετικά με τη Θήβα λέει ότι καλλιεργούνται από τους Κιπετάρες δημητριακά και τα εξαγάγουν, σχετικά με την κοιλάδα της Βοιωτίας, αναφέρει ότι το σιτάρι της είναι πολύ διαδεδομένο στη Ρώμη. Στη συνέχεια, υποστηρίζει ότι ο ελληνικός λαός ενδιαφερόταν πολύ για την πολιτική ζωή και δίνοντας διάφορα παραδείγματα από περιοχές της Ελλάδας, στηρίζει την άποψή της. Στη συνέχεια περιγράφει τις Πλαταιές, όσα συνάντησε εκεί, καθώς και την ιστορία τους. Σε επόμενο μέρος μιλάει για τον Ελικώνα καθώς και για την ανέγερση διαφόρων ελληνικών πόλεων οι οποίες καταστράφηκαν από τους βαρβάρους. Αναφέρεται επίσης, στους διαφόρους πολέμους που έδωσαν οι Έλληνες για να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους. Ακόμη, περιγράφει την ιστορία των Θεσπιών και την επίσκεψή της στο χωριό Μάζι. Τέλος, πληροφορεί τις αναγνώστριες για τη Λειβαδιά. ΝαιΕλληνικήΥπάρχει σε συνέχειες. Υπογράφει ως Δόρα δ' Ιστριά.
Showing 1-1 of 1 item.

Συντάκτης/τρια του Ευρυδίκη

#Συντάκτης/τρια
1Κτενά-Λεοντιάς, Αιμιλία
Showing 1-1 of 1 item.

Ιδιοκτήτης/τρια του Ευρυδίκη

#Ιδιοκτήτης/τρια
1Κτενά-Λεοντιάς, Αιμιλία
Showing 1-1 of 1 item.

Είδος Περιοδικού

#ΈντυποΕίδος Περιοδικού
1ΕυρυδίκηΠοικίλης ύλης
Showing 1-1 of 1 item.

Εκδότης/τρια του Ευρυδίκη

#Εκδότης/τριαΈντυπο
1Κτενά-Λεοντιάς, ΑιμιλίαΕυρυδίκη