Άρθρα

Δημιουργία Προχωρημένη Αναζήτηση

Showing 3,801-3,850 of 4,946 items.

Άρθρα

 #
IDΤίτλοςΥπότιτλος/οιΈντυποΣελίδες* (θα καταργηθεί -> να πάνε στα στοιχεία βιβλιογραφικής αναφοράς)ΠρωτότυποΜεταφρασμένοΤίτλος πρωτότυπου (για μεταφρασμένο)Γλώσσα πρωτότυπουΣυγγραφέας πρωτότυπου (για μεταφρασμένο)ΣχόλιαΣτοιχεία βιβλιογραφικής αναφοράςΠερίληψηCreated By
  
 
3801
3729Περί της κενοδοξίας των παιδιών Εφημερίς των ΚυριώνΝαιΕλληνικήΈτος Β, τχ. 6 (1910), σ. 90.Το άρθρο έχει θέμα την ανατροφή των μικρών. Τονίζει ότι οι γονείς πρέπει να τους μάθουν να μην διακόπτουν τις συζητήσεις των μεγαλύτερων για να φλυαρούν.
3802
6718Περί της παιδικής ηλικίαςΒοσπορίςΝαιΌχιEλληνική

Σε συνέχειες.

<p>Έτος ΣΤ, τχ. 5 (Μάιος 1904), σ. 52-53</p><p>Έτος ΣΤ, τχ. 6 (Ιούνιος 1904), σ. 61-63</p><p>Έτος ΣΤ, τχ. 7 (Ιούνιος 1904), σ. 73-74</p><p>Έτος ΣΤ, τχ. 8 (Ιούνιος 1904), σ. 88-89</p><p><span class="redactor-invisible-space">Έτος ΣΤ, τχ. 10 (Ιούλιος 1904), σ. 113</span></p><p><span class="redactor-invisible-space"><span class="redactor-invisible-space">Έτος ΣΤ, τχ. 12 (Αύγουστος 1904), σ. 139-141</span></span></p><p><span class="redactor-invisible-space"><span class="redactor-invisible-space"><span class="redactor-invisible-space">Έτος ΣΤ, τχ. 13 (Αύγουστος 1904), σ. 149-150<span class="redactor-invisible-space"></span></span></span></span><br></p><p><br></p><p><br></p>101
3803
4865Περί της παρ’ αρχαίοις οικογένειας ΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΥπάρχει σε συνέχειες σε επόμενα τεύχη του ίδιου έτους. Έτος Α, τχ. 20 (14 Απριλίου 1871), σ. 1-2. τχ. 21 (19 Απριλίου 1871), σ. 9-10, τχ. 22 (24 Απριλίου 1871), σ. 18-18, τχ. 23 (29 Απριλίου 1871), σ. 26-27, υπάρχει ο υπότιτλος "περί υιοθεσίας" τχ. 24 (4 Μαΐου 1871), σ. 31-32, υπάρχει ο υπότιτλος "περί ιδιοκτησίας" τχ. 25 (10 Μαΐου 1871), σ. 42-44, υπάρχει ο υπότιτλος "περί εξουσίας εν τη οικογένεια".Το παρόν κείμενο αρχικά αναφέρει ότι αν η οικογένεια είναι η μικρογραφία της πολιτείας τότε αποτελεί την πιο πιστή μορφή της. Έτσι, μπορεί κάποιος να λάβει όλες τις αρετές ή τις κακίες της πολιτείας. Επίσης, αναφέρεται ότι η φιλοπατρία, η πίστη, η δικαιοσύνη, η φιλανθρωπία, ο σεβασμός στη θρησκεία και στους νόμους και όλες οι άλλες αρετές ασκούνται στην πολιτεία ανάλογα με την ισχύ ή τη χαλάρωση των δεσμών της οικογένειας και με την αφοσίωση στα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις αυτής. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι όταν ο πολίτης έχει μάθει να είναι σωστός μέσα στην οικογένεια του, να αναλαμβάνει και να πραγματοποιεί τις υποχρεώσεις του, δεν μπορεί παρά να είναι σωστός πολίτης και για την κοινωνία. Από την άλλη αν δεν βλέπει την οικογένειά του ενωμένη θα προσφέρει τα αντίστοιχα στην κοινωνία. Στο δεύτερο μέρος γίνεται λόγος για τη θρησκεία κατά την αρχαιότητα. Αναφέρει ότι μια κοπέλα κατά την παιδική της ηλικία ασχολείται με τα θρησκευτικά δρώμενα, όταν παντρευόταν, όμως, άλλαζε θρησκεία, καθώς ακολουθούσε τη θρησκεία του άνδρα της. Στη συνέχεια, αναφέρει ότι ο γάμος αποτελείται από τρεις τελετές: την εγγύηση που αναφέρεται στον αρραβώνα, το τέλος που αναφέρεται στην εγκατάλειψη της θρησκείας του πατέρα και την υιοθέτηση της θρησκείας του άνδρα από τη νυμφευμένη, την πομπή που αναφέρεται στη μύηση της συζύγου. Στη συνέχεια περιγράφονται αναλυτικά τα χαρακτηριστικά κάθε τελετής. Στο τρίτο μέρος γίνεται αναφορά στη σπουδαιότητα του γάμου κατά τα αρχαία χρόνια και στη σπανιότητα των διαζυγίων κυρίως όταν ο γάμος ήταν θρησκευτικός. Στη Ρώμη όταν ο γάμος ήταν εικονικός μπορούσε να διαλυθεί, όταν όμως επρόκειτο για θρησκευτικό γάμο, αποτελούσε μια δύσκολη διαδικασία, χρειαζόταν τελετή, καθώς όπως ρητά λέει ο αρθρογράφος μόνο η θρησκεία μπορούσε να διαλύσει ότι έφτιαξε. Στη συνέχεια αναφέρεται το όνομα της τελετής: διασίτησις και περιγράφεται αναλυτικά η τελετή. Τέλος, σχολιάζεται ότι το παιδί που γεννιόταν και δεν μυούταν στη θρησκεία του πατέρα, δεν μπορούσε να μετέχει στα θρησκευτικά δρώμενα και να προσφέρει θυσίες στο σπίτι. Στο επόμενο μέρος σχολιάζεται αν έπρεπε ή όχι να χωρίζει ένα ζευγάρι σε περίπτωση που δεν είχε παιδιά. Αναφερόμενος, ο αρθρογράφος, σε συγκεκριμένα παραδείγματα δείχνει τις αντιλήψεις που υπήρχαν στην αρχαιότητα. Συγκεκριμένα υποστηρίζει ότι οι νόμοι που υπήρχαν στην Ινδία, διέταζαν το διαζύγιο σε περίπτωση που το ζευγάρι δεν είχε παιδιά μετά από οκτώ χρόνια γάμου. Σχετικά με την Ελλάδα, δεν σώζονται νόμοι, όμως, υπάρχει ένα απόσπασμα από τον Ηρόδοτο όπου αναφέρει ότι δεν ήταν υποχρεωτικό το διαζύγιο, όμως ήταν υποχρέωση των γονέων να έχουν παιδιά. Γι' αυτό ο συγκεκριμένος άνδρας που αναφέρεται στο απόσπασμα μπόρεσε να έχει δυο γυναίκες, τη μια που αγαπούσε και την άλλη για να δημιουργήσει οικογένεια. Όσον αφορά στους Ρωμαίους, ένας Ρωμαίος χώρισε τη γυναίκα του γιατί δεν απέκτησε αγόρι. Το κορίτσι το θεωρούσαν πρόσκαιρο μέρος της οικογένειας όσον αφορά τη διατήρηση της θρησκευτικής λατρείας. Στη συνέχεια, περιγράφει την τελετή της αμφιδρομίας, η οποία σχετίζεται με τη μύηση του μωρού στη θρησκεία του πατέρα. Επιπρόσθετα, αναφέρει τη διαφορά ανάμεσα στην αρχαιότητα και την εποχή εκείνη για το αν ένα ζευγάρι δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά. Το επόμενο μέρος αναφέρεται στην ιδιοκτησία και ο συγγραφέας την εποχή που ζει σχολιάζει ότι όταν κάποιος είχε κομμάτι γης, το οποίο είχε αγοράσει ή κληρονομήσει του ανήκε. Σχολιάζει, επίσης, ότι δεν συνέβαινε το ίδιο στην αρχαιότητα. Αναφερόμενος στους αρχαίους Γερμανούς, λέει ότι κάθε πολίτης κατείχε ένα μέρος γης, το οποίο του έδινε ο αρχηγός της φυλής του για ένα ή περισσότερο χρόνια και το φρόντιζε μέχρι τη στιγμή που η φυλή θα μετανάστευε. Όσον αφορά στους Ιουδαίους, κατείχαν κτήματα τα οποία χρησιμοποιούσαν με όποιον τρόπο ήθελαν για επτά χρόνια, μετά έπρεπε να τα πουλήσουν, γιατί τα κτήματα ήταν από το Θεό. Στην Ελλάδα, είχαν πλήρη ιδιοκτησία οι πολίτες στα κτήματα τους αλλά έπρεπε να προσφέρουν τους καρπούς τους για τα κοινά συσσίτια. Η θρησκευτική λατρεία συνδέεται με την ιδιοκτησία στην Ελλάδα. Έτσι τα κτήματα δεν πωλούνται αλλά κληροδοτούνται στους απογόνους, καθώς όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, όπως η θρησκευτική λατρεία κληροδοτείται έτσι και η ιδιοκτησία, γιατί αυτά τα δυο συνδέονται μεταξύ τους. Επιπλέον, αναφέρει ότι είναι δυσαρεστημένος με τη θέση της γυναίκας στην ιδιοκτησία, όμως, όπως ο ίδιος υποστηρίζει είναι φυσική απόρροια της θρησκευτικής λατρεία η οποία περνάει από άνδρα σε άνδρα. Οι γυναίκες δεν μπορούν να διαιωνίσουν την θρησκεία γιατί από τη μέρα που παντρεύονται ακολουθούν τις συνήθειες των ανδρών τους. Στο τελευταίο μέρος αυτό αναφέρει ότι σε περίπτωση που μόνη κληρονόμος ήταν γυναίκα ήταν υποχρεωμένη να παντρευτεί τον πλησιέστερο συγγενή της, γιατί μόνον αυτός ήταν ικανός να συνεχίσει την πατρική θρησκευτική λατρεία. Ακόμη και σε περίπτωση που ήταν παντρεμένη πριν το θάνατο του πατέρα της έπρεπε να χωρίσει και να παντρευτεί τον πλησιέστερο συγγενή βάσει νόμου, το ίδιο ίσχυε και για το σύζυγο. Αναφέρεται ότι υπήρχαν τρεις τάξεις σχετικά με τον πατέρα: ως θρησκευτικός αρχηγός, ως κυρίαρχος της οικογενειακής ιδιοκτησίας και ως δικαστής. Στη συνέχεια αναφέρει αναλυτικά τα στοιχεία που απαρτίζουν κάθε μία από τις τρεις τάξεις. 109
3804
5454Περί της παρωτίτιδος (μαγουλήθρας)ΒοσπορίςΝαιΕλληνική

Δημοσιεύεται στη στήλη "ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ".

<p>Έτος Α, τχ. 9 (Ιούνιος 1899), σ. 71</p><p>Άρθρο που αναφέρεται στην αντιμετώπιση της παρωτίτιδας.</p>106
3805
5136Περί της προς αλλήλους αγάπης και σχέσεως των συζύγων παρά τοις αρχαίοις ΈλλησινΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΈτος Α, τχ. 32 (15 Ιουνίου 1871), σ. 98-99Στο παρόν άρθρο αρχικά, αναφέρεται ότι ο άνδρας κατά την αρχαιότητα, φρόντιζε και τιμούσε αρκετά τη γυναίκα του, το ίδιο ίσχυε και για τη γυναίκα. Αναφέρει ως παραδείγματα τα λόγια της Ανδρομάχης προς τον άνδρα της Έκτορα όταν προσπάθησε να τον αποτρέψει από το να πολεμήσει και τα λόγια της Πηνελόπης προς τον Οδυσσέα όταν εκείνος επέστρεψε στο σπίτι του. Στη συνέχεια αναφέρεται τι συνέβαινε σε περίπτωση μοιχείας. Όταν η γυναίκα ήταν η μοιχός λιθοβολούταν προς παραδειγματισμό. Όταν ο άνδρας ήταν μοιχός η τιμωρία του ήταν ότι τον έβριζαν και τον σκότωναν. Επιπλέον αναφέρεται στην δυστυχία που ένιωθε μια γυναίκα όταν ο άνδρας της, για κάποιο λόγο, έπρεπε να φύγει από το σπίτι. Η γυναίκα κλεινόταν μέσα στο σπίτι και απέφευγε να βγαίνει έξω. Όταν επέστρεφε ο άνδρας η γυναίκα καλλωπιζόταν για να τον υποδεχτεί. Το ίδιο στενάχωρο ήταν και για τον άνδρα να είναι μακριά από την γυναίκα του. Στο τέλος, παραθέτει και κάποια στοιχεία από τη δική του εποχή, λέγοντας ότι ως προς την ηθική ομοιάζουν προς τους αρχαίους. 109
3806
7223Περί της χρήσεως των διόπτρωνΒοσπορίςΝαιΌχιEλληνική

Ανυπόγραφο. Σε συνέχειες.

<p>Έτος Β, τχ. 45 (Σεπτέμβριος 1900), σ. 435-436</p><p>Έτος Β, τχ. 46 (Σεπτέμβριος 1900), σ. 449-450</p>101
3807
7200Περί τοπωνυμίων καθόλου και ιδίωςπερί της λέξεως ΜεσαρέαςΒοσπορίςΝαιΌχιEλληνική

Σε συνέχειες. Εν Αθήναις, τη 7 Ιανουαρίου 1900.

<p>Έτος Β, τόμος Β, τχ. 40 (Ιούλιος 1900), σ. 369-370</p><p>Έτος Β, τόμος Β, τχ. 41 (Ιούλιος 1900), σ. 381-382<span class="redactor-invisible-space"></span></p>101
3808
4352Περί του βαθμού της γυναικόςΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΥπογράφεται από το ψευδώνυμο "Αρισταία Λ. Β.".Έτος Α, τχ. 4 (12 Δεκεμβρίου 1870), σ. 43-44Το άρθρο αυτό αναφέρει ότι ο Θεός έπλασε τη γυναίκα από το πλευρό του άνδρα για να είναι σύντροφος και όχι αρχηγός του. Παρόλα αυτά σε πολλές χώρες υπάρχουν γυναίκες που στερούνται τα δικαιώματά τους. Πριν λίγα χρόνια, υποστηρίζει η αρθρογράφος, ιδρύθηκαν Λέσχες και Παρθεναγωγεία για την πνευματική καλλιέργεια των γυναικών. Οι γυναίκες πρέπει να μορφώνονται γιατί η εκπαίδευση αυξάνει τις δυνάμεις τους και επίσης, εκείνες είναι που λειτουργούν πρώτα ως δασκάλες στα παιδιά τους. Επομένως καταλήγει, πως οι γυναίκες πρέπει να μορφώνονται, διαφορετικά η κοινωνία δεν θα έχει καλούς πολίτες.109
3809
6592Περί του ελληνικού βασιλικού θεάτρουΒοσπορίςΝαιΌχιEλληνική

Σε συνέχειες. Εν Σμύρνη.

<p>Έτος Ε, τχ. 30 (Φεβρουάριος 1904), σ. 340-341</p><p>Έτος Ε, τχ. 31-32 (Μάρτιος 1904), σ. 358-359<span class="redactor-invisible-space"></span></p>101
3810
3023Περί του ελληνισμού της ΗπείρουΗ ΉπειροςΝαιΕλληνικήΣτη σ. 137 υπάρχει εικόνα με λεζάντα "Δέσποινα Ιωαννίτις των χρόνων του Αλή πασά".Έτος Γ (1912), σ. 132-141Μέσα από αποσπάσματα έργων των Θουκυδίδη, Αριστοφάνη, Αισχύλου, Πινδάρου, Πλουτάρχου αλλά και από τις επιγραφές που ανακαλύφθηκαν σε ανασκαφή της Δωδώνης με χρήματα του Κ. Καραπάνου, αποδεικνύεται ο ελληνισμός της Ηπείρου. Η Ήπειρος όπως και η Μακεδονία δεν θεωρούνταν ελληνικές περιοχές επειδή δεν είχαν ανεπτυγμένο τον ελληνικό πολιτισμό. Το κείμενο αποδεικνύει πως αυτός ο ισχυρισμός δεν ευσταθεί.
3811
2913Περί του Ζιβετίου (Zibethium)Η ΉπειροςΝαιΕλληνική

Ανυπόγραφο

<p>Έτος Α (1910), σ. 143-144</p><p>Αναφορά στο ζιβέτιο, ουσία που χρησιμοποιείται για τον καλλωπισμό, οινοπνευματώδων ρευστών και παχύμυρων. Βρίσκεται στην κύστη της γάτας, και χρησιμοποιείται ευρέως σε Ευρώπη και Ασία. Οι Τούρκοι το χρησιμοποιούν ευρέως ως άρωμα.</p>
3812
5073Περί του κατά Πλάτωνα έρωτος ΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΆρθρο σε συνέχειες.Έτος Α, τχ. 26 (15 Μαΐου 1871), σ. 52-53 Έτος Α, τχ. 27 (20 Μαΐου 1871), σ. 58-60 Έτος Α, τχ. 28 (25 Μαΐου 1871), σ. 66-68 Έτος Α, τχ. 29 (30 Μαΐου 1871), σ. 75-76 Έτος Α, τχ. 30 (5 Ιουνίου 1871), σ. 83-84 Έτος Α, τχ. 31 (10 Ιουνίου 1871), σ. 90-91Το άρθρο πραγματεύεται τον Πλατωνικό έρωτα. Αρχικά ο αρθρογράφος σχολιάζει ότι η αφοσίωση του Πλάτωνα στο Θεό ονομάστηκε από τους σύγχρονούς του Πλατωνικός έρωτας. Εξηγεί πως πλατωνικός έρωτας σημαίνει την αφοσίωση σε ένα ιδανικό πράγμα, ορατό ή μη. Στη συνέχεια σχολιάζει ότι ο Πλατωνικός έρωτας ομοιάζει με την αγάπη όπως τη δίδαξε ο Χριστός. Η διαφορά τους έγκειται στο ότι η διδασκαλία του Ευαγγελίου επιβάλλει την αγάπη στο Θεό με το «πίστευε και μη ερεύνα», ενώ ο πλατωνικός έρωτας δεν επιβάλλεται αλλά αναπτύσσεται από τον ίδιο τον άνθρωπο μέσω την καλλιέργειας και της ανάπτυξης των νοητικών και αισθητικών δυνάμεων της ψυχής. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, για να εξεταστεί ο πλατωνικός έρωτας απαραίτητη είναι η εξέταση της ψυχής και των δυνάμεων αυτής. Η δύναμη της ψυχής καθίσταται αναγνωρίσιμη μέσω του λόγου των ανθρώπων τόσο του γραπτού όσο και του προφορικού, μέσω της έκφρασης των συναισθημάτων και μέσω των ενεργειών του. Επίσης, καθίσταται φανερή μέσω της ορθής ανατροφής και παιδείας και σκοτίζεται μέσω της κακίας. Στο δεύτερο μέρος ο αρθρογράφος αναφέρεται στο πρώτο κεφάλαιο του Βίου του Πλάτωνα, περιγράφοντας τα βιογραφικά στοιχεία του Πλάτωνα, τι λέγεται για τον τρόπο που πήρε το όνομά του καθώς και στα έργα του. Στη συνέχεια αναφέρεται σε ένα διάλογο του Σωκράτη με το Φαίδρο. Παραθέτει απόσπασμα από το διάλογο μεταξύ των δυο ανδρών. Στο επόμενο κεφάλαιο ο αρθρογράφος αναφέρει ότι υπάρχουν τριών ειδών συμπάθειας: η αγάπη, ο πόθος κι ο έρωτας. Και τριών ειδών αντιπάθειας: η λύπη, το μίσος και η ζήλια. Στη συνέχεια δίνει παραδείγματα μέσω των οποίων αποδεικνύεται ο έρωτας προς το καθήκον, ώστε να σωθεί ο πλησίον και η πατρίδα. Ο έρωτας κατά τον Πλάτωνα, λέει ο αρθρογράφος, είναι καθήκον του πνεύματος και όχι της ύλης. Κλείνοντας σχολιάζει ότι είναι απαραίτητη σε όλους η αυταπάρνηση, και κυρίως σε αυτούς που διοικούν. 109
3813
3107Περί του κατά Χριστόν σοφούΗμερολόγιον των ΚυριώνΝαιΕλληνικήΥπογράφεται από τα αρχικά Π. Ν.Έτος Β (1889), σ. 126-132Αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο πρέπει να ζει ένας αληθινός χριστιανός, δηλαδή με πίστη, μετριοπάθεια και αγάπη, χωρίς δόλο, προσφέροντας τη βοήθειά του στους συνανθρώπους του.
3814
3528Περί του προορισμού των παρθεναγωγείωνΕφημερίς των ΚυριώνΝαιΕλληνικήΈτος Α, τχ. 14 (1910), σ. 116-117.Η αρθρογράφος, ούσα η ίδια δασκάλα σε παρθεναγωγείο, καταθέτει την άποψη της για το σπουδαίο προορισμό των παρθεναγωγείων: ηθικοποιούν και διαπλάθουν τις προσωπικότητες των νεαρών κοριτσιών. Τονίζεται η ανάγκη να διαμορφωθούν γυναίκες με αρχές όπως δικαιοσύνη, σωφροσύνη, ευσέβεια, υπομονή, σεμνότητα και ψυχικό κάλλος. Αυτός είναι ο σκοπός των παρθεναγωγείων, όπως φαίνεται και από αναφορές στον ποιητή Ευριπίδη και το σοφό Σόλωνα.
3815
2602Περί φαντασίαςΜικρασιατικόν ΗμερολόγιονΝαιΕλληνικήΓλώσσα άρθρου: ΚαθαρεύουσαΈτος Γ (1909), σ. 156-159Η Ιουλία Καράλη, ως ένθερμη οπαδός του Ρομαντισμού και της Φαντασίας, μέσα από αυτές τις σκέψεις τις, απαντά σε όσους θεωρούν τον Ρομαντισμό ανώφελο. Θεωρεί ότι η φαντασία, τα όνειρα και η ελπίδα αποτελούν το θάρρος, μέσα από το οποίο θα προχωρήσουν μέσα σε μια ζωή γεμάτη θλίψεις και δάκρυα.
3816
3018Περί φιλανθρωπίαςΗ ΉπειροςΝαιΕλληνικήΥπογράφεται από το αρχικό Χ.Έτος Γ (1912), σ. 95Αναφέρεται στην αρετή της φιλανθρωπίας και στο ότι καλός χριστιανός δεν είναι μόνο αυτός που επισκέπτεται τον ναό ή δεν έχει αδικήσει κανέναν αλλά αυτός που βοηθά τους φτωχούς και δυστυχισμένους.
3817
3809Περί φιλίας Εφημερίς των ΚυριώνΝαιΕλληνικήΥπογράφεται από τα αρχικά Ε. Α. Π.Έτος Β, τχ. 11 (1911), σ. 168.Το άρθρο αναφέρεται στη σπουδαιότητα της φιλίας. Για να αποκτήσει κάθε άνθρωπος φίλους, πρέπει πρώτα να έχει καλλιεργήσει αρετές καλοσύνης και γενναιοδωρίας. Έτσι, χωρίς εγωισμό, προσελκύει γύρω του ειλικρινείς φίλους και όχι κόλακες.Τέλος, το άρθρο συμβουλεύει τους αναγνώστες να μην έχουν παράλογες απαιτήσεις από τους φίλους και να περιορίζονται σε λίγες, αλλά άξιες φιλικές συναναστροφές.
3818
2590Περί φόβουΟ φόβος νόσημαΜικρασιατικόν ΗμερολόγιονΝαιΕλληνικήΓλώσσα άρθρου: ΚαθαρεύουσαΈτος Γ (1909), σ. 123-142Πρόκειται για μια επιστημονική μελέτη του ιατρού Β. Πιπερίδη, για το νόσημα του Φόβου και τη θεραπεία αυτού. Όπως αναφέρει και ο Β. Πιπερίδης, η πραγματεία αυτή πρόκειται να ενημερώσει τις "φιλόστοργες" μητέρες για ζητήματα που αφορούν τα παιδιά τους.
3819
5720Περί φυτικής διαίτηςΟ παλαιός και ο νεώτερος βίοςΒοσπορίςΌχιΝαιΕλληνικήF. J. Bruce<p>Έτος Α, τχ. 27 (Ιανουάριος 1900), σ. 219</p><p>Άρθρο που αναφέρεται στα πλεονεκτήματα της φυτοφαγικής διατροφής.</p>106
3820
4069Περίεργα ανατολικά έθιμαΗμερολόγιον του ΑιγαίουΝαιΕλληνική

Υπογράφεται από το ψευδώνυμο "ΚΙΑΤΜΠΕ".

<p>Έτος Α (1905), σ. 237-245</p><p>Περιγραφή της σχολικής γιορτής των Οθωμανών με την ονομασία "χαρά του σχολείου" ή "γάμος μετά του σχολείου", η οποία συμβαίνει την άνοιξη. Όταν κάποιο παιδί είναι ορφανό αναλαμβάνουν τα έξοδα εύποροι γονείς.</p>
3821
4039Περίεργοι τρόποι θεραπείαςΗθογραφικόν σημείωμαΗμερολόγιον του ΑιγαίουΝαιΕλληνική

Στο διήγημα σημειώνεται η αφιέρωση "Τω φίλω μοι Ιατρώ Αλεξ. Ανδρεάδη".

<p>Έτος Α (1905), σ. 110-115</p><p>Σύντομη ιστορία, βίωμα του συγγραφέα, που αναφέρεται στην προσπάθεια μιας γριάς να γιατρέψει έναν άνθρωπο με πόνους στη μέση. Η προσπάθειά της δεν αποτελούσε επιστημονικό τρόπο αλλά αγυρτεία με σκοπό την αμοιβή.</p>
3822
6341Περιεχόμενα του 3ου τεύχους του 5ου έτουςΒοσπορίςΝαιΌχιΕλληνική

Ανυπόγραφο

<p>Έτος Ε, τχ. 3 (Μάιος 1903) [χωρίς αρίθμηση σελίδας]</p>101
3823
6352Περιεχόμενα του 4ου τεύχους του 5ου έτουςΒοσπορίςΝαιΌχιΕλληνική

Ανυπόγραφο

<p>Έτος Ε, τχ. 4 (Μάιος 1903) [χωρίς αρίθμηση σελίδας]</p>101
3824
2496Περιεχόμενα του Β' τόμουΕφημερίς των ΚυριώνΝαιΕλληνικήΈτος Β, εισαγωγή τόμου (1910), χ. σ.
3825
6325Περιεχόμενα του Δ' έτουςΒοσπορίςΝαιΌχιΕλληνική

Ανυπόγραφο

<p>Έτος Δ, τχ. 35-36 (Απρίλιος 1903), σ. Α-Δ</p>101
3826
3830Περίληψις διαλέξεως περί χολέρας Εφημερίς των ΚυριώνΝαιΕλληνικήΈτος Β, τχ. 12 (1911), σ. 185-186.Το άρθρο είναι στην ουσία περίληψη της διάλεξης που είχε δώσει ο γιατρός Κ. Μακρίδης για τη χολέρα. Η χολέρα εμφανίστηκε πρώτα στις Ινδίες, αλλά μετά υπήρχαν πολλές οδοί διάδοσης της, οπότε έφτασε και στην Ευρώπη. Στο άρθρο περιγράφεται η αιτιολογία της δηλαδή το μικρόβιο στο οποίο οφείλεται, καθώς και οι κυριότεροι τρόποι μόλυνσης από τις τροφές και το νερό. Το άρθρο ολοκληρώνεται με αναφορά στα συμπτώματα, τους τρόπους προφύλαξης και τη θεραπεία από τη χολέρα.
3827
5153Περίληψις του «περί οικονομίας» διαλόγου του Σωκράτους.ΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΆρθρο σε συνέχειες.Έτος Α, τχ. 35 (30 Ιουνίου 1871), σ. 122-123 Έτος Α, τχ. 40 (30 Ιουλίου 1871), σ. 162-164 Έτος Α, τχ. 41 (5 Αυγούστου 1871), σ. 170-171 Έτος Α, τχ. 42 (10 Αυγούστου 1871), σ. 183 Έτος Α, τχ. 45 (1 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 203Αρχικά αναφέρεται από την αρθρογράφο ότι η ελληνική μόρφωση πρέπει να στοχεύει στη διδασκαλία των καθηκόντων εκάστων των φύλων, ώστε να μπορούν να έχουν μια καλή ζωή. Για το λόγο αυτό υποστηρίζει πρέπει να διδάσκονται τα έργα των αρχαίων και όχι τα μυθιστορήματα, τα οποία θεωρεί ανήθικα. Καλεί τις γυναίκες που γράφουν στο περιοδικό να γράφουν για τα συγγράμματα των αρχαίων Ελλήνων. Στη συνέχεια παραθέτει την περίληψη από το «Περί οικονομίας» του Σωκράτη. Σε ένα διάλογο του Σωκράτη με τον Ισχόμαχο, ο Σωκράτης ρωτάει τον Ισχόμαχο αν έχει εντρυφήσει στη γυναίκα του τα καθήκοντά της στο σπίτι ή αν η γυναίκα του έχει εκπαιδευτεί από τους γονείς της. Αυτή είναι η αρχή του διαλόγου ο οποίος αναφέρεται αναλυτικά στα γυναικεία καθήκοντα και στον τρόπο με τον οποίο ο Ισχόμαχος δίδαξε στη γυναίκα του τα καθήκοντά της. Ακολούθησε μια αφήγηση από τον Ισχόμαχο για ένα διάλογο που είχε με τη γυναίκα του σχετικά με τα καθήκοντά της στο σπίτι. Σε επόμενο τεύχος, αναφέρεται πως ο Ισχόμαχος δίδαξε στη γυναίκα του τη θεωρία του γάμου. Αναλυτικότερα, ο Ισχόμαχος απέδειξε στη γυναίκα του ότι απαραίτητο σε ένα γάμο είναι η απόκτηση παιδιών και η σωστή διαχείριση όσων αποκτήθηκαν για τη διατήρηση αυτών. Επίσης, αναφέρει ότι καθήκον της γυναίκας είναι να ασχολείται με τα του σπιτιού και του άνδρα με τις εργασίες εκτός του οίκου. Για το λόγο αυτό είναι πλασμένος με τέτοιο τρόπο ο άνδρας ώστε να αντέχει τις αντιξοότητες των εκτός του σπιτιού εργασιών και η γυναίκα είναι ασθενέστερη του άνδρα, αλλά περισσότερο φιλόστοργος γιατί προορίζεται για να φροντίζει τα παιδιά της. Αναφέρεται σε διάφορα στοιχεία τα οποία υπάρχουν περισσότερο στον ένα και λιγότερο στον άλλον, όμως, αυτά μαζί συγκροτούν τον τέλειο άνθρωπο. Ο Ισχόμαχος, στη συνέχεια, διηγείται στο Σωκράτη πως μίλησε στη γυναίκα του για τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει καλή οικοδέσποινα και πως η τάξη των πραγμάτων θα την βοηθούσε να διαχειρίζεται καλύτερα τα του οίκου. Επιπρόσθετα, αφού η συζήτηση σχετικά με τη γυναίκα του τελειώνει ο Σωκράτης λέει στον Ισχόμαχο ότι αφού δίδαξε αρκετά καλά τη γυναίκα του πρέπει να διδαχθεί και ο ίδιος για να γίνει καλός και αγαθός. Ο Ισχόμαχος λέει στο Σωκράτη ότι τιμά τους θεούς και προσπαθεί να φέρνει εις πέρας τις υποχρεώσεις του και να αυξήσει τα χρήματά του και εξηγεί του λόγους που θέλει να έχει χρήματα (για να μπορεί να τιμά μεγαλόπρεπα του θεούς, να βοηθάει όποιο έχει ανάγκη και να προσφέρει στην πόλη του). Σε επόμενο τεύχος, ο Ισχόμαχος εξηγεί στον Σωκράτη πώς παραμένει υγιής και διατηρεί τη δύναμή του. Ακολουθεί συζήτηση μεταξύ των δυο ανδρών για την διοίκηση των έργων εκτός του σπιτιού, για τα καθήκοντα του άνδρα. Τέλος, η συζήτησή τους σχετίζεται με τις εργασίες που πρέπει ο καθένας να αναλαμβάνει. 109
3828
2482Περιπετεία νυκτοκλέπτουΑι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]ΝαιΑγγλικάΈτος Ε (1903), σ. 150-155
3829
5362Περιπέτειαι ιστορικού αδάμαντοςΒοσπορίςΝαιΕλληνική

Δημοσιεύεται στη μόνιμη στήλη Ανά τον κόσμον.

<p>Έτος Γ, τχ. 16 (Σεπτέμβριος 1901), σ. 192</p><p>Το παρόν άρθρο αναφέρεται στην ιστορία του αδάμαντα που χάθηκε από τον Κάρολο τον Τολμηρό στη μάχη της Γρανσόνης. Περιγράφεται το "ταξίδι" του αδάμαντα, ο οποίος κατέληξε στον πάπα Ιουλιο τον Β' έναντι 20.000 δουκάτων.</p>108
3830
3865Περιπέτειαι πανταλονιούΗμερολόγιον του ΑιγαίουΝαιΕλληνική

Το άρθρο εντάσσεται στη στήλη Ευθυμογραφικαί σελίδες. Στο κείμενο παρατίθενται εικόνες.

<p>Έτος Β (1906), σ. 156-164</p><p>Αναφορά σε ιστορίες ενός παντελονιού.</p>
3831
4851Περιπλανώμενον άγαλμαΒοσπορίςΝαιΕλληνική

Δημοσιεύεται στη μόνιμη στήλη Ανά τον κόσμον.

<p>Έτος Γ, τχ. 12 (Αύγουστος 1901), σ. 144</p><p>Το παρόν άρθρο αναφέρεται στον Ερρίκο Χάινε που ακόμα και νεκρός έπεσε θύμα του αντισημιτισμού.</p>108
3832
4880ΠΕΤΑΛΑ ΡΟΔΩΝΒοσπορίςΠρόκειται για σύνολο αποφθεγμάτων, που υπογράφονται από Σπ. Βασιλειάδη, Πλάτωνα, Τορώ, Χατζηδάκη, Goethe, John Lubbock, ένα είναι ανυπόγραφο και ένα άλλο υπογράφεται ως "αγγλικόν λόγιον".Έτος Γ, τχ. 12 (1901), σ. 138108
3833
4881ΠΕΤΑΛΑ ΡΟΔΩΝΒοσπορίςΠρόκειται για ένα σύνολο τριών αποφθεγμάτων που υπογράφονται από R., HFLL., και HELL.Έτος Γ, τχ. 13 (1901), σ. 148108
3834
5670ΠΕΤΑΛΑ ΡΟΔΩΝΒοσπορίςΗ παρούσα στήλη περιέχει ένα σύνολο αποφθεγμάτων και γνωμικών. Κάποια από αυτά είναι ανυπόγραφα, ενώ κάποια άλλα υπογράφονται από τους Κέβλε και Θωμά Κέμπη.Έτος Γ, τχ. 21 (1901), σ. 246108
3835
5682ΠΕΤΑΛΑ ΡΟΔΩΝΒοσπορίςΤο παρόν περιέχει ένα σύνολο αποφθεγμάτων. Κάποια από αυτά είναι ανυπόγραφα, ενώ κάποια άλλων είναι των Καρυάτις, Άρατος, Ιάκωβ δ', Άρατος, Πλάτων, Λατινικόν.Έτος Γ, τχ. 22 (1901), σ. 258108
3836
5479ΠΕΤΑΛΑ ΡΟΔΩΝΒοσπορίςΤο παρόν περιέχει ένα σύνολο 12 αποφθεγμάτων, τα οποία δεν υπογράφονται από κανέναν.Έτος Γ, τχ. 19 (1901), σ. 220-221108
3837
5237ΠΕΤΑΛΑ ΡΟΔΩΝΒοσπορίς

Δημοσιεύεται στη μόνιμη στήλη Πέταλα ρόδων. Περιέχει κάποια αποφθέγματα των Δημοσθένη, Ι. Αριστοκλή, Πλάτωνα, Pascal, Th Cammis.

<p>Έτος Γ, τχ. 3 (1901), σ. 31</p>108
3838
2187Πέταλα ρόδων Αι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]ΝαιΑπόφθεγμα του Τζον Λούμποκ.Έτος Γ (1901), σ. 114.
3839
4528ΠΕΤΑΛΑ ΡΟΔΩΝΒοσπορίςΝαιΝαιΕλληνική

Το παρόν άρθρο περιέχει τέσσερα αποφθέγματα εκ των οποίων τα δύο είναι του Πλάτωνα, το ένα του Καμιλλου Λεμονιέ και το τέταρτο είναι ανυπόγραφο.

<p>Έτος Γ, τχ. 7 (1901), σ. 77</p>108
3840
4278ΠΕΤΑΛΑ ΡΟΔΩΝΒοσπορίςΝαι

Πρόκειται για ένα σύνολο 7 αποφθέγματων των Ascham, Milton, Chalmers, Vogue, και Σόλωνα. Ορισμένα από αυτά είναι μεταφρασμένα.

<p>Έτος Γ, τχ. 1 (1901), σ. 4</p>108
3841
3261Πέταλα ρόδωνΑι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]ΝαιΕλληνικήΈτος Γ (1901), σ. 26
3842
3266Πέταλα ρόδωνΑι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]ΝαιΕλληνικήΈτος Γ (1901), σ. 43
3843
3269Πέταλα ρόδωνΑι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]ΝαιΕλληνικήΈτος Γ (1901), σ. 49
3844
3271Πέταλα ρόδωνΑι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]ΝαιΕλληνικήΈτος Γ (1901), σ. 50
3845
3275Πέταλα ρόδωνΑι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]ΝαιΕλληνικήΈτος Γ (1901), σ. 64
3846
3283Πέταλα ρόδωνΑι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]ΝαιΕλληνικήΈτος Γ (1901), σ. 86
3847
3286Πέταλα ρόδωνΑι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]ΝαιΕλληνικήΈτος Γ (1901), σ. 91
3848
3291Πέταλα ρόδωνΑι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]ΝαιΕλληνικήΑποφθέγματα των: Ε. και Ταιν.Έτος Γ (1901), σ. 99
3849
3298Πέταλα ρόδωνΑι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]Αποφθέγματα των: Κικέρωνα και Τζον Ράσκιν.Έτος Γ (1901), σ. 115
3850
4322ΠΕΤΑΛΑ ΡΟΔΩΝΒοσπορίςΕλληνική

Πρόκειται για τρία αποφθέγματα των George Gissing και Πλούταρχου.

<p>Έτος Γ, τχ. 4 (1901), σ. 40</p>108

© Γ.Α. 2025