Εν Κερασούντι.

Έτος Δ, τχ. 6 (Ιούνιος 1902), σ. 67-68

Το άρθρο απευθύνεται στη συντάκτρια της Βοσπορίδας και εκφράζει μια αντίθετη θέση απέναντι στις ιδέες της γυναικείας χειραφέτησης που αρχίζουν να διαδίδονται εκείνη την περίοδο. Ο αρθρογράφος, αν και δηλώνει ότι δεν επιθυμεί την υποδούλωση της γυναίκας ούτε την ταπείνωσή της, θεωρεί υπερβολικές και αντίθετες προς τη «φύση» της γυναίκας τις προσπάθειες για πλήρη ισότητα με τον άνδρα. Υποστηρίζει ότι η γυναίκα, με τη συμμετοχή της στη δημόσια σφαίρα και στην εργασία, παραμελεί τα οικογενειακά της καθήκοντα, τα οποία θεωρεί ανώτερα και ουσιωδέστερα. Εκφράζει φόβο πως η γυναικεία χειραφέτηση θα οδηγήσει σε «εκφυλισμό» της κοινωνίας και διατάραξη της «κανονικής αναπαραγωγής» του κόσμου. Παρότι δηλώνει φίλος μιας «σχετικής ισότητας» των φύλων, καταδικάζει τις φεμινιστικές διεκδικήσεις ως επικίνδυνες και αφύσικες.