Ανυπόγραφο. Δημοσιεύεται στη μόνιμη στήλη Υπό τον Ήλιον.

Έτος Δ, τχ. 7-8 (Ιούλιος 1902), σ. 88

Το άρθρο αναφέρεται στον θρύλο γύρω από τον Φλάβιο Τζόγια (Flavio Gioia), τον οποίο οι κάτοικοι της ιταλικής πόλης Αμάλφι θεωρούν εφευρέτη της πυξίδας. Παρότι άλλοι λαοί —όπως οι Κινέζοι, οι Άραβες και οι Άγγλοι— διεκδικούν την πατρότητα της εφεύρεσης, το Αμάλφι τιμά τον Φλάβιο ως δικό της ήρωα, γιο φτωχού βυρσοδέψη, που γεννήθηκε το 1302 μ.Χ. Σύμφωνα με το άρθρο, ο Φλάβιος ερωτεύτηκε την όμορφη Ανχόλα, κόρη ψαρά, ο οποίος όμως αρνιόταν να του δώσει την κόρη του για να την παντρευτεί αν δεν γινόταν ναυτικός. Για να αποδείξει την αξία του, ο Φλάβιος υποσχέθηκε να ταξιδέψει ως το νησί Καστιλέτες και, χρησιμοποιώντας τη νέα του εφεύρεση —την πυξίδα που είχε φτιάξει από χάλυβα και φελλό— κατάφερε να πραγματοποιήσει το ταξίδι με επιτυχία. Όταν επέστρεψε νικητής, όλοι θαύμασαν το κατόρθωμά του και τελικά ο πατέρας της Ανχόλας επέτρεψε τον γάμο τους, αν και ποτέ δεν έπαψε να πιστεύει πως «ο διάβολος είχε βάλει το χέρι του» στην υπόθεση.