Συντελεστές

Δημιουργία Προχωρημένη Αναζήτηση

Showing 601-650 of 789 items.

Συντελεστές

# 
ΚΩΔΟνοματεπώνυμοΦωτογραφίαΨευδώνυμα και άλλα ονόματαΧρονολογία γέννησηςΧρονολογία θανάτουΤόπος γέννησηςΥπηκοότηταΘρήσκευμαΜητρική ΓλώσσαΆλλες ΓλώσσεςΤόποι που έζησε - μετακινήσειςΕπάγγελμαΒιογραφικό
  
601
416Παπανικολάου, Ν.
602
466Παπαντωνάκης, Γ.
603
333Παπαντωνίου, Κωνσταντίνος Ι.Σμωλ Κιπ
604
467Παπαντωνίου, Ζαχαρίας Ζαχαρίας Λ. Παπαντωνίου1877-02-021940-02-01ΚαρπενήσιΛογοτέχνης, ποιητής, πολιτικός, διηγηματογράφος, δημοσιογράφος, κριτικός τέχνης και ακαδημαϊκός.
605
377Παπαριστείδου, Μαρία Μ. Π., ΕιμαρμένηΚυδωνίες, Μ.ΑσίαΚυδωνίες, Κωνσταντινούπολη Δασκάλα και ποιήτρια
606
393Παπασπύρου, Μήτσος
607
138Παπούλιας, Γ. Σ.
608
779Παρασκευαΐδης, Θεολόγος 1876-01-011938-01-01ΑρχιμανδρίτηςΟ Αρχιμανδρίτης, Θεολόγος Παρασκευαΐδης, επιτέλεσε Διευθυντής του εν Σάμω Ιεροδιδασκαλείου "Ανατολή".
609
758Παράσχος, Αχιλλέας
610
228Πάρβια, Ερρίκος Δε
611
939Παρίσης, Ριχάρδος Σ.
612
315Παρρέν, Καλλιρρόη 1861-01-011940-01-15ΡέθυμνοΔημοσιογράφος, λόγια, εκδότρια
613
503Πασαγιάννης, Σπήλιος 1874-01-011910-12-06Καστανιά ΛακωνίαςΠοιητής, συγγραφέας
614
112Πασχάλης, Β. Ν.
615
889Παυλίδης, Κύριλλος Πλ.
616
126Παχτίκος, Γεώργιος Δ.1869-01-011916-01-01Ορτάκιοϊ Βιθυνίας Μουσικός, φιλόλογος Ο Γεώργιος Παχτίκος γεννήθηκε στο Ορτάκιοϊ της Βιθυνίας το 1869. Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές σπουδές του στην Κωνσταντινούπολη και σπούδασε μουσική στο Ωδείο Αθηνών και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δημοσίευσε φιλολογικά και μουσικά έργα, καθώς και διάφορες μελέτες για την αρχαία ελληνική, τη βυζαντινή και τη νεότερη μουσική σε αθηναϊκά και κωνσταντινουπολίτικα έντυπα. Προχώρησε στη μελοποίηση αρχαίων χορικών του Σοφοκλή και του Ευριπίδη, ενώ το 1893 παρουσίασε την πραγματεία "Ολυμπιακοί Αγώνες εν Βιθυνία" στην Ζ τακτική συνεδρία του Συλλόγου των Μικρασιατών η «Ανατολή». Ο Γεώργιος Παχτίκος πέθανε στην Κωνσταντινούπολη το 1916.
617
343Πέρβελης, Κωνσταντίνος
618
453Περίδης, Πέτρος Β.ΘεσσαλονίκηΙατρός
619
406Πετρίδης, Μιχαήλ Γ.1886-01-011973-01-01ΚαστελόριζοΣυγγραφέας και εκπαιδευτικός
620
474Πετρίδης, Πέτρος Μ.1892-07-231977-08-20Νίγδη ΚαππαδοκίαςΑγγλική, Γαλλική, ΤουρκικήΚωνσταντινούπολη, Γαλλία, Παρίσι, Λονδίνο, ΣορβόννηΣυνθέτης, Καθηγητής Πανεπιστημίου
621
937Πίντζας, Ηρακλής
622
113Πιπερίδης, ΒασίλειοςΙατρός
623
454Πιπερίδης, Π. Β.
624
383Πίπιζα, Μαρίκα Μαρίκα Πίπιζα-Μαντζούνη ή Καρακάση1875-01-011954-01-01Κωνσταντινούπολη (;)ΕλληνικήΧριστιανή ΟρθόδοξηΕλληνικήΛάρισα, Συκούριο, ΗΠΑ, Μεγάλο Κεσερλή Θεσσαλίας, Αθήνα, Κωνσταντινούπολη.Ποιήτρια<p>Η Μαρίκα Πίπιζα-Μαντζούνη ή Καρακάση ορμώμενη από την Κωνσταντινούπολη γεννήθηκε το 1875. Γίνεται δασκάλα και διδάσκει στο δημοτικό σχολείο θηλέων της Λάρισας όπου και δημοσιεύει πρωτόλεια ποιήματα της στην εβδομαδιαία εφημερίδα ποικίλης ύλης «Η Μικρά» του Θρασύβουλου Μακρή Υπήρξε μόνιμη σχεδόν συνεργάτιδα της «Εφημερίδος των Κυριών» της Καλιρρόης Παρρεν-Σιγανού, όπου από κοινού με όσες ασκούν και το ίδιο επάγγελμα-δασκάλες- κατά πάσα πιθανότητα συνιστούν πυρήνα, ένα είδος δικτύου, με επίγνωση της «γυναικείας φυλής» κατά την Σαπφώ Λεοντιάδα. Επίσης έργα της δημοσιεύονται στο περιοδικό «Σπινθήρ» της Αρτεμισίας Λανδράκη που εκδίδεται στα Χανιά. Στο έργο «Πανελλήνιος ανθολογία ήτοι απάνθισμα των εκλεκτοτέρων ελληνικών ποιημάτων», υπό Δημητρίου Κ. Κοκκινάκη, Εν Αθήναις, Εκ του τυπογραφείου Α. Ζ. Διαλησμά 1899. φιλοξενούνται έξι ποιήματά της : Α΄ 256 Έλα! (Έλα πριν μας χωρίσουνε) σ. 211. - Α΄ 260 Ψεύτρα καρδιά (Όσαις φοραίς σαν) σ. 214. - Α΄ 263 Σύννεφα-Πόθοι (Σαν σύννεφα που βγαίνουν) σ. 215. - Β΄ 80 Στην Κρήτη (Λευτεριά και δόξα) σ. 378. - Β΄ 84 Κτύπα! (Κτύπα Ευρώπη!) &lt;Εγράφη μετά τον βομβαρδισμόν της Κρήτης υπό των Ευρωπαίων&gt; σ. 380. - Β΄ 85 Επί τη καθόδω του Πρίγκηπος (Στάσου κύμα) σ. 381. Γράφει ποιήματα ερωτικά και «αν και δεν κατάγεται από την Κρήτη συγκινείται τόσο από το δράμα των απελευθερωτικών αγώνων του νησιού που γράφει πολλά ποιήματα για την Κρήτη. Η Πίπιζα ανήκει περισσότερο στην εκπνοή των ρομαντικών και λιγότερο στο κλίμα της γενιάς του 1880. Βέβαια γράφει στην ομιλούμενη γλώσσα αλλά παραμένει σε ύφος στον στόμφο και το άκαμπτο και προσποιητό της ρητορικής των αθηναίων ρομαντικών.» (Β.Ρούσσου). Την ίδια χρονιά (1899) εκδίδεται η ποιητική της συλλογή "Κρυσταλλίται". «Το τέλος την βρίσκει στο Γηροκομείο, συντροφεμένη από μια ωραία γάτα και μεγάλα κουτιά χαρτονένια, όπου φυλάγονταν στοίβες ολόκληρες τα αποκόμματα των εφημερίδων με τις κριτικές των έργων της. Ο πιστός φίλος της, ένας σκύλος που λάτρευε, δεν υπάρχει πια. Πάνω στη θλίψη της η Πίπιζα του αφιέρωσε ένα χαρακτηριστικό ποίημα». (Γιάννης Λακούτσης )</p>
625
154Πιταούλης, Γεώργιος
626
746Πιτσιλλίδης, Ευέλθων Γ.Τ. Ν.
627
668Πληθωνίδης, Κ.
628
296Πολέμης, Ιωάννης 1862-01-011924-05-28Αθήνα
629
86Πολεμίδης, Ανδρέας
630
399Πολεμίδης, Μιλτιάδης Ι.Ποιητής
631
297Πολίτης, Ιωάννης
632
667Πολίτης, Ιάκωβος
633
895Πολυκράτους, Αθηνά Εμμ.
634
919Πράσινος, Λ.
635
57Πρεβεζιώτου, Αγλαΐα Λ.ΚωνσταντινούποληΧριστιανή ορθόδοξηΕλληνικήΓαλλικήΚωνσταντινούποληδασκάλα (σε παρθεναγωγεία, μεταφράστρια)<p>Η Αγλαϊα Πρεβεζιώτου, αδελφή της εκδότριας Κορμηλίας Πρεβεζιώτου (περ. <em>Βοσπορίς</em>, Ημερολόγιο: <em>Αναμνήσεις</em>) υπήρξε εκπαιδευτικός. Αρθρογραφεί σε περιοδικά της Κωνσταντινούπολης (Βοσπορίς, Εβδομαδιαία Επιθεώρησις Νεολόγου), και η θεματολογία των κειμένων της αφορά στην εκπαίδευση (κυρίως των κοριτσιών) και την παιδαγωγική. Δημοσιεύει επίσης μεταφράσεις σχετικών με την παιδαγωγική έργων, αλλά και λογοτεχνικών, κυρίως από την γαλλική γλώσσα. Αυτοτελή έργα της είναι:</p><p>Αγλαϊα Λ. Πρεβεζιώτου, <em>Οικιακή Οικονομία: Προς χρήσιν των παρθεναγωγείων</em>. Κωνσταντινούπολη: Γ. Ι. Σεϊτανίδης, 1896 (β΄έκδοση από το Τυπογραφείο Ν. Γ. Κεφαλίδη, 1902) </p><p><br></p>
636
3Πρεβεζιώτου-Ταβανιώτου, ΚορνηλίαΚαρυάτις, Κ. Π.1878-01-011964-01-01ΚωνσταντινούποληΟθωμανική [;], Ελληνική (από 1936)Χριστιανή ΟρθόδοξηΕλληνικάΚωνσταντινούπολη, ΑθήναΔημοσιογράφος<p>H Κορνηλία Πρεβεζιώτου-Ταβανιώτου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1878. Λόγια, δημοσιογράφος, εκδότρια. Κόρη του εμπόρου Λεωνίδα Πρεβεζιώτη και της Αικατερίνης Πρεβεζιώτη. Αδελφή της παιδαγωγού Αγλαΐας Πρεβεζιώτη. Ανήκε στο συντηρητικό κύκλο του Νεολόγου του Σ.Ι. Βουτυρά από το τυπογραφείο του οποίου εκδόθηκαν και τα πρώτα βιβλία και αφηγήματά της καθώς και μεταφράσεις ξένων διηγημάτων, τα οποία δημοσιεύτηκαν κατά τα μέσα της δεκαετίας 1890 στο Νεολόγο Κωνσταντινούπολης, στον οποίο υπήρξε τακτική συνεργάτης του . Σε νεαρή ηλικία άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα, διηγήματα και μεταφράσεις σε εφημερίδες και περιοδικά όπως στη Φιλολογική Ηχώ (Κωνσταντινούπολη), Νέος Παρθενών (Αθήνα),στο Αι Μούσαι (Ζάκυνθος), στην Εφημερίδα των Κυριών της Παρρέν (Αθήνα),στο Παρνασσό (Αθήνα) κ.ά. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές Πρώται πτήσεις (Κωνσταντινούπολις, 1895) και Πάπυροι, για τις οποίες βραβεύτηκε (1895 και 1902 αντίστοιχα), Άνθη του αγρού, Πατριωτικά ποιήματα (ποιητικές συλλογές) και το δραματικό έργο Τρελλή μάνα. Ακόμη εξέδωσε τις σειρές παιδικών διηγημάτων Ψεκάδε (1896), Η κόρη της ζητιάνας (χ.χ) και Ο μικρός βοσκός (συλλογικό) (χ.χ.) κ.α. Τέλος, υπήρξε εκδότρια του γυναικείου περιοδικού η Βοσπορίς και συνεκδότρια με τον σύζυγό της Εμμανουήλ Ταβανιώτη του ημερολογίου Αι Αναμνήσεις (12τομο 1899-1922). Το 1936 εγκατέλειψε ως ανεπιθύμητη την Τουρκία και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και πέθανε το 1964. Η Κορνηλία Πρεβεζιώτου μέσα από το περιοδικό «Βοσπορίς» (1899-1906), του οποίου υπήρξε εκδότρια, εκφράζει τις απόψεις της για την ισότητα των δύο φύλων και την διαφορετική τους όμως φύση. Τίθεται κατά της επαγγελματικής χειραφέτησης των γυναικών, εκτός εάν πρόκειται για βιοποριστικούς λόγους όπως στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων και για επαγγέλματα που αρμόζουν στην γυναικεία φύση όπως αυτά της νοσοκόμας και της δασκάλας, καθώς αφενός κινδυνεύει να χάσει την ηθική της, λόγω της κοινωνικής επαφής με τους άνδρες και αφετέρου επιτείνει το πρόβλημα της ανδρικής ανεργίας. Τίθεται, επίσης, εναντίον της διεκδίκησης πολιτικών δικαιωμάτων της γυναίκας, όπως αυτό της ψήφου. Τονίζει ακόμα την αναγκαιότητα της γυναικείας εκπαίδευσης και της ενασχόλησης της γυναίκας με τη φιλανθρωπία, καθώς είναι ανάλογη της ιδιοσυγκρασίας και της φύσης της. Τέλος, προβάλλει το ιδεώδες της «ανδρείας γυναίκας», της γυναίκας δηλαδή που συνδυάζει τη γυναικεία τρυφερότητα με το «ανδρώδες φρόνημα» και τη «σθεναράν μεγαλοψυχίαν».</p><p><br><br></p><p>Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br> </p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Το γυναικείο περιοδικό Η Βοσπορίς (1899-1906). Συμβολή στη μελέτη του γυναικείου οθωμανικού τύπου». Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2010.<br></p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Το γυναικείο ζήτημα στο περιοδικό Η Βοσπορίς». <em>Μνήμων</em>, 32 (2011-2012): 123-150.<br></p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.<br></p><p>Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br></p><p>Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. <em>Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.)</em>. Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.<br></p><p>Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference <em>What is Knjiženstvo?</em>, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.<br></p><p>Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017.</p><p>Ντοκυμαντέρ για την Κορνηλία Πρεβεζιώτου (2021). Έρευνα -κείμενο - αφήγηση: Αναγνωστοπούλου Χρυσούλα <a href="https://www.youtube.com/watch?v=34OE4N6sw5w" id="m_3708194930345121517m_501447163907477468gmail-m_5592026521544156348gmail-m_6734364966233702666m_3948595681973782007gmail-m_5042143856923206546gmail-m_5449939918526215304m_-1817538379768628325gmail-m_1370380446686832651LPlnk" target="_blank" data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://www.youtube.com/watch?v%3D34OE4N6sw5w&source=gmail&ust=1647285759782000&usg=AOvVaw3B1vxqYf-bYxt96eeBYfux">https://www.<wbr>youtube.com/watch?v=<wbr>34OE4N6sw5w</a><br></p>
637
41Προβελέγγιος, Αριστομένης 1850-01-011936-04-08Εξάμπελα ΣίφνουΑθήνα, Μόναχο, Λειψία, Ιένα, ΜήλοςΠολιτικός, ποιητής, θεατρικός συγγραφέαςΟ Αριστομένης Προβελέγγιος γεννήθηκε στη Σίφνο. Πραγματοποίησε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας, στα πανεπιστήμια του Μονάχου, της Λειψίας και της Ιένας, ενώ του απονεμήθηκε και ο τίτλος του διδάκτορος Φιλολογίας και Ιστορίας της Τέχνης. Κατά το χρονικό διάστημα 1891-1892 διετέλεσε γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ από το 1899 έως το 1905 κατείχε τη θέση βουλευτή της Μήλου. Το 1926 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ο ίδιος ασχολήθηκε με την ποίηση και το θέατρο. Στην ποίησή του εντοπίζονται λυρικά και επικολυρικά στοιχεία. Για την ποίησή του έχει βραβευτεί από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (1871), έχει δημοσιεύσει ποιήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά και ημερολόγια. Η επαφή του με τον Νικόλαο Πολίτη και τον Εμμανουήλ Ροΐδη στα 1890 επηρεάζει την ποίησή του, η οποία από το 1898 περνά σε δεύτερη, καθώς χρησιμοποιείται μια νέα γλωσσική έκφραση, ένα μείγμα καθαρεύουσας και δημοτικής με μια λυρικότερη θεματολογία. Ο Προβελέγγιος έγραψε δράματα και τραγωδίες, νεοκλασικιστικής τεχνοτροπίας για το θέατρο. Από τα θεατρικά του έργα παραστάθηκαν ο Ρήγας η Φαίδρα η Ιόλη και η Επιστροφή του ασώτου και ο Νικηφόρος Φωκάς. Προχώρησε και σε μεταφράσεις έργων όπως το Faust του Goethe (1888), καθώς και τη μελέτη του Lessing Λαοκόων ή περί των ορίων της ζωγραφικής και της ποίησης (1902). Κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων έγραψε πατριωτικά ποιήματα. Ο Προβελέγγιος τοποθετείται στα τέλη της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής και στις αρχές της Νέας Αθηναϊκής Σχολής, σύμφωνα με τον Παλαμά το έργο του αποτελεί τη μετάβαση της ελληνικής λογοτεχνίας από το γερμανικό νεοκλασικισμό στον ελληνικό πραγματισμό.
638
784Προικονήσιος, Τάριχος
639
526Προκοπίου, Σωκράτης Α.Σ. Προκοπίου, Σωκρ. Α. Προκοπίου, Σ. Α. Π.1883-04-221957-09-29Μπουρνόβας ΣμύρνηςΕλληνικήΓαλλική, ιταλική, αγγλική, αβυσσινιακήΣμύρνη, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Μεσοποταμία, Ινδία, ΑθήναΣυγγραφέας, λαογράφος, δημοσιογράφος
640
664Πωγωνάτος, Κωνσταντίνος
641
327Ραγκαβής, Κλέων 1842-10-101917-01-20ΑθήναΑθήνα, Μόναχο, Χαϊδελβέργη, Ουάσινγκτον, Βιέννη, Πετρούπολη, Αλεξάνδρεια, Σόφια, ΒερολίνοΛόγιος, θεατρικός συγγραφέας, διπλωμάτης
642
77Ραγκαβής, Αλέξανδρος 1809-12-271892-01-16ΚωνσταντινούποληΚωνσταντινούπολη, Βουκουρέστι, Ρωσία, Μόναχο, Ελλάδα, Αμερική, Παρίσι, ΒερολίνοΠοιητής, πεζογράφος, Καθηγητής Πανεπιστημίου, εκδότης, πολιτικός, διπλωμάτης
643
914Ραϋμόνδος, Φωκίων
644
12Ρέντζος, Όθων 1850-01-011929-01-24Αθήνα
645
979Ρίζος, Αθ.
646
54Ρώμας, Άγγελος
647
261Σαββιάδης, Θρασύβουλος
648
621Σαββόπουλος, Γεώργιος
649
128Σαγιαξής, Γεώργιος Θ.1874-01-011942-01-01ΜοναστήριΠοιητήςΟ Γεώργιος Σαγιαξής γεννήθηκε στο Μοναστήρι το 1874. Σπούδασε βαλκανιολογία στη Γερμανία. Έχει δημοσιεύσει μικρά ρομαντικά ποιήματα σε εφημερίδες της Θεσσαλονίκης και σε αθηναϊκά περιοδικά, ενώ η πρώτη του ποιητική συλλογή "Διθύραμβοι" (1913) εκδόθηκε στο Μοναστήρι. Η ποίησή του επηρεάστηκε από τη γερμανική λυρική ποίηση. Ο Γεώργιος Σαγιαξής έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στη Θεσσαλονίκη, όπου και πέθανε το 1942.
650
155Σακκάρης, Γεώργιος

© Γ.Α. 2025