| Στοιχεία βιβλιογραφικής αναφοράς | Έτος Α, τχ. 2 (28 Νοεμβρίου 1870), σ. 13-16
Έτος Α, τχ. 3 (5 Δεκεμβρίου 1870), σ. 25-28
Έτος Α, τχ. 4 (12 Δεκεμβρίου 1870), σ. 37-40
Έτος Α, τχ. 5 (19 Δεκεμβρίου 1870), σ. 49-52
Έτος Α, τχ. 6 (24 Δεκεμβρίου 1870), σ. 61-64
Έτος Α, τχ. 7 (1 Ιανουαρίου 1871), σ. 77-80 |
|---|
| Περίληψη | Η Σαπφώ Λεοντιάς πραγματοποίησε, στο Σύλλογο «Αναγνωστήριον» της Σμύρνης, μια διάλεξη με θέμα «Περί κλήσεως της γυναικός». Η ομιλία της αναφέρεται στην ζωή της γυναίκας και στις αρετές της. Εν συνεχεία, υποστηρίζει ότι ο Θεός όταν έπλασε τον άνδρα, θεώρησε απαραίτητο να πλάσει και ένα βοηθό γι' αυτόν. Αρχικά δημιούργησε τα ζώα, αλλά δεν ήταν αρκετά, έτσι πήρε ένα κομμάτι από τον Αδάμ και έπλασε τη γυναίκα. Επιπλέον, αναφέρει ότι θα εξετάσει την γυναίκα σε δυο επίπεδα, αυτό της οικογένειας και αυτό της κοινωνίας. Τέλος, αναφέρεται στον άνδρα λέγοντας ότι, ό,τι περιλαμβάνεται εκτός του οίκου αφορά στον άνδρα, γι' αυτό και οι πνευματικές δυνάμεις του και οι ιδιότητές του αφορούν στο βίο αυτό, ενώ οι δυνάμεις της γυναίκας αφορούν στο εσωτερικό του οίκου.
Σε επόμενο τεύχος η Σαπφώ Λεοντιάς αναφέρεται στο διάλογο του Σωκράτη με τον Ισχόμαχο. Οι τελευταίοι αναφέρονται στα καθήκοντα της γυναίκας εντός του οίκου. Επίσης, υποστηρίζεται ότι ο άνδρας έχει την ικανότητα να τελειοποιήσει όσα αφορούν τον ίδιο και να μορφώσει και να καθοδηγήσει τη γυναίκα. Μιλούν και για τον Αριστοτέλη ο οποίος υποστήριξε ότι κυρίαρχος είναι ο άνδρας και αποδίδει όσα πρέπει στη γυναίκα. Σύμφωνα με τη Σαπφώ Λεοντιάς ο προορισμός της γυναίκας είναι να φροντίζει τα παιδιά της, είναι μητέρα και παιδαγωγός αυτών. Επίσης σχολιάζει ότι η γυναίκα απουσιάζει από τα κοινά γιατί η φύση της είναι τέτοια ώστε να απορροφάται από τη φύση του άνδρα που κυριαρχεί στην κοινωνική ζωή. Ακόμη, αναφερόμενη στο ρόλο της γυναίκας ως μητέρα, υποστηρίζει ότι, η τελευταία, φροντίζει την υγεία των παιδιών της και τους παρέχει πνευματική εμψύχωση.
Επιπλέον, αναφέρεται στην Γλαυκώπιδο Αθηνά, η οποία σχετίζεται με το κράτος και τις επιστήμες, στην Χρυσοθρόνο Ήρα η οποία προστατεύει τον οίκο, καθώς και στην βασίλισσα της ομορφιάς Αφροδίτη, η οποία είναι αρκετά περιποιημένη λόγω των χαρίτων. Επιπρόσθετα, μιλάει για τις Εστίες οι οποίες προστατεύουν τα ιερά πυρά. Εν συνεχεία, γίνεται λόγος για την οικία, η οποία αποτελεί το θρόνο της γυναίκας, και έτσι παραμένει μακριά από τη θορυβώδη κοινωνία. Η παντρεμένη γυναίκα επηρεάζει πολλά άτομα ως σύζυγος, ως μητέρα και ως οικοδέσποινα, έτσι φαίνεται η δική της αξία. Η κόρη πρέπει να είναι υποταγμένη στη μητέρα της ώσπου να παντρευτεί, όποτε είναι υποταγμένη στο σύζυγό της. Από την άλλη, σχολιάζει, στην Αμερική τα κορίτσια, τα οποία είναι ανεξάρτητα. Η ανατροφή των κοριτσιών στην Αμερική γίνεται με τρόπο ώστε τα τελευταία να κατέχουν ισχυρή ηθική και κριτική δύναμη, ερχόμενα αντιμέτωπα με τον πραγματικό κόσμο, σε αντίθεση με τον τόπο στον οποίο αναφέρεται η Λεοντιάς.
Επιπλέον, υποστηρίζει ότι αν η γυναίκα κάνει βήμα προς την ανεξαρτησία τότε και ο άνδρας θα γίνει ψυχρός. Άλλωστε αυτό προτάσσει και ο Χριστιανισμός, η γυναίκα να υποτάσσεται στο άνδρα και ο τελευταίος να την φροντίζει και να την αγαπάει. Στη συνέχεια, αναφέρει ότι ο άνδρας πρέπει να μορφώνεται για να μπορεί να φροντίζει όσα είναι έξω από τον οίκο για το καλό της κοινωνίας και της πατρίδας. Αντίστοιχα η γυναίκα πρέπει να φροντίζει το σπίτι, το κράτος αυτής είναι τα πρόσωπα της οικογένειάς της. Επίσης, αναφέρει πως η γυναίκα είναι άρχουσα του οίκου καθώς και το ότι σημαντικότερο καθήκον της, είναι η γέννηση των παιδιών της και η σωματική και πνευματική τους ανάπτυξη. Θεωρεί πως δεν είναι απαραίτητος ο καλλωπισμός της γυναίκας, παρά μόνον αν ανακουφίζει την ίδια. Εν συνεχεία εκφράζει την άποψή της για το ρόλο της γυναίκας στο δημόσιο βίο. Υποστηρίζει ότι μόνον σε συλλόγους πρέπει, αν επιθυμεί, να συμμετάσχει η γυναίκα, γιατί προορισμός της είναι η παροχή βοήθειας στους άλλους. Ακόμη, αναφέρει ότι μόνον στη Σπάρτη οι γυναίκες δεν είχαν τα καθήκοντα που έπρεπε στον οίκο καθώς δεν είχε την ανάγκη της μόρφωσης το παιδί καθώς είχε ειδική εκπαίδευση. Επιπρόσθετα, αναφέρει ότι όταν οι γυναίκες συμμετείχαν στα πολιτικά δρώμενα λόγω της θέσης τους έγιναν αιτία για πολλά δεινά. Το μόνο κοινωνικό έργο, στο οποίο μπορεί να συμμετάσχει η γυναίκα, χωρίς να παρεκκλίνει από τα καθήκοντά της είναι η εκπαίδευση των αγοριών και των κοριτσιών. Επίσης,στην Ιατρική, ως βοηθός, γιατί χρειάζονται οι ιδιότητες της καρδιάς της και στις φιλοσοφικές και φιλολογικές επιστήμες. |
|---|