Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της μόνιμης στήλης Echos de Pera (Ηχώς του Πέραν). Υπογράφεται από το ψευδώνυμο "Une Keratja".

Έτος Α, τχ. 5 (14 Απριλίου 1898), σ. 5

Η Une Keratja περιγράφει δύο διαλόγους που έτυχε να ακούσει στη δεξίωση της Κυρίας Π (P). Ο πρώτος διάλογος γίνεται μεταξύ δύο δεσποινίδων, της Lina και της Beny. Η τελευταία λέει στη Lina ότι άκουσε φήμες πως κάποια στιγμή ένας δικηγόρος, ο κύριος L, φλέρταρε έντονα την Lina και εξέφρασε την επιθυμία να την παντρευτεί. H Lina της απαντάει ευγενικά ότι δεν θα μπορούσε να δεχτεί να παντρευτεί έναν ανόητο, όπως είναι ο κύριος L., ο οποίος ενδιαφέρεται μόνο να ζήσει λίγα χρόνια άνετη ζωή με την προίκα που θα εξασφάλιζε και θα ήθελε ως σύζυγο μια γυναίκα χαμηλής νοημοσύνης, χωρίς γνώσεις, την οποία θα μπορούσε να χειρίζεται κατά το δοκούν, σαν να είναι μαριονέτα.

Στο δεύτερο διάλογο δύο άνδρες, με αφορμή μία φήμη που θέλει τον έναν να παντρεύεται τη δεσποινίδα R. συζητούν για τις γυναίκες και για το πώς μπορεί ένας άνδρας τελικά να βρεί το άλλο του μισό. Ο ένας, για τον οποίον και υπήρχε η συγκεκριμένη φήμη, απαντάει ότι οι φήμες δεν ευσταθούν. Κι αυτό γιατί δεν θα μπορούσε να παντρευτεί μία γυναίκα χωρίς περιουσία και με τόσο καλλιεργημένο πνεύμα όσο η δεσποινίδα R. Για εκείνον μία όμορφη γυναίκα είναι κίνδυνος, μία κομψή γυναίκα σημαίνει έξοδα και μία έξυπνη γυναίκα είναι ενοχλητική. Αντίθετα μια μουγκή γυναίκα είναι καλοτυχία,πολλώ δε μάλλον όταν αυτή έχει και περιουσία.