| Περίληψη | Το άρθρο αναφέρεται στην προίκα των Αθηναίων καθώς και στους νόμιμους και μη γάμους. Σχολιάζει πως στην αρχαιότητα υπήρχαν δίκες, οι οποίες σχετίζονταν με την προίκα και πως οι άνδρες επέλεγαν τη γυναίκα που θα παντρευτούν με κριτήριο την προίκα τους. Στη συνέχεια, αναφέρει πως αν η προίκα περιλάμβανε αντικείμενα τα οποία μπορούσαν να αντικατασταθούν, δίνονταν στον άνδρα μετά το γάμο, αν όχι η προίκα ανήκε στη γυναίκα και ο άνδρας απλά την χρησιμοποιούσε. Εκτός από την προίκα η γυναίκα μπορούσε να διαθέτει και άλλα τα οποία είχε τη δυνατότητα μόνο εκείνη να χρησιμοποιεί. Τέλος, αναφέρει ότι μπορούν να υπάρξουν τριών ειδών αιτίες διάλυσης του γάμου, α) το φυσικό θάνατο, β) τον πολιτικό θάνατο, γ) το διαζύγιο.
Στο δεύτερο μέρος του άρθρου, αναφέρονται αναλυτικά τα τρία είδη διάλυσης του γάμου. Α’. Αναφέρεται ότι όταν ο γάμος διαλυθεί λόγω θανάτου, η προίκα επιστρέφεται στους κληρονόμους. Αν ο γάμος είχε απογόνους η γυναίκα μπορούσε να μείνει στο σπίτι του άνδρα της, η προίκα κατέληγε στα παιδιά, με αποτέλεσμα τα τελευταία να είναι υποχρεωμένα να συντηρούν τη μητέρα τους. Αν αυτό δεν πραγματοποιούνταν, τα παιδιά κατηγορούνταν για ατιμία. Όταν δεν υπήρχαν παιδιά, η γυναίκα επέστρεφε στο πατρικό της σπίτι και έπαιρνε την προίκα, είτε εκούσια είτε μέσω δίκης. Β’. Ο δεύτερος τρόπος διάλυσης του γάμου σχετιζόταν με το θάνατο της γυναίκας. Τότε αν υπήρχαν ενήλικα παιδιά, ο άνδρας τους μοίραζε την προίκα. Διαφορετικά, αν τα παιδιά ήταν ανήλικα, ο σύζυγος διαχειριζόταν την προίκα και συντηρούσε τα παιδιά του.
Τέλος, Γ’.Υπήρχαν σπάνιες περιπτώσεις που Αθηναίος στερούταν την ελευθερία του. |
|---|