Το παρόν παρουσιάζεται στο πλαίσιο της στήλης Echos de Péra (Ηχώς του Πέραν). Υπογράφεται από το ψευδώνυμο "Une Keratja".

Έτος Α, τχ. 10 (2 Ιουνίου 1898), σ. 4

Ο νεαρός κύριος G. L, δικηγόρος στο επάγγελμα ξυπνάει ένα πρωί και με τη βοήθεια του υπηρέτη του ετοιμάζεται να πάει για αγώνα ποδηλασίας με έναν φίλο του. Λίγο πριν αναχωρήσει από το σπίτι, και αφού έχει ντυθεί με ένα κομψότατο κοστούμι κατάλληλο για ερασιτεχνική ποδηλασία αποφασίζει να καθίσει για λίγο στην πολυθρόνα του. Εκεί ρεμβάζει και ηρεμεί για λίγο, σκέφτεται πόσο άδικη είναι η εποχή εκείνη, καθώς οι νεαροί της ανώτερης τάξης, όπως ο ίδιος, καλούνται να επωμιστούν όλο το βάρος της αριστοκρατικής σχόλης. Ξαφνικά εντοπίζει την αντανάκλασή του σε ένα ψηλό βάζο. Παρατηρεί τον φροντισμένο εαυτό του, τον κοιτάζει για πολλή ώρα και ξαφνικά αποφασίζει να βάλει το ένα δάχτυλο στη μύτη του. Από αυτήν την πρωτόγονη κίνηση ο ίδιος νιώθει χαρά και ικανοποίηση. Μετά από λίγο, σαστισμένος, αναπηδά σαν ελατήριο, αρπάζει τα γάντια και το καπέλο του και σε μία επαναστατική κίνηση που πηγάζει από όλη την καλή του αγωγή και εκπαίδευση, ο κύριος L.G φεύγει από το δωμάτιο μη θέλοντας ούτε δευτερόλεπτο να μείνει με εκείνον τον "κακοήθη" που είχε δει λίγο πιο πριν.