| Περίληψη | Το άρθρο πραγματεύεται την ανεπάρκεια της δημόσιας εκπαίδευσης των κοριτσιών. Ο αρθρογράφος παραθέτει το διάλογο μεταξύ ενός φιλοσόφου, ονόματι Ξενίζων, και ενός κόμη, ο οποίος γίνεται σε κάποιο μέρος της Γαλλίας. Ο Ξενίζων διδάσκει την κόρη του Λατινικά, τα οποία θεωρούντο νεκρή γλώσσα και διάφορες επιστήμες, όπως την Αστρονομία, την Χημεία, τη Φιλοσοφία, την Ιατρική. Η άποψη του κόμη ήταν αντίθετη απ’ αυτή του Ξενίζων, καθώς υποστήριζε ότι οι επιστήμες αυτές δεν προσφέρουν τίποτα σε μια γυναίκα. Ο αρθρογράφος συμμερίζεται την άποψη του Ξενίζων και αναφέρει ότι όποια γνώση λάβει η γυναίκα είναι καλή. Στη συνέχεια, ο Ξενίζων υποστηρίζει ότι άνδρες και γυναίκες πρέπει να διδάσκονται τα ίδια πράγματα αλλά με διαφορετικό τρόπο. Δίνει το παράδειγμα της διδασκαλίας της Ιστορίας λέγοντας πως δεν πρέπει να κουράζουν τις γυναίκες με τα ιστορικά γεγονότα αλλά να τους διδάσκουν τον ηθικό και πνευματικό βίο της εποχής που εξετάζεται κάθε φορά. Ο αρθρογράφος, θεωρεί ότι το καταλληλότερο είναι η γυναίκα να είναι μητέρα και σύζυγος, να προσφέρει στους άλλους, όχι όμως ως υποταγμένη σε αυτά τα καθήκοντα αλλά μέσω των γνώσεων που θα λάβει. Θεωρεί ότι η γυναίκα χωρίς γνώσεις δεν είναι εντελώς ούτε μητέρα ούτε σύζυγος. Θεωρεί ότι οι επιστήμες θα προσφέρουν στη γυναίκα τη δυνατότητα να συμμερίζονται τις απόψεις των ανδρών τους, να βοηθούν τα παιδιά τους κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Υποστηρίζει ότι είναι σημαντικό να μεριμνήσει η κυβέρνηση για ανώτερη εκπαίδευση και για τις γυναίκες και όχι μόνο για τους άνδρες. Κλείνοντας ο αρθρογράφος αναφέρει ότι σημαντικό είναι να μορφώνονται οι γυναίκες, καθώς έτσι θα ανατρέφονται άριστα και οι άνδρες.
|
|---|