1 | |
ΚΩΔ | 260 |
Ονοματεπώνυμο | Ζωιόπουλος, Θρασύβουλος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1882-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1947-07-14 |
Τόπος γέννησης | Άργος |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Άργος, Αθήνα |
Επάγγελμα | Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | Ψευδώνυμο: Στέφανος Δάφνης. |
---|
| 260 | Ζωιόπουλος, Θρασύβουλος | | | 1882-01-01 | 1947-07-14 | Άργος | | | | | Άργος, Αθήνα | Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος | Ψευδώνυμο: Στέφανος Δάφνης. |
2 | |
ΚΩΔ | 271 |
Ονοματεπώνυμο | Τσακασιάνος, Ιωάννης |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1853-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1908-01-01 |
Τόπος γέννησης | Ζάκυνθος |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Ζάκυνθος, Αθήνα, Νάπολη (Ιταλία), Φισκάρδο (Κεφαλονιά), Ιθάκη, Πόρος, Άρτα, Λευκάδα, Λάρισα, Ναύπλιο |
Επάγγελμα | Ποιητής |
Βιογραφικό | Ψευδώνυμο: Σπουργίτης. |
---|
| 271 | Τσακασιάνος, Ιωάννης | | | 1853-01-01 | 1908-01-01 | Ζάκυνθος | | | | | Ζάκυνθος, Αθήνα, Νάπολη (Ιταλία), Φισκάρδο (Κεφαλονιά), Ιθάκη, Πόρος, Άρτα, Λευκάδα, Λάρισα, Ναύπλιο | Ποιητής | Ψευδώνυμο: Σπουργίτης. |
3 | |
ΚΩΔ | 781 |
Ονοματεπώνυμο | Σάνδη, Γεωργία |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1804-07-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1876-06-08 |
Τόπος γέννησης | Παρίσι |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Συγγραφέας |
Βιογραφικό | Ψευδώνυμο που ανήκει στην Αμαντίν-Ωρόρ-Λουσίλ Ντυπέν (γαλλ. Amandine-Aurore-Lucile Dupin), αργότερα Βαρώνη Ντυντεβάν (Dudevant). |
---|
| 781 | Σάνδη, Γεωργία | | | 1804-07-01 | 1876-06-08 | Παρίσι | | | | | | Συγγραφέας | Ψευδώνυμο που ανήκει στην Αμαντίν-Ωρόρ-Λουσίλ Ντυπέν (γαλλ. Amandine-Aurore-Lucile Dupin), αργότερα Βαρώνη Ντυντεβάν (Dudevant). |
4 | |
ΚΩΔ | 832 |
Ονοματεπώνυμο | Κόντος, Κωνσταντίνος Σ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1834-03-12 |
Χρονολογία θανάτου | 1909-01-01 |
Τόπος γέννησης | Άμφισσα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Άμφισσα, Ιθάκη, Αθήνα, Σάμος, Χίος, Ολλανδία |
Επάγγελμα | Γλωσσολόγος, Καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών |
Βιογραφικό | Υπήρξε εκδότης του περιοδικού "Λόγιος Ερμής". |
---|
| 832 | Κόντος, Κωνσταντίνος Σ. | | | 1834-03-12 | 1909-01-01 | Άμφισσα | | | | | Άμφισσα, Ιθάκη, Αθήνα, Σάμος, Χίος, Ολλανδία | Γλωσσολόγος, Καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών | Υπήρξε εκδότης του περιοδικού "Λόγιος Ερμής". |
5 | |
ΚΩΔ | 570 |
Ονοματεπώνυμο | Βαρλέντης, Χρήστος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1873-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1931-01-01 |
Τόπος γέννησης | Τρίπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Λογοτέχνης, μεταφραστής |
Βιογραφικό | Το πραγματικό του όνομα ήταν Χρήστος Χριστοδούλου. |
---|
| 570 | Βαρλέντης, Χρήστος | | | 1873-01-01 | 1931-01-01 | Τρίπολη | | | | | | Λογοτέχνης, μεταφραστής | Το πραγματικό του όνομα ήταν Χρήστος Χριστοδούλου. |
6 | |
ΚΩΔ | 278 |
Ονοματεπώνυμο | Ολύμπιος, Ιωάννης Π. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1864-08-24 |
Χρονολογία θανάτου | 1946-03-01 |
Τόπος γέννησης | Σκοτίνα Μακεδονίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Φιλόλογος, γυμνασιάρχης |
Βιογραφικό | Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Παπακυριάκου. |
---|
| 278 | Ολύμπιος, Ιωάννης Π. | | | 1864-08-24 | 1946-03-01 | Σκοτίνα Μακεδονίας | | | | | | Φιλόλογος, γυμνασιάρχης | Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Παπακυριάκου. |
7 | |
ΚΩΔ | 56 |
Ονοματεπώνυμο | Τανάγρας, Άγγελος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1877-03-07 |
Χρονολογία θανάτου | 1971-02-05 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γερμανική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ιατρός, ψυχοφυσιολόγος, ιδρυτής της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών, λογοτέχνης |
Βιογραφικό | Το πραγματικό του όνομα είναι Άγγελος Ευαγγελίδης ενώ το λογοτεχνικό του είναι Άγγελος Τανάγρας. |
---|
| 56 | Τανάγρας, Άγγελος | | | 1877-03-07 | 1971-02-05 | Αθήνα | | | Ελληνική | Γερμανική | | Ιατρός, ψυχοφυσιολόγος, ιδρυτής της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών, λογοτέχνης | Το πραγματικό του όνομα είναι Άγγελος Ευαγγελίδης ενώ το λογοτεχνικό του είναι Άγγελος Τανάγρας. |
8 | |
ΚΩΔ | 217 |
Ονοματεπώνυμο | Φωτιά, Ελένη Σ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Ύδρα και Πειραιάς |
Επάγγελμα | Ποιήτρια |
Βιογραφικό | Το 1899 εκδίδει την ποιητική συλλογή "Παράπονα" |
---|
| 217 | Φωτιά, Ελένη Σ. | | | | | | | | | | Ύδρα και Πειραιάς | Ποιήτρια | Το 1899 εκδίδει την ποιητική συλλογή "Παράπονα" |
9 | |
ΚΩΔ | 439 |
Ονοματεπώνυμο | Ζαχαρίου, Νικόλαος Λ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Νίκος Ζαχαρίου, Νικ. Λ. Ζαχαρίου |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Σάμος [;] |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Σάμος, Αθήνα |
Επάγγελμα | Δικηγόρος, ποιητὴς και συγγραφέας |
Βιογραφικό | Συνεργάτης του Ημερολόγιου Σκόκου, του ημερολογίου "Σπινθήρ" και του ημερολογίου "Αι Αναμνήσεις" [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]. Εξέδωσε την ποιητική συλλογή "Ελπίδας". |
---|
| 439 | Ζαχαρίου, Νικόλαος Λ. | | Νίκος Ζαχαρίου, Νικ. Λ. Ζαχαρίου | | | Σάμος [;] | | | | | Σάμος, Αθήνα | Δικηγόρος, ποιητὴς και συγγραφέας | Συνεργάτης του Ημερολόγιου Σκόκου, του ημερολογίου "Σπινθήρ" και του ημερολογίου "Αι Αναμνήσεις" [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]. Εξέδωσε την ποιητική συλλογή "Ελπίδας". |
10 | |
ΚΩΔ | 213 |
Ονοματεπώνυμο | Λάμαρη, Ελένη Σ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1878-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1912-01-01 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αθήνα |
Επάγγελμα | Ποιήτρια, πεζογράφος |
Βιογραφικό | Συλλογή "Ποιήματα"
Βιβλιογραφία
"Αι γράφουσαι Ελληνίδες, Εθνικόν Ημερολόγιον Σκόκου, 1912, σ. |
---|
| 213 | Λάμαρη, Ελένη Σ. | | | 1878-01-01 | 1912-01-01 | Αθήνα | Ελληνική | | Ελληνική | | Αθήνα | Ποιήτρια, πεζογράφος | Συλλογή "Ποιήματα"
Βιβλιογραφία
"Αι γράφουσαι Ελληνίδες, Εθνικόν Ημερολόγιον Σκόκου, 1912, σ. |
11 | |
ΚΩΔ | 846 |
Ονοματεπώνυμο | Malot, Hector |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1830-03-20 |
Χρονολογία θανάτου | 1830-05-07 |
Τόπος γέννησης | La Bouille |
Υπηκοότητα | Γαλλική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Γαλλική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Μυθιστοριογράφος |
Βιογραφικό | Σπούδασε Νομική. Εργάστηκε επίσης ως κριτικός θεάτρου για την Lloyd Francais και ως κριτικός λογοτεχνίας για την L'Opinion Nationale. |
---|
| 846 | Malot, Hector | | | 1830-03-20 | 1830-05-07 | La Bouille | Γαλλική | | Γαλλική | | | Μυθιστοριογράφος | Σπούδασε Νομική. Εργάστηκε επίσης ως κριτικός θεάτρου για την Lloyd Francais και ως κριτικός λογοτεχνίας για την L'Opinion Nationale. |
12 | |
ΚΩΔ | 653 |
Ονοματεπώνυμο | Midhat Effendi, Ahmed |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1844-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1912-12-28 |
Τόπος γέννησης | Istanbul |
Υπηκοότητα | Toυρική |
Θρήσκευμα | Μουσουλμάνος |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Μουσουλμανική |
Μητρική Γλώσσα | Τουρικικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Συγγραφέας |
Βιογραφικό | Σημαντικός συγγραφέας, δημοσιογράφος, εκδότης και μεταφραστής της περιόδου του Τανζιμάτ. |
---|
| 653 | Midhat Effendi, Ahmed | | | 1844-01-01 | 1912-12-28 | Istanbul | Toυρική | Μουσουλμάνος | Τουρικικά | | | Συγγραφέας | Σημαντικός συγγραφέας, δημοσιογράφος, εκδότης και μεταφραστής της περιόδου του Τανζιμάτ. |
13 | |
ΚΩΔ | 654 |
Ονοματεπώνυμο | Barthélemy, Jean-Jacques |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1716-01-20 |
Χρονολογία θανάτου | 1795-04-30 |
Τόπος γέννησης | Cassis, Γαλλία |
Υπηκοότητα | Γαλλική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Γαλλική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | Σημαντικός συγγραφέας και αρχαιολόγος. |
---|
| 654 | Barthélemy, Jean-Jacques | | | 1716-01-20 | 1795-04-30 | Cassis, Γαλλία | Γαλλική | | Γαλλική | | | | Σημαντικός συγγραφέας και αρχαιολόγος. |
14 | |
Massenet, Jules Émile Frédéric
ΚΩΔ | 694 |
Ονοματεπώνυμο | Massenet, Jules Émile Frédéric |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1842-05-12 |
Χρονολογία θανάτου | 1912-08-13 |
Τόπος γέννησης | Montaud,Γαλλία |
Υπηκοότητα | Γαλλική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Γαλλική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | Σημαντικός Γάλλος συνθέτης της Ρομαντικής Περιόδου, γνωστός, κυρίως, για τις όπερές του. |
---|
| 694 | Massenet, Jules Émile Frédéric | | | 1842-05-12 | 1912-08-13 | Montaud,Γαλλία | Γαλλική | | Γαλλική | | | | Σημαντικός Γάλλος συνθέτης της Ρομαντικής Περιόδου, γνωστός, κυρίως, για τις όπερές του. |
15 | |
ΚΩΔ | 259 |
Ονοματεπώνυμο | Σταύρου, Θρασύβουλος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1886-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1979-01-01 |
Τόπος γέννησης | Πέτρα Λέσβου |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Γερμανική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Λέσβος, Σμύρνη, Αθήνα, Μόναχο (Γερμανία) |
Επάγγελμα | Καθηγητής, μεταφραστής |
Βιογραφικό | Πρωτοεμφανίστηκε με το ψευδώνυμο Μελικέρτης. |
---|
| 259 | Σταύρου, Θρασύβουλος | | | 1886-01-01 | 1979-01-01 | Πέτρα Λέσβου | | | | Γερμανική | Λέσβος, Σμύρνη, Αθήνα, Μόναχο (Γερμανία) | Καθηγητής, μεταφραστής | Πρωτοεμφανίστηκε με το ψευδώνυμο Μελικέρτης. |
16 | |
ΚΩΔ | 384 |
Ονοματεπώνυμο | Φιλιππίδου, Μαρίκα |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1877-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα |
Επάγγελμα | Ποιήτρια, πεζογράφος |
Βιογραφικό | Ποιητικές συλλογές: "Κελαδήματα", Αθήνα 1900, "Φωτοστέφανα", "Μαρμαρυγές"
Το 1931 εκδίδει το περιοδικό "Νέος Παρθενών" |
---|
| 384 | Φιλιππίδου, Μαρίκα | | | 1877-01-01 | | Κωνσταντινούπολη | | | | | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα | Ποιήτρια, πεζογράφος | Ποιητικές συλλογές: "Κελαδήματα", Αθήνα 1900, "Φωτοστέφανα", "Μαρμαρυγές"
Το 1931 εκδίδει το περιοδικό "Νέος Παρθενών" |
17 | |
ΚΩΔ | 632 |
Ονοματεπώνυμο | Musset, Alfred de |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1810-12-11 |
Χρονολογία θανάτου | 1857-05-02 |
Τόπος γέννησης | Παρίσι |
Υπηκοότητα | Γαλλική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Γαλλική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | Ποιητής και δραματουργός, εκπρόσωπος του Γαλλικού Ρομαντισμού. |
---|
| 632 | Musset, Alfred de | | | 1810-12-11 | 1857-05-02 | Παρίσι | Γαλλική | | Γαλλική | | | | Ποιητής και δραματουργός, εκπρόσωπος του Γαλλικού Ρομαντισμού. |
18 | |
ΚΩΔ | 487 |
Ονοματεπώνυμο | Σαριβαξεβάνης, Σωκράτης |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1880-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Αϊβαλί Μικράς Ασίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Σμύρνη, Οδησσό, Κωνσταντινούπολη |
Επάγγελμα | Καθηγητής, μεταφραστής |
Βιογραφικό | Πατέρας της συγγραφέως Ζωρζ Σαρή (πραγματικό όνομα Γεωργία Σαριβαξεβάνη Καρακώστα). |
---|
| 487 | Σαριβαξεβάνης, Σωκράτης | | | 1880-01-01 | | Αϊβαλί Μικράς Ασίας | | | | Γαλλική | Σμύρνη, Οδησσό, Κωνσταντινούπολη | Καθηγητής, μεταφραστής | Πατέρας της συγγραφέως Ζωρζ Σαρή (πραγματικό όνομα Γεωργία Σαριβαξεβάνη Καρακώστα). |
19 | |
ΚΩΔ | 444 |
Ονοματεπώνυμο | Ντόκος, Φίλιππος Κ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Δικηγόρος |
Βιογραφικό | Ο Φίλιππος Ντόκος ήταν σύζυγος της Αρτεμισίας Λανδράκη. |
---|
| 444 | Ντόκος, Φίλιππος Κ. | | | | | | | | | | | Δικηγόρος | Ο Φίλιππος Ντόκος ήταν σύζυγος της Αρτεμισίας Λανδράκη. |
20 | |
ΚΩΔ | 465 |
Ονοματεπώνυμο | Κεσίσογλους, Πανανός Ν. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Πανανός Ν. Κεσίσογλους δ. ν |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα. |
Επάγγελμα | Δικηγόρος και δημοσιογράφος. |
Βιογραφικό | Ο Πανανός Κεσίσογλους αποτέλεσε διευθυντής της εφημερίδος «ΠΑΤΡΙΣ» με υπότιτλο «Καθημερινή Εφημερίς – Όργανον των εθνικών συμφερόντων» (έναρξη έκδοσης εφημερίδος: αρχές Αυγούστου του 1908). |
---|
| 465 | Κεσίσογλους, Πανανός Ν. | | Πανανός Ν. Κεσίσογλους δ. ν | | | Κωνσταντινούπολη | | | | | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα. | Δικηγόρος και δημοσιογράφος. | Ο Πανανός Κεσίσογλους αποτέλεσε διευθυντής της εφημερίδος «ΠΑΤΡΙΣ» με υπότιτλο «Καθημερινή Εφημερίς – Όργανον των εθνικών συμφερόντων» (έναρξη έκδοσης εφημερίδος: αρχές Αυγούστου του 1908). |
21 | |
ΚΩΔ | 398 |
Ονοματεπώνυμο | Δασκαλάκης, Μιλτιάδης |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Μιλτιάδης Ι. Δασκαλάκης |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Εκδότης |
Βιογραφικό | Ο Μιλτιάδης Πολεμίδης εξέδωσε μαζί με τον Ανδρέα Πολεμίδη την εφημερίδα «Παγχιακή». |
---|
| 398 | Δασκαλάκης, Μιλτιάδης | | Μιλτιάδης Ι. Δασκαλάκης | | | | | | | | | Εκδότης | Ο Μιλτιάδης Πολεμίδης εξέδωσε μαζί με τον Ανδρέα Πολεμίδη την εφημερίδα «Παγχιακή». |
22 | |
ΚΩΔ | 248 |
Ονοματεπώνυμο | Αλεξανδρίδης, Ηλίας |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Λόγιος και διδάσκαλος |
Βιογραφικό | Ο λόγιος και εκπαιδευτικός Ηλίας Αλεξανδρίδης διετέλεσε τον διδάσκαλο στην κατ’ οίκον εκπαίδευση που είχαν η Κορνηλία Πρεβεζιώτου αλλά και η αδελφή της Αγλαΐα. |
---|
| 248 | Αλεξανδρίδης, Ηλίας | | | | | | | | | | | Λόγιος και διδάσκαλος | Ο λόγιος και εκπαιδευτικός Ηλίας Αλεξανδρίδης διετέλεσε τον διδάσκαλο στην κατ’ οίκον εκπαίδευση που είχαν η Κορνηλία Πρεβεζιώτου αλλά και η αδελφή της Αγλαΐα. |
23 | |
ΚΩΔ | 391 |
Ονοματεπώνυμο | Μακρίδης, Κ. Γ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Μεφιστοφελής |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | Ο Κ. Γ. Μακρίδης ήταν γνωστός δημοσιογράφος του ελληνικού "Ταχυδρόμου" της Κωνσταντινούπολης, ενώ υπέγραφε με το ψευδώνυμο Μεφιστοφελής. Ο ίδιος, με την παραχώρηση ελευθεροτυπίας από το συνταγματικό καθεστώς, προχώρησε στην έκδοση της εβδομαδιαίας εφημερίδας "Εμπρός. Σατυρικόν - Μεφιστοφελικόν", της οποίας το περιεχόμενο αφορά σε πολιτική και φιλολογική σάτιρα . |
---|
| 391 | Μακρίδης, Κ. Γ. | | Μεφιστοφελής | | | | | | | | | Δημοσιογράφος | Ο Κ. Γ. Μακρίδης ήταν γνωστός δημοσιογράφος του ελληνικού "Ταχυδρόμου" της Κωνσταντινούπολης, ενώ υπέγραφε με το ψευδώνυμο Μεφιστοφελής. Ο ίδιος, με την παραχώρηση ελευθεροτυπίας από το συνταγματικό καθεστώς, προχώρησε στην έκδοση της εβδομαδιαίας εφημερίδας "Εμπρός. Σατυρικόν - Μεφιστοφελικόν", της οποίας το περιεχόμενο αφορά σε πολιτική και φιλολογική σάτιρα . |
24 | |
ΚΩΔ | 6 |
Ονοματεπώνυμο | Μάλης, Θρασύβουλος Μ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1876-09-20 |
Χρονολογία θανάτου | 1962-01-01 |
Τόπος γέννησης | Σάμος |
Υπηκοότητα | Σαμιακή, ελληνική (από 1914 και εξής) |
Θρήσκευμα | Χριστιανός |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Σάμος |
Επάγγελμα | Δικηγόρος και Δάσκαλος |
Βιογραφικό | Ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης, εκδότης του Ημερολογίου του Αιγαίου στη Σάμο, γεννήθηκε στη Χώρα της Σάμου στις 20 Σεπτεμβρίου 1876. Καταγόταν από «αρχοντική, αρκετά διαπαιδαγωγημένη» οικογένεια της περιοχής. Διακρίθηκε για το δικηγορικό, συγγραφικό, εκδοτικό και δημοσιοϋπαλληλικό του έργο. Πατέρας του ήταν ο Μιχαήλ Μάλης στου οποίου τη μνήμη αφιερώνει τον δεύτερο τόμο του Ημερολογίου του Αιγαίου (1906). Φοίτησε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Από το 1893 έως το 1907, εργάστηκε ως δάσκαλος σε σχολεία της Σαμιακής Ηγεμονίας. Έπειτα, εργάστηκε ως δικηγόρος και, μετά την ένταξη της Σάμου στην Ελλάδα, στο Πρωτοδικείο του νησιού. Εκτός από τη δικηγορία δραστηριοποιήθηκε συστηματικά στη διαχείριση των κοινών και στην πολιτική ζωή της Σάμου.˙Το διάστημα 1908 - 1909 ανέλαβε καθήκοντα γραμματέα στη Βουλή των Σαμίων. Το Φεβρουάριο του 1910, όντας διδάκτορας της Νομικής, διορίστηκε δικηγόρος «παρ’ άπασι τοις δικαστηρίοις» της Ηγεμονίας. Παράλληλα, διετέλεσε μέλος κι αργότερα πρόεδρος της Λιμενικής Επιτροπής Τηγανίου. Ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης συμμετείχε μαζί με τον Μ. Νικολαϊδη ως απεσταλμένος σε πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να ζητήσουν από την Πύλη την ανάκληση του ηγεμόνα Ανδρέα Κοπάση. Εκεί συλλαμβάνονται με διαταγή του υπουργού των Εσωτερικών Ταλαάτ βέη, επαναφέρονται στη Σάμο και φυλακίζονται μέχρι την 11ην Μαρτίου του 1911. Κατά το χρονικό διάστημα 1911-1913 βρέθηκε στη Σμύρνη, όπου ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Κατά την περίοδο της Προσωρινής Κυβέρνησης Σάμου, ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης διετέλεσε διευθυντής του γραφείου στατιστικής (10 Ιουνίου 1913), ενώ αργότερα διορίστηκε ως γραμματέας πρώτης τάξεως στο Γραφείο της Διοικήσεως (18 Ιουλίου 1914). Το 1905 εξέδωσε το Ημερολόγιον του Αιγαίου σε συνεργασία με την Ελένη Σ. Σβορώνου. Ο Νίκος Ι. Σταματιάδης σε κείμενό του στο Ημερολόγιον του Αιγαίου αναφέρεται στο Θρασύβουλο Μάλη ως «έτερον εκ των διευθυντών του παρόντος Ημερολογίου», γεγονός που καταδεικνύει την ισότιμη αναγνώριση των δύο συνεργατών στη διεύθυνση του εντύπου. Κατά τη σύντομη παραμονή του στη Σμύρνη (1911-1913), εξέδωσε το 1913 το Ανατολικόν Ημερολόγιον, το οποίο κυκλοφόρησε για ένα έτος. Επιπλέον, ανέλαβε τη σύνταξη της εφημερίδας της Σάμου Νέα Ζωή (1901-1905). Βασική του δραστηριότητα αποδεικνύεται η δημοσιογραφία. Η αρθρογραφία του σε μεγάλο μέρος της αφορά σε κείμενα ιστορικά και βιογραφίες, αλλά και κείμενα που αφορούν στην πολιτική ζωή και στα πολιτικά γεγονότα. Το 1912 συνέγραψε πραγματεία για το πολιτικό γίγνεσθαι της Σάμου, με τίτλο «Η Σάμος υπό το Αυτόνομον πολίτευμα: Ιστορικαί Σημειώσεις». Αποτιμώντας το πεδίο δράσης του: «Διεκρίνετο ... διὰ τὸ ἦθος του, τὸ ἔντιμον τοῦ χαρακτῆρος του, τὰς ἀρετάς του. Καὶ ἡ ἀπώλειὰ του στερεῖ τὴν πατρίδα ἑνὸς ἀνδρός ποὺ ἦτο ζῶσα πηγὴ τῆς συγχρόνου ἱστορίας τῆς, ἑνὸς ἀνδρὸς ἀνήκοντος εἰς τὴν χορείαν τῶν Σαμίων ποὺ ἔδωκαν τὰ πάντα διὰ τὴν νῆσον καὶ ἀπέρχονται με ἤρεμον τὴν συνείδησιν ὃτι ἒπραξαν τὸ καθῆκον των».
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Διάταγμα 188. "Περί ιδρύσεως γραφείου στατιστικής". Εφημερίς της Κυβερνήσεως 1912-1915. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.
Διάταγμα 248. "Περί διορισμού του Θρασυβούλου Μ. Μάλη, διδάκτορος της Νομικής, ως γραμματέα πρώτης τάξεως στο Γραφείο της Διοικήσεως". Εφημερίς της Κυβερνήσεως 1912-1915. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.
"Θρασύβουλος Μ. Μάλης". Σαμιακή, 24 Δεκεμβρίου 1962. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.
"Νεκρολογίαι. Θρασύβουλος Μάλης". Ελλάς, 31 Δεκεμβρίου 1962. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.
|
---|
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
| 6 | Μάλης, Θρασύβουλος Μ. | | | 1876-09-20 | 1962-01-01 | Σάμος | Σαμιακή, ελληνική (από 1914 και εξής) | Χριστιανός | Ελληνικά | | Σάμος | Δικηγόρος και Δάσκαλος | Ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης, εκδότης του Ημερολογίου του Αιγαίου στη Σάμο, γεννήθηκε στη Χώρα της Σάμου στις 20 Σεπτεμβρίου 1876. Καταγόταν από «αρχοντική, αρκετά διαπαιδαγωγημένη» οικογένεια της περιοχής. Διακρίθηκε για το δικηγορικό, συγγραφικό, εκδοτικό και δημοσιοϋπαλληλικό του έργο. Πατέρας του ήταν ο Μιχαήλ Μάλης στου οποίου τη μνήμη αφιερώνει τον δεύτερο τόμο του Ημερολογίου του Αιγαίου (1906). Φοίτησε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Από το 1893 έως το 1907, εργάστηκε ως δάσκαλος σε σχολεία της Σαμιακής Ηγεμονίας. Έπειτα, εργάστηκε ως δικηγόρος και, μετά την ένταξη της Σάμου στην Ελλάδα, στο Πρωτοδικείο του νησιού. Εκτός από τη δικηγορία δραστηριοποιήθηκε συστηματικά στη διαχείριση των κοινών και στην πολιτική ζωή της Σάμου.˙Το διάστημα 1908 - 1909 ανέλαβε καθήκοντα γραμματέα στη Βουλή των Σαμίων. Το Φεβρουάριο του 1910, όντας διδάκτορας της Νομικής, διορίστηκε δικηγόρος «παρ’ άπασι τοις δικαστηρίοις» της Ηγεμονίας. Παράλληλα, διετέλεσε μέλος κι αργότερα πρόεδρος της Λιμενικής Επιτροπής Τηγανίου. Ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης συμμετείχε μαζί με τον Μ. Νικολαϊδη ως απεσταλμένος σε πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να ζητήσουν από την Πύλη την ανάκληση του ηγεμόνα Ανδρέα Κοπάση. Εκεί συλλαμβάνονται με διαταγή του υπουργού των Εσωτερικών Ταλαάτ βέη, επαναφέρονται στη Σάμο και φυλακίζονται μέχρι την 11ην Μαρτίου του 1911. Κατά το χρονικό διάστημα 1911-1913 βρέθηκε στη Σμύρνη, όπου ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Κατά την περίοδο της Προσωρινής Κυβέρνησης Σάμου, ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης διετέλεσε διευθυντής του γραφείου στατιστικής (10 Ιουνίου 1913), ενώ αργότερα διορίστηκε ως γραμματέας πρώτης τάξεως στο Γραφείο της Διοικήσεως (18 Ιουλίου 1914). Το 1905 εξέδωσε το <em>Ημερολόγιον του Αιγαίου</em> σε συνεργασία με την Ελένη Σ. Σβορώνου. Ο Νίκος Ι. Σταματιάδης σε κείμενό του στο <em>Ημερολόγιον του Αιγαίου</em> αναφέρεται στο Θρασύβουλο Μάλη ως «έτερον εκ των διευθυντών του παρόντος Ημερολογίου», γεγονός που καταδεικνύει την ισότιμη αναγνώριση των δύο συνεργατών στη διεύθυνση του εντύπου. Κατά τη σύντομη παραμονή του στη Σμύρνη (1911-1913), εξέδωσε το 1913 το Ανατολικόν Ημερολόγιον, το οποίο κυκλοφόρησε για ένα έτος. Επιπλέον, ανέλαβε τη σύνταξη της εφημερίδας της Σάμου <em>Νέα Ζωή</em> (1901-1905). Βασική του δραστηριότητα αποδεικνύεται η δημοσιογραφία. Η αρθρογραφία του σε μεγάλο μέρος της αφορά σε κείμενα ιστορικά και βιογραφίες, αλλά και κείμενα που αφορούν στην πολιτική ζωή και στα πολιτικά γεγονότα. Το 1912 συνέγραψε πραγματεία για το πολιτικό γίγνεσθαι της Σάμου, με τίτλο «Η Σάμος υπό το Αυτόνομον πολίτευμα: Ιστορικαί Σημειώσεις». Αποτιμώντας το πεδίο δράσης του: «Διεκρίνετο ... διὰ τὸ ἦθος του, τὸ ἔντιμον τοῦ χαρακτῆρος του, τὰς ἀρετάς του. Καὶ ἡ ἀπώλειὰ του στερεῖ τὴν πατρίδα ἑνὸς ἀνδρός ποὺ ἦτο ζῶσα πηγὴ τῆς συγχρόνου ἱστορίας τῆς, ἑνὸς ἀνδρὸς ἀνήκοντος εἰς τὴν χορείαν τῶν Σαμίων ποὺ ἔδωκαν τὰ πάντα διὰ τὴν νῆσον καὶ ἀπέρχονται με ἤρεμον τὴν συνείδησιν ὃτι ἒπραξαν τὸ καθῆκον των».<br />
<br />
Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br />
Διάταγμα 188. "Περί ιδρύσεως γραφείου στατιστικής". <em>Εφημερίς της Κυβερνήσεως 1912-1915</em>. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.<br />
Διάταγμα 248. "Περί διορισμού του Θρασυβούλου Μ. Μάλη, διδάκτορος της Νομικής, ως γραμματέα πρώτης τάξεως στο Γραφείο της Διοικήσεως". <em>Εφημερίς της Κυβερνήσεως 1912-1915</em>. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.<br />
"Θρασύβουλος Μ. Μάλης". <em>Σαμιακή</em>, 24 Δεκεμβρίου 1962. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.<br />
"Νεκρολογίαι. Θρασύβουλος Μάλης". <em>Ελλάς</em>, 31 Δεκεμβρίου 1962. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.<br />
|
25 | |
ΚΩΔ | 156 |
Ονοματεπώνυμο | Στρατήγης, Γεώργιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Font - General |
Χρονολογία γέννησης | 1860-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1938-01-01 |
Τόπος γέννησης | Σπέτσες |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Σπέτσες, Αθήνα, Βερολίνο, Παρίσι και Αλεξάνδρεια. |
Επάγγελμα | Δικηγόρος, ποιητὴς και θεατρικὸς συγγραφέας |
Βιογραφικό | Ο Γεώργιος Στρατήγης γεννήθηκε στις Σπέτσες με καταγωγή από την Καστανίτσα Κυνουρίας. Μεγάλωσε στον Πειραιά, όπου τελείωσε το γυμνάσιο, ενώ αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου το 1883 αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Συνέχισε τις σπουδές του στο Βερολίνο και το Παρίσι. Εργάστηκε ως δικηγόρος στον Πειραιά και την Αλεξάνδρεια. Το 1879 δημοσίευε με το ψευδώνυμο Font-General ποιήματα στο περιοδικό Μη χάνεσαι του Βλάση Γαβριηλίδη. Το 1880 εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο Ροδοδάφναι, ενώ το 1892 βραβεύτηκε από το Φιλαδέλφειο ποιητικό διαγωνισμό. Στην εργογραφία του σημειώνονται ακόμη δύο συλλογές ("Τα τραγούδια του σπιτιού", "Τι λεν τα κύματα"), θεατρικά έργα ("Ο γέρων του Υμηττού", "Οι πλατωνικοί"), μεταφράσεις έργων των Σίλλερ, Γκαίτε, Σαίξπηρ, Ροστάν, καθώς και πραγματεία "Περί της θείας κωμωδίας του Δάντη" κ.ά. Ο Γεώργιος Στρατήγης πέθανε το 1938 στον Πειραιά. |
---|
| 156 | Στρατήγης, Γεώργιος | | Font - General | 1860-01-01 | 1938-01-01 | Σπέτσες | | | | | Σπέτσες, Αθήνα, Βερολίνο, Παρίσι και Αλεξάνδρεια. | Δικηγόρος, ποιητὴς και θεατρικὸς συγγραφέας | Ο Γεώργιος Στρατήγης γεννήθηκε στις Σπέτσες με καταγωγή από την Καστανίτσα Κυνουρίας. Μεγάλωσε στον Πειραιά, όπου τελείωσε το γυμνάσιο, ενώ αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου το 1883 αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Συνέχισε τις σπουδές του στο Βερολίνο και το Παρίσι. Εργάστηκε ως δικηγόρος στον Πειραιά και την Αλεξάνδρεια. Το 1879 δημοσίευε με το ψευδώνυμο Font-General ποιήματα στο περιοδικό Μη χάνεσαι του Βλάση Γαβριηλίδη. Το 1880 εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο Ροδοδάφναι, ενώ το 1892 βραβεύτηκε από το Φιλαδέλφειο ποιητικό διαγωνισμό. Στην εργογραφία του σημειώνονται ακόμη δύο συλλογές ("Τα τραγούδια του σπιτιού", "Τι λεν τα κύματα"), θεατρικά έργα ("Ο γέρων του Υμηττού", "Οι πλατωνικοί"), μεταφράσεις έργων των Σίλλερ, Γκαίτε, Σαίξπηρ, Ροστάν, καθώς και πραγματεία "Περί της θείας κωμωδίας του Δάντη" κ.ά. Ο Γεώργιος Στρατήγης πέθανε το 1938 στον Πειραιά. |
26 | |
ΚΩΔ | 128 |
Ονοματεπώνυμο | Σαγιαξής, Γεώργιος Θ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1874-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1942-01-01 |
Τόπος γέννησης | Μοναστήρι |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ποιητής |
Βιογραφικό | Ο Γεώργιος Σαγιαξής γεννήθηκε στο Μοναστήρι το 1874. Σπούδασε βαλκανιολογία στη Γερμανία. Έχει δημοσιεύσει μικρά ρομαντικά ποιήματα σε εφημερίδες της Θεσσαλονίκης και σε αθηναϊκά περιοδικά, ενώ η πρώτη του ποιητική συλλογή "Διθύραμβοι" (1913) εκδόθηκε στο Μοναστήρι. Η ποίησή του επηρεάστηκε από τη γερμανική λυρική ποίηση. Ο Γεώργιος Σαγιαξής έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στη Θεσσαλονίκη, όπου και πέθανε το 1942. |
---|
| 128 | Σαγιαξής, Γεώργιος Θ. | | | 1874-01-01 | 1942-01-01 | Μοναστήρι | | | | | | Ποιητής | Ο Γεώργιος Σαγιαξής γεννήθηκε στο Μοναστήρι το 1874. Σπούδασε βαλκανιολογία στη Γερμανία. Έχει δημοσιεύσει μικρά ρομαντικά ποιήματα σε εφημερίδες της Θεσσαλονίκης και σε αθηναϊκά περιοδικά, ενώ η πρώτη του ποιητική συλλογή "Διθύραμβοι" (1913) εκδόθηκε στο Μοναστήρι. Η ποίησή του επηρεάστηκε από τη γερμανική λυρική ποίηση. Ο Γεώργιος Σαγιαξής έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στη Θεσσαλονίκη, όπου και πέθανε το 1942. |
27 | |
ΚΩΔ | 126 |
Ονοματεπώνυμο | Παχτίκος, Γεώργιος Δ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1869-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1916-01-01 |
Τόπος γέννησης | Ορτάκιοϊ Βιθυνίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Μουσικός, φιλόλογος |
Βιογραφικό | Ο Γεώργιος Παχτίκος γεννήθηκε στο Ορτάκιοϊ της Βιθυνίας το 1869. Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές σπουδές του στην Κωνσταντινούπολη και σπούδασε μουσική στο Ωδείο Αθηνών και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δημοσίευσε φιλολογικά και μουσικά έργα, καθώς και διάφορες μελέτες για την αρχαία ελληνική, τη βυζαντινή και τη νεότερη μουσική σε αθηναϊκά και κωνσταντινουπολίτικα έντυπα. Προχώρησε στη μελοποίηση αρχαίων χορικών του Σοφοκλή και του Ευριπίδη, ενώ το 1893 παρουσίασε την πραγματεία "Ολυμπιακοί Αγώνες εν Βιθυνία" στην Ζ τακτική συνεδρία του Συλλόγου των Μικρασιατών η «Ανατολή». Ο Γεώργιος Παχτίκος πέθανε στην Κωνσταντινούπολη το 1916. |
---|
| 126 | Παχτίκος, Γεώργιος Δ. | | | 1869-01-01 | 1916-01-01 | Ορτάκιοϊ Βιθυνίας | | | | | | Μουσικός, φιλόλογος | Ο Γεώργιος Παχτίκος γεννήθηκε στο Ορτάκιοϊ της Βιθυνίας το 1869. Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές σπουδές του στην Κωνσταντινούπολη και σπούδασε μουσική στο Ωδείο Αθηνών και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δημοσίευσε φιλολογικά και μουσικά έργα, καθώς και διάφορες μελέτες για την αρχαία ελληνική, τη βυζαντινή και τη νεότερη μουσική σε αθηναϊκά και κωνσταντινουπολίτικα έντυπα. Προχώρησε στη μελοποίηση αρχαίων χορικών του Σοφοκλή και του Ευριπίδη, ενώ το 1893 παρουσίασε την πραγματεία "Ολυμπιακοί Αγώνες εν Βιθυνία" στην Ζ τακτική συνεδρία του Συλλόγου των Μικρασιατών η «Ανατολή». Ο Γεώργιος Παχτίκος πέθανε στην Κωνσταντινούπολη το 1916. |
28 | |
ΚΩΔ | 779 |
Ονοματεπώνυμο | Παρασκευαΐδης, Θεολόγος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1876-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1938-01-01 |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Αρχιμανδρίτης |
Βιογραφικό | Ο Αρχιμανδρίτης, Θεολόγος Παρασκευαΐδης, επιτέλεσε Διευθυντής του εν Σάμω Ιεροδιδασκαλείου "Ανατολή". |
---|
| 779 | Παρασκευαΐδης, Θεολόγος | | | 1876-01-01 | 1938-01-01 | | | | | | | Αρχιμανδρίτης | Ο Αρχιμανδρίτης, Θεολόγος Παρασκευαΐδης, επιτέλεσε Διευθυντής του εν Σάμω Ιεροδιδασκαλείου "Ανατολή". |
29 | |
Προβελέγγιος, Αριστομένης
ΚΩΔ | 41 |
Ονοματεπώνυμο | Προβελέγγιος, Αριστομένης |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1850-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1936-04-08 |
Τόπος γέννησης | Εξάμπελα Σίφνου |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αθήνα, Μόναχο, Λειψία, Ιένα, Μήλος |
Επάγγελμα | Πολιτικός, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας |
Βιογραφικό | Ο Αριστομένης Προβελέγγιος γεννήθηκε στη Σίφνο. Πραγματοποίησε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας, στα πανεπιστήμια του Μονάχου, της Λειψίας και της Ιένας, ενώ του απονεμήθηκε και ο τίτλος του διδάκτορος Φιλολογίας και Ιστορίας της Τέχνης. Κατά το χρονικό διάστημα 1891-1892 διετέλεσε γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ από το 1899 έως το 1905 κατείχε τη θέση βουλευτή της Μήλου. Το 1926 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ο ίδιος ασχολήθηκε με την ποίηση και το θέατρο. Στην ποίησή του εντοπίζονται λυρικά και επικολυρικά στοιχεία. Για την ποίησή του έχει βραβευτεί από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (1871), έχει δημοσιεύσει ποιήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά και ημερολόγια. Η επαφή του με τον Νικόλαο Πολίτη και τον Εμμανουήλ Ροΐδη στα 1890 επηρεάζει την ποίησή του, η οποία από το 1898 περνά σε δεύτερη, καθώς χρησιμοποιείται μια νέα γλωσσική έκφραση, ένα μείγμα καθαρεύουσας και δημοτικής με μια λυρικότερη θεματολογία. Ο Προβελέγγιος έγραψε δράματα και τραγωδίες, νεοκλασικιστικής τεχνοτροπίας για το θέατρο. Από τα θεατρικά του έργα παραστάθηκαν ο Ρήγας η Φαίδρα η Ιόλη και η Επιστροφή του ασώτου και ο Νικηφόρος Φωκάς. Προχώρησε και σε μεταφράσεις έργων όπως το Faust του Goethe (1888), καθώς και τη μελέτη του Lessing Λαοκόων ή περί των ορίων της ζωγραφικής και της ποίησης (1902). Κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων έγραψε πατριωτικά ποιήματα. Ο Προβελέγγιος τοποθετείται στα τέλη της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής και στις αρχές της Νέας Αθηναϊκής Σχολής, σύμφωνα με τον Παλαμά το έργο του αποτελεί τη μετάβαση της ελληνικής λογοτεχνίας από το γερμανικό νεοκλασικισμό στον ελληνικό πραγματισμό. |
---|
| 41 | Προβελέγγιος, Αριστομένης | | | 1850-01-01 | 1936-04-08 | Εξάμπελα Σίφνου | | | | | Αθήνα, Μόναχο, Λειψία, Ιένα, Μήλος | Πολιτικός, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας | Ο Αριστομένης Προβελέγγιος γεννήθηκε στη Σίφνο. Πραγματοποίησε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας, στα πανεπιστήμια του Μονάχου, της Λειψίας και της Ιένας, ενώ του απονεμήθηκε και ο τίτλος του διδάκτορος Φιλολογίας και Ιστορίας της Τέχνης. Κατά το χρονικό διάστημα 1891-1892 διετέλεσε γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ από το 1899 έως το 1905 κατείχε τη θέση βουλευτή της Μήλου. Το 1926 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ο ίδιος ασχολήθηκε με την ποίηση και το θέατρο. Στην ποίησή του εντοπίζονται λυρικά και επικολυρικά στοιχεία. Για την ποίησή του έχει βραβευτεί από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (1871), έχει δημοσιεύσει ποιήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά και ημερολόγια. Η επαφή του με τον Νικόλαο Πολίτη και τον Εμμανουήλ Ροΐδη στα 1890 επηρεάζει την ποίησή του, η οποία από το 1898 περνά σε δεύτερη, καθώς χρησιμοποιείται μια νέα γλωσσική έκφραση, ένα μείγμα καθαρεύουσας και δημοτικής με μια λυρικότερη θεματολογία. Ο Προβελέγγιος έγραψε δράματα και τραγωδίες, νεοκλασικιστικής τεχνοτροπίας για το θέατρο. Από τα θεατρικά του έργα παραστάθηκαν ο Ρήγας η Φαίδρα η Ιόλη και η Επιστροφή του ασώτου και ο Νικηφόρος Φωκάς. Προχώρησε και σε μεταφράσεις έργων όπως το Faust του Goethe (1888), καθώς και τη μελέτη του Lessing Λαοκόων ή περί των ορίων της ζωγραφικής και της ποίησης (1902). Κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων έγραψε πατριωτικά ποιήματα. Ο Προβελέγγιος τοποθετείται στα τέλη της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής και στις αρχές της Νέας Αθηναϊκής Σχολής, σύμφωνα με τον Παλαμά το έργο του αποτελεί τη μετάβαση της ελληνικής λογοτεχνίας από το γερμανικό νεοκλασικισμό στον ελληνικό πραγματισμό. |
30 | |
ΚΩΔ | 36 |
Ονοματεπώνυμο | Βώττης, Αντώνιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1890-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1970-01-01 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γερμανική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αθήνα, Γερμανία |
Επάγγελμα | Συγγραφέας, σκιτσογράφος, ευθυμογράφος, σκηνοθέτης, συνθέτης, στιχουργός |
Βιογραφικό | Ο Αντώνιος Βώττης ασχολήθηκε με την τέχνη της Σάτιρας, την οποία καλλιέργησε σπουδάζοντας ζωγραφική στη Γερμανία, όπου πήγε μετά από τις σπουδές του στην Αθήνα. |
---|
| 36 | Βώττης, Αντώνιος | | | 1890-01-01 | 1970-01-01 | Αθήνα | | | Ελληνική | Γερμανική | Αθήνα, Γερμανία | Συγγραφέας, σκιτσογράφος, ευθυμογράφος, σκηνοθέτης, συνθέτης, στιχουργός | Ο Αντώνιος Βώττης ασχολήθηκε με την τέχνη της Σάτιρας, την οποία καλλιέργησε σπουδάζοντας ζωγραφική στη Γερμανία, όπου πήγε μετά από τις σπουδές του στην Αθήνα. |
31 | |
ΚΩΔ | 49 |
Ονοματεπώνυμο | Χριστόπουλος, Αθανάσιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1772-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1847-01-01 |
Τόπος γέννησης | Καστοριά |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | Ο Αθανάσιος Χριστόπουλος γεννήθηκε το Μάιο 1772 στην Καστοριά. Ήταν γιος κληρικού και είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, όπου είχε καταφύγει η οικογένειά του λόγω οικονομικών δυσχερειών.Εφόσον ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Βουκουρέστι, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Βούδας λατινική φιλολογία, φιλοσοφία, ιατρική, καθώς και νομικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο της Πάντοβας. Εργάστηκε ως οικοδιδάσκαλος στην Αυλή του ηγεμόνα Μουρούζη, ενώ απέκτησε και τον τίτλο του καμινάρη. Μετά το 1812 πέρασε στην Αυλή του ηγεμόνα της Βλαχίας Ιωάννη Καρατζά και ανακηρύχτηκε άρχων μέγας λογοθέτης. Με ανάθεση του Καρατζά ο Χριστόπουλος συνέγραψε το Ιδιωτικό Δίκαιο από κοινού με τον αδερφό του Κυριάκο, και έγινε νομικός σύμβουλος του Καρατζά. Το 1820 ο Χριστόπουλος έφυγε για την Τρανσυλβανία, όπου συνέχισε τη συγγραφική του δραστηριότητα. Ταξίδεψε στα Επτάνησα ως απεσταλμένος της Φιλικής Εταιρίας και έμεινε δύο μήνες στη Ζάκυνθο. Αποτέλεσε μέλος της επαναστατικής επιτροπής στις Ηγεμονίες και σύμβουλος του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Ο Χριστόπουλος συνδύασε τη φαναριώτικη ποίηση με στοιχεία της γαλλικής ποίησης του 18ου αιώνα και της ιταλικής ανακρεόντειας τάσης. Ανάμεσα στα έργα του ξεχωρίζουν η Γραμματική της αιολοδωρικής διαλέκτου (1805), το τετράπρακτο ιστορικό δράμα Αχιλλεύς και τα Λυρικά, τα οποία αφορούν σε συλλογή βακχικών και ερωτικών ποιημάτων. Επιπλέον, έχει πραγματοποιήσει μεταφράσεις, αρχαιολογικές μελέτες, πολιτικές σκέψεις και κριτικά δοκίμια. Πέθανε το Γενάρη του 1847 στο Βουκουρέστι. |
---|
| 49 | Χριστόπουλος, Αθανάσιος | | | 1772-01-01 | 1847-01-01 | Καστοριά | | | | | | | Ο Αθανάσιος Χριστόπουλος γεννήθηκε το Μάιο 1772 στην Καστοριά. Ήταν γιος κληρικού και είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, όπου είχε καταφύγει η οικογένειά του λόγω οικονομικών δυσχερειών.Εφόσον ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Βουκουρέστι, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Βούδας λατινική φιλολογία, φιλοσοφία, ιατρική, καθώς και νομικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο της Πάντοβας. Εργάστηκε ως οικοδιδάσκαλος στην Αυλή του ηγεμόνα Μουρούζη, ενώ απέκτησε και τον τίτλο του καμινάρη. Μετά το 1812 πέρασε στην Αυλή του ηγεμόνα της Βλαχίας Ιωάννη Καρατζά και ανακηρύχτηκε άρχων μέγας λογοθέτης. Με ανάθεση του Καρατζά ο Χριστόπουλος συνέγραψε το Ιδιωτικό Δίκαιο από κοινού με τον αδερφό του Κυριάκο, και έγινε νομικός σύμβουλος του Καρατζά. Το 1820 ο Χριστόπουλος έφυγε για την Τρανσυλβανία, όπου συνέχισε τη συγγραφική του δραστηριότητα. Ταξίδεψε στα Επτάνησα ως απεσταλμένος της Φιλικής Εταιρίας και έμεινε δύο μήνες στη Ζάκυνθο. Αποτέλεσε μέλος της επαναστατικής επιτροπής στις Ηγεμονίες και σύμβουλος του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Ο Χριστόπουλος συνδύασε τη φαναριώτικη ποίηση με στοιχεία της γαλλικής ποίησης του 18ου αιώνα και της ιταλικής ανακρεόντειας τάσης. Ανάμεσα στα έργα του ξεχωρίζουν η Γραμματική της αιολοδωρικής διαλέκτου (1805), το τετράπρακτο ιστορικό δράμα Αχιλλεύς και τα Λυρικά, τα οποία αφορούν σε συλλογή βακχικών και ερωτικών ποιημάτων. Επιπλέον, έχει πραγματοποιήσει μεταφράσεις, αρχαιολογικές μελέτες, πολιτικές σκέψεις και κριτικά δοκίμια. Πέθανε το Γενάρη του 1847 στο Βουκουρέστι. |
32 | |
ΚΩΔ | 55 |
Ονοματεπώνυμο | Σημηριώτης, Άγγελος Θ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1870-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1944-01-01 |
Τόπος γέννησης | Δικελί Μικράς Ασίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Δικελί, Μυτιλήνη, Χάλκη, Αθήνα, Λωζάνη, Παρίσι, Μασσαλία, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη. |
Επάγγελμα | Ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και μεταφραστής. |
Βιογραφικό | Ο Άγγελος Σημηριώτης γεννήθηκε στο Δικελί της Μικράς Ασίας, ενώ είχε καταγωγή από τη Σύρο και τη Μυτιλήνη. Το 1881 εγκαταστάθηκαν οικογενειακώς στη Μυτιλήνη, όπου και έμειναν έως το 1888. Το 1892 αποφοίτησε από την Εμπορική Σχολή της Χάλκης, ενώ παρακολούθησε μαθήματα νομικής στην Αθήνα και τη Λωζάνη, φιλολογίας, φιλοσοφίας και ιατρικής στο Παρίσι και Ιατρικής στη Μασσαλία, χωρίς, ωστόσο, να ολοκληρώσει κάποια από αυτές τις σχολές. Το 1904 εξέδωσε στην Αθήνα το περιοδικό "Άτλας", ενώ κατά το χρονικό διάστημα 1906-1907 διετέλεσε αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Κωνσταντινούπολις" και ανταποκριτής του περιοδικού "Κόσμος". Κατά τη διετία 1910-1912 εξέδωσε την εφημερίδα "Ανατολή" στη Σμύρνη. Από το 1912 έως και το 1919 έζησε στη Μυτιλήνη. Εκεί εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών σε Γυμνάσιο και ως αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Λέσβος". Σε συνεργασία με εκπροσώπους της "Λεσβιακής Άνοιξης" εξέδωσε το περιοδικό "Τα Νιάτα" (1915). Το 1919 επέστρεψε στη Σμύρνη και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες "Αμάλθεια" και "Τηλέγραφος". Με την έλευση των γεγονότων της Μικρασιατικής Καταστροφής επέστρεψε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών στο Δ΄ Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας. Παράλληλα, συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Παναθήναια", "Νέα Εστία", "Κύκλος", την εφημερίδα "Ελεύθερος Λόγος" και το περιοδικό "Ερυθρός Σταυρός Νεότητος". Επιπλέον, μαζί με τον αδερφό του, Γιώργο Σημηριώτη εξέδωσαν το περιοδικό "Εξπρές" (1924), το οποίο αργότερα έλαβε τον τίτλο "Το σαλόνι" (1924-1925). Ο Άγγελος Σημηριώτης ασχολήθηκε παράλληλα και με τη λογοτεχνία. Το 1896 εξέδωσε στην Κωνσταντινούπολη την ποιητική συλλογή "Τα θανάσιμα", ενώ ακολούθησαν έξι ακόμη ποιητικές συλλογές: "Τα μαύρα κρίνα" (Αθήνα, 1905), "Τραγούδια του λυτρωμού" (Παρίσι, 1920), "Επί των ποταμών Βαβυλώνος. Άσμα ασμάτων. Διάφορα ποιήματα" (Αθήνα, 1926), "Ονείρων ήσκιοι" (Αθήνα, Κασταλία, 1935), "Όσο φέγγει..." (Αθήνα, 1939), "Αγάπη" (1931). Επιπλέον, έγραψε και αρκετά θεατρικά έργα όπως "Στάσα Σιδέρη" (1909), "Φρόσω Νοταρά" (1923), "Αστραία" (Αθήνα, 1929), "Το παιχνίδι του βασιλιά Κανδαύλη" (1929), "Οι γάμοι του Ρωμανού Γ΄" (1931), "Ο αντιφωνητής μίλησε" (1930), "Μίστερ Σιμ Ρέβυθς ή ο εικονικός σύζυγος" (1932) και "Ο άνθρωπος κι ο ίσκιος του" (1934). Τέλος, ανάμεσα στα πεζογραφήματά του σημειώνονται "Το ζαρκάδι και άλλα διηγήματα" (Αθήνα, χ.χ.) και το μεταφραστικό έργο "Φυσιολογία της γυναικός. Κατά μετάφρασιν Αγγέλου Σημηριώτη" του Παύλου Μαντεγκάτσα (Σύρος, 1902) και "Αγαμέμνων" του Αισχύλου (Αθήνα, 1931). Ο Άγγελος Σημηριώτης απεβίωσε στην Αθήνα το 1944. |
---|
| 55 | Σημηριώτης, Άγγελος Θ. | | | 1870-01-01 | 1944-01-01 | Δικελί Μικράς Ασίας | | | | | Δικελί, Μυτιλήνη, Χάλκη, Αθήνα, Λωζάνη, Παρίσι, Μασσαλία, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη. | Ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και μεταφραστής. | Ο Άγγελος Σημηριώτης γεννήθηκε στο Δικελί της Μικράς Ασίας, ενώ είχε καταγωγή από τη Σύρο και τη Μυτιλήνη. Το 1881 εγκαταστάθηκαν οικογενειακώς στη Μυτιλήνη, όπου και έμειναν έως το 1888. Το 1892 αποφοίτησε από την Εμπορική Σχολή της Χάλκης, ενώ παρακολούθησε μαθήματα νομικής στην Αθήνα και τη Λωζάνη, φιλολογίας, φιλοσοφίας και ιατρικής στο Παρίσι και Ιατρικής στη Μασσαλία, χωρίς, ωστόσο, να ολοκληρώσει κάποια από αυτές τις σχολές. Το 1904 εξέδωσε στην Αθήνα το περιοδικό "Άτλας", ενώ κατά το χρονικό διάστημα 1906-1907 διετέλεσε αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Κωνσταντινούπολις" και ανταποκριτής του περιοδικού "Κόσμος". Κατά τη διετία 1910-1912 εξέδωσε την εφημερίδα "Ανατολή" στη Σμύρνη. Από το 1912 έως και το 1919 έζησε στη Μυτιλήνη. Εκεί εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών σε Γυμνάσιο και ως αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Λέσβος". Σε συνεργασία με εκπροσώπους της "Λεσβιακής Άνοιξης" εξέδωσε το περιοδικό "Τα Νιάτα" (1915). Το 1919 επέστρεψε στη Σμύρνη και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες "Αμάλθεια" και "Τηλέγραφος". Με την έλευση των γεγονότων της Μικρασιατικής Καταστροφής επέστρεψε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών στο Δ΄ Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας. Παράλληλα, συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Παναθήναια", "Νέα Εστία", "Κύκλος", την εφημερίδα "Ελεύθερος Λόγος" και το περιοδικό "Ερυθρός Σταυρός Νεότητος". Επιπλέον, μαζί με τον αδερφό του, Γιώργο Σημηριώτη εξέδωσαν το περιοδικό "Εξπρές" (1924), το οποίο αργότερα έλαβε τον τίτλο "Το σαλόνι" (1924-1925). Ο Άγγελος Σημηριώτης ασχολήθηκε παράλληλα και με τη λογοτεχνία. Το 1896 εξέδωσε στην Κωνσταντινούπολη την ποιητική συλλογή "Τα θανάσιμα", ενώ ακολούθησαν έξι ακόμη ποιητικές συλλογές: "Τα μαύρα κρίνα" (Αθήνα, 1905), "Τραγούδια του λυτρωμού" (Παρίσι, 1920), "Επί των ποταμών Βαβυλώνος. Άσμα ασμάτων. Διάφορα ποιήματα" (Αθήνα, 1926), "Ονείρων ήσκιοι" (Αθήνα, Κασταλία, 1935), "Όσο φέγγει..." (Αθήνα, 1939), "Αγάπη" (1931). Επιπλέον, έγραψε και αρκετά θεατρικά έργα όπως "Στάσα Σιδέρη" (1909), "Φρόσω Νοταρά" (1923), "Αστραία" (Αθήνα, 1929), "Το παιχνίδι του βασιλιά Κανδαύλη" (1929), "Οι γάμοι του Ρωμανού Γ΄" (1931), "Ο αντιφωνητής μίλησε" (1930), "Μίστερ Σιμ Ρέβυθς ή ο εικονικός σύζυγος" (1932) και "Ο άνθρωπος κι ο ίσκιος του" (1934). Τέλος, ανάμεσα στα πεζογραφήματά του σημειώνονται "Το ζαρκάδι και άλλα διηγήματα" (Αθήνα, χ.χ.) και το μεταφραστικό έργο "Φυσιολογία της γυναικός. Κατά μετάφρασιν Αγγέλου Σημηριώτη" του Παύλου Μαντεγκάτσα (Σύρος, 1902) και "Αγαμέμνων" του Αισχύλου (Αθήνα, 1931). Ο Άγγελος Σημηριώτης απεβίωσε στην Αθήνα το 1944. |
33 | |
ΚΩΔ | 53 |
Ονοματεπώνυμο | Μπουρόπουλος, Άγγελος Ν. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1880-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1965-07-07 |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Ναύπλιο, Αθήνα, Σμύρνη. |
Επάγγελμα | Δικηγόρος |
Βιογραφικό | Ο Άγγελος Ν. Μπουρόπουλος γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1880. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ το 1902 αναγορεύθηκε διδάκτωρ της ίδιας σχολής και το 1912 εισήλθε στον εισαγγελικό κλάδο. Ως Εισαγγελέας Πρωτοδικών διετέλεσε Διευθυντής Δικαστικού στην Ελληνική Αρμοστεία της Σμύρνης. Το 1935 έλαβε προαγωγή σε θέση Αντεισαγγελέα και το 1939 σε Εισαγγελέα Αρείου Πάγου. Επιπλέον, άσκησε καθήκοντα Προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Ποινικού Δικαίου και του Ελληνικού Τμήματος Διεθνούς Συνδέσμου Ποινικού Δικαίου, καθώς και καθήκοντα Προέδρου της Επιτροπής Συντάξεως του Ποινικού Κωδικός και του Κωδικός Ποινικής Δικονομίας. Ο Άγγελος Ν. Μπουρόπουλος καλλιέργησε συστηματικά τη νομική επιστήμη, ενώ προχώρησε στην ίδρυση και έκδοση του νομικού περιοδικού «Ποινικά Χρονικά». Συν τοις άλλοις, συνέγραψε και δημοσίευσε αρκετά έργα. Ενδεικτικά σημειώνονται τα εξής: «Εγχειρίδιον δικαστικής ψυχολογίας», «Κώδιξ Ποινικής Δικονομίας μετά νομολογίας και ερμηνευτικών σημειώσεων», «Μικροί Κώδικες» («Ποινικός», «Πολιτική Δικονομία», «Ποινική Δικονομία»), «Ο Νέος περί τύπου νόμος μετά ερμηνείας κατ' άρθρον», ενώ παράλληλα επιμελήθηκε την έκδοση των συγγραμμάτων υπό τον τίτλο «Ερμηνεία τού Ποινικού νόμου» και «Εγχειρίδιο Ποινικής Δικονομίας» του καθηγητή Κωστή. Ο Άγγελος Ν. Μπουρόπουλος απεβίωσε στις 7 Ιουλίου 1965. |
---|
| 53 | Μπουρόπουλος, Άγγελος Ν. | | | 1880-01-01 | 1965-07-07 | | | | | | Ναύπλιο, Αθήνα, Σμύρνη. | Δικηγόρος | Ο Άγγελος Ν. Μπουρόπουλος γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1880. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ το 1902 αναγορεύθηκε διδάκτωρ της ίδιας σχολής και το 1912 εισήλθε στον εισαγγελικό κλάδο. Ως Εισαγγελέας Πρωτοδικών διετέλεσε Διευθυντής Δικαστικού στην Ελληνική Αρμοστεία της Σμύρνης. Το 1935 έλαβε προαγωγή σε θέση Αντεισαγγελέα και το 1939 σε Εισαγγελέα Αρείου Πάγου. Επιπλέον, άσκησε καθήκοντα Προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Ποινικού Δικαίου και του Ελληνικού Τμήματος Διεθνούς Συνδέσμου Ποινικού Δικαίου, καθώς και καθήκοντα Προέδρου της Επιτροπής Συντάξεως του Ποινικού Κωδικός και του Κωδικός Ποινικής Δικονομίας. Ο Άγγελος Ν. Μπουρόπουλος καλλιέργησε συστηματικά τη νομική επιστήμη, ενώ προχώρησε στην ίδρυση και έκδοση του νομικού περιοδικού «Ποινικά Χρονικά». Συν τοις άλλοις, συνέγραψε και δημοσίευσε αρκετά έργα. Ενδεικτικά σημειώνονται τα εξής: «Εγχειρίδιον δικαστικής ψυχολογίας», «Κώδιξ Ποινικής Δικονομίας μετά νομολογίας και ερμηνευτικών σημειώσεων», «Μικροί Κώδικες» («Ποινικός», «Πολιτική Δικονομία», «Ποινική Δικονομία»), «Ο Νέος περί τύπου νόμος μετά ερμηνείας κατ' άρθρον», ενώ παράλληλα επιμελήθηκε την έκδοση των συγγραμμάτων υπό τον τίτλο «Ερμηνεία τού Ποινικού νόμου» και «Εγχειρίδιο Ποινικής Δικονομίας» του καθηγητή Κωστή. Ο Άγγελος Ν. Μπουρόπουλος απεβίωσε στις 7 Ιουλίου 1965. |
34 | |
ΚΩΔ | 52 |
Ονοματεπώνυμο | Κοσμής, Άγγελος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1879-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1951-01-01 |
Τόπος γέννησης | Βράϊλα Ρουμανίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Βράϊλα, Σίφνος, Πειραιάς. |
Επάγγελμα | Δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | Ο Άγγελος Κοσμής γεννήθηκε το 1879 στη Βράϊλα της Ρουμανίας. Η οικογένειά του καταγόταν από τη Σίφνο. Το 1884 επέστρεψαν οικογενειακώς στη Σίφνο, ενώ λίγο αργότερα για επαγγελματικούς λόγους μετακινήθηκαν στον Πειραιά. Ο Άγγελος Κοσμής σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάσθηκε ως δικηγόρος στον Πειραιά. Ο ίδιος αρθρογραφούσε σε λογοτεχνικές στήλες περιοδικών και εφημερίδων της εποχής. Ο θεματικός πυρήνας των βιβλίων του αφορά στη Σίφνο ("Του νησιού μου", 1907) και σε προσωπικά του βιώματα και αναμνήσεις από τον Πειραιά ("Περασμένα κι αλησμόνητα", "Πειραϊκές αναμνήσεις", 1938). Ο Άγγελος Κοσμής πέθανε το 1951 στη Σίφνο. |
---|
| 52 | Κοσμής, Άγγελος | | | 1879-01-01 | 1951-01-01 | Βράϊλα Ρουμανίας | | | | | Βράϊλα, Σίφνος, Πειραιάς. | Δημοσιογράφος | Ο Άγγελος Κοσμής γεννήθηκε το 1879 στη Βράϊλα της Ρουμανίας. Η οικογένειά του καταγόταν από τη Σίφνο. Το 1884 επέστρεψαν οικογενειακώς στη Σίφνο, ενώ λίγο αργότερα για επαγγελματικούς λόγους μετακινήθηκαν στον Πειραιά. Ο Άγγελος Κοσμής σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάσθηκε ως δικηγόρος στον Πειραιά. Ο ίδιος αρθρογραφούσε σε λογοτεχνικές στήλες περιοδικών και εφημερίδων της εποχής. Ο θεματικός πυρήνας των βιβλίων του αφορά στη Σίφνο ("Του νησιού μου", 1907) και σε προσωπικά του βιώματα και αναμνήσεις από τον Πειραιά ("Περασμένα κι αλησμόνητα", "Πειραϊκές αναμνήσεις", 1938). Ο Άγγελος Κοσμής πέθανε το 1951 στη Σίφνο. |
35 | |
ΚΩΔ | 51 |
Ονοματεπώνυμο | Βλάχος, Άγγελος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1838-03-25 |
Χρονολογία θανάτου | 1920-07-19 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Γερμανία |
Επάγγελμα | Λογοτέχνης, πολιτικός |
Βιογραφικό | Ο Άγγελος Βλάχος γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Σταύρου και της Σοφίας Βλάχου, το γένος Τρικκαλιανού. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ πραγματοποίησε σπουδές και στη Γερμανία. Το 1863 και 1895 εργάστηκε στα Υπουργεία Εκκλησιαστικών και Δημόσιας Εκπαίδευσης στην Αθήνα, ενώ διετέλεσε τμηματάρχης του Υπουργείου Εξωτερικών της πρώτης κυβέρνησης του Χαριλάου Τρικούπη, βουλευτής Αττικής με το κόμμα του Τρικούπη (1885), πρεσβευτής στο Βερολίνο (1887-1890) και νομάρχης Κέρκυρας (1893). Συνέβαλε στην ίδρυση του Βασιλικού Θεάτρου και κατά το χρονικό διάστημα 1905-1906 ανέλαβε τη διεύθυνσή του, ενώ ταυτόχρονα διατελούσε χρέη γενικού διευθυντή των Ελληνικών Τηλεγράφων και Ταχυδρομείων. Ο Άγγελος Βλάχος διατηρούσε συνεργασίες με αρκετές αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά (Εφημερίς των Φιλομαθών, Αιών, Καιροί, Το Άστυ, Ακρόπολις, Αυγή, Ασμοδαίος, Εφημερίς, Ελπίς, Στοά, Πανδώρα, Χρυσαλλίς, Ιλισσός, Παρισινή Ηχώ, Παρνασσός, Εστία κ.α.), ενώ ασχολήθηκε με την ποίηση, την πεζογραφία, το θέατρο, το δοκίμιο, την κριτική και τη φιλολογία. Ο Άγγελος Βλάχος θεωρήθηκε πρόδρομος της λογοτεχνικής γενιάς του 1880. Εκκινώντας από το χώρο του ρομαντισμού της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής στη συνέχεια στράφηκε σε μια ρεαλιστική απεικόνιση της καθημερινής ζωής στην Αθήνα. Εισηγήθηκε τη στροφή προς την ηθογραφία και υποστήριξε τη δημιουργία της εθνικής κωμωδίας, δηλαδή της σατιρικής αντιμετώπισης προσώπων και καταστάσεων της εποχής με σαφείς διδακτικές προθέσεις. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 19 Ιουλίου 1920. |
---|
| 51 | Βλάχος, Άγγελος | | | 1838-03-25 | 1920-07-19 | Αθήνα | Ελληνική | | Ελληνικά | | Γερμανία | Λογοτέχνης, πολιτικός | Ο Άγγελος Βλάχος γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Σταύρου και της Σοφίας Βλάχου, το γένος Τρικκαλιανού. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ πραγματοποίησε σπουδές και στη Γερμανία. Το 1863 και 1895 εργάστηκε στα Υπουργεία Εκκλησιαστικών και Δημόσιας Εκπαίδευσης στην Αθήνα, ενώ διετέλεσε τμηματάρχης του Υπουργείου Εξωτερικών της πρώτης κυβέρνησης του Χαριλάου Τρικούπη, βουλευτής Αττικής με το κόμμα του Τρικούπη (1885), πρεσβευτής στο Βερολίνο (1887-1890) και νομάρχης Κέρκυρας (1893). Συνέβαλε στην ίδρυση του Βασιλικού Θεάτρου και κατά το χρονικό διάστημα 1905-1906 ανέλαβε τη διεύθυνσή του, ενώ ταυτόχρονα διατελούσε χρέη γενικού διευθυντή των Ελληνικών Τηλεγράφων και Ταχυδρομείων. Ο Άγγελος Βλάχος διατηρούσε συνεργασίες με αρκετές αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά (Εφημερίς των Φιλομαθών, Αιών, Καιροί, Το Άστυ, Ακρόπολις, Αυγή, Ασμοδαίος, Εφημερίς, Ελπίς, Στοά, Πανδώρα, Χρυσαλλίς, Ιλισσός, Παρισινή Ηχώ, Παρνασσός, Εστία κ.α.), ενώ ασχολήθηκε με την ποίηση, την πεζογραφία, το θέατρο, το δοκίμιο, την κριτική και τη φιλολογία. Ο Άγγελος Βλάχος θεωρήθηκε πρόδρομος της λογοτεχνικής γενιάς του 1880. Εκκινώντας από το χώρο του ρομαντισμού της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής στη συνέχεια στράφηκε σε μια ρεαλιστική απεικόνιση της καθημερινής ζωής στην Αθήνα. Εισηγήθηκε τη στροφή προς την ηθογραφία και υποστήριξε τη δημιουργία της εθνικής κωμωδίας, δηλαδή της σατιρικής αντιμετώπισης προσώπων και καταστάσεων της εποχής με σαφείς διδακτικές προθέσεις. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 19 Ιουλίου 1920. |
36 | |
ΚΩΔ | 26 |
Ονοματεπώνυμο | Heredia, Jose Maria |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1803-12-31 |
Χρονολογία θανάτου | 1839-05-07 |
Τόπος γέννησης | Santiago de Cuba |
Υπηκοότητα | Κουβανική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ποιητής |
Βιογραφικό | Ο José Marια Heredia y Heredia (31 Δεκεμβρίου 1803 - 7 Μαΐου 1839) ήταν Κουβανός ρομαντικός ποιητής. Γεννήθηκε στο Σαντιάγο της Κούβας και αποτέλεσε τη σημαντικότερη λογοτεχνική προσωπικότητα του ρομαντισμού της Λατινικής Αμερικής. Την εκπαίδευσή του ανέλαβε ο πατέρας του, José Francisco Heredia y Mieses, ο οποίος ήταν πολιτικός. Το 1823 ο José M. Heredia y Heredia αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αβάνας. |
---|
# | Article | |
No results found. |
| 26 | Heredia, Jose Maria | | | 1803-12-31 | 1839-05-07 | Santiago de Cuba | Κουβανική | | | | | Ποιητής | Ο José Marια Heredia y Heredia (31 Δεκεμβρίου 1803 - 7 Μαΐου 1839) ήταν Κουβανός ρομαντικός ποιητής. Γεννήθηκε στο Σαντιάγο της Κούβας και αποτέλεσε τη σημαντικότερη λογοτεχνική προσωπικότητα του ρομαντισμού της Λατινικής Αμερικής. Την εκπαίδευσή του ανέλαβε ο πατέρας του, José Francisco Heredia y Mieses, ο οποίος ήταν πολιτικός. Το 1823 ο José M. Heredia y Heredia αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αβάνας. |
37 | |
ΚΩΔ | 771 |
Ονοματεπώνυμο | Σαριπόλου, Μαρία Ν. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | Κόρη του νομικού Νικολάου Σαρίπολου. |
---|
| 771 | Σαριπόλου, Μαρία Ν. | | | | | | | | | | | | Κόρη του νομικού Νικολάου Σαρίπολου. |
38 | |
ΚΩΔ | 521 |
Ονοματεπώνυμο | Μεταξάς, Στυλιανός Δ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Καθηγητής γαλλικής γλώσσας |
Βιογραφικό | Καθηγητής γαλλικής γλώσσας στο Γυμνάσιο Μυτιλήνης. |
---|
| 521 | Μεταξάς, Στυλιανός Δ. | | | | | | | | | | | Καθηγητής γαλλικής γλώσσας | Καθηγητής γαλλικής γλώσσας στο Γυμνάσιο Μυτιλήνης. |
39 | |
ΚΩΔ | 7 |
Ονοματεπώνυμο | Κορακίδου, Χαρίκλεια |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανή |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη |
Επάγγελμα | Δασκάλα, διευθύντρια παρθεναγωγείων, εκδότρια |
Βιογραφικό | Η Χαρίκλεια Κορακίδου φοίτησε στο Κεντρικό Ανώτερο Παρθεναγωγείο της Παλλάδος. Την περίοδο 1895-1897, διετέλεσε διευθύντρια στο Παρθεναγωγείο του Μακροχωρίου και στη συνέχεια στο Παρθεναγωγείο του Διπλοκιονίου από το 1897 έως το 1899. Το 1888 εκδίδει με συνεκδότρια την Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου για δυο χρόνια το Ημερολόγιον των Κυριών. Υπήρξε, επίσης, αρθρογράφος στην Εφημερίδα των Κυριών της Καλλιρόης Παρρέν, όπου δημοσίευσε δύο ποιήματα με τίτλο «Ευχή του νέου έτους δια τα παιδιά» και «Νεκρή καρδιά».
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.
Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Γαϊτάνου-Γιαννιού, Αθηνά. Το πνευματικό Μακροχώρι του καιρού μου. Ισταμπούλ, 1951.
Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.). Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.
Dalakoura, Katerina. «Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise». Conference What is Knjiženstvo?, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.
[Πρεβεζιώτου, Κ.]. «Εξετάσεις. Εκπαιδευτήρια Διπλοκιονίου». Βοσπορίς, Β/40 (10 Ιουλίου 1900): 376-378.
Paitaki, Maria. "Ladies’ Almanac (1888-1889) by Alexandra Papadopoulou and Charikleia Korakidou: A Publishing Attempt out of the 'Almanac Canon'". International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
|
---|
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον των Κυριών | |
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον των Κυριών | |
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον των Κυριών | |
| 7 | Κορακίδου, Χαρίκλεια | | | | | | | Χριστιανή | Ελληνικά | | Κωνσταντινούπολη | Δασκάλα, διευθύντρια παρθεναγωγείων, εκδότρια | Η Χαρίκλεια Κορακίδου φοίτησε στο Κεντρικό Ανώτερο Παρθεναγωγείο της Παλλάδος. Την περίοδο 1895-1897, διετέλεσε διευθύντρια στο Παρθεναγωγείο του Μακροχωρίου και στη συνέχεια στο Παρθεναγωγείο του Διπλοκιονίου από το 1897 έως το 1899. Το 1888 εκδίδει με συνεκδότρια την Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου για δυο χρόνια το Ημερολόγιον των Κυριών. Υπήρξε, επίσης, αρθρογράφος στην Εφημερίδα των Κυριών της Καλλιρόης Παρρέν, όπου δημοσίευσε δύο ποιήματα με τίτλο «Ευχή του νέου έτους δια τα παιδιά» και «Νεκρή καρδιά».<br />
<br />
Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br />
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.<br />
Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br/>
Γαϊτάνου-Γιαννιού, Αθηνά. <em>Το πνευματικό Μακροχώρι του καιρού μου</em>. Ισταμπούλ, 1951.<br />
Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. <em>Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.)</em>. Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.<br />
Dalakoura, Katerina. «Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise». Conference <em>What is Knjiženstvo?</em>, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.<br />
[Πρεβεζιώτου, Κ.]. «Εξετάσεις. Εκπαιδευτήρια Διπλοκιονίου». <em>Βοσπορίς</em>, Β/40 (10 Ιουλίου 1900): 376-378.<br />
Paitaki, Maria. "Ladies’ Almanac (1888-1889) by Alexandra Papadopoulou and Charikleia Korakidou: A Publishing Attempt out of the 'Almanac Canon'". International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br/> |
40 | |
ΚΩΔ | 658 |
Ονοματεπώνυμο | Λαμπίση, Σοφία |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Σοφία θυγατήρ Λαμπίση, Σοφία θυγατήρ Λαμπίση ιατρού, |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Αϊδίνιο |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανή ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αϊδίνιο, |
Επάγγελμα | Ποιήτρια |
Βιογραφικό | Η Σοφία Λαμπίση ήταν κόρη του γιατρού Ζ. Δ. Λαμπίση, (στοιχεία με τα οποία συχνά υπογράφει τα έργα της, π.χ. "Σοφία θυγάτηρ Λαμπίση", "Σοφία θυγάτηρ Λαμπίση ιατρού"). Ο τόπος κατοικίας της οικογένειας ήταν το Αϊδίνιο. Σπούδασε στο Παρθεναγωγείο της Αγίας Φωτεινής (Σμύρνη) και για κάποιο χρονικό διάστημα άσκησε το επάγγελμα της δασκάλας (παρθεναγωγείο Αϊδινίου). Δημοσιεύει έργα της ήδη από τη δεκαετία του 1870 σε ποικίλα περιοδικά, ενώ αποτελί μόνιμη συνεργάτιδα του περιοδικού Μέντωρ (εκδίδεται στη Σμύρνη).
Βιβλιογραφία
Ντενίση, Σοφία, Ανιχνεύοντας την αόρατη γραφή: Γυναίκες και γραφή στα χρόνια του διαφωτισμού-ρομαντισμού. Αθήνα: Νεφέλη, 2014. |
---|
| 658 | Λαμπίση, Σοφία | | Σοφία θυγατήρ Λαμπίση, Σοφία θυγατήρ Λαμπίση ιατρού, | | | Αϊδίνιο | | Χριστιανή ορθόδοξη | Ελληνικά | | Αϊδίνιο, | Ποιήτρια | Η Σοφία Λαμπίση ήταν κόρη του γιατρού Ζ. Δ. Λαμπίση, (στοιχεία με τα οποία συχνά υπογράφει τα έργα της, π.χ. "Σοφία θυγάτηρ Λαμπίση", "Σοφία θυγάτηρ Λαμπίση ιατρού"). Ο τόπος κατοικίας της οικογένειας ήταν το Αϊδίνιο. Σπούδασε στο Παρθεναγωγείο της Αγίας Φωτεινής (Σμύρνη) και για κάποιο χρονικό διάστημα άσκησε το επάγγελμα της δασκάλας (παρθεναγωγείο Αϊδινίου). Δημοσιεύει έργα της ήδη από τη δεκαετία του 1870 σε ποικίλα περιοδικά, ενώ αποτελί μόνιμη συνεργάτιδα του περιοδικού Μέντωρ (εκδίδεται στη Σμύρνη).
Βιβλιογραφία
Ντενίση, Σοφία, Ανιχνεύοντας την αόρατη γραφή: Γυναίκες και γραφή στα χρόνια του διαφωτισμού-ρομαντισμού. Αθήνα: Νεφέλη, 2014. |
41 | |
ΚΩΔ | 383 |
Ονοματεπώνυμο | Πίπιζα, Μαρίκα |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Μαρίκα Πίπιζα-Μαντζούνη ή Καρακάση |
Χρονολογία γέννησης | 1875-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1954-01-01 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη (;) |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | Χριστιανή Ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Λάρισα, Συκούριο, ΗΠΑ, Μεγάλο Κεσερλή Θεσσαλίας, Αθήνα, Κωνσταντινούπολη. |
Επάγγελμα | Ποιήτρια |
Βιογραφικό | Η Μαρίκα Πίπιζα-Μαντζούνη ή Καρακάση ορμώμενη από την Κωνσταντινούπολη γεννήθηκε το 1875. Γίνεται δασκάλα και διδάσκει στο δημοτικό σχολείο θηλέων της Λάρισας όπου και δημοσιεύει πρωτόλεια ποιήματα της στην εβδομαδιαία εφημερίδα ποικίλης ύλης «Η Μικρά» του Θρασύβουλου Μακρή . Υπήρξε μόνιμη σχεδόν συνεργάτιδα της «Εφημερίδος των Κυριών» της Καλιρρόης Παρρεν-Σιγανού, όπου από κοινού με όσες ασκούν και το ίδιο επάγγελμα-δασκάλες- κατά πάσα πιθανότητα συνιστούν πυρήνα, ένα είδος δικτύου, με επίγνωση της «γυναικείας φυλής» κατά την Σαπφώ Λεοντιάδα. Επίσης έργα της δημοσιεύονται στο περιοδικό «Σπινθήρ» της Αρτεμισίας Λανδράκη που εκδίδεται στα Χανιά. Στο έργο «Πανελλήνιος ανθολογία ήτοι απάνθισμα των εκλεκτοτέρων ελληνικών ποιημάτων», υπό Δημητρίου Κ. Κοκκινάκη, Εν Αθήναις, Εκ του τυπογραφείου Α. Ζ. Διαλησμά 1899. φιλοξενούνται έξι ποιήματ της : Α΄ 256 Έλα! (Έλα πριν μας χωρίσουνε) σ. 211. - Α΄ 260 Ψεύτρα καρδιά (Όσαις φοραίς σαν) σ. 214. - Α΄ 263 Σύννεφα-Πόθοι (Σαν σύννεφα που βγαίνουν) σ. 215. - Β΄ 80 Στην Κρήτη (Λευτεριά και δόξα) σ. 378. - Β΄ 84 Κτύπα! (Κτύπα Ευρώπη!) <Εγράφη μετά τον βομβαρδισμόν της Κρήτης υπό των Ευρωπαίων> σ. 380. - Β΄ 85 Επί τη καθόδω του Πρίγκηπος (Στάσου κύμα) σ. 381. Γράφει ποιήματα ερωτικά και «αν και δεν κατάγεται από την Κρήτη συγκινείται τόσο από το δράμα των απελευθερωτικών αγώνων του νησιού που γράφει πολλά ποιήματα για την Κρήτη. Η Πίπιζα ανήκει περισσότερο στην εκπνοή των ρομαντικών και λιγότερο στο κλίμα της γενιάς του 1880. Βέβαια γράφει στην ομιλούμενη γλώσσα αλλά παραμένει σε ύφος στον στόμφο και το άκαμπτο και προσποιητό της ρητορικής των αθηναίων ρομαντικών.» (Β.Ρούσσου). Την ίδια χρονιά (1899) εκδίδεται η ποιητική της συλλογή "Κρυσταλλίται". «Το τέλος την βρίσκει στο Γηροκομείο, συντροφεμένη από μια ωραία γάτα και μεγάλα κουτιά χαρτονένια, όπου φυλάγονταν στοίβες ολόκληρες τα αποκόμματα των εφημερίδων με τις κριτικές των έργων της. Ο πιστός φίλος της, ένας σκύλος που λάτρευε, δεν υπάρχει πια. Πάνω στη θλίψη της η Πίπιζα του αφιέρωσε ένα χαρακτηριστικό ποίημα». (Γιάννης Λακούτσης ) |
---|
| 383 | Πίπιζα, Μαρίκα | | Μαρίκα Πίπιζα-Μαντζούνη ή Καρακάση | 1875-01-01 | 1954-01-01 | Κωνσταντινούπολη (;) | Ελληνική | Χριστιανή Ορθόδοξη | Ελληνική | | Λάρισα, Συκούριο, ΗΠΑ, Μεγάλο Κεσερλή Θεσσαλίας, Αθήνα, Κωνσταντινούπολη. | Ποιήτρια | Η Μαρίκα Πίπιζα-Μαντζούνη ή Καρακάση ορμώμενη από την Κωνσταντινούπολη γεννήθηκε το 1875. Γίνεται δασκάλα και διδάσκει στο δημοτικό σχολείο θηλέων της Λάρισας όπου και δημοσιεύει πρωτόλεια ποιήματα της στην εβδομαδιαία εφημερίδα ποικίλης ύλης «Η Μικρά» του Θρασύβουλου Μακρή . Υπήρξε μόνιμη σχεδόν συνεργάτιδα της «Εφημερίδος των Κυριών» της Καλιρρόης Παρρεν-Σιγανού, όπου από κοινού με όσες ασκούν και το ίδιο επάγγελμα-δασκάλες- κατά πάσα πιθανότητα συνιστούν πυρήνα, ένα είδος δικτύου, με επίγνωση της «γυναικείας φυλής» κατά την Σαπφώ Λεοντιάδα. Επίσης έργα της δημοσιεύονται στο περιοδικό «Σπινθήρ» της Αρτεμισίας Λανδράκη που εκδίδεται στα Χανιά. Στο έργο «Πανελλήνιος ανθολογία ήτοι απάνθισμα των εκλεκτοτέρων ελληνικών ποιημάτων», υπό Δημητρίου Κ. Κοκκινάκη, Εν Αθήναις, Εκ του τυπογραφείου Α. Ζ. Διαλησμά 1899. φιλοξενούνται έξι ποιήματ της : Α΄ 256 Έλα! (Έλα πριν μας χωρίσουνε) σ. 211. - Α΄ 260 Ψεύτρα καρδιά (Όσαις φοραίς σαν) σ. 214. - Α΄ 263 Σύννεφα-Πόθοι (Σαν σύννεφα που βγαίνουν) σ. 215. - Β΄ 80 Στην Κρήτη (Λευτεριά και δόξα) σ. 378. - Β΄ 84 Κτύπα! (Κτύπα Ευρώπη!) <Εγράφη μετά τον βομβαρδισμόν της Κρήτης υπό των Ευρωπαίων> σ. 380. - Β΄ 85 Επί τη καθόδω του Πρίγκηπος (Στάσου κύμα) σ. 381. Γράφει ποιήματα ερωτικά και «αν και δεν κατάγεται από την Κρήτη συγκινείται τόσο από το δράμα των απελευθερωτικών αγώνων του νησιού που γράφει πολλά ποιήματα για την Κρήτη. Η Πίπιζα ανήκει περισσότερο στην εκπνοή των ρομαντικών και λιγότερο στο κλίμα της γενιάς του 1880. Βέβαια γράφει στην ομιλούμενη γλώσσα αλλά παραμένει σε ύφος στον στόμφο και το άκαμπτο και προσποιητό της ρητορικής των αθηναίων ρομαντικών.» (Β.Ρούσσου). Την ίδια χρονιά (1899) εκδίδεται η ποιητική της συλλογή "Κρυσταλλίται". «Το τέλος την βρίσκει στο Γηροκομείο, συντροφεμένη από μια ωραία γάτα και μεγάλα κουτιά χαρτονένια, όπου φυλάγονταν στοίβες ολόκληρες τα αποκόμματα των εφημερίδων με τις κριτικές των έργων της. Ο πιστός φίλος της, ένας σκύλος που λάτρευε, δεν υπάρχει πια. Πάνω στη θλίψη της η Πίπιζα του αφιέρωσε ένα χαρακτηριστικό ποίημα». (Γιάννης Λακούτσης ) |
42 | |
Κωνσταντινίδου, Ερριέττα Γ.
ΚΩΔ | 227 |
Ονοματεπώνυμο | Κωνσταντινίδου, Ερριέττα Γ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανή ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Φιλιππούπολη |
Επάγγελμα | Δασκάλα, διευθύντρια παρθεναγωγείου |
Βιογραφικό | Η Εριέττα Κωνσταντινίδου υπήρξε τελειόφοιτος του Ζαρίφειου Διδασκαλείου Θηλέων Φιλιππούπολης. Δίδαξε στο Ιωακείμειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινούπολης και το 1909 αναλαμβάνει τη διεύθυνση του σχολείου, διαδεχόμενη στη θέση αυτή την Ιουστίνη Λαγουδάκη. Η αρθρογραφία της αφορά κυρίως στην εκπαίδευση των κοριτσιών. |
---|
| 227 | Κωνσταντινίδου, Ερριέττα Γ. | | | | | | | Χριστιανή ορθόδοξη | Ελληνικά | | Κωνσταντινούπολη, Φιλιππούπολη | Δασκάλα, διευθύντρια παρθεναγωγείου | Η Εριέττα Κωνσταντινίδου υπήρξε τελειόφοιτος του Ζαρίφειου Διδασκαλείου Θηλέων Φιλιππούπολης. Δίδαξε στο Ιωακείμειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινούπολης και το 1909 αναλαμβάνει τη διεύθυνση του σχολείου, διαδεχόμενη στη θέση αυτή την Ιουστίνη Λαγουδάκη. Η αρθρογραφία της αφορά κυρίως στην εκπαίδευση των κοριτσιών. |
43 | |
ΚΩΔ | 29 |
Ονοματεπώνυμο | Miss Miller, Frank |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1878-07-11 |
Χρονολογία θανάτου | 1927-01-18 |
Τόπος γέννησης | Alabama |
Υπηκοότητα | Αμερικανική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Καλλιτέχνιδα και εισηγήτρια |
Βιογραφικό | Η Frank Miller ήταν καλλιτέχνιδα και εισηγήτρια, γεννημένη στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ. Η Frank Miller έδινε συχνά «λόγο» σε χαρακτήρες ποικίλων πολιτιστικών και ιστορικών προσωπικοτήτων. Το 1905 ο καθηγητής ψυχολογίας, Théodore Flournoy, δημοσίευσε ορισμένες ιστορικές φαντασιώσεις της, πάνω στις οποίες στηρίζει αργότερα τις αναλύσεις του ο ψυχολόγος και ψυχίατρος, Carl Jung. |
---|
| 29 | Miss Miller, Frank | | | 1878-07-11 | 1927-01-18 | Alabama | Αμερικανική | | | | | Καλλιτέχνιδα και εισηγήτρια | Η Frank Miller ήταν καλλιτέχνιδα και εισηγήτρια, γεννημένη στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ. Η Frank Miller έδινε συχνά «λόγο» σε χαρακτήρες ποικίλων πολιτιστικών και ιστορικών προσωπικοτήτων. Το 1905 ο καθηγητής ψυχολογίας, Théodore Flournoy, δημοσίευσε ορισμένες ιστορικές φαντασιώσεις της, πάνω στις οποίες στηρίζει αργότερα τις αναλύσεις του ο ψυχολόγος και ψυχίατρος, Carl Jung. |
44 | |
ΚΩΔ | 502 |
Ονοματεπώνυμο | Σπανούδη, Σοφία |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1878-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1952-01-01 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανή ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα (1922 και εξής) |
Επάγγελμα | Μουσικός, μουσικοκριτικός, καθηγήτρια πιάνου |
Βιογραφικό | Εργογραφία: Στα παλάτια του Χαμίτ (μυθιστόρημα), Γράμματα από την Πόλη. |
---|
| 502 | Σπανούδη, Σοφία | | | 1878-01-01 | 1952-01-01 | Κωνσταντινούπολη | | Χριστιανή ορθόδοξη | Ελληνική | | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα (1922 και εξής) | Μουσικός, μουσικοκριτικός, καθηγήτρια πιάνου | Εργογραφία: Στα παλάτια του Χαμίτ (μυθιστόρημα), Γράμματα από την Πόλη. |
45 | |
ΚΩΔ | 236 |
Ονοματεπώνυμο | Σαπουντζάκης, Ευστράτιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | 1932-01-01 |
Τόπος γέννησης | Λέσβος |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Λέσβος, Κωνσταντινούπολη |
Επάγγελμα | Ανθοπώλης, εκδότης |
Βιογραφικό | Εξέδωσε το "Κηπουρικό ημερολόγιο" και το μηνιαίο περιοδικό "Κηπουρική Επιθεώρησις". |
---|
| 236 | Σαπουντζάκης, Ευστράτιος | | | | 1932-01-01 | Λέσβος | | | | | Λέσβος, Κωνσταντινούπολη | Ανθοπώλης, εκδότης | Εξέδωσε το "Κηπουρικό ημερολόγιο" και το μηνιαίο περιοδικό "Κηπουρική Επιθεώρησις". |
46 | |
ΚΩΔ | 88 |
Ονοματεπώνυμο | Σερούϊου, Άννα |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1856-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1917-01-01 |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | Χριστιανή Ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αθήνα |
Επάγγελμα | Εκδότρια |
Βιογραφικό | Εκδότρια των εντύπων: Οικογένεια Εβδομαδιαίον Γυναικείον Περιοδικόν (Ιανουάριος 1897 - Ιούνιος 1898), και Ημερολόγιον Οικογενειακόν Εικονογραφημένον (1899-1900) |
---|
| 88 | Σερούϊου, Άννα | | | 1856-01-01 | 1917-01-01 | | Ελληνική | Χριστιανή Ορθόδοξη | Ελληνική | | Αθήνα | Εκδότρια | Εκδότρια των εντύπων: Οικογένεια Εβδομαδιαίον Γυναικείον Περιοδικόν (Ιανουάριος 1897 - Ιούνιος 1898), και Ημερολόγιον Οικογενειακόν Εικονογραφημένον (1899-1900) |
47 | |
ΚΩΔ | 325 |
Ονοματεπώνυμο | Βασσαρδάκις, Κλεάνθης Α. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Κίος |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | ποιητής, μεταφραστής |
Βιογραφικό | Δημοσιεύει πολλά από τα ποιήματά του στο περιοδικό Βοσπορίς (1899-1906). |
---|
| 325 | Βασσαρδάκις, Κλεάνθης Α. | | | | | Κίος | | | | | | ποιητής, μεταφραστής | Δημοσιεύει πολλά από τα ποιήματά του στο περιοδικό Βοσπορίς (1899-1906). |
48 | |
Durand, Alice Marie Celeste
ΚΩΔ | 30 |
Ονοματεπώνυμο | Durand, Alice Marie Celeste |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Henry Gréville (λογοτεχνικό ψευδώνυμο), Alice Marie Céleste Fleury, Alice Durand |
Χρονολογία γέννησης | 1842-10-12 |
Χρονολογία θανάτου | 1902-05-26 |
Τόπος γέννησης | Paris |
Υπηκοότητα | Γαλλική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Λογοτέχνης |
Βιογραφικό | Γνωστή γαλλίδα λογοτέχνης, μυθιστορηματογράφος, διηγηματογράφος, συγγραφέας θεατρικών έργων και ποιήτρια. Το Henry Greville είναι το λογοτεχνικό της ψευδώνυμο. Το όνομά της ήταν Alice Marie Celeste Durand (πατρικό επώνυμο: Fleury), σύζυγος του Emile Durand-Greville.
Πληροφορίες για τη βιογραφία, το έργο της, στην Εθνική βιβλιοθήκη της Γαλλίας: http://data.bnf.fr/en/12122534/henry_greville/ |
---|
| 30 | Durand, Alice Marie Celeste | | Henry Gréville (λογοτεχνικό ψευδώνυμο), Alice Marie Céleste Fleury, Alice Durand | 1842-10-12 | 1902-05-26 | Paris | Γαλλική | | | | | Λογοτέχνης | Γνωστή γαλλίδα λογοτέχνης, μυθιστορηματογράφος, διηγηματογράφος, συγγραφέας θεατρικών έργων και ποιήτρια. Το Henry Greville είναι το λογοτεχνικό της ψευδώνυμο. Το όνομά της ήταν Alice Marie Celeste Durand (πατρικό επώνυμο: Fleury), σύζυγος του Emile Durand-Greville.
Πληροφορίες για τη βιογραφία, το έργο της, στην Εθνική βιβλιοθήκη της Γαλλίας: http://data.bnf.fr/en/12122534/henry_greville/ |
49 | |
ΚΩΔ | 82 |
Ονοματεπώνυμο | Τάγης, Αναστάσιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1839-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1900-01-01 |
Τόπος γέννησης | Μονοδένδρι Ζαγορίου (Ήπειρος) |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | καθηγητής, διευθυντής σχολών μέσης εκπαίδευσης |
Βιογραφικό | Γεννήθηκε στο Μονοδένδρι Ζαγορίου και σπούδασε στη Ριζάριο σχολή και στη συνέχεια στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε στην Εμπορική Σχολή Χάλκης, στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινούπολης, στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο, στο λύκειο Βασματζίδη κ.α.
Βιβλιογραφία
Παπαζήσης Δημήτριος. "Βιογραφική συλλογή λογίων Ελλήνων επί τουρκοκρατίας (Ηπείρου, Θεσσαλίας, Μακεδονίας)". Ηπειρωτική Εστία, 7 (1978): 981.
Τζιόβας Χρήστος. Κατάλογος συγγραφέων περιοχής Ζαγορίου (Από τον Μεθόδιο Ανθρακίτη έως σήμερα). Γιάννενα: Το Ζαγόρι μας, 1990.
Τάγης Αναστάσιος (1839-1900), http://izagori.gr/people/biographies/488-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%B7%CF%83-1839-%E2%80%93-1900.html |
---|
| 82 | Τάγης, Αναστάσιος | | | 1839-01-01 | 1900-01-01 | Μονοδένδρι Ζαγορίου (Ήπειρος) | | Χριστιανός Ορθόδοξος | Ελληνική | | | καθηγητής, διευθυντής σχολών μέσης εκπαίδευσης | Γεννήθηκε στο Μονοδένδρι Ζαγορίου και σπούδασε στη Ριζάριο σχολή και στη συνέχεια στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε στην Εμπορική Σχολή Χάλκης, στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινούπολης, στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο, στο λύκειο Βασματζίδη κ.α.
Βιβλιογραφία
Παπαζήσης Δημήτριος. "Βιογραφική συλλογή λογίων Ελλήνων επί τουρκοκρατίας (Ηπείρου, Θεσσαλίας, Μακεδονίας)". Ηπειρωτική Εστία, 7 (1978): 981.
Τζιόβας Χρήστος. Κατάλογος συγγραφέων περιοχής Ζαγορίου (Από τον Μεθόδιο Ανθρακίτη έως σήμερα). Γιάννενα: Το Ζαγόρι μας, 1990.
Τάγης Αναστάσιος (1839-1900), http://izagori.gr/people/biographies/488-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%B7%CF%83-1839-%E2%80%93-1900.html |
50 | |
ΚΩΔ | 65 |
Ονοματεπώνυμο | Ζάρκου, Αικατερίνη Ι. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1855-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1899-01-01 |
Τόπος γέννησης | Καλαμάτα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλικά |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Καλαμάτα, Αθήνα |
Επάγγελμα | Μεταφράστρια, κριτικός λογοτεχνίας |
Βιογραφικό | Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1855. Πατέρας την ήταν ο Ιωάννης Ζάρκος, πολιτικός (βουλευτής, αλλά και γενικός γραμαματέας υπουργείων). Η Αικατερίνη Ζάρκου δημοσίευση και αυτοτελή έργα αλλά πρωτίστως συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά( Αττικόν Ημερολόγιον, Πλειάς, Ποικίλη Στοά κλπ). Μεταφράζει έργα επιστημονικά. Πεθαίνει στην Αθήνα το 1899.
Βιβλιογραφία
Ντενίση, Σοφία, Ανιχνεύοντας την αόρατη γραφή: Γυναίκες και γραφή στα χρόνια του διαφωτισμού-ρομαντισμού. Αθήνα: Νεφέλη, 2014. |
---|
| 65 | Ζάρκου, Αικατερίνη Ι. | | | 1855-01-01 | 1899-01-01 | Καλαμάτα | | | Ελληνικά | Γαλλικά | Καλαμάτα, Αθήνα | Μεταφράστρια, κριτικός λογοτεχνίας | Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1855. Πατέρας την ήταν ο Ιωάννης Ζάρκος, πολιτικός (βουλευτής, αλλά και γενικός γραμαματέας υπουργείων). Η Αικατερίνη Ζάρκου δημοσίευση και αυτοτελή έργα αλλά πρωτίστως συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά( Αττικόν Ημερολόγιον, Πλειάς, Ποικίλη Στοά κλπ). Μεταφράζει έργα επιστημονικά. Πεθαίνει στην Αθήνα το 1899.
Βιβλιογραφία
Ντενίση, Σοφία, Ανιχνεύοντας την αόρατη γραφή: Γυναίκες και γραφή στα χρόνια του διαφωτισμού-ρομαντισμού. Αθήνα: Νεφέλη, 2014. |