Άρθρα

Δημιουργία Προχωρημένη Αναζήτηση

Showing 1-50 of 3,676 items.

Άρθρα

 #
IDΤίτλοςΥπότιτλος/οιΈντυποΣελίδες* (θα καταργηθεί -> να πάνε στα στοιχεία βιβλιογραφικής αναφοράς)ΠρωτότυποΜεταφρασμένοΤίτλος πρωτότυπου (για μεταφρασμένο)Γλώσσα πρωτότυπουΣυγγραφέας πρωτότυπου (για μεταφρασμένο)ΣχόλιαΣτοιχεία βιβλιογραφικής αναφοράςΠερίληψηCreated By
  
 
1
3048Η πανήγυρις του Αγίου Αθανασίου εν Δελβινακίω προ εκατονταετίας Η ΉπειροςΝαιVoyage dans la GrèceΓαλλικήFrançois Charles Hugues Laurent Pouqueville (F.C.H.L. Pouqueville)

Αποτελεί μετάφραση ενός κεφαλαίου του έργου F.C.H.L. Pouqueville, "Voyage dans la Grece" (Paris, 1820-1822, τόμ. 1-5 & 1826-1827 τόμ. 6). Το κείμενο που μεταφράζεται είναι από τον 1ο τόμο (σ. 381 κ.ε.). Το κείμενο της μετάφρασης, όπως παρατίθεται, διακοσμούν 2 φωτογραφίες: μια φωτογραφία με λεζάντα "Το Δελβινάκιον" (σ. 157) και μία φωτογραφία με λεζάντα "Ο εθνικός χορός του Δελβινακίου" (σ. 159).

<p>Έτος Γ (1912), σ. 155-161</p><p>Αναφέρεται σε ένα ταξίδι στο Δελβινάκιο, την ημέρα που γινόταν το πανηγύρι του Αγίου Αθανασίου, και παρουσιάζονται τα ήθη και τα έθιμα που τελούνταν κατά την ημέρα της γιορτής αυτής.</p>
2
3073Απόσπασμα εκ των Confidences του LamartineΗμερολόγιον των ΚυριώνΝαιLes ConfidencesΓαλλικήAlphonse de LamartineΤη μετάφραση υπογράφει η Χαρίκλεια Κορακίδου ως Χ.Κ.Έτος Α (1888), σ. 27-31
3
5276"Χαρακτήρες"Ο πλούσιος και ο πτωχός, (Κατά τον Λαβρυγιέρ.)Μικρασιατικόν ΗμερολόγιονΝαιLes CaractèresΓαλλικήJean de La ΒruyereΗ διεύθυνση του Μικρασιατικού Ημερολογίου παραθέτει ένα σύντομο σημείωμα για τον συνεργάτη του, νεαρό δικηγόρο, Σωτήριο Φώκο. Ο Σωτήριος Φώκος μετέφρασε τον τόμο των χαρακτήρων του La Βruyere (1688) και ο ίδιος, παραθέτει δύο από τους χαρακτήρες αυτούς στον παρόντα τόμο του ημερολογίου.Έτος Δ (1910), σ. 371-373Με το παρόν άρθρο σκιαγραφούνται δύο χαρακτήρες από το έργο του La Βruyere, Les caractères. Ο πρώτος χαρακτήρας, ο Πλάτωνας, είναι ένας πλούσιος κύριος, ενώ ο δεύτερος, ο Φαίδρος, είναι ένα φτωχός άνθρωπος. Μέσα από αυτή την περιγραφή παρουσιάζεται η κοινωνική θέση και το ήθος των δύο ανδρών.103
4
5527Η τελευταία Δαίμων ΚυψέληΝαιLa Dernière Fée ΓαλλικήJules Sandeau<p>Τχ. 3 (1845), σ. 93-97</p><p>Το παρόν λογοτεχνικό κείμενο αποτελεί μετάφραση ενός αποσπάσματος από το μυθιστόρημα του γάλλου συγγραφέα Jules Sandeau, La Dernière Fée (1836). Αναφέρεται σε μια ονειρώδη εμπειρία, σε μια οπτασία που τον συνεπήρε.</p>105
5
4254llba (Ίλμπα)Εn extrême Orient (Στην Άπω Ανατολή)MaarifetΝαιIlba, En extrême orientΓαλλική

Ως συγγραφέας του μυθιστορήματος Ilba υπογράφει η "Dieudonnée". To διήγημα παρατίθεται σε τρεiς συνέχειες.

<p>Έτος Α, τχ. 3-1 (24 Μαρτίου 1898), σ. 2-3, τχ. 4-2 (Πέμπτη 24 Μαρτίου 1898), σ. 2-3, τχ. 6-4 (Πέμπτη 7 Απριλίου 1898), σ.2</p><p style="text-align: justify;">Το μυθιστόρημα Ilba είναι μια ρομαντική ιστορία (σε συνέχειες) με πρωταγωνίστρια μια όμορφη Κινέζα, την Ilba, η οποία κατά τη διάρκεια μίας βαρκάδας σε ένα παραδεισένιο τοπίο της Κίνας εντυπωσιάζεται από την εμφάνιση ενός γοητευτικού νέου που την προσπερνά με την δική του βάρκα. Η Ilba νιώθει συγκλονισμένη από το έντονο ερωτικό συναίσθημα που βιώνει στη θέα του νεαρού και εξομολογείται τα συναισθήματά της στην πιστή της υπηρέτρια. Σε μία διαφορετική σκηνή παρουσιάζεται η Zinna, όμορφη φίλη και γειτόνισσα της Ilba η οποία μέσα στον κήπο της περιμένει τον αγαπημένο της Cherog. Λίγο καιρό αργότερα στο σπίτι της Ζίννα, οι υπηρέτες έχουν δώσει τον καλύτερο εαυτό τους για την υποδοχή της μητέρας του Cherog, Elga, η οποία και έρχεται στο σπίτι της Ζίννα, για να δώσει και επίσημα την έγκρισή της στο γάμο του γιου της με τη Ζίννα. Μετά την έγκριση του γάμου αυτού και από τον πατέρα της Ζίννα ακολουθεί μια πολυτελέστατη γιορτή για την ανακοίνωση των γάμων, όπου οι υπηρέτες δεν σταματούν να μεταφέρουν συνεχώς τα βασιλικά κοσμήματα που ο Cherog έχει στείλει ως δώρο για την αγαπημένη του. Ανάμεσα σε αυτά, βρίσκεται ένα ασημένιο κουτάκι γεμάτο από λευκά τριαντάφυλλα, όπου η Zinna βρίσκει μία φωτογραφία του Cherog. Η Ζinna δείχνει με ενθουσιασμό τη φωτογραφία του αγαπημένου της στη φίλη της Ilba. Η Ilba συνειδητοποιεί ότι πρόκειται για τον άγνωστο άνδρα που είχε ερωτευτεί. Συγκλονισμένη από όσα έμαθε και έχοντας χάσει οριστικά τον ύπνο της ψάχνει για στήριξη στην πιστή της υπηρέτρια. Η υπηρέτρια της προτείνει να παραστήσει την άρρωστη, έτσι ώστε ο Cherog, γιατρός στο επάγγελμα, να έρθει να τη δει στο σπίτι. O Cherog πράγματι την επισκέπτεται στο σπίτι, όμως όταν εκείνη του εξομολογείται τον έρωτά της για εκείνον και αυτός συνειδητοποιεί τις πραγματικές της προθέσεις, φεύγει από το σπίτι της. Στην τελευταία συνέχεια του διηγήματος παρουσιάζεται η Ιlba να λέει στον Cherog ότι θυσίασε τα πάντα για την αγάπη του. Ο Cherog δείχνει και αυτός ερωτευμένος μαζί της. Ξαφνικά ο σύζυγος της Ilba, Delffoun, εισβάλλει γεμάτος θυμό στο χώρο με στόχο να τη διεκδικήσει και πάλι. Η Ilba αναζητά καταφύγιο στην αγκαλιά του Cherog. Ο Delffoun απευθυνόμενος στην Ilba της λέει ότι ο Cherog δεν την αγάπησε πραγματικά και ότι η ίδια σε όλα της είναι μία απάτη. Ο Delffon αποκαλύπτει στο Cherog ότι η Ilba σκότωσε τη Ζίννα. Γεμάτος θυμό ο Cherog κινείται εναντίον της και ο Delffoun παγωμένος παρακολουθεί. Η Ιlba αγέρωχη και δυναμική αλλά και με ειρωνεία λέει στον Cherog πώς δεν μετανιώνει που εκδικήθηκε τη Ζίννα για χάρη αυτού που επιθυμούσε. Ο Cherog κυριευμένος από θυμό βγάζει ένα χρυσό σουγιά και τον καρφώνει στην καρδιά της. Όταν συνειδητοποιεί την πράξη του, στρέφει το ματωμένο σουγιά προς το δικό του στήθος, όμως την τελευταία στιγμή τον αποτρέπει ο Delffoun λέγοντάς του πως αυτή η γυναίκα ήταν ένα τέρας και πως πια, με το θάνατό της, έχει αποδοθεί δικαιοσύνη.</p>104
6
4513Η θρησκεία και ο πόλεμοςΠρόσκλησις προς τας απανταχού του κόσμου ΓυναίκαςΕυρυδίκηΝαιAn Appeal to womanhood through the WorldΑγγλική Julia Ward HoweΗ αρθρογράφος υπογράφει με το ψευδώνυμο Δόρα δ' Ιστριά. Αρχικά παρατίθεται ο λόγος της Ιουλίας Ουάρδ Χόβ, από την Ελένη Γκίκα και στη συνέχεια η ίδια σχολιάζει το λόγο της Ιουλίας Ουάρδ Χόβ.Έτος Α, τχ. 8 (9 Ιανουαρίου 1871), σ. 85-87Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρεται στον Βραχμανισμό, το Βουδισμό, τον Κομφούκιο, τον Βούδα και τον Πυθαγόρα. Η συγγραφέας σχολιάζει πως τα παραπάνω επηρέασαν τους ανθρώπους στην Ινδία, την Κίνα και τον Ελληνορωμαϊκό κόσμο αντίστοιχα. Εν συνεχεία αναφέρεται στον Χριστιανισμό, υποστηρίζοντας ότι ο τελευταίος διδάσκει την ειρηνική συμβίωση. Παρακάτω, σχολιάζει τους πολέμους οι οποίοι γίνονται είτε για λόγους διασκέδασης είτε για λόγους κατάκτησης του κόσμου. Επιπλέον, αναφέρεται στις ΗΠΑ όπου γυναίκες έχουν φτιάξει κινήματα κατά του πολέμου. Αφού παραθέτει το άρθρο η αρθρογράφος σχολιάζει το λόγο της συγγραφέως (Χόβη), λέγοντας πως η γυναικεία εκπαίδευση στην Αμερική είναι ανώτερη και σχετίζεται τόσο με τα κοινωνικά όσο και με τα πολιτικά δρώμενα. 109
7
5381Ο νέος διάκος ή η χριστιανική ΕλλάςΠρώτη ωδή, Των Μεσσηνιακών του Casimir Delavigne, Μετάφρασις Ιω. Γ. Φραγκιά.Μικρασιατικόν ΗμερολόγιονΝαι[Μεσσηνιακά, μτφρ ο πρωτότυπος τίτλος]ΓαλλικήCasimir Delavigne<p>Έτος Ε (1911), σ. 23-27</p>103
8
2304Ο ναός της εν Αφροδισιάδι Αφροδίτης Μικρασιατικόν ΗμερολόγιονΝαιΕλληνικήΓλώσσα άρθρου: ΚαθαρεύουσαΈτος Α (1907), σ. 371-374Περιγραφή του ναού της θεάς Αφροδίτης στην Αφροδισιάδα.
9
2560ΕικόναΗμερολόγιον του Αιγαίου

Η ηγεμονόπαις Μαρία Ιωάννου Βιθυνού

<p>Έτος Β (1906), χ.α.</p>
10
2816Τι με μέλει;ΣπινθήρΝαιΕλληνική <p>Τχ. 8 (1902), σ. 120</p>
11
3072ΚάλανδαΗμερολόγιον των ΚυριώνΝαιΕλληνικήΥπογράφει ως ΣατανίσκηΈτος Α (1888), σ. 26Η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου απευθύνεται στο αναγνωστικό κοινό, εκφράζοντας σκέψεις και δίνοντας συμβουλές και ευχές για το νέο έτος.
12
3328Χωρίς τίτλοΑι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]ΝαιΕλληνικήΈτος Ε (1903), σ. 36
13
3584Φιλοσοφία των ονείρων Εφημερίς των ΚυριώνΝαιΕλληνικήΈτος Α, τχ. 18 (1910), σ. 147-148.Το άρθρο παρουσιάζει τις απόψεις διάφορων φιλοσόφων όπως του Βάκωνα, του Leibnitz, και του Schopenhauer για τον προφητικό χαρακτήρα που μπορεί να έχουν τα όνειρα. Η εξέταση του θέματος συνεχίζεται και από τη σκοπιά της ιατρικής, με τις θέσεις ψυχιάτρων και ψυχολόγων νατονίζουν πόσο βοηθητικά είναι τα όνειρα, όταν μας απασχολούν διάφορα καθημερινά ζητήματα π.χ. ένα γεγονός που έχουμε ξεχάσει μπορεί να επανέλθει στη μνήμη μας μέσω ενός ονείρου.
14
3840Ποικίλα Εφημερίς των ΚυριώνΝαιΕλληνικήΑνυπόγραφοΈτος Β, τχ. 13 (1911), σ. 207.
15
4096Τα κόμματα του γερμανικού κοινοβουλίουΗμερολόγιον του ΑιγαίουΝαιΕλληνική<p>Έτος Α (1905), σ. 294-304</p><p>Η καθιέρωση του κοινοβουλίου στη Γερμανία και η πορεία των κομματικών σχηματισμών.</p>
16
4352Περί του βαθμού της γυναικόςΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΥπογράφεται από το ψευδώνυμο "Αρισταία Λ. Β.".Έτος Α, τχ. 4 (12 Δεκεμβρίου 1870), σ. 43-44Το άρθρο αυτό αναφέρει ότι ο Θεός έπλασε τη γυναίκα από το πλευρό του άνδρα για να είναι σύντροφος και όχι αρχηγός του. Παρόλα αυτά σε πολλές χώρες υπάρχουν γυναίκες που στερούνται τα δικαιώματά τους. Πριν λίγα χρόνια, υποστηρίζει η αρθρογράφος, ιδρύθηκαν Λέσχες και Παρθεναγωγεία για την πνευματική καλλιέργεια των γυναικών. Οι γυναίκες πρέπει να μορφώνονται γιατί η εκπαίδευση αυξάνει τις δυνάμεις τους και επίσης, εκείνες είναι που λειτουργούν πρώτα ως δασκάλες στα παιδιά τους. Επομένως καταλήγει, πως οι γυναίκες πρέπει να μορφώνονται, διαφορετικά η κοινωνία δεν θα έχει καλούς πολίτες.109
17
4608Κύριος και Περιστέρα (μύθος αραβικός)ΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΕν Κωνσταντινουπόλει. Υπογράφεται από το ψευδώνυμο "Θαλής".Έτος Α, τχ. 18 (19 Μαρτίου 1871), σ. 219-220 Αναφέρεται στη συζήτηση του Αβδουλάχ με το αγαπημένο του περιστέρι, το οποίο στο τέλος, εγκαταλείπει τον πρώτο, ώστε να ζήσει ελεύθερο.109
18
4864[Ενημέρωση αναγνωστριών-συνδρομητριών]ΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΠαρατίθεται στην πρώτη σελίδα του τεύχους 20, ως επιστολή (με προσφώνηση: Κυρίαι) και υπογραφή "Η συντάκτις και εκδότις Αιμιλία Κτενά Λεοντιάς"Έτος Α, τχ. 20 (14 Απριλίου 1871), σ. 1Ξεκινώντας το δεύτερο μέρος του πρώτου έτους η εκδότρια, αναφέρει ότι υπάρχουν βελτιώσεις στο περιοδικό, όπως στήλη με χιουμοριστικές ιστορίες στα τεύχη που θα ακολουθήσουν για την διασκέδαση των αναγνωστριών. Απευθυνόμενη στις συνδρομήτριες, ενημερώνει ότι πρέπει να εξοφλήσουν την ετήσια συνδρομή έως τις 15 Μαΐου, καθώς και ότι οι τρίμηνες συνδρομές καταργούνται.109
19
5120ΦαέθωνΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΈτος Α, τχ. 30 (5 Ιουνίου 1871), σ. 87-88Αναφέρεται ότι θα παρατεθεί το ποίημα του Καμπούρογλου, το οποίο κέρδισε το δεύτερο βραβείο στο διαγωνισμό που έγινε στο Εθνικό Πανεπιστήμιο και περιγράφεται η ιστορία του ποιήματος. Στη συνέχεια παρατίθεται το ποίημα. 109
20
5376Πνεύμα, καρδία και γυναίκεςΒοσπορίςΤο παρόν ανήκει στη γενικότερη στήλη "ΠΕΤΑΛΑ ΡΟΔΩΝ". Περιέχει ένα σύνολο αποφθεγμάτων των Δεσφ., Ε. Βωτιέ, κα Νέκερ, Mathas, Βολταίρου και Ρ.Έτος Γ, τχ. 17 (1901), σ. 198-199108
21
5632[Το νέον σιγαρόχαρτον]ΒοσπορίςΝαιΕλληνικήΕίναι ανυπόγραφο. Δημοσιεύεται στη στήλη "ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ".Έτος Α, τχ. 22 (30 Οκτωβρίου 1899), σ. 180Το άρθρο αναφέρεται στο σιγαρόχαρτο των Εθνικών νοσοκομείων. 106
22
5888ΕικόναΗμερολόγιον του Αιγαίου

[Δημήτριος Κ. Βαρδουνιώτης]

<p>Έτος Β (1906), σ. 145</p>111
23
2305Η τέχνηΜικρασιατικόν ΗμερολόγιονΝαιΕλληνικήΓλώσσα άρθρου: Δημοτική. Ο συγγραφέας είναι ο Διευθυντής της "Φιλίας".Έτος Α (1907), σ. 374
24
2561Η Σάμος ως ηγεμονία (1834 - 1906)Ημερολόγιον του ΑιγαίουΝαιΕλληνική

Στο κείμενο παρατίθεται εικόνα, "Οι ηγεμονεύσαντες εν Σάμω".

<p>Έτος Β (1906), σ. 17-27</p><p>Η πορεία της Ηγεμονίας της Σάμου από το 1834 έως το 1906.</p>
25
2817Κρίσεις επί του κρητικού ηρώουΣπινθήρΝαιΕλληνική <p>Τχ. 8 (1902), σ. 121-122</p><p>Η "Νέα Ελευθερία" του Ηρακλείου επικροτώντας την ιδέα της Λανδράκη για δημιουργία Κρητικού Ηρώου, την προεκτείνει ζητώντας δημιουργία τριών Ηρώων, ένα σε κάθε πόλη της Κρήτης. Η "Κρητική Εφημερίς" του Ρεθύμνου βρίσκει πρόωρη την ιδέα λόγω πληθώρας ονομάτων πεσόντων προς αναγραφή. Η Λανδράκη επανερχόμενη στην ιδέα της διευκρινίζει ότι ζητά τη δημιουργία Ηρώων στα οποία θα αναγράφονται μόνο οι χρονολογίες των επαναστάσεων, συμφωνώντας με τη δημιουργία περισσότερων του ενός. Αναγνωρίζει, ακόμα, την ανάγκη πραγματοποίησης περαιτέρω διαλόγου γαι το ζήτημα.</p>
26
3329Τα δύο ημερολόγιαΑι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]ΝαιΕλληνικήΈτος Ε (1903), σ. 37-39Στο παρόν άρθρο ο/η συγγραφέας σχολιάζει την τάση του ανθρώπου να προσπαθεί να προβλέψει τον μέλλοντα χρόνο.
27
3585Η προαίσθησις Εφημερίς των ΚυριώνΝαιΕλληνικήΈτος Α, τχ. 18 (1910), σ. 148-149.
28
3841ΑλληλογραφίαΕφημερίς των ΚυριώνΝαιΕλληνικήΗ στήλη φέρει πλέον τον τίτλο Αλληλογραφία (αντικαθιστώντας τον πρότερο "Μικρά αλληλογραφία"). ΑνυπόγραφοΈτος Β, τχ. 13 (1911), σ. 208.Σύντομη επικοινωνία με αναγνώστριες-συνδρομήτριες (ευχαριστίες, ενημέρωση για παραλαβή συνδρομών, αποστολή εντύπων, κλπ)
29
4097Γαβριήλ ΚατσαρόςΗμερολόγιον του ΑιγαίουΝαιΕλληνική

Το άρθρο εντάσσεται στη μόνιμη στήλη Εκλείψασαι φυσιογνωμίαι. Στο κείμενο παρατίθεται εικόνα. Υπογράφεται από το αρχικό Α.

<p>Έτος Α (1905), σ. 305</p><p>Βιογραφία του επί τετραετία Μητροπολίτη Σάμου και Ικαρίας, Γαβριήλ Κατσαρού.</p>
30
4353Περί πτώσεως και λευκάνσεως των τριχώνΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΈτος Α, τχ. 4 (12 Δεκεμβρίου 1870), σ. 44-45Το άρθρο αναφέρει την προσπάθεια πολλών γιατρών για την εύρεση φαρμάκου για την τριχόπτωση, χωρίς αποτέλεσμα. Επιπλέον αναφέρονται συμβουλές για την τριχόπτωση σε περίπτωση που είναι κληρονομικό.109
31
4609Τη θνησκούση Α.Κ.ΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΤο ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη "Ποιήσεις" του περιοδικού.Έτος Α, τχ. 18 (19 Μαρτίου 1871), σ. 223109
32
4865Περί της παρ’ αρχαίοις οικογένειας ΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΥπάρχει σε συνέχειες σε επόμενα τεύχη του ίδιου έτους. Έτος Α, τχ. 20 (14 Απριλίου 1871), σ. 1-2. τχ. 21 (19 Απριλίου 1871), σ. 9-10, τχ. 22 (24 Απριλίου 1871), σ. 18-18, τχ. 23 (29 Απριλίου 1871), σ. 26-27, υπάρχει ο υπότιτλος "περί υιοθεσίας" τχ. 24 (4 Μαΐου 1871), σ. 31-32, υπάρχει ο υπότιτλος "περί ιδιοκτησίας" τχ. 25 (10 Μαΐου 1871), σ. 42-44, υπάρχει ο υπότιτλος "περί εξουσίας εν τη οικογένεια".Το παρόν κείμενο αρχικά αναφέρει ότι αν η οικογένεια είναι η μικρογραφία της πολιτείας τότε αποτελεί την πιο πιστή μορφή της. Έτσι, μπορεί κάποιος να λάβει όλες τις αρετές ή τις κακίες της πολιτείας. Επίσης, αναφέρεται ότι η φιλοπατρία, η πίστη, η δικαιοσύνη, η φιλανθρωπία, ο σεβασμός στη θρησκεία και στους νόμους και όλες οι άλλες αρετές ασκούνται στην πολιτεία ανάλογα με την ισχύ ή τη χαλάρωση των δεσμών της οικογένειας και με την αφοσίωση στα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις αυτής. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι όταν ο πολίτης έχει μάθει να είναι σωστός μέσα στην οικογένεια του, να αναλαμβάνει και να πραγματοποιεί τις υποχρεώσεις του, δεν μπορεί παρά να είναι σωστός πολίτης και για την κοινωνία. Από την άλλη αν δεν βλέπει την οικογένειά του ενωμένη θα προσφέρει τα αντίστοιχα στην κοινωνία. Στο δεύτερο μέρος γίνεται λόγος για τη θρησκεία κατά την αρχαιότητα. Αναφέρει ότι μια κοπέλα κατά την παιδική της ηλικία ασχολείται με τα θρησκευτικά δρώμενα, όταν παντρευόταν, όμως, άλλαζε θρησκεία, καθώς ακολουθούσε τη θρησκεία του άνδρα της. Στη συνέχεια, αναφέρει ότι ο γάμος αποτελείται από τρεις τελετές: την εγγύηση που αναφέρεται στον αρραβώνα, το τέλος που αναφέρεται στην εγκατάλειψη της θρησκείας του πατέρα και την υιοθέτηση της θρησκείας του άνδρα από τη νυμφευμένη, την πομπή που αναφέρεται στη μύηση της συζύγου. Στη συνέχεια περιγράφονται αναλυτικά τα χαρακτηριστικά κάθε τελετής. Στο τρίτο μέρος γίνεται αναφορά στη σπουδαιότητα του γάμου κατά τα αρχαία χρόνια και στη σπανιότητα των διαζυγίων κυρίως όταν ο γάμος ήταν θρησκευτικός. Στη Ρώμη όταν ο γάμος ήταν εικονικός μπορούσε να διαλυθεί, όταν όμως επρόκειτο για θρησκευτικό γάμο, αποτελούσε μια δύσκολη διαδικασία, χρειαζόταν τελετή, καθώς όπως ρητά λέει ο αρθρογράφος μόνο η θρησκεία μπορούσε να διαλύσει ότι έφτιαξε. Στη συνέχεια αναφέρεται το όνομα της τελετής: διασίτησις και περιγράφεται αναλυτικά η τελετή. Τέλος, σχολιάζεται ότι το παιδί που γεννιόταν και δεν μυούταν στη θρησκεία του πατέρα, δεν μπορούσε να μετέχει στα θρησκευτικά δρώμενα και να προσφέρει θυσίες στο σπίτι. Στο επόμενο μέρος σχολιάζεται αν έπρεπε ή όχι να χωρίζει ένα ζευγάρι σε περίπτωση που δεν είχε παιδιά. Αναφερόμενος, ο αρθρογράφος, σε συγκεκριμένα παραδείγματα δείχνει τις αντιλήψεις που υπήρχαν στην αρχαιότητα. Συγκεκριμένα υποστηρίζει ότι οι νόμοι που υπήρχαν στην Ινδία, διέταζαν το διαζύγιο σε περίπτωση που το ζευγάρι δεν είχε παιδιά μετά από οκτώ χρόνια γάμου. Σχετικά με την Ελλάδα, δεν σώζονται νόμοι, όμως, υπάρχει ένα απόσπασμα από τον Ηρόδοτο όπου αναφέρει ότι δεν ήταν υποχρεωτικό το διαζύγιο, όμως ήταν υποχρέωση των γονέων να έχουν παιδιά. Γι' αυτό ο συγκεκριμένος άνδρας που αναφέρεται στο απόσπασμα μπόρεσε να έχει δυο γυναίκες, τη μια που αγαπούσε και την άλλη για να δημιουργήσει οικογένεια. Όσον αφορά στους Ρωμαίους, ένας Ρωμαίος χώρισε τη γυναίκα του γιατί δεν απέκτησε αγόρι. Το κορίτσι το θεωρούσαν πρόσκαιρο μέρος της οικογένειας όσον αφορά τη διατήρηση της θρησκευτικής λατρείας. Στη συνέχεια, περιγράφει την τελετή της αμφιδρομίας, η οποία σχετίζεται με τη μύηση του μωρού στη θρησκεία του πατέρα. Επιπρόσθετα, αναφέρει τη διαφορά ανάμεσα στην αρχαιότητα και την εποχή εκείνη για το αν ένα ζευγάρι δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά. Το επόμενο μέρος αναφέρεται στην ιδιοκτησία και ο συγγραφέας την εποχή που ζει σχολιάζει ότι όταν κάποιος είχε κομμάτι γης, το οποίο είχε αγοράσει ή κληρονομήσει του ανήκε. Σχολιάζει, επίσης, ότι δεν συνέβαινε το ίδιο στην αρχαιότητα. Αναφερόμενος στους αρχαίους Γερμανούς, λέει ότι κάθε πολίτης κατείχε ένα μέρος γης, το οποίο του έδινε ο αρχηγός της φυλής του για ένα ή περισσότερο χρόνια και το φρόντιζε μέχρι τη στιγμή που η φυλή θα μετανάστευε. Όσον αφορά στους Ιουδαίους, κατείχαν κτήματα τα οποία χρησιμοποιούσαν με όποιον τρόπο ήθελαν για επτά χρόνια, μετά έπρεπε να τα πουλήσουν, γιατί τα κτήματα ήταν από το Θεό. Στην Ελλάδα, είχαν πλήρη ιδιοκτησία οι πολίτες στα κτήματα τους αλλά έπρεπε να προσφέρουν τους καρπούς τους για τα κοινά συσσίτια. Η θρησκευτική λατρεία συνδέεται με την ιδιοκτησία στην Ελλάδα. Έτσι τα κτήματα δεν πωλούνται αλλά κληροδοτούνται στους απογόνους, καθώς όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, όπως η θρησκευτική λατρεία κληροδοτείται έτσι και η ιδιοκτησία, γιατί αυτά τα δυο συνδέονται μεταξύ τους. Επιπλέον, αναφέρει ότι είναι δυσαρεστημένος με τη θέση της γυναίκας στην ιδιοκτησία, όμως, όπως ο ίδιος υποστηρίζει είναι φυσική απόρροια της θρησκευτικής λατρεία η οποία περνάει από άνδρα σε άνδρα. Οι γυναίκες δεν μπορούν να διαιωνίσουν την θρησκεία γιατί από τη μέρα που παντρεύονται ακολουθούν τις συνήθειες των ανδρών τους. Στο τελευταίο μέρος αυτό αναφέρει ότι σε περίπτωση που μόνη κληρονόμος ήταν γυναίκα ήταν υποχρεωμένη να παντρευτεί τον πλησιέστερο συγγενή της, γιατί μόνον αυτός ήταν ικανός να συνεχίσει την πατρική θρησκευτική λατρεία. Ακόμη και σε περίπτωση που ήταν παντρεμένη πριν το θάνατο του πατέρα της έπρεπε να χωρίσει και να παντρευτεί τον πλησιέστερο συγγενή βάσει νόμου, το ίδιο ίσχυε και για το σύζυγο. Αναφέρεται ότι υπήρχαν τρεις τάξεις σχετικά με τον πατέρα: ως θρησκευτικός αρχηγός, ως κυρίαρχος της οικογενειακής ιδιοκτησίας και ως δικαστής. Στη συνέχεια αναφέρει αναλυτικά τα στοιχεία που απαρτίζουν κάθε μία από τις τρεις τάξεις. 109
33
5121Σχέδιον ενδέκατον ΚέντημαΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΕίναι ανυπόγραφο. Υπάρχει και εικόνα του σχεδίου.Έτος Α, τχ. 30 (5 Ιουνίου 1871), σ. 88Περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίο γίνεται το παρόν κέντημα. 109
34
5377Πολύτιμον δώρονΒοσπορίςΝαιΕλληνική Γλώσσα άρθρου: Καθαρεύουσα. Το παρόν ανήκει στη γενικότερη στήλη με τίτλο "ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ".Έτος Γ, τχ. 17 (1901), σ. 203-204Το παρόν άρθρο αναφέρεται στο κόσμημα-ενθύμιο που θέλουν να κάνουν πλούσιοι γαιοκτήμονες της Μονρεάλης στη δούκισσα της Υόρκης. Για τον σκοπό αυτό συγκέντρωσαν συνολικά 30.000 φρ. και παρήγγειλαν σε άριστο χρυσοχόο της πόλης κόσμημα πρωτότυπο και μεγαλοπρεπές. Στο τέλος το άρθρο καταλήγει επισημαίνοντας ότι αμφισβητείται η προέλευση του δώρου.108
35
5633Μαγειρική συνταγήΒοσπορίςΝαιΕλληνικήΔημοσιεύεται στη στήλη "ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ".Έτος Α, τχ. 22 (30 Οκτωβρίου 1899), σ. 180Συνταγή για πουτίγκα.106
36
5889ΕικόναΗμερολόγιον του Αιγαίου

Γεώργιος Κ. Νικολάου

<p>Έτος Β (1906), χ.α.</p>111
37
2306Στο πέλαγοςΜικρασιατικόν ΗμερολόγιονΝαιΕλληνικήΓλώσσα άρθρου: ΔημοτικήΈτος Α (1907), σ. 375-380
38
2562ΕικόναΗμερολόγιον του Αιγαίου

[Εικόνα αγάλματος]

<p>Έτος Β (1906), σ. 28</p>
39
2818Έγγραφον αφορόν την υπό των Τούρκων πολιορκίαν των Χανίων της Κρήτης 19 Αυγούστου 1645ΣπινθήρΝαιΕλληνική

Το παρόν έγγραφο εντάσσεται στη στήλη Επίκαιρος ιστορική σελίς και υπογράφεται από το Institut de France.

<p>Τχ. 8 (1902), σ. 122</p><p>Το έγγραφο αναφέρεται στη συνεισφορά ενός ακόλουθου των Τούρκων στην παράδοση των Χανίων στους Τούρκους. Το έγγραφο παρατίθεται ως περικοπή χωρίς σχολιασμό.</p>
40
3074ΕικώνΗμερολόγιον των ΚυριώνΝαιΕλληνικήΑνυπόγραφο. Υποθέτουμε ότι το γράφει η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, λαμβάνοντας υπόψη το ύφος αλλά και το περιεχόμενο σύμφωνα με το οποίο αναφέρεται στη νεκρή αδερφή της, Αικατερίνη.Έτος Α (1888), σ. 32-34
41
3330Χωρίς τίτλοΑι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες]ΝαιΕλληνικήΑπόφθεγμα της Alice Marie Celeste Durand (ψευδώνυμο Henry Greville).Έτος Ε (1903), σ. 39
42
3586ΡεμβασμόςΠρος τους φιλτάτουςΕφημερίς των ΚυριώνΝαιΕλληνικήΈτος Α, τχ. 18 (1910), σ. 149.
43
3842Δήλωσις Εφημερίς των ΚυριώνΝαιΕλληνικήΑνυπόγραφοΈτος Β, τχ. 13 (1911), σ. 208.Παράκληση για εξόφληση λογιαριαμών από Πλωμάρι
44
4098Αλέξιος Σ. ΘυμανάκηςΗμερολόγιον του ΑιγαίουΝαιΕλληνική

Το άρθρο εντάσσεται στη μόνιμη στήλη Εκλείψασαι φυσιογνωμίαι. Στο κείμενο παρατίθεται εικόνα. Υπογράφεται από το αρχικό Α.

<p>Έτος Α (1905), σ. 306-307</p><p>Βιογραφία του Αλέξιου Σ. Θυμανάκη.</p>
45
4354Λινού σπέρματα(κοινώς λινόσπερμα)ΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΔημοσιεύεται στη στήλη "Οικιακή Φαρμακολογία" και είναι ανυπόγραφο.Έτος Α, τχ. 4 (12 Δεκεμβρίου 1870), σ. 45-46Αναφέρεται στα λινοσπέρματα τα οποία φύονται σε όλη την Ευρώπη, καθώς και στη φαρμακευτική ιδιότητά τους.109
46
4610Ακροστιχίς ΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΤο ποίημα δημοσιεύεται στη στήλη με τίτλο "Ποιήσεις".Έτος Α, τχ. 18 (19 Μαρτίου 1871), σ. 223109
47
4866Εκδρομαί εις Ρούμελην και Μωρέαν Νομαρχία Αττικής και ΒοιωτίαςΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΥπάρχει σε συνέχειες. Υπογράφει ως Δόρα δ' Ιστριά.Έτος Α, τχ. 20 (14 Απριλίου 1871), σ. 2-3 Έτος Α, τχ. 21 (19 Απριλίου 1871), σ. 10-11 Έτος Α, τχ. 23 (29 Απριλίου 1871), σ. 27-28 Έτος Α, τχ. 27 (20 Μαΐου 1871), σ. 60-61 Έτος Α, τχ. 28 (25 Μαΐου 1871), σ. 68-69 Έτος Α, τχ. 33 (20 Ιουνίου 1871), σ. 107-108 Έτος Α, τχ. 34 (25 Ιουνίου 1871), σ. 114-115 Έτος Α, τχ. 41 (5 Αυγούστου 1871), σ. 181-183 Έτος Α, τχ. 43 (18 Αυγούστου 1871), σ. 186-187 Έτος Α, τχ. 45 (1 Σεπτεμβρίου 1871), σ. 204-205 Έτος Α, τχ. 49 (14 Οκτωβρίου 1871), σ. 234-235Η Δώρα Ιστριάς στο άρθρο αυτό αναφέρεται στην εκδρομή της στην Ηπειρωτική Ελλάδα και την Πελοπόννησο, η οποία πραγματοποιήθηκε με συνοδό τον Κ. Γ. Παπαδόπουλο. Αναφέρεται αναλυτικά στα διάφορα μέρη που επισκέφθηκαν και σχολιάζει τα σπίτια στα ελληνικά χωριά. Σε επόμενο μέρος, αναφέρεται στα δάση, και σε κάποια συγκεκριμένα προϊόντα τα οποία μπορούν να εξαχθούν και να πωληθούν από αυτά. Επιπρόσθετα, αναφέρεται στην περιήγησή της, στη Θήβα και στην κοιλάδα της Βοιωτίας. Σχετικά με τη Θήβα λέει ότι καλλιεργούνται από τους Κιπετάρες δημητριακά και τα εξαγάγουν, σχετικά με την κοιλάδα της Βοιωτίας, αναφέρει ότι το σιτάρι της είναι πολύ διαδεδομένο στη Ρώμη. Στη συνέχεια, υποστηρίζει ότι ο ελληνικός λαός ενδιαφερόταν πολύ για την πολιτική ζωή και δίνοντας διάφορα παραδείγματα από περιοχές της Ελλάδας, στηρίζει την άποψή της. Στη συνέχεια περιγράφει τις Πλαταιές, όσα συνάντησε εκεί, καθώς και την ιστορία τους. Σε επόμενο μέρος μιλάει για τον Ελικώνα καθώς και για την ανέγερση διαφόρων ελληνικών πόλεων οι οποίες καταστράφηκαν από τους βαρβάρους. Αναφέρεται επίσης, στους διαφόρους πολέμους που έδωσαν οι Έλληνες για να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους. Ακόμη, περιγράφει την ιστορία των Θεσπιών και την επίσκεψή της στο χωριό Μάζι. Τέλος, πληροφορεί τις αναγνώστριες για τη Λειβαδιά. 109
48
5122[Αίνιγμα-λύση 5]ΕυρυδίκηΝαιΕλληνικήΤο αίνιγμα τίθεται από τον Ν.Τ.Έτος Α, τχ. 30 (5 Ιουνίου 1871), σ. 88Τίθεται ένα αίνιγμα προς λύση, η λύση του αινίγματος που είχε παρατεθεί από τον Αλιμπέρτη στο τχ. 29, καθώς και τα ονόματα όσων έστειλαν σωστά τη λύση. 109
49
5378Του 1902 ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟΝ ΗΠΕΙΡΩΤΗΣΒοσπορίςΝαιΕλληνική Γλώσσα άρθρου: Καθαρεύουσα. Έτος Γ, τχ. 17 (1901), σ. 204Το παρόν άρθρο αναφέρεται με κολακευτικά λόγια στην τέταρτη έκδοση του "ΗΠΕΙΡΩΤΗ", ο οποίος, όπως αναφέρεται, ζητείται από διάφορες Ακαδημίες και θεωρείται η ασφαλέστερη πηγή της νεώτερης ηπειρωτικής ιστορίας. Επίσης, αναφέρεται η θεματολογία του "ΗΠΕΙΡΩΤΗ" του Έτους 1902.108
50
5890ΕικόναΗμερολόγιον του Αιγαίου

Η Α. Εξ. Ρασήχ Βέης Ντίνος

<p>Έτος Β (1906), χ.α.</p>111