1 | |
ΚΩΔ | 121 |
Ονοματεπώνυμο | Σιμωνίδης, Βλαβιανός Γ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1873-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1946-01-01 |
Τόπος γέννησης | Αμοργός |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ψυχίατρος, νευρολόγος |
Βιογραφικό | |
---|
| 121 | Σιμωνίδης, Βλαβιανός Γ. | | | 1873-01-01 | 1946-01-01 | Αμοργός | | | | | | Ψυχίατρος, νευρολόγος | |
2 | |
ΚΩΔ | 496 |
Ονοματεπώνυμο | Αποστολίδης, Σίμων |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1853-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1919-01-01 |
Τόπος γέννησης | Βάρνα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ψυχίατρος |
Βιογραφικό | |
---|
| 496 | Αποστολίδης, Σίμων | | | 1853-01-01 | 1919-01-01 | Βάρνα | | | | | | Ψυχίατρος | |
3 | |
ΚΩΔ | 510 |
Ονοματεπώνυμο | Βάλβης, Σταμάτιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1850-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1916-01-01 |
Τόπος γέννησης | Μεσολόγγι |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Φιλόλογος, λογοτέχνης, ποιητής |
Βιογραφικό | |
---|
| 510 | Βάλβης, Σταμάτιος | | | 1850-01-01 | 1916-01-01 | Μεσολόγγι | | | | | | Φιλόλογος, λογοτέχνης, ποιητής | |
4 | |
ΚΩΔ | 769 |
Ονοματεπώνυμο | Φέρμπος, Παναγιώτης Ι. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1851-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1932-01-01 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Φιλόλογος, λογοτέχνης, μεταφραστής |
Βιογραφικό | |
---|
| 769 | Φέρμπος, Παναγιώτης Ι. | | | 1851-01-01 | 1932-01-01 | Αθήνα | | | | | | Φιλόλογος, λογοτέχνης, μεταφραστής | |
5 | |
ΚΩΔ | 473 |
Ονοματεπώνυμο | Παπαγεωργίου, Πέτρος Ν. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1859-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1914-01-18 |
Τόπος γέννησης | Θεσσαλονίκη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Ιένα, Λειψία, Βερολίνο, Σέρρες, Μυτιλήνη |
Επάγγελμα | Φιλόλογος, ιστορικός, αρχαιολόγος, βυζαντινολόγος |
Βιογραφικό | |
---|
| 473 | Παπαγεωργίου, Πέτρος Ν. | | | 1859-01-01 | 1914-01-18 | Θεσσαλονίκη | | | | | Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Ιένα, Λειψία, Βερολίνο, Σέρρες, Μυτιλήνη | Φιλόλογος, ιστορικός, αρχαιολόγος, βυζαντινολόγος | |
6 | |
ΚΩΔ | 278 |
Ονοματεπώνυμο | Ολύμπιος, Ιωάννης Π. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1864-08-24 |
Χρονολογία θανάτου | 1946-03-01 |
Τόπος γέννησης | Σκοτίνα Μακεδονίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Φιλόλογος, γυμνασιάρχης |
Βιογραφικό | Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Παπακυριάκου. |
---|
| 278 | Ολύμπιος, Ιωάννης Π. | | | 1864-08-24 | 1946-03-01 | Σκοτίνα Μακεδονίας | | | | | | Φιλόλογος, γυμνασιάρχης | Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Παπακυριάκου. |
7 | |
ΚΩΔ | 616 |
Ονοματεπώνυμο | Σωφρονιάδης, Μιχαήλ |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Φαρμακίδης |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | 1932-08-20 |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Φαρμακοποιός, δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | |
---|
| 616 | Σωφρονιάδης, Μιχαήλ | | Φαρμακίδης | | 1932-08-20 | | | | | | | Φαρμακοποιός, δημοσιογράφος | |
8 | |
ΚΩΔ | 250 |
Ονοματεπώνυμο | Λιακόπουλος, Ηλίας |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Υφηγητής του Εθνικού Πανεπιστημίου και Νομ. Σύμβουλος στην Κρήτη. |
Βιογραφικό | |
---|
| 250 | Λιακόπουλος, Ηλίας | | | | | | | | | | | Υφηγητής του Εθνικού Πανεπιστημίου και Νομ. Σύμβουλος στην Κρήτη. | |
9 | |
ΚΩΔ | 731 |
Ονοματεπώνυμο | Mouzaffer, Ali |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | Οθωμανική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Συντάκτης Maarifet, υπεύθυνος για το τουρκόγλωσσο κομμάτι της έκδοσης. |
Βιογραφικό | |
---|
| 731 | Mouzaffer, Ali | | | | | | Οθωμανική | | | Γαλλική | | Συντάκτης Maarifet, υπεύθυνος για το τουρκόγλωσσο κομμάτι της έκδοσης. | |
10 | |
ΚΩΔ | 474 |
Ονοματεπώνυμο | Πετρίδης, Πέτρος Μ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1892-07-23 |
Χρονολογία θανάτου | 1977-08-20 |
Τόπος γέννησης | Νίγδη Καππαδοκίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Αγγλική, Γαλλική, Τουρκική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Γαλλία, Παρίσι, Λονδίνο, Σορβόννη |
Επάγγελμα | Συνθέτης, Καθηγητής Πανεπιστημίου |
Βιογραφικό | |
---|
| 474 | Πετρίδης, Πέτρος Μ. | | | 1892-07-23 | 1977-08-20 | Νίγδη Καππαδοκίας | | | | Αγγλική, Γαλλική, Τουρκική | Κωνσταντινούπολη, Γαλλία, Παρίσι, Λονδίνο, Σορβόννη | Συνθέτης, Καθηγητής Πανεπιστημίου | |
11 | |
ΚΩΔ | 36 |
Ονοματεπώνυμο | Βώττης, Αντώνιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1890-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1970-01-01 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γερμανική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αθήνα, Γερμανία |
Επάγγελμα | Συγγραφέας, σκιτσογράφος, ευθυμογράφος, σκηνοθέτης, συνθέτης, στιχουργός |
Βιογραφικό | Ο Αντώνιος Βώττης ασχολήθηκε με την τέχνη της Σάτιρας, την οποία καλλιέργησε σπουδάζοντας ζωγραφική στη Γερμανία, όπου πήγε μετά από τις σπουδές του στην Αθήνα. |
---|
| 36 | Βώττης, Αντώνιος | | | 1890-01-01 | 1970-01-01 | Αθήνα | | | Ελληνική | Γερμανική | Αθήνα, Γερμανία | Συγγραφέας, σκιτσογράφος, ευθυμογράφος, σκηνοθέτης, συνθέτης, στιχουργός | Ο Αντώνιος Βώττης ασχολήθηκε με την τέχνη της Σάτιρας, την οποία καλλιέργησε σπουδάζοντας ζωγραφική στη Γερμανία, όπου πήγε μετά από τις σπουδές του στην Αθήνα. |
12 | |
ΚΩΔ | 526 |
Ονοματεπώνυμο | Προκοπίου, Σωκράτης Α. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Σ. Προκοπίου, Σωκρ. Α. Προκοπίου, Σ. Α. Π. |
Χρονολογία γέννησης | 1883-04-22 |
Χρονολογία θανάτου | 1957-09-29 |
Τόπος γέννησης | Μπουρνόβας Σμύρνης |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική, ιταλική, αγγλική, αβυσσινιακή |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Σμύρνη, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Μεσοποταμία, Ινδία, Αθήνα |
Επάγγελμα | Συγγραφέας, λαογράφος, δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | |
---|
| 526 | Προκοπίου, Σωκράτης Α. | | Σ. Προκοπίου, Σωκρ. Α. Προκοπίου, Σ. Α. Π. | 1883-04-22 | 1957-09-29 | Μπουρνόβας Σμύρνης | | | Ελληνική | Γαλλική, ιταλική, αγγλική, αβυσσινιακή | Σμύρνη, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Μεσοποταμία, Ινδία, Αθήνα | Συγγραφέας, λαογράφος, δημοσιογράφος | |
13 | |
ΚΩΔ | 799 |
Ονοματεπώνυμο | Αρτελάρης, Κωνσταντίνος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Συγγραφέας και ποιητής |
Βιογραφικό | |
---|
| 799 | Αρτελάρης, Κωνσταντίνος | | | | | | | | | | | Συγγραφέας και ποιητής | |
14 | |
ΚΩΔ | 403 |
Ονοματεπώνυμο | Άβλιχος, Μιχαήλ Γ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Μιχαήλ Άβλιχος, Μικέλης Άβλιχος, Μ. Άβλιχος |
Χρονολογία γέννησης | 1844-03-18 |
Χρονολογία θανάτου | 1917-11-28 |
Τόπος γέννησης | Ληξούρι, Κεφαλονιά |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Ληξούρι, Ελβετία, Παρίσι, Ζυρίχη, Βενετία. |
Επάγγελμα | Συγγραφέας και ποιητής |
Βιογραφικό | |
---|
| 403 | Άβλιχος, Μιχαήλ Γ. | | Μιχαήλ Άβλιχος, Μικέλης Άβλιχος, Μ. Άβλιχος | 1844-03-18 | 1917-11-28 | Ληξούρι, Κεφαλονιά | | | | | Ληξούρι, Ελβετία, Παρίσι, Ζυρίχη, Βενετία. | Συγγραφέας και ποιητής | |
15 | |
ΚΩΔ | 165 |
Ονοματεπώνυμο | Κόκκος, Δημήτριος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Δ. Κόκκος |
Χρονολογία γέννησης | 1856-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1891-01-01 |
Τόπος γέννησης | Ανδρίτσαινα, Ηλεία |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αθήνα |
Επάγγελμα | Συγγραφέας και ποιητής |
Βιογραφικό | |
---|
| 165 | Κόκκος, Δημήτριος | | Δ. Κόκκος | 1856-01-01 | 1891-01-01 | Ανδρίτσαινα, Ηλεία | | | | | Αθήνα | Συγγραφέας και ποιητής | |
16 | |
ΚΩΔ | 233 |
Ονοματεπώνυμο | Ζήνων, Ευγένιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1875-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1929-01-01 |
Τόπος γέννησης | Πάνορμο, Μικρά Ασία |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Πάνορμο, Κύπρος, Σάμος, Αθήνα |
Επάγγελμα | Συγγραφέας και ποιητής |
Βιογραφικό | |
---|
| 233 | Ζήνων, Ευγένιος | | | 1875-01-01 | 1929-01-01 | Πάνορμο, Μικρά Ασία | | | | | Πάνορμο, Κύπρος, Σάμος, Αθήνα | Συγγραφέας και ποιητής | |
17 | |
ΚΩΔ | 406 |
Ονοματεπώνυμο | Πετρίδης, Μιχαήλ Γ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1886-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1973-01-01 |
Τόπος γέννησης | Καστελόριζο |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Συγγραφέας και εκπαιδευτικός |
Βιογραφικό | |
---|
| 406 | Πετρίδης, Μιχαήλ Γ. | | | 1886-01-01 | 1973-01-01 | Καστελόριζο | | | | | | Συγγραφέας και εκπαιδευτικός | |
18 | |
ΚΩΔ | 231 |
Ονοματεπώνυμο | Ζωγράφου, Ευγενία |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1878-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1963-01-01 |
Τόπος γέννησης | Ναύπλιο |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Ναύπλιο, Αθήνα |
Επάγγελμα | Συγγραφέας και εκδότρια |
Βιογραφικό | |
---|
| 231 | Ζωγράφου, Ευγενία | | | 1878-01-01 | 1963-01-01 | Ναύπλιο | Ελληνική | | Ελληνικά | | Ναύπλιο, Αθήνα | Συγγραφέας και εκδότρια | |
19 | |
ΚΩΔ | 636 |
Ονοματεπώνυμο | Scholl, Aurelien |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1833-07-13 |
Χρονολογία θανάτου | 1902-04-16 |
Τόπος γέννησης | Μπορντώ, Γαλλία |
Υπηκοότητα | Γαλλική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Συγγραφέας και δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | |
---|
| 636 | Scholl, Aurelien | | | 1833-07-13 | 1902-04-16 | Μπορντώ, Γαλλία | Γαλλική | | | | | Συγγραφέας και δημοσιογράφος | |
20 | |
ΚΩΔ | 781 |
Ονοματεπώνυμο | Σάνδη, Γεωργία |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1804-07-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1876-06-08 |
Τόπος γέννησης | Παρίσι |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Συγγραφέας |
Βιογραφικό | Ψευδώνυμο που ανήκει στην Αμαντίν-Ωρόρ-Λουσίλ Ντυπέν (γαλλ. Amandine-Aurore-Lucile Dupin), αργότερα Βαρώνη Ντυντεβάν (Dudevant). |
---|
| 781 | Σάνδη, Γεωργία | | | 1804-07-01 | 1876-06-08 | Παρίσι | | | | | | Συγγραφέας | Ψευδώνυμο που ανήκει στην Αμαντίν-Ωρόρ-Λουσίλ Ντυπέν (γαλλ. Amandine-Aurore-Lucile Dupin), αργότερα Βαρώνη Ντυντεβάν (Dudevant). |
21 | |
ΚΩΔ | 27 |
Ονοματεπώνυμο | Αδάμ, Ιουλιέττα |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Juliette Adam, Juliette Lamber, J. La Messine, Κόμης Παύλος Βασίλης |
Χρονολογία γέννησης | 1836-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1936-01-01 |
Τόπος γέννησης | Γαλλία |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Γαλλική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Συγγραφέας |
Βιογραφικό | |
---|
| 27 | Αδάμ, Ιουλιέττα | | Juliette Adam, Juliette Lamber, J. La Messine, Κόμης Παύλος Βασίλης | 1836-01-01 | 1936-01-01 | Γαλλία | | | Γαλλική | | | Συγγραφέας | |
22 | |
ΚΩΔ | 653 |
Ονοματεπώνυμο | Midhat Effendi, Ahmed |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1844-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1912-12-28 |
Τόπος γέννησης | Istanbul |
Υπηκοότητα | Toυρική |
Θρήσκευμα | Μουσουλμάνος |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Μουσουλμανική |
Μητρική Γλώσσα | Τουρικικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Συγγραφέας |
Βιογραφικό | Σημαντικός συγγραφέας, δημοσιογράφος, εκδότης και μεταφραστής της περιόδου του Τανζιμάτ. |
---|
| 653 | Midhat Effendi, Ahmed | | | 1844-01-01 | 1912-12-28 | Istanbul | Toυρική | Μουσουλμάνος | Τουρικικά | | | Συγγραφέας | Σημαντικός συγγραφέας, δημοσιογράφος, εκδότης και μεταφραστής της περιόδου του Τανζιμάτ. |
23 | |
ΚΩΔ | 404 |
Ονοματεπώνυμο | Κωνσταντινίδης, Μιχαήλ |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Συγγραφέας |
Βιογραφικό | |
---|
| 404 | Κωνσταντινίδης, Μιχαήλ | | | | | | | | | | | Συγγραφέας | |
24 | |
ΚΩΔ | 160 |
Ονοματεπώνυμο | Ξενόπουλος, Γρηγόριος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1867-12-09 |
Χρονολογία θανάτου | 1951-01-14 |
Τόπος γέννησης | Φανάρι, Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Ζάκυνθος, Αθήνα |
Επάγγελμα | Συγγραφέας |
Βιογραφικό | |
---|
| 160 | Ξενόπουλος, Γρηγόριος | | | 1867-12-09 | 1951-01-14 | Φανάρι, Κωνσταντινούπολη | | | | | Κωνσταντινούπολη, Ζάκυνθος, Αθήνα | Συγγραφέας | |
25 | |
ΚΩΔ | 203 |
Ονοματεπώνυμο | Μεγαπάνου, Ειρήνη |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Ειρήνη η Αθηναία, Ευρυδίκη Μεγαπάνου, Ειρήνη Πολ. Δημητρακοπούλου |
Χρονολογία γέννησης | 1885-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1955-01-01 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Συγγραφέας |
Βιογραφικό | |
---|
| 203 | Μεγαπάνου, Ειρήνη | | Ειρήνη η Αθηναία, Ευρυδίκη Μεγαπάνου, Ειρήνη Πολ. Δημητρακοπούλου | 1885-01-01 | 1955-01-01 | Αθήνα | Ελληνική | | | | | Συγγραφέας | |
26 | |
ΚΩΔ | 204 |
Ονοματεπώνυμο | Οικονομίδου, Ειρήνη Ι. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Ειρήνη Λαχανά |
Χρονολογία γέννησης | 1861-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1941-01-01 |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Χαλκίδα |
Επάγγελμα | Συγγραφέας |
Βιογραφικό | |
---|
| 204 | Οικονομίδου, Ειρήνη Ι. | | Ειρήνη Λαχανά | 1861-01-01 | 1941-01-01 | | | | | | Χαλκίδα | Συγγραφέας | |
27 | |
ΚΩΔ | 851 |
Ονοματεπώνυμο | Bossuet, Jacques-Bénigne |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Βοσσουέτιος |
Χρονολογία γέννησης | 1627-09-27 |
Χρονολογία θανάτου | 1704-04-12 |
Τόπος γέννησης | Dijon, Γαλλία |
Υπηκοότητα | Γαλλική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Γαλλική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ρήτορας |
Βιογραφικό | |
---|
# | Article | |
No results found. |
| 851 | Bossuet, Jacques-Bénigne | | Βοσσουέτιος | 1627-09-27 | 1704-04-12 | Dijon, Γαλλία | Γαλλική | | Γαλλική | | | Ρήτορας | |
28 | |
Προβελέγγιος, Αριστομένης
ΚΩΔ | 41 |
Ονοματεπώνυμο | Προβελέγγιος, Αριστομένης |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1850-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1936-04-08 |
Τόπος γέννησης | Εξάμπελα Σίφνου |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αθήνα, Μόναχο, Λειψία, Ιένα, Μήλος |
Επάγγελμα | Πολιτικός, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας |
Βιογραφικό | Ο Αριστομένης Προβελέγγιος γεννήθηκε στη Σίφνο. Πραγματοποίησε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας, στα πανεπιστήμια του Μονάχου, της Λειψίας και της Ιένας, ενώ του απονεμήθηκε και ο τίτλος του διδάκτορος Φιλολογίας και Ιστορίας της Τέχνης. Κατά το χρονικό διάστημα 1891-1892 διετέλεσε γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ από το 1899 έως το 1905 κατείχε τη θέση βουλευτή της Μήλου. Το 1926 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ο ίδιος ασχολήθηκε με την ποίηση και το θέατρο. Στην ποίησή του εντοπίζονται λυρικά και επικολυρικά στοιχεία. Για την ποίησή του έχει βραβευτεί από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (1871), έχει δημοσιεύσει ποιήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά και ημερολόγια. Η επαφή του με τον Νικόλαο Πολίτη και τον Εμμανουήλ Ροΐδη στα 1890 επηρεάζει την ποίησή του, η οποία από το 1898 περνά σε δεύτερη, καθώς χρησιμοποιείται μια νέα γλωσσική έκφραση, ένα μείγμα καθαρεύουσας και δημοτικής με μια λυρικότερη θεματολογία. Ο Προβελέγγιος έγραψε δράματα και τραγωδίες, νεοκλασικιστικής τεχνοτροπίας για το θέατρο. Από τα θεατρικά του έργα παραστάθηκαν ο Ρήγας η Φαίδρα η Ιόλη και η Επιστροφή του ασώτου και ο Νικηφόρος Φωκάς. Προχώρησε και σε μεταφράσεις έργων όπως το Faust του Goethe (1888), καθώς και τη μελέτη του Lessing Λαοκόων ή περί των ορίων της ζωγραφικής και της ποίησης (1902). Κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων έγραψε πατριωτικά ποιήματα. Ο Προβελέγγιος τοποθετείται στα τέλη της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής και στις αρχές της Νέας Αθηναϊκής Σχολής, σύμφωνα με τον Παλαμά το έργο του αποτελεί τη μετάβαση της ελληνικής λογοτεχνίας από το γερμανικό νεοκλασικισμό στον ελληνικό πραγματισμό. |
---|
| 41 | Προβελέγγιος, Αριστομένης | | | 1850-01-01 | 1936-04-08 | Εξάμπελα Σίφνου | | | | | Αθήνα, Μόναχο, Λειψία, Ιένα, Μήλος | Πολιτικός, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας | Ο Αριστομένης Προβελέγγιος γεννήθηκε στη Σίφνο. Πραγματοποίησε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας, στα πανεπιστήμια του Μονάχου, της Λειψίας και της Ιένας, ενώ του απονεμήθηκε και ο τίτλος του διδάκτορος Φιλολογίας και Ιστορίας της Τέχνης. Κατά το χρονικό διάστημα 1891-1892 διετέλεσε γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ από το 1899 έως το 1905 κατείχε τη θέση βουλευτή της Μήλου. Το 1926 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ο ίδιος ασχολήθηκε με την ποίηση και το θέατρο. Στην ποίησή του εντοπίζονται λυρικά και επικολυρικά στοιχεία. Για την ποίησή του έχει βραβευτεί από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (1871), έχει δημοσιεύσει ποιήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά και ημερολόγια. Η επαφή του με τον Νικόλαο Πολίτη και τον Εμμανουήλ Ροΐδη στα 1890 επηρεάζει την ποίησή του, η οποία από το 1898 περνά σε δεύτερη, καθώς χρησιμοποιείται μια νέα γλωσσική έκφραση, ένα μείγμα καθαρεύουσας και δημοτικής με μια λυρικότερη θεματολογία. Ο Προβελέγγιος έγραψε δράματα και τραγωδίες, νεοκλασικιστικής τεχνοτροπίας για το θέατρο. Από τα θεατρικά του έργα παραστάθηκαν ο Ρήγας η Φαίδρα η Ιόλη και η Επιστροφή του ασώτου και ο Νικηφόρος Φωκάς. Προχώρησε και σε μεταφράσεις έργων όπως το Faust του Goethe (1888), καθώς και τη μελέτη του Lessing Λαοκόων ή περί των ορίων της ζωγραφικής και της ποίησης (1902). Κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων έγραψε πατριωτικά ποιήματα. Ο Προβελέγγιος τοποθετείται στα τέλη της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής και στις αρχές της Νέας Αθηναϊκής Σχολής, σύμφωνα με τον Παλαμά το έργο του αποτελεί τη μετάβαση της ελληνικής λογοτεχνίας από το γερμανικό νεοκλασικισμό στον ελληνικό πραγματισμό. |
29 | |
Παπαμιχαλόπουλος, Κωνσταντίνος
ΚΩΔ | 342 |
Ονοματεπώνυμο | Παπαμιχαλόπουλος, Κωνσταντίνος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1852-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1923-10-30 |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Πολιτικός |
Βιογραφικό | |
---|
| 342 | Παπαμιχαλόπουλος, Κωνσταντίνος | | | 1852-01-01 | 1923-10-30 | | | | | | | Πολιτικός | |
30 | |
ΚΩΔ | 107 |
Ονοματεπώνυμο | Καλεύρας, Αχιλλέας |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1878-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1972-06-27 |
Τόπος γέννησης | Ξάνθη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Πολιτικός |
Βιογραφικό | |
---|
| 107 | Καλεύρας, Αχιλλέας | | | 1878-01-01 | 1972-06-27 | Ξάνθη | | | | | | Πολιτικός | |
31 | |
Σαμαρτ[σ]ζίδου, Ευφροσύνη
ΚΩΔ | 593 |
Ονοματεπώνυμο | Σαμαρτ[σ]ζίδου, Ευφροσύνη |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1821-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1877-01-01 |
Τόπος γέννησης | Σκύρος |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανή Ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Σκύρος, Μυτιλήνη (Λέσβος), Σέρρες, Κωνσταντινούπολη, Σύρος, Λάρισα, Αθήνα, Άρτα, Θεσσαλονίκη, Βόλος |
Επάγγελμα | Ποιήτρια, συγγραφέας, εκδότρια, δασκάλα |
Βιογραφικό | Η Ευφροσύνη Σαμαρτζίδου (άλλες φορές θα τη συναντήσουμε να υπογράφει ως Σαμαρτσίδη ή ως Σαμαρτσίδου) γεννήθηκε στη Σκύρο, με περισσότερο πιθανή χρονολογία γέννησης το 1821, όπου και διέμεινε έως την ηλικία των δεκάξι χρόνων. Οι γονείς της, Δημήτριος Μαράκης (Πάλλης) με καταγωγή από την Εύβοια και Μαρία Μαλατέστα (επώνυμο που παραπέμπει στη γνωστή ιταλικής καταγωγής οικογένεια από το Ρίμινι της Ιταλίας, η οποία απαντάται από τον 15ο αιώνα μεταξύ των «αρχοντικών» οικογενειών νησιών του Αιγαίου, π.χ. της Πάρου και της Νάξου) δεν φαίνεται να είχαν κάποια ιδιαίτερη σχέση με την εγγραμματοσύνη. Ο πατέρας της παρότι «φιλόμουσος και φιλομαθής» –όπως εμμέσως παραδίδεται από την ίδια– ήταν αγράμματος. Το 1837 παντρεύεται το γιατρό Σπυρίδωνα Σαμαρτζίδη (με καταγωγή από τη Ζάκυνθο) και εγκαταλείπει το νησί. Έκτοτε μετεγκαθίσταται με την οικογένειά της σε διαφορετικές πόλεις του οθωμανικού χώρου, όπου μετακινείται ο Σαμαρτζίδης για επαγγελματικούς μάλλον λόγους και στη συνέχεια, μετά το θάνατό του (1862), για εργασιακούς λόγους της ίδιας.Πιο συγκεκριμένα: Το 1842 βρίσκεται στη Μυτιλήνη, όπου κατά μια εκδοχή διδάσκει στο νεοσύστατο παρθεναγωγείο της πόλης (1842). Αν ισχύει η πληροφορία ότι είχε ως δασκάλους της τους λόγιους του ελληνικού Διαφωτισμού Εμμανουήλ Φωτιάδη (1805-1849) και Γρηγόριο Καλαγάνη (1790-1862), τότε στη Λέσβο (Μυτιλήνη ή/και Αγιάσο) θα πρέπει να βρέθηκε νωρίτερα από το 1842, δηλαδή το 1840 ή 1841, καθώς ο Καλαγάνης επιστρέφει στη Λέσβο από τις παροικίες της κεντρικής Ευρώπης (Μόναχο και Βιέννη) το 1840 και παραμένει στο νησί για δυο χρόνια (το 1842 μετακινείται στην Αθήνα), ενώ μεταξύ του 1837 και της προαναφερόμενης χρονολογίας/ιών (1840 ή 1841) θα πρέπει να έμεινε για κάποια χρόνια στις Σέρρες, όπου ο Φωτιάδης διηύθυνε την ελληνική σχολή της πόλης (1837-1843).35 Στη Μυτιλήνη (ή και Κυδωνιές) έμεινε μάλλον έως τον Απρίλιο του 1845 και στη συνέχεια την 1η Μαΐου βρίσκεται ήδη στην Κωνσταντινούπολη (όπως αποδεικνύουν οι τόποι και ημερομηνίες με τις οποίες συνοδεύει την υπογραφή της σε ποίημά της και στην εισαγωγική «Αφιέρωσιν» στη μητέρα του σουλτάνου που προτάσσει στο περιοδικό Κυψέλη, του οποίου το πρώτο τεύχος εκδίδεται τον ίδιο μήνα). Από το 1850 (ή 1849) έως το 1854 διαμένει για τις ανάγκες εκπαίδευσης των παιδιών της στη Σύρο (ενώ ο Σαμαρτζίδης εργάζεται «στο εξωτερικό»), από το 1854 έως το 1860 στη Λάρισα, όπου ο Σαμαρτζίδης διορίζεται υποπρόξενος της Αγγλίας και από το 1859 έως το 1861 στην Αθήνα, για τις ανάγκες στήριξης (όπως προβάλλεται από τον βιογράφο της) του γιου της Χριστόφορου Σαμαρτζίδη (1843-1900), ο οποίος σπουδάζει στην Αθήνα. Στη συνέχεια και μετά το θάνατο του Σαμαρτζίδη (1862) οι μετακινήσεις της διαγράφουν και τη γεωγραφία της εκπαιδευτικής της δραστηριότητας: Βρίσκεται στην Άρτα (1862-1864), στη Θεσσαλονίκη (1864-1870), στις Σέρρες (1872-1875), και στις τρεις περιπτώσεις για τη διεύθυνση των παρθεναγωγείων των πόλεων αυτών. Το 1875 αποσύρεται από την ενεργό διδασκαλία και μετακινείται στο Βόλο, όπου ζει η κόρη της (Κλεοπάτρα Μουσούρη [;]), και μένει έως το θάνατό της το 1877. Η Ευφροσύνη Σαμαρτζίδου παρότι δεν κατάγεται από τόπο με μακρά εκπαιδευτική παράδοση ή από οικογένεια εγγράμματων ή λογίων, εντούτοις βιώνει την αποδοχή των νέων προωθημένων για την εποχή θέσεων για τη σχέση των κοριτσιών/γυναικών με τη γνώση και το δημόσιο χώρο. Με την ενίσχυση του –αγράμματου όπως η ίδια εμμέσως παραδίδει– πατέρα της φοιτά στα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια στο σχολείο αρρένων της Σκύρου, καθώς δεν λειτουργεί σχολείο για κορίτσια, για τέσσερα μάλλον χρόνια. Οι γνώσεις και οι αναγνώσεις της έως τη συνάντησή της με τον Σαμαρτζίδη περιορίζονται στα γνωστικά αντικείμενα του σχολείου και στην ανάγνωση/μελέτη βιβλίων που περιστασιακά περιέρχονται στην κατοχή της (όπως π.χ. από συγγενείς που επισκέπτονται το νησί). Η ουσιαστική μόρφωση, η επαφή με τη φιλοσοφική/πνευματική παραγωγή του Διαφωτισμού και η καλλιέργεια των ενδιαφερόντων της έρχεται μετά την εγκατάλειψη του νησιού, ως αποτέλεσμα της οικοδιδασκαλίας στο πλαίσιο του γάμου της και της προσωπικής της ενασχόλησης με την ενίσχυση του συζύγου της: «Τα πρώτα πέντε χρόνια του συζυγικού βίου διήλθε με τα κείμενα των Ελλήνων συγγραφέων και ποιητών και τα λεξικά ανά χείρας», σύμφωνα με τον πρώτο βιογράφο της. Η Σαμαρτζίδου κινείται και ζει σε κάποιες από τις σημαντικότερες εκπαιδευτικές/πνευματικές εστίες της περιόδου (Σέρρες, Κυδωνιές, Λέσβος, Κωνσταντινούπολη), πόλεις με μακρά εκπαιδευτική παράδοση και έντονες τις επιδράσεις του Διαφωτισμού και της δράσης των λογίων του. Η παράμετρος αυτή μαζί με τις επιδράσεις των δασκάλων της, γνωστών λογίων του Διαφωτισμού και φορέων της δυτική εμπειρίας, ερμηνεύουν την ευρεία καλλιέργεια (όπως αναδεικνύουν τα κείμενά της στην Κυψέλη) και τις θέσεις της για την εκπαίδευση και τη θέση των γυναικών στη νέα εποχή «των φώτων». Ο Εμμανουήλ Φωτιάδης π.χ. ήδη από το 1835 τασσόταν υπέρ της εκπαίδευσης και της κοινωνικής δραστηριοποίησης των γυναικών ώστε «να μη μένουν κατώτεραι από τους άνδρας» και παρότρυνε τους Σερραίους γονείς να στέλνουν τα κορίτσια τους στο αλληλοδιδακτικό σχολείο των αγοριών, έως ότου δημιουργηθεί ξεχωριστό αλληλοδιδακτικό σχολείο κοριτσιών, ενώ ο ιερωμένος Γρηγόριος Καλαγάνης, γνωστός από τις ταραχές στη Ριζάρειο σχολή, μετέδιδε περισσότερο την κριτική παρά τη δογματική προσέγγιση των θρησκευτικών δοξασιών και συνηθειών και τη θρησκευτική ανοχή. Ο κύκλος των γνωριμιών και επαφών της διευρύνεται και συμπεριλαμβάνει γνωστούς λογοτέχνες (όπως τους Γ. Παράσχο, Γ. Ζαλοκώστα, Κ. Πώπ, M. A. Kanini, Eduard Fusco), εκδότες (π.χ. τον Κ. Ι. Σκυλίτση, εκδότη της εφημερίδας Ημέρα στην Τεργέστη) και λογίους, με τους οποίους διατηρεί αλληλογραφία. Η συγγραφική της δραστηριότητα περιλαμβάνει κυρίως ποίηση· γίνεται γνωστή ποιήτρια με θετικές κριτικές ήδη από τις πρώτες δημοσιεύσεις της. Περιλαμβάνει επίσης, τρία πεζά κείμενα, τα οποία δεν έχουν εντοπιστεί (αναφέρονται ως αδημοσίευτα έως το 1867) και την ύλη της Κυψέλης, την οποία σε μεγάλο βαθμό συντάσσει μάλλον η ίδια, όπως καταδεικνύει το γλωσσικό ύφος, η θεματολογία αλλά και η «συνέχεια» στη συλλογιστική και στην επιχειρηματολογία στα δοκιμιακού τύπου κείμενα του περιοδικού.
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.
Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Βαρίκα, Ελένη. «Μια δημοσιογραφία στην υπηρεσία της “γυναικείας φυλής”: Γυναικεία περιοδικά στον 19ο αιώνα». Διαβάζω,198 (1988): 6-12.
Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.). Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.
Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference What is Knjiženstvo?, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.
Δρούλια, Λουκία & Κουτσοπανάγου, Γιούλα επιμ. Εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού τύπου 1784-1974. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, 2008.
Θεαίτητος. «Βιογραφίαι συγχρόνων Ελληνίδων. Ι. Ευφροσύνη Σαμαρτζίδου». Επτάλοφος Νέα, τχ. 11 (15 Ιουνίου 1867).
Ντενίση, Σοφία. Ανιχνεύοντας την «αόρατη» γραφή: Γυναίκες και γραφή στα χρόνια του ελληνικού Διαφωτισμού-Ρομαντισμού. Αθήνα: Νεφέλη, 2014. Περδίκα, Νίκη Λ. «Ευφροσύνη Σαμαρτζίδου - Αγαθονίκη Αντωνιάδου: Δύο σκυριανές ποιήτριες του περασμένου αιώνα». Αρχείο Ευβοϊκών Μελετών 4 (1955):146.
Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017. Ταρσούλη, Αθηνά. Ελληνίδες ποιήτριες. Αθήνα: 1951.
|
---|
| 593 | Σαμαρτ[σ]ζίδου, Ευφροσύνη | | | 1821-01-01 | 1877-01-01 | Σκύρος | | Χριστιανή Ορθόδοξη | Ελληνική | | Σκύρος, Μυτιλήνη (Λέσβος), Σέρρες, Κωνσταντινούπολη, Σύρος, Λάρισα, Αθήνα, Άρτα, Θεσσαλονίκη, Βόλος | Ποιήτρια, συγγραφέας, εκδότρια, δασκάλα | <p>Η Ευφροσύνη Σαμαρτζίδου (άλλες φορές θα τη συναντήσουμε να υπογράφει ως Σαμαρτσίδη ή ως Σαμαρτσίδου) γεννήθηκε στη Σκύρο, με περισσότερο πιθανή χρονολογία γέννησης το 1821, όπου και διέμεινε έως την ηλικία των δεκάξι χρόνων. Οι γονείς της, Δημήτριος Μαράκης (Πάλλης) με καταγωγή από την Εύβοια και Μαρία Μαλατέστα (επώνυμο που παραπέμπει στη γνωστή ιταλικής καταγωγής οικογένεια από το Ρίμινι της Ιταλίας, η οποία απαντάται από τον 15ο αιώνα μεταξύ των «αρχοντικών» οικογενειών νησιών του Αιγαίου, π.χ. της Πάρου και της Νάξου) δεν φαίνεται να είχαν κάποια ιδιαίτερη σχέση με την εγγραμματοσύνη. Ο πατέρας της παρότι «φιλόμουσος και φιλομαθής» –όπως εμμέσως παραδίδεται από την ίδια– ήταν αγράμματος.</p><p> Το 1837 παντρεύεται το γιατρό Σπυρίδωνα Σαμαρτζίδη (με καταγωγή από τη Ζάκυνθο) και εγκαταλείπει το νησί. Έκτοτε μετεγκαθίσταται με την οικογένειά της σε διαφορετικές πόλεις του οθωμανικού χώρου, όπου μετακινείται ο Σαμαρτζίδης για επαγγελματικούς μάλλον λόγους και στη συνέχεια, μετά το θάνατό του (1862), για εργασιακούς λόγους της ίδιας.Πιο συγκεκριμένα: Το 1842 βρίσκεται στη Μυτιλήνη, όπου κατά μια εκδοχή διδάσκει στο νεοσύστατο παρθεναγωγείο της πόλης (1842). Αν ισχύει η πληροφορία ότι είχε ως δασκάλους της τους λόγιους του ελληνικού Διαφωτισμού Εμμανουήλ Φωτιάδη (1805-1849) και Γρηγόριο Καλαγάνη (1790-1862), τότε στη Λέσβο (Μυτιλήνη ή/και Αγιάσο) θα πρέπει να βρέθηκε νωρίτερα από το 1842, δηλαδή το 1840 ή 1841, καθώς ο Καλαγάνης επιστρέφει στη Λέσβο από τις παροικίες της κεντρικής Ευρώπης (Μόναχο και Βιέννη) το 1840 και παραμένει στο νησί για δυο χρόνια (το 1842 μετακινείται στην Αθήνα), ενώ μεταξύ του 1837 και της προαναφερόμενης χρονολογίας/ιών (1840 ή 1841) θα πρέπει να έμεινε για κάποια χρόνια στις Σέρρες, όπου ο Φωτιάδης διηύθυνε την ελληνική σχολή της πόλης (1837-1843).35 Στη Μυτιλήνη (ή και Κυδωνιές) έμεινε μάλλον έως τον Απρίλιο του 1845 και στη συνέχεια την 1η Μαΐου βρίσκεται ήδη στην Κωνσταντινούπολη (όπως αποδεικνύουν οι τόποι και ημερομηνίες με τις οποίες συνοδεύει την υπογραφή της σε ποίημά της και στην εισαγωγική «Αφιέρωσιν» στη μητέρα του σουλτάνου που προτάσσει στο περιοδικό Κυψέλη, του οποίου το πρώτο τεύχος εκδίδεται τον ίδιο μήνα). Από το 1850 (ή 1849) έως το 1854 διαμένει για τις ανάγκες εκπαίδευσης των παιδιών της στη Σύρο (ενώ ο Σαμαρτζίδης εργάζεται «στο εξωτερικό»), από το 1854 έως το 1860 στη Λάρισα, όπου ο Σαμαρτζίδης διορίζεται υποπρόξενος της Αγγλίας και από το 1859 έως το 1861 στην Αθήνα, για τις ανάγκες στήριξης (όπως προβάλλεται από τον βιογράφο της) του γιου της Χριστόφορου Σαμαρτζίδη (1843-1900), ο οποίος σπουδάζει στην Αθήνα. Στη συνέχεια και μετά το θάνατο του Σαμαρτζίδη (1862) οι μετακινήσεις της διαγράφουν και τη γεωγραφία της εκπαιδευτικής της δραστηριότητας: Βρίσκεται στην Άρτα (1862-1864), στη Θεσσαλονίκη (1864-1870), στις Σέρρες (1872-1875), και στις τρεις περιπτώσεις για τη διεύθυνση των παρθεναγωγείων των πόλεων αυτών. Το 1875 αποσύρεται από την ενεργό διδασκαλία και μετακινείται στο Βόλο, όπου ζει η κόρη της (Κλεοπάτρα Μουσούρη [;]), και μένει έως το θάνατό της το 1877.</p><p>Η Ευφροσύνη Σαμαρτζίδου παρότι δεν κατάγεται από τόπο με μακρά εκπαιδευτική παράδοση ή από οικογένεια εγγράμματων ή λογίων, εντούτοις βιώνει την αποδοχή των νέων προωθημένων για την εποχή θέσεων για τη σχέση των κοριτσιών/γυναικών με τη γνώση και το δημόσιο χώρο. Με την ενίσχυση του –αγράμματου όπως η ίδια εμμέσως παραδίδει– πατέρα της φοιτά στα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια στο σχολείο αρρένων της Σκύρου, καθώς δεν λειτουργεί σχολείο για κορίτσια, για τέσσερα μάλλον χρόνια. Οι γνώσεις και οι αναγνώσεις της έως τη συνάντησή της με τον Σαμαρτζίδη περιορίζονται στα γνωστικά αντικείμενα του σχολείου και στην ανάγνωση/μελέτη βιβλίων που περιστασιακά περιέρχονται στην κατοχή της (όπως π.χ. από συγγενείς που επισκέπτονται το νησί). Η ουσιαστική μόρφωση, η επαφή με τη φιλοσοφική/πνευματική παραγωγή του Διαφωτισμού και η καλλιέργεια των ενδιαφερόντων της έρχεται μετά την εγκατάλειψη του νησιού, ως αποτέλεσμα της οικοδιδασκαλίας στο πλαίσιο του γάμου της και της προσωπικής της ενασχόλησης με την ενίσχυση του συζύγου της: «Τα πρώτα πέντε χρόνια του συζυγικού βίου διήλθε με τα κείμενα των Ελλήνων συγγραφέων και ποιητών και τα λεξικά ανά χείρας», σύμφωνα με τον πρώτο βιογράφο της. Η Σαμαρτζίδου κινείται και ζει σε κάποιες από τις σημαντικότερες εκπαιδευτικές/πνευματικές εστίες της περιόδου (Σέρρες, Κυδωνιές, Λέσβος, Κωνσταντινούπολη), πόλεις με μακρά εκπαιδευτική παράδοση και έντονες τις επιδράσεις του Διαφωτισμού και της δράσης των λογίων του. Η παράμετρος αυτή μαζί με τις επιδράσεις των δασκάλων της, γνωστών λογίων του Διαφωτισμού και φορέων της δυτική εμπειρίας, ερμηνεύουν την ευρεία καλλιέργεια (όπως αναδεικνύουν τα κείμενά της στην Κυψέλη) και τις θέσεις της για την εκπαίδευση και τη θέση των γυναικών στη νέα εποχή «των φώτων». Ο Εμμανουήλ Φωτιάδης π.χ. ήδη από το 1835 τασσόταν υπέρ της εκπαίδευσης και της κοινωνικής δραστηριοποίησης των γυναικών ώστε «να μη μένουν κατώτεραι από τους άνδρας» και παρότρυνε τους Σερραίους γονείς να στέλνουν τα κορίτσια τους στο αλληλοδιδακτικό σχολείο των αγοριών, έως ότου δημιουργηθεί ξεχωριστό αλληλοδιδακτικό σχολείο κοριτσιών, ενώ ο ιερωμένος Γρηγόριος Καλαγάνης, γνωστός από τις ταραχές στη Ριζάρειο σχολή, μετέδιδε περισσότερο την κριτική παρά τη δογματική προσέγγιση των θρησκευτικών δοξασιών και συνηθειών και τη θρησκευτική ανοχή. Ο κύκλος των γνωριμιών και επαφών της διευρύνεται και συμπεριλαμβάνει γνωστούς λογοτέχνες (όπως τους Γ. Παράσχο, Γ. Ζαλοκώστα, Κ. Πώπ, M. A. Kanini, Eduard Fusco), εκδότες (π.χ. τον Κ. Ι. Σκυλίτση, εκδότη της εφημερίδας Ημέρα στην Τεργέστη) και λογίους, με τους οποίους διατηρεί αλληλογραφία.</p><p>Η συγγραφική της δραστηριότητα περιλαμβάνει κυρίως ποίηση· γίνεται γνωστή ποιήτρια με θετικές κριτικές ήδη από τις πρώτες δημοσιεύσεις της. Περιλαμβάνει επίσης, τρία πεζά κείμενα, τα οποία δεν έχουν εντοπιστεί (αναφέρονται ως αδημοσίευτα έως το 1867) και την ύλη της Κυψέλης, την οποία σε μεγάλο βαθμό συντάσσει μάλλον η ίδια, όπως καταδεικνύει το γλωσσικό ύφος, η θεματολογία αλλά και η «συνέχεια» στη συλλογιστική και στην επιχειρηματολογία στα δοκιμιακού τύπου κείμενα του περιοδικού.<br> </p><p><br></p><p>Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br></p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.<br></p><p>Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br></p><p>Βαρίκα, Ελένη. «Μια δημοσιογραφία στην υπηρεσία της “γυναικείας φυλής”: Γυναικεία περιοδικά στον 19ο αιώνα». <em>Διαβάζω</em>,198 (1988): 6-12.<br></p><p>Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. <em>Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.)</em>. Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.<br></p><p>Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference <em>What is Knjiženstvo?</em>, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.<br></p><p>Δρούλια, Λουκία & Κουτσοπανάγου, Γιούλα επιμ. <em>Εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού τύπου 1784-1974</em>. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, 2008.<br></p><p>Θεαίτητος. «Βιογραφίαι συγχρόνων Ελληνίδων. Ι. Ευφροσύνη Σαμαρτζίδου». <em>Επτάλοφος Νέα</em>, τχ. 11 (15 Ιουνίου 1867).<br></p><p>Ντενίση, Σοφία. <em>Ανιχνεύοντας την «αόρατη» γραφή: Γυναίκες και γραφή στα χρόνια του ελληνικού Διαφωτισμού-Ρομαντισμού</em>. Αθήνα: Νεφέλη, 2014.<br> </p><p>Περδίκα, Νίκη Λ. «Ευφροσύνη Σαμαρτζίδου - Αγαθονίκη Αντωνιάδου: Δύο σκυριανές ποιήτριες του περασμένου αιώνα». <em>Αρχείο Ευβοϊκών Μελετών</em> 4 (1955):146.<br></p><p>Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017.<br> </p><p>Ταρσούλη, Αθηνά. <em>Ελληνίδες ποιήτριες</em>. Αθήνα: 1951.<br></p> |
32 | |
ΚΩΔ | 70 |
Ονοματεπώνυμο | Κούρτελη, Αιμιλία |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Αιμιλία Δάφνη (ψευδώνυμο), Αιμιλία Θρ. Ζωϊοπούλου |
Χρονολογία γέννησης | 1881-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1941-01-01 |
Τόπος γέννησης | Μασσαλία (Γαλλία) |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Μασσαλία, Αθήνα |
Επάγγελμα | Ποιήτρια, πεζογράφος, σεναριογράφος (θέατρο) |
Βιογραφικό | Η Αιμιλία Κούρτελη (Θρ. Ζωϊοπούλου , μετά το γάμο της) είναι γνωστή για το φιλολογικό της έργο. Χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Αιμιλία Δάφνη. Το μονόπρακτό της με τον τίτλο "Gloria Vietis", βραβεύτηκε στο διαγωνισμό της Εταιρείας των Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, και ανέβηκε στο θέατρο τον Αύγουστο του 1915. Βιβλιογραφία
"Αι γράφουσαι Ελληνίδες", Εθνικόν Ημερολόγιο Κ. Φ. Σκόκου, 1916, σ. 315 - 321. |
---|
| 70 | Κούρτελη, Αιμιλία | | Αιμιλία Δάφνη (ψευδώνυμο), Αιμιλία Θρ. Ζωϊοπούλου | 1881-01-01 | 1941-01-01 | Μασσαλία (Γαλλία) | | | Ελληνική | Γαλλική | Μασσαλία, Αθήνα | Ποιήτρια, πεζογράφος, σεναριογράφος (θέατρο) | <p>Η Αιμιλία Κούρτελη (Θρ. Ζωϊοπούλου , μετά το γάμο της) είναι γνωστή για το φιλολογικό της έργο. Χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Αιμιλία Δάφνη. Το μονόπρακτό της με τον τίτλο "Gloria Vietis", βραβεύτηκε στο διαγωνισμό της Εταιρείας των Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, και ανέβηκε στο θέατρο τον Αύγουστο του 1915. </p><p>Βιβλιογραφία<br></p><p>"Αι γράφουσαι Ελληνίδες", Εθνικόν Ημερολόγιο Κ. Φ. Σκόκου, 1916, σ. 315 - 321. </p> |
33 | |
ΚΩΔ | 384 |
Ονοματεπώνυμο | Φιλιππίδου, Μαρίκα |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1877-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα |
Επάγγελμα | Ποιήτρια, πεζογράφος |
Βιογραφικό | Ποιητικές συλλογές: "Κελαδήματα", Αθήνα 1900, "Φωτοστέφανα", "Μαρμαρυγές"
Το 1931 εκδίδει το περιοδικό "Νέος Παρθενών" |
---|
| 384 | Φιλιππίδου, Μαρίκα | | | 1877-01-01 | | Κωνσταντινούπολη | | | | | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα | Ποιήτρια, πεζογράφος | Ποιητικές συλλογές: "Κελαδήματα", Αθήνα 1900, "Φωτοστέφανα", "Μαρμαρυγές"
Το 1931 εκδίδει το περιοδικό "Νέος Παρθενών" |
34 | |
ΚΩΔ | 213 |
Ονοματεπώνυμο | Λάμαρη, Ελένη Σ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1878-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1912-01-01 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αθήνα |
Επάγγελμα | Ποιήτρια, πεζογράφος |
Βιογραφικό | Συλλογή "Ποιήματα"
Βιβλιογραφία
"Αι γράφουσαι Ελληνίδες, Εθνικόν Ημερολόγιον Σκόκου, 1912, σ. |
---|
| 213 | Λάμαρη, Ελένη Σ. | | | 1878-01-01 | 1912-01-01 | Αθήνα | Ελληνική | | Ελληνική | | Αθήνα | Ποιήτρια, πεζογράφος | Συλλογή "Ποιήματα"
Βιβλιογραφία
"Αι γράφουσαι Ελληνίδες, Εθνικόν Ημερολόγιον Σκόκου, 1912, σ. |
35 | |
ΚΩΔ | 119 |
Ονοματεπώνυμο | Ευαγγελίδου, Βιργινία Π. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1866-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1920-01-01 |
Τόπος γέννησης | Φανάρι (Κωνσταντινούπολης) |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλικά |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Μακροχώρι (Ανατολικής Θράκης), Κωνσταντινούπολη, Αδριανούπολη, Διδυμότειχο |
Επάγγελμα | Ποιήτρια, μεταφράστρια |
Βιογραφικό | Νεκρολογία της δημοσιεύει η Κορνηλία Πρεβεζιώτου στο Ημερολόγιο Αναμνήσεις του έτους 1922, Εργογραφία: Ποιητική συλλογή "Έπεα πτερόεντα", 1890 (Κων/πολη) |
---|
| 119 | Ευαγγελίδου, Βιργινία Π. | | | 1866-01-01 | 1920-01-01 | Φανάρι (Κωνσταντινούπολης) | | | Ελληνική | Γαλλικά | Μακροχώρι (Ανατολικής Θράκης), Κωνσταντινούπολη, Αδριανούπολη, Διδυμότειχο | Ποιήτρια, μεταφράστρια | <p>Νεκρολογία της δημοσιεύει η Κορνηλία Πρεβεζιώτου στο Ημερολόγιο Αναμνήσεις του έτους 1922,</p><p>Εργογραφία: </p><p>Ποιητική συλλογή "Έπεα πτερόεντα", 1890 (Κων/πολη)</p> |
36 | |
ΚΩΔ | 4 |
Ονοματεπώνυμο | Σβορώνου, Ελένη |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Ελένη Σ. Σβορώνου, Ε. Σ. Σβ., Ε.Σ.Σ. |
Χρονολογία γέννησης | 1879-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1918-01-01 |
Τόπος γέννησης | Νέα Έφεσος |
Υπηκοότητα | Σαμιακή, Ελληνική (από 1914) |
Θρήσκευμα | Χριστιανή Ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Νέα Έφεσος, Σάμος |
Επάγγελμα | Ποιήτρια και Συγγραφέας, εκδότρια |
Βιογραφικό | Η Ελένη Σβορώνου, λόγια και λυρική ποιήτρια και εκδότρια, γεννήθηκε στη Νέα Έφεσο το 1879, μεγάλωσε όμως και έμεινε στη Σάμο. Καταγόταν από αρχοντική οικογένεια της Κεφαλληνίας. Ο παππούς της, Γεράσιμος Σβορώνος, ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας και το 1808 εγκαταστάθηκε στη Σάμο ως γενικός πρόξενος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Η μητέρα της, Φιορίτσα, κόρη του Γεράσιμου Σβορώνου, είχε παντρευτεί τον έμπορο Σταύρο Σβορώνο από την Κεφαλληνία. Η Ελένη Σβορώνου ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και ιδιαίτερα με την ποίηση. Έγραψε δύο ποιητικές συλλογές, τα «Εαρινά φύλλα» (1900) και τα «Δειλινά» (1910). Τα ποιήματα της δημοσιεύτηκαν σε πολλά ελληνικά και γαλλικά περιοδικά, συνοδευόμενα με πολύ καλές κριτικές. Εκτός όμως από την ποίηση η Ελένη Σβορώνου, ασχολήθηκε και με την πεζογραφία, γράφοντας πολλά πεζά, ηθογραφίες, λαογραφικά και επιγράμματα, τα οποία εντοπίζονται στα ημερολόγιά της. Η ίδια εξέδωσε τα βιβλία της προς όφελος του Ιεροδιδασκαλείου της Σάμου, το οποίο είχε ιδρυθεί από το σύλλογο «Ανατολή» (ο οποίος ιδρύεται στα τέλη του 19ου αιώνα και δραστηριοποιείται έως το 1949). Συνεργαζόταν με όλα σχεδόν τα ελληνικά φιλολογικά περιοδικά της εποχής όπως το περιοδικό Βοσπορίς (εκδ. Κορνηλία Λ. Πρεβεζιώτου), τον Έσπερο (Λειψία) (εκδ. Γ. Δρουγολίνος), το οικογενειακό περιοδικό Σπινθήρ (εκδ. Αρτεμησία Ι. Λανδράκη), την Πινακοθήκη (μηνιαίο καλλιτεχνικό περιοδικό των Αθηνών), το περιοδικό Η Φύσις (1890-1914), το περιοδικό «Παιδικός Κόσμος» (εκδ. Γ. Καρατζάς). Επιπλέον, συνεργαζόταν με εφημερίδες όπως την Εφημερίδα των Κυριών (εκδ. Χαρίκλεια Π. Μελανδινού), την Αλήθεια της Θεσσαλονίκης, την πολιτική εφημερίδα Αιγαίον της Σάμου, την Πρόοδο (εφημ. Σμύρνης), τη Σάμο (εκδ. Μιχαήλ Α. Δούκας), καθώς και με άλλα ημερολόγια, όπως το Ημερολόγιο της Θεσσαλονίκης (εκδ. Μερόπη Τσιώμου), Ημερολόγιον Αι Αναμνήσεις (εκδ. Κορνηλία Λ. Πρεβεζιώτου/Εμμανουήλ Τ. Ταβανιώτης), το ετήσιο λεύκωμα Η Ήπειρος ( εκδ. Ελπινίκης Μαυρογορδάτου), το Εθνικόν Ημερολόγιον Κ. Φ. Σκόκου, το Κυπριακόν Ημερολόγιον (εκδ. Ευανθία Θεοδώρου), το Σμυρναϊκόν Ημερολόγιον (εκδ. Ευάγγελος Δ. Παντελίδης, δημοσιογράφος) κα. Κατά το χρονικό διάστημα 1905-1906, εξέδωσε μαζί με το δικηγόρο, Θρασύβουλο Μάλη το Ημερολόγιο του Αιγαίου, το οποίο κυκλοφόρησε μόνο για δύο χρόνια. Η θεματογραφία και επιμελημένη εμφάνιση του ημερολογίου είναι ίδια με εκείνη που θα έχει στη συνέχεια το Μικρασιατικό. Μέσα σε αυτά θα μπορούσε να συναντήσει κανείς θέματα αρχαιολογικά, ιστορικά, λαογραφικά, λογοτεχνικά, εκκλησιαστικά, αθλητικά, ιατρικά, βιογραφίες διακεκριμένων Σαμίων και άλλων προσωπικοτήτων του Ελληνισμού με τις φωτογραφίες τους, καθώς και ποιήματα, πολλά από τα οποία είχαν την υπογραφή της.
Ενδεικτική Εργογραφία:
Σβορώνου, Ελένη. Ποιήματα Ελένης Σ. Σβορώνου 1905-1908. Αρχείο Σβορώνου, ΦΑΚ. Ε. Χειρόγραφα Βιβλία. Σάμος: ΓΑΚ Σάμου.
Σβορώνου, Ελένη. Ποιήσεις, Ελένης Σ. Σβορώνου 1903-1904-1905. Αρχείο Σβορώνου, ΦΑΚ. Ε. Χειρόγραφα Βιβλία. Σάμος: ΓΑΚ Σάμου. Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της επιχειρηματικής δραστηριότητας της λόγιας και εκδότριας Ελένης Σβορώνου (1879-1918)». Στο Από την αυτονομία στο εθνικό κράτος. Η ενσωμάτωση της Σάμου στην Ελλάδα. 343-370. Σάμος: ΓΑΚ Αρχεία Νομού Σάμου, 2014.
Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Βακιρτζής, Ιωάννης. «Επικήδειος λόγος εις την Ελένην Σβορώνου», Αιγαίον, αρ. φ. 685, 29 Σεπτεμβρίου 1918.
Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.). Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.
Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference What is Knjiženstvo?, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.
Kariotoglou, Katerina. “Women in Publishing in Samos at the beginning of 20th century: The Almanac of Asia Minor by Eleni Svoronou”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Λάνδρος, Χρίστος. «Ο Τύπος της Σαμιακής Ηγεμονίας. Αναπαραστάσεις ή προσανατολισμοί της αυτονομίας». Στο Ο ελληνικός τύπος 1784 ως σήμερα, Ιστορικές και Θεωρητικές προσεγγίσεις, επιμέλεια Λουκία Δρούλια, 323-329. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, 2005.
Μπήτος, Ιωάννης. «Ελένη Σ. Σβορώνου». Μικρασιατικόν Ημερολόγιον του έτους 1919, τόμ. 13, 9-12. Εν Σάμω: Ηνωμένα Τυπογραφεία Ελένης Σ. Σβορώνου & Ιωάν. Βακιρτζή, 1919.
Παπαδάκη, Βέρα. Τα θαυμαστά ημερολόγια και οι εκδότες τους. Αθήνα: Συλλογές Αργυρής Βουρνάς, 1998.
Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017.
Σκλαβενίτη, Κωστούλα. «Τα γυναικεία έντυπα 1908-1918». Διαβάζω 198, (1988): 13-22.
Σκόκος, Φ. Κωνσταντινος. «Αι “γράφουσαι Ελληνίδες” εν τω έξω ελληνισμώ». Εθνικόν Ημερολόγιον, Χρονογραφικόν, Φιλολογικόν και Γελοιογραφικόν του έτους 1905, τόμ. 20, 225. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου των καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου, 1905.
Σφοίνη, Αλεξάνδρα. «Σβρορώνου Ελένη». Στο Εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού τύπου 1784-1974. Εφημερίδες, Περιοδικά, Δημοσιογράφοι, Εκδότες, επιμέλεια Λουκία Δρούλια - Γιούλα Κουτσοπανάγου, τ. Γ΄, Ρ-Ω, 69-70. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών/ Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, 2008.
|
---|
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
2 | Μικρασιατικόν Ημερολόγιον | |
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
2 | Μικρασιατικόν Ημερολόγιον | |
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
2 | Μικρασιατικόν Ημερολόγιον | |
| 4 | Σβορώνου, Ελένη | | Ελένη Σ. Σβορώνου, Ε. Σ. Σβ., Ε.Σ.Σ. | 1879-01-01 | 1918-01-01 | Νέα Έφεσος | Σαμιακή, Ελληνική (από 1914) | Χριστιανή Ορθόδοξη | Ελληνικά | | Νέα Έφεσος, Σάμος | Ποιήτρια και Συγγραφέας, εκδότρια | <p>Η Ελένη Σβορώνου, λόγια και λυρική ποιήτρια και εκδότρια, γεννήθηκε στη Νέα Έφεσο το 1879, μεγάλωσε όμως και έμεινε στη Σάμο. Καταγόταν από αρχοντική οικογένεια της Κεφαλληνίας. Ο παππούς της, Γεράσιμος Σβορώνος, ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας και το 1808 εγκαταστάθηκε στη Σάμο ως γενικός πρόξενος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Η μητέρα της, Φιορίτσα, κόρη του Γεράσιμου Σβορώνου, είχε παντρευτεί τον έμπορο Σταύρο Σβορώνο από την Κεφαλληνία. Η Ελένη Σβορώνου ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και ιδιαίτερα με την ποίηση. Έγραψε δύο ποιητικές συλλογές, τα «Εαρινά φύλλα» (1900) και τα «Δειλινά» (1910). Τα ποιήματα της δημοσιεύτηκαν σε πολλά ελληνικά και γαλλικά περιοδικά, συνοδευόμενα με πολύ καλές κριτικές. Εκτός όμως από την ποίηση η Ελένη Σβορώνου, ασχολήθηκε και με την πεζογραφία, γράφοντας πολλά πεζά, ηθογραφίες, λαογραφικά και επιγράμματα, τα οποία εντοπίζονται στα ημερολόγιά της. Η ίδια εξέδωσε τα βιβλία της προς όφελος του Ιεροδιδασκαλείου της Σάμου, το οποίο είχε ιδρυθεί από το σύλλογο «Ανατολή» (ο οποίος ιδρύεται στα τέλη του 19ου αιώνα και δραστηριοποιείται έως το 1949). Συνεργαζόταν με όλα σχεδόν τα ελληνικά φιλολογικά περιοδικά της εποχής όπως το περιοδικό Βοσπορίς (εκδ. Κορνηλία Λ. Πρεβεζιώτου), τον Έσπερο (Λειψία) (εκδ. Γ. Δρουγολίνος), το οικογενειακό περιοδικό Σπινθήρ (εκδ. Αρτεμησία Ι. Λανδράκη), την Πινακοθήκη (μηνιαίο καλλιτεχνικό περιοδικό των Αθηνών), το περιοδικό Η Φύσις (1890-1914), το περιοδικό «Παιδικός Κόσμος» (εκδ. Γ. Καρατζάς). Επιπλέον, συνεργαζόταν με εφημερίδες όπως την Εφημερίδα των Κυριών (εκδ. Χαρίκλεια Π. Μελανδινού), την Αλήθεια της Θεσσαλονίκης, την πολιτική εφημερίδα Αιγαίον της Σάμου, την Πρόοδο (εφημ. Σμύρνης), τη Σάμο (εκδ. Μιχαήλ Α. Δούκας), καθώς και με άλλα ημερολόγια, όπως το Ημερολόγιο της Θεσσαλονίκης (εκδ. Μερόπη Τσιώμου), Ημερολόγιον Αι Αναμνήσεις (εκδ. Κορνηλία Λ. Πρεβεζιώτου/Εμμανουήλ Τ. Ταβανιώτης), το ετήσιο λεύκωμα Η Ήπειρος ( εκδ. Ελπινίκης Μαυρογορδάτου), το Εθνικόν Ημερολόγιον Κ. Φ. Σκόκου, το Κυπριακόν Ημερολόγιον (εκδ. Ευανθία Θεοδώρου), το Σμυρναϊκόν Ημερολόγιον (εκδ. Ευάγγελος Δ. Παντελίδης, δημοσιογράφος) κα. Κατά το χρονικό διάστημα 1905-1906, εξέδωσε μαζί με το δικηγόρο, Θρασύβουλο Μάλη το Ημερολόγιο του Αιγαίου, το οποίο κυκλοφόρησε μόνο για δύο χρόνια. Η θεματογραφία και επιμελημένη εμφάνιση του ημερολογίου είναι ίδια με εκείνη που θα έχει στη συνέχεια το Μικρασιατικό. Μέσα σε αυτά θα μπορούσε να συναντήσει κανείς θέματα αρχαιολογικά, ιστορικά, λαογραφικά, λογοτεχνικά, εκκλησιαστικά, αθλητικά, ιατρικά, βιογραφίες διακεκριμένων Σαμίων και άλλων προσωπικοτήτων του Ελληνισμού με τις φωτογραφίες τους, καθώς και ποιήματα, πολλά από τα οποία είχαν την υπογραφή της.
</p><p>Ενδεικτική Εργογραφία:<br>
</p><p>Σβορώνου, Ελένη. <em>Ποιήματα Ελένης Σ. Σβορώνου 1905-1908</em>. Αρχείο Σβορώνου, ΦΑΚ. Ε. Χειρόγραφα Βιβλία. Σάμος: ΓΑΚ Σάμου.<br>
</p><p>Σβορώνου, Ελένη. <em>Ποιήσεις, Ελένης Σ. Σβορώνου 1903-1904-1905</em>. Αρχείο Σβορώνου, ΦΑΚ. Ε. Χειρόγραφα Βιβλία. Σάμος: ΓΑΚ Σάμου.</p><p>Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br>
</p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.<br>
</p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της επιχειρηματικής δραστηριότητας της λόγιας και εκδότριας Ελένης Σβορώνου (1879-1918)». Στο <em>Από την αυτονομία στο εθνικό κράτος. Η ενσωμάτωση της Σάμου στην Ελλάδα</em>. 343-370. Σάμος: ΓΑΚ Αρχεία Νομού Σάμου, 2014.<br>
</p><p>Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br>
</p><p>Βακιρτζής, Ιωάννης. «Επικήδειος λόγος εις την Ελένην Σβορώνου», <em>Αιγαίον</em>, αρ. φ. 685, 29 Σεπτεμβρίου 1918.<br>
</p><p>Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. <em>Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.)</em>. Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.<br>
</p><p>Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference <em>What is Knjiženstvo?</em>, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.<br>
</p><p>Kariotoglou, Katerina. “Women in Publishing in Samos at the beginning of 20th century: The Almanac of Asia Minor by Eleni Svoronou”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br>
</p><p>Λάνδρος, Χρίστος. «Ο Τύπος της Σαμιακής Ηγεμονίας. Αναπαραστάσεις ή προσανατολισμοί της αυτονομίας». Στο <em>Ο ελληνικός τύπος 1784 ως σήμερα, Ιστορικές και Θεωρητικές προσεγγίσεις</em>, επιμέλεια Λουκία Δρούλια, 323-329. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, 2005.<br>
</p><p>Μπήτος, Ιωάννης. «Ελένη Σ. Σβορώνου». <em>Μικρασιατικόν Ημερολόγιον του έτους 1919</em>, τόμ. 13, 9-12. Εν Σάμω: Ηνωμένα Τυπογραφεία Ελένης Σ. Σβορώνου & Ιωάν. Βακιρτζή, 1919.<br>
</p><p>Παπαδάκη, Βέρα. <em>Τα θαυμαστά ημερολόγια και οι εκδότες τους</em>. Αθήνα: Συλλογές Αργυρής Βουρνάς, 1998.<br>
</p><p>Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017.<br>
</p><p>Σκλαβενίτη, Κωστούλα. «Τα γυναικεία έντυπα 1908-1918». <em>Διαβάζω</em> 198, (1988): 13-22.<br>
</p><p>Σκόκος, Φ. Κωνσταντινος. «Αι “γράφουσαι Ελληνίδες” εν τω έξω ελληνισμώ». <em>Εθνικόν Ημερολόγιον, Χρονογραφικόν, Φιλολογικόν και Γελοιογραφικόν του έτους 1905</em>, τόμ. 20, 225. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου των καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου, 1905.<br>
</p><p>Σφοίνη, Αλεξάνδρα. «Σβρορώνου Ελένη». Στο <em>Εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού τύπου 1784-1974. Εφημερίδες, Περιοδικά, Δημοσιογράφοι, Εκδότες</em>, επιμέλεια Λουκία Δρούλια - Γιούλα Κουτσοπανάγου, τ. Γ΄, Ρ-Ω, 69-70. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών/ Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, 2008.
</p> |
37 | |
ΚΩΔ | 789 |
Ονοματεπώνυμο | Ουάρντ Χάου, Τζούλια |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Julia Ward Howe |
Χρονολογία γέννησης | 1819-05-27 |
Χρονολογία θανάτου | 1910-10-17 |
Τόπος γέννησης | Νέα Υόρκη, ΗΠΑ |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ποιήτρια και συγγραφέας |
Βιογραφικό | |
---|
| 789 | Ουάρντ Χάου, Τζούλια | | Julia Ward Howe | 1819-05-27 | 1910-10-17 | Νέα Υόρκη, ΗΠΑ | | | | | | Ποιήτρια και συγγραφέας | |
38 | |
ΚΩΔ | 549 |
Ονοματεπώνυμο | Οικονομίδου, Φωτεινή |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1855-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1883-03-28 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αθήνα |
Επάγγελμα | Ποιήτρια |
Βιογραφικό | Η Φωτεινή Οικονομίδου γεννήθηκε στην Αθήνα. Ασχολήθηκε με την ποίηση, και σύμφωνα με πηγές της εποχής, έχει ογκώδες ποιητικό έργο. Δεν είχε όμως εκδόσει κανένα από τα έργα της. Το σύνολο των γνωστών ποιημάτων της το γνωρίζουμε από τις δημοσιεύσεις τους σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής, όπως Ποικίλλη Στοά (1881-1899, 1912, 194) , Ιλισσός (1868-1872), Ζακύνθιος Ανθών (1874-1878), Αττικόν Μουσείον (1883-1885, 1890-1892) κ.λπ. Γνωστή στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής από τις προαναφερόμενες δημοσιεύσεις έργων της στον Τύπο, αφιερώνονται αναφορές στην ίδια και στο έργο της, την περίοδο του (πρόωρου) θανάτου της. |
---|
| 549 | Οικονομίδου, Φωτεινή | | | 1855-01-01 | 1883-03-28 | Αθήνα | | | Ελληνική | | Αθήνα | Ποιήτρια | <p>Η Φωτεινή Οικονομίδου γεννήθηκε στην Αθήνα. Ασχολήθηκε με την ποίηση, και σύμφωνα με πηγές της εποχής, έχει ογκώδες ποιητικό έργο. Δεν είχε όμως εκδόσει κανένα από τα έργα της. Το σύνολο των γνωστών ποιημάτων της το γνωρίζουμε από τις δημοσιεύσεις τους σε εφημερίδες και περιοδικά της εποχής, όπως <em>Ποικίλλη Στοά</em> (1881-1899, 1912, 194) ,<em> Ιλισσός</em> (1868-1872), <em>Ζακύνθιος Ανθών</em> (1874-1878), <em>Αττικόν Μουσείον </em>(1883-1885, 1890-1892) κ.λπ. Γνωστή στους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής από τις προαναφερόμενες δημοσιεύσεις έργων της στον Τύπο, αφιερώνονται αναφορές στην ίδια και στο έργο της, την περίοδο του (πρόωρου) θανάτου της. </p> |
39 | |
ΚΩΔ | 118 |
Ονοματεπώνυμο | Βοριά, Βιργινία Ε. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Χίος |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Χίος |
Επάγγελμα | Ποιήτρια |
Βιογραφικό | |
---|
| 118 | Βοριά, Βιργινία Ε. | | | | | Χίος | | | | | Χίος | Ποιήτρια | |
40 | |
ΚΩΔ | 383 |
Ονοματεπώνυμο | Πίπιζα, Μαρίκα |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Μαρίκα Πίπιζα-Μαντζούνη ή Καρακάση |
Χρονολογία γέννησης | 1875-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1954-01-01 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη (;) |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | Χριστιανή Ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Λάρισα, Συκούριο, ΗΠΑ, Μεγάλο Κεσερλή Θεσσαλίας, Αθήνα, Κωνσταντινούπολη. |
Επάγγελμα | Ποιήτρια |
Βιογραφικό | Η Μαρίκα Πίπιζα-Μαντζούνη ή Καρακάση ορμώμενη από την Κωνσταντινούπολη γεννήθηκε το 1875. Γίνεται δασκάλα και διδάσκει στο δημοτικό σχολείο θηλέων της Λάρισας όπου και δημοσιεύει πρωτόλεια ποιήματα της στην εβδομαδιαία εφημερίδα ποικίλης ύλης «Η Μικρά» του Θρασύβουλου Μακρή . Υπήρξε μόνιμη σχεδόν συνεργάτιδα της «Εφημερίδος των Κυριών» της Καλιρρόης Παρρεν-Σιγανού, όπου από κοινού με όσες ασκούν και το ίδιο επάγγελμα-δασκάλες- κατά πάσα πιθανότητα συνιστούν πυρήνα, ένα είδος δικτύου, με επίγνωση της «γυναικείας φυλής» κατά την Σαπφώ Λεοντιάδα. Επίσης έργα της δημοσιεύονται στο περιοδικό «Σπινθήρ» της Αρτεμισίας Λανδράκη που εκδίδεται στα Χανιά. Στο έργο «Πανελλήνιος ανθολογία ήτοι απάνθισμα των εκλεκτοτέρων ελληνικών ποιημάτων», υπό Δημητρίου Κ. Κοκκινάκη, Εν Αθήναις, Εκ του τυπογραφείου Α. Ζ. Διαλησμά 1899. φιλοξενούνται έξι ποιήματ της : Α΄ 256 Έλα! (Έλα πριν μας χωρίσουνε) σ. 211. - Α΄ 260 Ψεύτρα καρδιά (Όσαις φοραίς σαν) σ. 214. - Α΄ 263 Σύννεφα-Πόθοι (Σαν σύννεφα που βγαίνουν) σ. 215. - Β΄ 80 Στην Κρήτη (Λευτεριά και δόξα) σ. 378. - Β΄ 84 Κτύπα! (Κτύπα Ευρώπη!) <Εγράφη μετά τον βομβαρδισμόν της Κρήτης υπό των Ευρωπαίων> σ. 380. - Β΄ 85 Επί τη καθόδω του Πρίγκηπος (Στάσου κύμα) σ. 381. Γράφει ποιήματα ερωτικά και «αν και δεν κατάγεται από την Κρήτη συγκινείται τόσο από το δράμα των απελευθερωτικών αγώνων του νησιού που γράφει πολλά ποιήματα για την Κρήτη. Η Πίπιζα ανήκει περισσότερο στην εκπνοή των ρομαντικών και λιγότερο στο κλίμα της γενιάς του 1880. Βέβαια γράφει στην ομιλούμενη γλώσσα αλλά παραμένει σε ύφος στον στόμφο και το άκαμπτο και προσποιητό της ρητορικής των αθηναίων ρομαντικών.» (Β.Ρούσσου). Την ίδια χρονιά (1899) εκδίδεται η ποιητική της συλλογή "Κρυσταλλίται". «Το τέλος την βρίσκει στο Γηροκομείο, συντροφεμένη από μια ωραία γάτα και μεγάλα κουτιά χαρτονένια, όπου φυλάγονταν στοίβες ολόκληρες τα αποκόμματα των εφημερίδων με τις κριτικές των έργων της. Ο πιστός φίλος της, ένας σκύλος που λάτρευε, δεν υπάρχει πια. Πάνω στη θλίψη της η Πίπιζα του αφιέρωσε ένα χαρακτηριστικό ποίημα». (Γιάννης Λακούτσης ) |
---|
| 383 | Πίπιζα, Μαρίκα | | Μαρίκα Πίπιζα-Μαντζούνη ή Καρακάση | 1875-01-01 | 1954-01-01 | Κωνσταντινούπολη (;) | Ελληνική | Χριστιανή Ορθόδοξη | Ελληνική | | Λάρισα, Συκούριο, ΗΠΑ, Μεγάλο Κεσερλή Θεσσαλίας, Αθήνα, Κωνσταντινούπολη. | Ποιήτρια | Η Μαρίκα Πίπιζα-Μαντζούνη ή Καρακάση ορμώμενη από την Κωνσταντινούπολη γεννήθηκε το 1875. Γίνεται δασκάλα και διδάσκει στο δημοτικό σχολείο θηλέων της Λάρισας όπου και δημοσιεύει πρωτόλεια ποιήματα της στην εβδομαδιαία εφημερίδα ποικίλης ύλης «Η Μικρά» του Θρασύβουλου Μακρή . Υπήρξε μόνιμη σχεδόν συνεργάτιδα της «Εφημερίδος των Κυριών» της Καλιρρόης Παρρεν-Σιγανού, όπου από κοινού με όσες ασκούν και το ίδιο επάγγελμα-δασκάλες- κατά πάσα πιθανότητα συνιστούν πυρήνα, ένα είδος δικτύου, με επίγνωση της «γυναικείας φυλής» κατά την Σαπφώ Λεοντιάδα. Επίσης έργα της δημοσιεύονται στο περιοδικό «Σπινθήρ» της Αρτεμισίας Λανδράκη που εκδίδεται στα Χανιά. Στο έργο «Πανελλήνιος ανθολογία ήτοι απάνθισμα των εκλεκτοτέρων ελληνικών ποιημάτων», υπό Δημητρίου Κ. Κοκκινάκη, Εν Αθήναις, Εκ του τυπογραφείου Α. Ζ. Διαλησμά 1899. φιλοξενούνται έξι ποιήματ της : Α΄ 256 Έλα! (Έλα πριν μας χωρίσουνε) σ. 211. - Α΄ 260 Ψεύτρα καρδιά (Όσαις φοραίς σαν) σ. 214. - Α΄ 263 Σύννεφα-Πόθοι (Σαν σύννεφα που βγαίνουν) σ. 215. - Β΄ 80 Στην Κρήτη (Λευτεριά και δόξα) σ. 378. - Β΄ 84 Κτύπα! (Κτύπα Ευρώπη!) <Εγράφη μετά τον βομβαρδισμόν της Κρήτης υπό των Ευρωπαίων> σ. 380. - Β΄ 85 Επί τη καθόδω του Πρίγκηπος (Στάσου κύμα) σ. 381. Γράφει ποιήματα ερωτικά και «αν και δεν κατάγεται από την Κρήτη συγκινείται τόσο από το δράμα των απελευθερωτικών αγώνων του νησιού που γράφει πολλά ποιήματα για την Κρήτη. Η Πίπιζα ανήκει περισσότερο στην εκπνοή των ρομαντικών και λιγότερο στο κλίμα της γενιάς του 1880. Βέβαια γράφει στην ομιλούμενη γλώσσα αλλά παραμένει σε ύφος στον στόμφο και το άκαμπτο και προσποιητό της ρητορικής των αθηναίων ρομαντικών.» (Β.Ρούσσου). Την ίδια χρονιά (1899) εκδίδεται η ποιητική της συλλογή "Κρυσταλλίται". «Το τέλος την βρίσκει στο Γηροκομείο, συντροφεμένη από μια ωραία γάτα και μεγάλα κουτιά χαρτονένια, όπου φυλάγονταν στοίβες ολόκληρες τα αποκόμματα των εφημερίδων με τις κριτικές των έργων της. Ο πιστός φίλος της, ένας σκύλος που λάτρευε, δεν υπάρχει πια. Πάνω στη θλίψη της η Πίπιζα του αφιέρωσε ένα χαρακτηριστικό ποίημα». (Γιάννης Λακούτσης ) |
41 | |
ΚΩΔ | 658 |
Ονοματεπώνυμο | Λαμπίση, Σοφία |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Σοφία θυγατήρ Λαμπίση, Σοφία θυγατήρ Λαμπίση ιατρού, |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Αϊδίνιο |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανή ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αϊδίνιο, |
Επάγγελμα | Ποιήτρια |
Βιογραφικό | Η Σοφία Λαμπίση ήταν κόρη του γιατρού Ζ. Δ. Λαμπίση, (στοιχεία με τα οποία συχνά υπογράφει τα έργα της, π.χ. "Σοφία θυγάτηρ Λαμπίση", "Σοφία θυγάτηρ Λαμπίση ιατρού"). Ο τόπος κατοικίας της οικογένειας ήταν το Αϊδίνιο. Σπούδασε στο Παρθεναγωγείο της Αγίας Φωτεινής (Σμύρνη) και για κάποιο χρονικό διάστημα άσκησε το επάγγελμα της δασκάλας (παρθεναγωγείο Αϊδινίου). Δημοσιεύει έργα της ήδη από τη δεκαετία του 1870 σε ποικίλα περιοδικά, ενώ αποτελί μόνιμη συνεργάτιδα του περιοδικού Μέντωρ (εκδίδεται στη Σμύρνη).
Βιβλιογραφία
Ντενίση, Σοφία, Ανιχνεύοντας την αόρατη γραφή: Γυναίκες και γραφή στα χρόνια του διαφωτισμού-ρομαντισμού. Αθήνα: Νεφέλη, 2014. |
---|
| 658 | Λαμπίση, Σοφία | | Σοφία θυγατήρ Λαμπίση, Σοφία θυγατήρ Λαμπίση ιατρού, | | | Αϊδίνιο | | Χριστιανή ορθόδοξη | Ελληνικά | | Αϊδίνιο, | Ποιήτρια | Η Σοφία Λαμπίση ήταν κόρη του γιατρού Ζ. Δ. Λαμπίση, (στοιχεία με τα οποία συχνά υπογράφει τα έργα της, π.χ. "Σοφία θυγάτηρ Λαμπίση", "Σοφία θυγάτηρ Λαμπίση ιατρού"). Ο τόπος κατοικίας της οικογένειας ήταν το Αϊδίνιο. Σπούδασε στο Παρθεναγωγείο της Αγίας Φωτεινής (Σμύρνη) και για κάποιο χρονικό διάστημα άσκησε το επάγγελμα της δασκάλας (παρθεναγωγείο Αϊδινίου). Δημοσιεύει έργα της ήδη από τη δεκαετία του 1870 σε ποικίλα περιοδικά, ενώ αποτελί μόνιμη συνεργάτιδα του περιοδικού Μέντωρ (εκδίδεται στη Σμύρνη).
Βιβλιογραφία
Ντενίση, Σοφία, Ανιχνεύοντας την αόρατη γραφή: Γυναίκες και γραφή στα χρόνια του διαφωτισμού-ρομαντισμού. Αθήνα: Νεφέλη, 2014. |
42 | |
ΚΩΔ | 464 |
Ονοματεπώνυμο | Λιούρδη, Παναγιωτούλα Γ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Πειραιάς |
Επάγγελμα | Ποιήτρια |
Βιογραφικό | |
---|
| 464 | Λιούρδη, Παναγιωτούλα Γ. | | | | | | | | | | Πειραιάς | Ποιήτρια | |
43 | |
ΚΩΔ | 217 |
Ονοματεπώνυμο | Φωτιά, Ελένη Σ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Ύδρα και Πειραιάς |
Επάγγελμα | Ποιήτρια |
Βιογραφικό | Το 1899 εκδίδει την ποιητική συλλογή "Παράπονα" |
---|
| 217 | Φωτιά, Ελένη Σ. | | | | | | | | | | Ύδρα και Πειραιάς | Ποιήτρια | Το 1899 εκδίδει την ποιητική συλλογή "Παράπονα" |
44 | |
ΚΩΔ | 83 |
Ονοματεπώνυμο | Λασκαράτος, Ανδρέας |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1811-05-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1901-07-24 |
Τόπος γέννησης | Ληξούρι (Κεφαλονιά) |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ποιητής, συγγραφέας |
Βιογραφικό | |
---|
| 83 | Λασκαράτος, Ανδρέας | | | 1811-05-01 | 1901-07-24 | Ληξούρι (Κεφαλονιά) | | | | | | Ποιητής, συγγραφέας | |
45 | |
ΚΩΔ | 503 |
Ονοματεπώνυμο | Πασαγιάννης, Σπήλιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1874-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1910-12-06 |
Τόπος γέννησης | Καστανιά Λακωνίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ποιητής, συγγραφέας |
Βιογραφικό | |
---|
| 503 | Πασαγιάννης, Σπήλιος | | | 1874-01-01 | 1910-12-06 | Καστανιά Λακωνίας | | | | | | Ποιητής, συγγραφέας | |
46 | |
ΚΩΔ | 77 |
Ονοματεπώνυμο | Ραγκαβής, Αλέξανδρος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1809-12-27 |
Χρονολογία θανάτου | 1892-01-16 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Βουκουρέστι, Ρωσία, Μόναχο, Ελλάδα, Αμερική, Παρίσι, Βερολίνο |
Επάγγελμα | Ποιητής, πεζογράφος, Καθηγητής Πανεπιστημίου, εκδότης, πολιτικός, διπλωμάτης |
Βιογραφικό | |
---|
| 77 | Ραγκαβής, Αλέξανδρος | | | 1809-12-27 | 1892-01-16 | Κωνσταντινούπολη | | | | | Κωνσταντινούπολη, Βουκουρέστι, Ρωσία, Μόναχο, Ελλάδα, Αμερική, Παρίσι, Βερολίνο | Ποιητής, πεζογράφος, Καθηγητής Πανεπιστημίου, εκδότης, πολιτικός, διπλωμάτης | |
47 | |
ΚΩΔ | 55 |
Ονοματεπώνυμο | Σημηριώτης, Άγγελος Θ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1870-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1944-01-01 |
Τόπος γέννησης | Δικελί Μικράς Ασίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Δικελί, Μυτιλήνη, Χάλκη, Αθήνα, Λωζάνη, Παρίσι, Μασσαλία, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη. |
Επάγγελμα | Ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και μεταφραστής. |
Βιογραφικό | Ο Άγγελος Σημηριώτης γεννήθηκε στο Δικελί της Μικράς Ασίας, ενώ είχε καταγωγή από τη Σύρο και τη Μυτιλήνη. Το 1881 εγκαταστάθηκαν οικογενειακώς στη Μυτιλήνη, όπου και έμειναν έως το 1888. Το 1892 αποφοίτησε από την Εμπορική Σχολή της Χάλκης, ενώ παρακολούθησε μαθήματα νομικής στην Αθήνα και τη Λωζάνη, φιλολογίας, φιλοσοφίας και ιατρικής στο Παρίσι και Ιατρικής στη Μασσαλία, χωρίς, ωστόσο, να ολοκληρώσει κάποια από αυτές τις σχολές. Το 1904 εξέδωσε στην Αθήνα το περιοδικό "Άτλας", ενώ κατά το χρονικό διάστημα 1906-1907 διετέλεσε αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Κωνσταντινούπολις" και ανταποκριτής του περιοδικού "Κόσμος". Κατά τη διετία 1910-1912 εξέδωσε την εφημερίδα "Ανατολή" στη Σμύρνη. Από το 1912 έως και το 1919 έζησε στη Μυτιλήνη. Εκεί εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών σε Γυμνάσιο και ως αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Λέσβος". Σε συνεργασία με εκπροσώπους της "Λεσβιακής Άνοιξης" εξέδωσε το περιοδικό "Τα Νιάτα" (1915). Το 1919 επέστρεψε στη Σμύρνη και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες "Αμάλθεια" και "Τηλέγραφος". Με την έλευση των γεγονότων της Μικρασιατικής Καταστροφής επέστρεψε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών στο Δ΄ Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας. Παράλληλα, συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Παναθήναια", "Νέα Εστία", "Κύκλος", την εφημερίδα "Ελεύθερος Λόγος" και το περιοδικό "Ερυθρός Σταυρός Νεότητος". Επιπλέον, μαζί με τον αδερφό του, Γιώργο Σημηριώτη εξέδωσαν το περιοδικό "Εξπρές" (1924), το οποίο αργότερα έλαβε τον τίτλο "Το σαλόνι" (1924-1925). Ο Άγγελος Σημηριώτης ασχολήθηκε παράλληλα και με τη λογοτεχνία. Το 1896 εξέδωσε στην Κωνσταντινούπολη την ποιητική συλλογή "Τα θανάσιμα", ενώ ακολούθησαν έξι ακόμη ποιητικές συλλογές: "Τα μαύρα κρίνα" (Αθήνα, 1905), "Τραγούδια του λυτρωμού" (Παρίσι, 1920), "Επί των ποταμών Βαβυλώνος. Άσμα ασμάτων. Διάφορα ποιήματα" (Αθήνα, 1926), "Ονείρων ήσκιοι" (Αθήνα, Κασταλία, 1935), "Όσο φέγγει..." (Αθήνα, 1939), "Αγάπη" (1931). Επιπλέον, έγραψε και αρκετά θεατρικά έργα όπως "Στάσα Σιδέρη" (1909), "Φρόσω Νοταρά" (1923), "Αστραία" (Αθήνα, 1929), "Το παιχνίδι του βασιλιά Κανδαύλη" (1929), "Οι γάμοι του Ρωμανού Γ΄" (1931), "Ο αντιφωνητής μίλησε" (1930), "Μίστερ Σιμ Ρέβυθς ή ο εικονικός σύζυγος" (1932) και "Ο άνθρωπος κι ο ίσκιος του" (1934). Τέλος, ανάμεσα στα πεζογραφήματά του σημειώνονται "Το ζαρκάδι και άλλα διηγήματα" (Αθήνα, χ.χ.) και το μεταφραστικό έργο "Φυσιολογία της γυναικός. Κατά μετάφρασιν Αγγέλου Σημηριώτη" του Παύλου Μαντεγκάτσα (Σύρος, 1902) και "Αγαμέμνων" του Αισχύλου (Αθήνα, 1931). Ο Άγγελος Σημηριώτης απεβίωσε στην Αθήνα το 1944. |
---|
| 55 | Σημηριώτης, Άγγελος Θ. | | | 1870-01-01 | 1944-01-01 | Δικελί Μικράς Ασίας | | | | | Δικελί, Μυτιλήνη, Χάλκη, Αθήνα, Λωζάνη, Παρίσι, Μασσαλία, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη. | Ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και μεταφραστής. | Ο Άγγελος Σημηριώτης γεννήθηκε στο Δικελί της Μικράς Ασίας, ενώ είχε καταγωγή από τη Σύρο και τη Μυτιλήνη. Το 1881 εγκαταστάθηκαν οικογενειακώς στη Μυτιλήνη, όπου και έμειναν έως το 1888. Το 1892 αποφοίτησε από την Εμπορική Σχολή της Χάλκης, ενώ παρακολούθησε μαθήματα νομικής στην Αθήνα και τη Λωζάνη, φιλολογίας, φιλοσοφίας και ιατρικής στο Παρίσι και Ιατρικής στη Μασσαλία, χωρίς, ωστόσο, να ολοκληρώσει κάποια από αυτές τις σχολές. Το 1904 εξέδωσε στην Αθήνα το περιοδικό "Άτλας", ενώ κατά το χρονικό διάστημα 1906-1907 διετέλεσε αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Κωνσταντινούπολις" και ανταποκριτής του περιοδικού "Κόσμος". Κατά τη διετία 1910-1912 εξέδωσε την εφημερίδα "Ανατολή" στη Σμύρνη. Από το 1912 έως και το 1919 έζησε στη Μυτιλήνη. Εκεί εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών σε Γυμνάσιο και ως αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Λέσβος". Σε συνεργασία με εκπροσώπους της "Λεσβιακής Άνοιξης" εξέδωσε το περιοδικό "Τα Νιάτα" (1915). Το 1919 επέστρεψε στη Σμύρνη και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες "Αμάλθεια" και "Τηλέγραφος". Με την έλευση των γεγονότων της Μικρασιατικής Καταστροφής επέστρεψε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών στο Δ΄ Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας. Παράλληλα, συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Παναθήναια", "Νέα Εστία", "Κύκλος", την εφημερίδα "Ελεύθερος Λόγος" και το περιοδικό "Ερυθρός Σταυρός Νεότητος". Επιπλέον, μαζί με τον αδερφό του, Γιώργο Σημηριώτη εξέδωσαν το περιοδικό "Εξπρές" (1924), το οποίο αργότερα έλαβε τον τίτλο "Το σαλόνι" (1924-1925). Ο Άγγελος Σημηριώτης ασχολήθηκε παράλληλα και με τη λογοτεχνία. Το 1896 εξέδωσε στην Κωνσταντινούπολη την ποιητική συλλογή "Τα θανάσιμα", ενώ ακολούθησαν έξι ακόμη ποιητικές συλλογές: "Τα μαύρα κρίνα" (Αθήνα, 1905), "Τραγούδια του λυτρωμού" (Παρίσι, 1920), "Επί των ποταμών Βαβυλώνος. Άσμα ασμάτων. Διάφορα ποιήματα" (Αθήνα, 1926), "Ονείρων ήσκιοι" (Αθήνα, Κασταλία, 1935), "Όσο φέγγει..." (Αθήνα, 1939), "Αγάπη" (1931). Επιπλέον, έγραψε και αρκετά θεατρικά έργα όπως "Στάσα Σιδέρη" (1909), "Φρόσω Νοταρά" (1923), "Αστραία" (Αθήνα, 1929), "Το παιχνίδι του βασιλιά Κανδαύλη" (1929), "Οι γάμοι του Ρωμανού Γ΄" (1931), "Ο αντιφωνητής μίλησε" (1930), "Μίστερ Σιμ Ρέβυθς ή ο εικονικός σύζυγος" (1932) και "Ο άνθρωπος κι ο ίσκιος του" (1934). Τέλος, ανάμεσα στα πεζογραφήματά του σημειώνονται "Το ζαρκάδι και άλλα διηγήματα" (Αθήνα, χ.χ.) και το μεταφραστικό έργο "Φυσιολογία της γυναικός. Κατά μετάφρασιν Αγγέλου Σημηριώτη" του Παύλου Μαντεγκάτσα (Σύρος, 1902) και "Αγαμέμνων" του Αισχύλου (Αθήνα, 1931). Ο Άγγελος Σημηριώτης απεβίωσε στην Αθήνα το 1944. |
48 | |
ΚΩΔ | 325 |
Ονοματεπώνυμο | Βασσαρδάκις, Κλεάνθης Α. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Κίος |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | ποιητής, μεταφραστής |
Βιογραφικό | Δημοσιεύει πολλά από τα ποιήματά του στο περιοδικό Βοσπορίς (1899-1906). |
---|
| 325 | Βασσαρδάκις, Κλεάνθης Α. | | | | | Κίος | | | | | | ποιητής, μεταφραστής | Δημοσιεύει πολλά από τα ποιήματά του στο περιοδικό Βοσπορίς (1899-1906). |
49 | |
ΚΩΔ | 522 |
Ονοματεπώνυμο | Σπεράντσας, Στυλιανός Γ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1888-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1962-06-06 |
Τόπος γέννησης | Σμύρνη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Σμύρνη, Αθήνα, Πόντος, Παρίσι |
Επάγγελμα | Ποιητής, λογοτέχνης, γιατρός, Καθηγητής Πανεπιστημίου |
Βιογραφικό | |
---|
| 522 | Σπεράντσας, Στυλιανός Γ. | | | 1888-01-01 | 1962-06-06 | Σμύρνη | | | | | Σμύρνη, Αθήνα, Πόντος, Παρίσι | Ποιητής, λογοτέχνης, γιατρός, Καθηγητής Πανεπιστημίου | |
50 | |
ΚΩΔ | 260 |
Ονοματεπώνυμο | Ζωιόπουλος, Θρασύβουλος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1882-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1947-07-14 |
Τόπος γέννησης | Άργος |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Άργος, Αθήνα |
Επάγγελμα | Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | Ψευδώνυμο: Στέφανος Δάφνης. |
---|
| 260 | Ζωιόπουλος, Θρασύβουλος | | | 1882-01-01 | 1947-07-14 | Άργος | | | | | Άργος, Αθήνα | Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος | Ψευδώνυμο: Στέφανος Δάφνης. |