1 | |
ΚΩΔ | 847 |
Ονοματεπώνυμο | TEST |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1980-11-15 |
Χρονολογία θανάτου | 2010-10-29 |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
# | Article | |
No results found. |
| 847 | TEST | | | 1980-11-15 | 2010-10-29 | | | | | | | | |
2 | |
Κλεάνθους-Παπαδημητρίου, Μυρσίνη
ΚΩΔ | 745 |
Ονοματεπώνυμο | Κλεάνθους-Παπαδημητρίου, Μυρσίνη |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Μυρσίνη |
Χρονολογία γέννησης | 1887-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1981-09-04 |
Τόπος γέννησης | Φιλιππούπολη |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | Χριστιανή ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνική κοινότητα Φιλλιπούπολης |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Φιλιππούπολη, Αθήνα, Ζυρίχη, Γενεύη, Παρίσι, Λονδίνο |
Επάγγελμα | Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, συγγραφέας, συγγραφέας σχολικών εγχειριδίων |
Βιογραφικό | |
---|
| 745 | Κλεάνθους-Παπαδημητρίου, Μυρσίνη | | Μυρσίνη | 1887-01-01 | 1981-09-04 | Φιλιππούπολη | Ελληνική | Χριστιανή ορθόδοξη | Ελληνική | | Φιλιππούπολη, Αθήνα, Ζυρίχη, Γενεύη, Παρίσι, Λονδίνο | Παιδαγωγός, εκπαιδευτικός, συγγραφέας, συγγραφέας σχολικών εγχειριδίων | |
3 | |
ΚΩΔ | 259 |
Ονοματεπώνυμο | Σταύρου, Θρασύβουλος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1886-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1979-01-01 |
Τόπος γέννησης | Πέτρα Λέσβου |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Γερμανική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Λέσβος, Σμύρνη, Αθήνα, Μόναχο (Γερμανία) |
Επάγγελμα | Καθηγητής, μεταφραστής |
Βιογραφικό | Πρωτοεμφανίστηκε με το ψευδώνυμο Μελικέρτης. |
---|
| 259 | Σταύρου, Θρασύβουλος | | | 1886-01-01 | 1979-01-01 | Πέτρα Λέσβου | | | | Γερμανική | Λέσβος, Σμύρνη, Αθήνα, Μόναχο (Γερμανία) | Καθηγητής, μεταφραστής | Πρωτοεμφανίστηκε με το ψευδώνυμο Μελικέρτης. |
4 | |
ΚΩΔ | 474 |
Ονοματεπώνυμο | Πετρίδης, Πέτρος Μ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1892-07-23 |
Χρονολογία θανάτου | 1977-08-20 |
Τόπος γέννησης | Νίγδη Καππαδοκίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Αγγλική, Γαλλική, Τουρκική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Γαλλία, Παρίσι, Λονδίνο, Σορβόννη |
Επάγγελμα | Συνθέτης, Καθηγητής Πανεπιστημίου |
Βιογραφικό | |
---|
| 474 | Πετρίδης, Πέτρος Μ. | | | 1892-07-23 | 1977-08-20 | Νίγδη Καππαδοκίας | | | | Αγγλική, Γαλλική, Τουρκική | Κωνσταντινούπολη, Γαλλία, Παρίσι, Λονδίνο, Σορβόννη | Συνθέτης, Καθηγητής Πανεπιστημίου | |
5 | |
ΚΩΔ | 406 |
Ονοματεπώνυμο | Πετρίδης, Μιχαήλ Γ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1886-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1973-01-01 |
Τόπος γέννησης | Καστελόριζο |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Συγγραφέας και εκπαιδευτικός |
Βιογραφικό | |
---|
| 406 | Πετρίδης, Μιχαήλ Γ. | | | 1886-01-01 | 1973-01-01 | Καστελόριζο | | | | | | Συγγραφέας και εκπαιδευτικός | |
6 | |
ΚΩΔ | 107 |
Ονοματεπώνυμο | Καλεύρας, Αχιλλέας |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1878-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1972-06-27 |
Τόπος γέννησης | Ξάνθη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Πολιτικός |
Βιογραφικό | |
---|
| 107 | Καλεύρας, Αχιλλέας | | | 1878-01-01 | 1972-06-27 | Ξάνθη | | | | | | Πολιτικός | |
7 | |
ΚΩΔ | 56 |
Ονοματεπώνυμο | Τανάγρας, Άγγελος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1877-03-07 |
Χρονολογία θανάτου | 1971-02-05 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γερμανική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ιατρός, ψυχοφυσιολόγος, ιδρυτής της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών, λογοτέχνης |
Βιογραφικό | Το πραγματικό του όνομα είναι Άγγελος Ευαγγελίδης ενώ το λογοτεχνικό του είναι Άγγελος Τανάγρας. |
---|
| 56 | Τανάγρας, Άγγελος | | | 1877-03-07 | 1971-02-05 | Αθήνα | | | Ελληνική | Γερμανική | | Ιατρός, ψυχοφυσιολόγος, ιδρυτής της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών, λογοτέχνης | Το πραγματικό του όνομα είναι Άγγελος Ευαγγελίδης ενώ το λογοτεχνικό του είναι Άγγελος Τανάγρας. |
8 | |
ΚΩΔ | 36 |
Ονοματεπώνυμο | Βώττης, Αντώνιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1890-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1970-01-01 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γερμανική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αθήνα, Γερμανία |
Επάγγελμα | Συγγραφέας, σκιτσογράφος, ευθυμογράφος, σκηνοθέτης, συνθέτης, στιχουργός |
Βιογραφικό | Ο Αντώνιος Βώττης ασχολήθηκε με την τέχνη της Σάτιρας, την οποία καλλιέργησε σπουδάζοντας ζωγραφική στη Γερμανία, όπου πήγε μετά από τις σπουδές του στην Αθήνα. |
---|
| 36 | Βώττης, Αντώνιος | | | 1890-01-01 | 1970-01-01 | Αθήνα | | | Ελληνική | Γερμανική | Αθήνα, Γερμανία | Συγγραφέας, σκιτσογράφος, ευθυμογράφος, σκηνοθέτης, συνθέτης, στιχουργός | Ο Αντώνιος Βώττης ασχολήθηκε με την τέχνη της Σάτιρας, την οποία καλλιέργησε σπουδάζοντας ζωγραφική στη Γερμανία, όπου πήγε μετά από τις σπουδές του στην Αθήνα. |
9 | |
ΚΩΔ | 243 |
Ονοματεπώνυμο | Μελανδινού, Ζωή |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1879-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1969-05-03 |
Τόπος γέννησης | Πλωμάρι (Λέσβος) |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανή ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Δασκάλα (παρθεναγωγεία) |
Βιογραφικό | Εργογραφία Ζωή μελανδινού. " Βιργινία Γεωργιάδου". Τέχνη, έτος Δ', τχ. 48 (Μάρτιος1950): 451-454. |
---|
| 243 | Μελανδινού, Ζωή | | | 1879-01-01 | 1969-05-03 | Πλωμάρι (Λέσβος) | | Χριστιανή ορθόδοξη | Ελληνική | | | Δασκάλα (παρθεναγωγεία) | <p>Εργογραφία</p><p>Ζωή μελανδινού. " Βιργινία Γεωργιάδου". <em>Τέχνη</em>, έτος Δ', τχ. 48 (Μάρτιος1950): 451-454.</p> |
10 | |
ΚΩΔ | 53 |
Ονοματεπώνυμο | Μπουρόπουλος, Άγγελος Ν. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1880-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1965-07-07 |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Ναύπλιο, Αθήνα, Σμύρνη. |
Επάγγελμα | Δικηγόρος |
Βιογραφικό | Ο Άγγελος Ν. Μπουρόπουλος γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1880. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ το 1902 αναγορεύθηκε διδάκτωρ της ίδιας σχολής και το 1912 εισήλθε στον εισαγγελικό κλάδο. Ως Εισαγγελέας Πρωτοδικών διετέλεσε Διευθυντής Δικαστικού στην Ελληνική Αρμοστεία της Σμύρνης. Το 1935 έλαβε προαγωγή σε θέση Αντεισαγγελέα και το 1939 σε Εισαγγελέα Αρείου Πάγου. Επιπλέον, άσκησε καθήκοντα Προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Ποινικού Δικαίου και του Ελληνικού Τμήματος Διεθνούς Συνδέσμου Ποινικού Δικαίου, καθώς και καθήκοντα Προέδρου της Επιτροπής Συντάξεως του Ποινικού Κωδικός και του Κωδικός Ποινικής Δικονομίας. Ο Άγγελος Ν. Μπουρόπουλος καλλιέργησε συστηματικά τη νομική επιστήμη, ενώ προχώρησε στην ίδρυση και έκδοση του νομικού περιοδικού «Ποινικά Χρονικά». Συν τοις άλλοις, συνέγραψε και δημοσίευσε αρκετά έργα. Ενδεικτικά σημειώνονται τα εξής: «Εγχειρίδιον δικαστικής ψυχολογίας», «Κώδιξ Ποινικής Δικονομίας μετά νομολογίας και ερμηνευτικών σημειώσεων», «Μικροί Κώδικες» («Ποινικός», «Πολιτική Δικονομία», «Ποινική Δικονομία»), «Ο Νέος περί τύπου νόμος μετά ερμηνείας κατ' άρθρον», ενώ παράλληλα επιμελήθηκε την έκδοση των συγγραμμάτων υπό τον τίτλο «Ερμηνεία τού Ποινικού νόμου» και «Εγχειρίδιο Ποινικής Δικονομίας» του καθηγητή Κωστή. Ο Άγγελος Ν. Μπουρόπουλος απεβίωσε στις 7 Ιουλίου 1965. |
---|
| 53 | Μπουρόπουλος, Άγγελος Ν. | | | 1880-01-01 | 1965-07-07 | | | | | | Ναύπλιο, Αθήνα, Σμύρνη. | Δικηγόρος | Ο Άγγελος Ν. Μπουρόπουλος γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1880. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ το 1902 αναγορεύθηκε διδάκτωρ της ίδιας σχολής και το 1912 εισήλθε στον εισαγγελικό κλάδο. Ως Εισαγγελέας Πρωτοδικών διετέλεσε Διευθυντής Δικαστικού στην Ελληνική Αρμοστεία της Σμύρνης. Το 1935 έλαβε προαγωγή σε θέση Αντεισαγγελέα και το 1939 σε Εισαγγελέα Αρείου Πάγου. Επιπλέον, άσκησε καθήκοντα Προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Ποινικού Δικαίου και του Ελληνικού Τμήματος Διεθνούς Συνδέσμου Ποινικού Δικαίου, καθώς και καθήκοντα Προέδρου της Επιτροπής Συντάξεως του Ποινικού Κωδικός και του Κωδικός Ποινικής Δικονομίας. Ο Άγγελος Ν. Μπουρόπουλος καλλιέργησε συστηματικά τη νομική επιστήμη, ενώ προχώρησε στην ίδρυση και έκδοση του νομικού περιοδικού «Ποινικά Χρονικά». Συν τοις άλλοις, συνέγραψε και δημοσίευσε αρκετά έργα. Ενδεικτικά σημειώνονται τα εξής: «Εγχειρίδιον δικαστικής ψυχολογίας», «Κώδιξ Ποινικής Δικονομίας μετά νομολογίας και ερμηνευτικών σημειώσεων», «Μικροί Κώδικες» («Ποινικός», «Πολιτική Δικονομία», «Ποινική Δικονομία»), «Ο Νέος περί τύπου νόμος μετά ερμηνείας κατ' άρθρον», ενώ παράλληλα επιμελήθηκε την έκδοση των συγγραμμάτων υπό τον τίτλο «Ερμηνεία τού Ποινικού νόμου» και «Εγχειρίδιο Ποινικής Δικονομίας» του καθηγητή Κωστή. Ο Άγγελος Ν. Μπουρόπουλος απεβίωσε στις 7 Ιουλίου 1965. |
11 | |
Πρεβεζιώτου-Ταβανιώτου, Κορνηλία
ΚΩΔ | 3 |
Ονοματεπώνυμο | Πρεβεζιώτου-Ταβανιώτου, Κορνηλία |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Καρυάτις |
Χρονολογία γέννησης | 1878-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1964-01-01 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | Οθωμανική [;], Ελληνική (από 1936) |
Θρήσκευμα | Χριστιανή Ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα |
Επάγγελμα | Δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | H Κορνηλία Πρεβεζιώτου-Ταβανιώτου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1878. Λόγια, δημοσιογράφος, εκδότρια. Κόρη του εμπόρου Λεωνίδα Πρεβεζιώτη και της Αικατερίνης Πρεβεζιώτη. Αδελφή της παιδαγωγού Αγλαΐας Πρεβεζιώτη. Ανήκε στο συντηρητικό κύκλο του Νεολόγου του Σ.Ι. Βουτυρά από το τυπογραφείο του οποίου εκδόθηκαν και τα πρώτα βιβλία και αφηγήματά της καθώς και μεταφράσεις ξένων διηγημάτων, τα οποία δημοσιεύτηκαν κατά τα μέσα της δεκαετίας 1890 στο Νεολόγο Κωνσταντινούπολης, στον οποίο υπήρξε τακτική συνεργάτης του . Σε νεαρή ηλικία άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα, διηγήματα και μεταφράσεις σε εφημερίδες και περιοδικά όπως στη Φιλολογική Ηχώ (Κωνσταντινούπολη), Νέος Παρθενών (Αθήνα),στο Αι Μούσαι (Ζάκυνθος), στην Εφημερίδα των Κυριών της Παρρέν (Αθήνα),στο Παρνασσό (Αθήνα) κ.ά. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές Πρώται πτήσεις (Κωνσταντινούπολις, 1895) και Πάπυροι, για τις οποίες βραβεύτηκε (1895 και 1902 αντίστοιχα), Άνθη του αγρού, Πατριωτικά ποιήματα (ποιητικές συλλογές) και το δραματικό έργο Τρελλή μάνα. Ακόμη εξέδωσε τις σειρές παιδικών διηγημάτων Ψεκάδε (1896), Η κόρη της ζητιάνας (χ.χ) και Ο μικρός βοσκός (συλλογικό) (χ.χ.) κ.α. Τέλος, υπήρξε εκδότρια του γυναικείου περιοδικού η Βοσπορίς και συνεκδότρια με τον σύζυγό της Εμμανουήλ Ταβανιώτη του ημερολογίου Αι Αναμνήσεις (12τομο 1899-1922). Το 1936 εγκατέλειψε ως ανεπιθύμητη την Τουρκία και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και πέθανε το 1964. Η Κορνηλία Πρεβεζιώτου μέσα από το περιοδικό «Βοσπορίς» (1899-1906), του οποίου υπήρξε εκδότρια, εκφράζει τις απόψεις της για την ισότητα των δύο φύλων και την διαφορετική τους όμως φύση. Τίθεται κατά της επαγγελματικής χειραφέτησης των γυναικών, εκτός εάν πρόκειται για βιοποριστικούς λόγους όπως στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων και για επαγγέλματα που αρμόζουν στην γυναικεία φύση όπως αυτά της νοσοκόμας και της δασκάλας, καθώς αφενός κινδυνεύει να χάσει την ηθική της, λόγω της κοινωνικής επαφής με τους άνδρες και αφετέρου επιτείνει το πρόβλημα της ανδρικής ανεργίας. Τίθεται, επίσης, εναντίον της διεκδίκησης πολιτικών δικαιωμάτων της γυναίκας, όπως αυτό της ψήφου. Τονίζει ακόμα την αναγκαιότητα της γυναικείας εκπαίδευσης και της ενασχόλησης της γυναίκας με τη φιλανθρωπία, καθώς είναι ανάλογη της ιδιοσυγκρασίας και της φύσης της. Τέλος, προβάλλει το ιδεώδες της «ανδρείας γυναίκας», της γυναίκας δηλαδή που συνδυάζει τη γυναικεία τρυφερότητα με το «ανδρώδες φρόνημα» και τη «σθεναράν μεγαλοψυχίαν».
Ενδεικτική βιβλιογραφία: Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Το γυναικείο περιοδικό Η Βοσπορίς (1899-1906). Συμβολή στη μελέτη του γυναικείου οθωμανικού τύπου». Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2010.
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Το γυναικείο ζήτημα στο περιοδικό Η Βοσπορίς». Μνήμων, 32 (2011-2012): 123-150.
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.
Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.). Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.
Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference What is Knjiženstvo?, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.
Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017. Ντοκυμαντέρ για την Κορνηλία Πρεβεζιώτου (2021). Έρευνα -κείμενο - αφήγηση: Αναγνωστοπούλου Χρυσούλα https://www.youtube.com/watch?v=34OE4N6sw5w
|
---|
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Αι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες] | |
2 | Βοσπορίς | |
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Αι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες] | |
2 | Βοσπορίς | |
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Αι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες] | |
2 | Βοσπορίς | |
| 3 | Πρεβεζιώτου-Ταβανιώτου, Κορνηλία | | Καρυάτις | 1878-01-01 | 1964-01-01 | Κωνσταντινούπολη | Οθωμανική [;], Ελληνική (από 1936) | Χριστιανή Ορθόδοξη | Ελληνικά | | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα | Δημοσιογράφος | <p>H Κορνηλία Πρεβεζιώτου-Ταβανιώτου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1878. Λόγια, δημοσιογράφος, εκδότρια. Κόρη του εμπόρου Λεωνίδα Πρεβεζιώτη και της Αικατερίνης Πρεβεζιώτη. Αδελφή της παιδαγωγού Αγλαΐας Πρεβεζιώτη. Ανήκε στο συντηρητικό κύκλο του Νεολόγου του Σ.Ι. Βουτυρά από το τυπογραφείο του οποίου εκδόθηκαν και τα πρώτα βιβλία και αφηγήματά της καθώς και μεταφράσεις ξένων διηγημάτων, τα οποία δημοσιεύτηκαν κατά τα μέσα της δεκαετίας 1890 στο Νεολόγο Κωνσταντινούπολης, στον οποίο υπήρξε τακτική συνεργάτης του . Σε νεαρή ηλικία άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα, διηγήματα και μεταφράσεις σε εφημερίδες και περιοδικά όπως στη Φιλολογική Ηχώ (Κωνσταντινούπολη), Νέος Παρθενών (Αθήνα),στο Αι Μούσαι (Ζάκυνθος), στην Εφημερίδα των Κυριών της Παρρέν (Αθήνα),στο Παρνασσό (Αθήνα) κ.ά. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές Πρώται πτήσεις (Κωνσταντινούπολις, 1895) και Πάπυροι, για τις οποίες βραβεύτηκε (1895 και 1902 αντίστοιχα), Άνθη του αγρού, Πατριωτικά ποιήματα (ποιητικές συλλογές) και το δραματικό έργο Τρελλή μάνα. Ακόμη εξέδωσε τις σειρές παιδικών διηγημάτων Ψεκάδε (1896), Η κόρη της ζητιάνας (χ.χ) και Ο μικρός βοσκός (συλλογικό) (χ.χ.) κ.α. Τέλος, υπήρξε εκδότρια του γυναικείου περιοδικού η Βοσπορίς και συνεκδότρια με τον σύζυγό της Εμμανουήλ Ταβανιώτη του ημερολογίου Αι Αναμνήσεις (12τομο 1899-1922). Το 1936 εγκατέλειψε ως ανεπιθύμητη την Τουρκία και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και πέθανε το 1964. Η Κορνηλία Πρεβεζιώτου μέσα από το περιοδικό «Βοσπορίς» (1899-1906), του οποίου υπήρξε εκδότρια, εκφράζει τις απόψεις της για την ισότητα των δύο φύλων και την διαφορετική τους όμως φύση. Τίθεται κατά της επαγγελματικής χειραφέτησης των γυναικών, εκτός εάν πρόκειται για βιοποριστικούς λόγους όπως στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων και για επαγγέλματα που αρμόζουν στην γυναικεία φύση όπως αυτά της νοσοκόμας και της δασκάλας, καθώς αφενός κινδυνεύει να χάσει την ηθική της, λόγω της κοινωνικής επαφής με τους άνδρες και αφετέρου επιτείνει το πρόβλημα της ανδρικής ανεργίας. Τίθεται, επίσης, εναντίον της διεκδίκησης πολιτικών δικαιωμάτων της γυναίκας, όπως αυτό της ψήφου. Τονίζει ακόμα την αναγκαιότητα της γυναικείας εκπαίδευσης και της ενασχόλησης της γυναίκας με τη φιλανθρωπία, καθώς είναι ανάλογη της ιδιοσυγκρασίας και της φύσης της. Τέλος, προβάλλει το ιδεώδες της «ανδρείας γυναίκας», της γυναίκας δηλαδή που συνδυάζει τη γυναικεία τρυφερότητα με το «ανδρώδες φρόνημα» και τη «σθεναράν μεγαλοψυχίαν».</p><p><br><br></p><p>Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br> </p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Το γυναικείο περιοδικό Η Βοσπορίς (1899-1906). Συμβολή στη μελέτη του γυναικείου οθωμανικού τύπου». Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2010.<br></p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Το γυναικείο ζήτημα στο περιοδικό Η Βοσπορίς». <em>Μνήμων</em>, 32 (2011-2012): 123-150.<br></p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.<br></p><p>Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br></p><p>Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. <em>Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.)</em>. Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.<br></p><p>Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference <em>What is Knjiženstvo?</em>, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.<br></p><p>Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017.</p><p>Ντοκυμαντέρ για την Κορνηλία Πρεβεζιώτου (2021). Έρευνα -κείμενο - αφήγηση: Αναγνωστοπούλου Χρυσούλα <a href="https://www.youtube.com/watch?v=34OE4N6sw5w" id="m_3708194930345121517m_501447163907477468gmail-m_5592026521544156348gmail-m_6734364966233702666m_3948595681973782007gmail-m_5042143856923206546gmail-m_5449939918526215304m_-1817538379768628325gmail-m_1370380446686832651LPlnk" target="_blank" data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://www.youtube.com/watch?v%3D34OE4N6sw5w&source=gmail&ust=1647285759782000&usg=AOvVaw3B1vxqYf-bYxt96eeBYfux">https://www.<wbr>youtube.com/watch?v=<wbr>34OE4N6sw5w</a><br></p> |
12 | |
ΚΩΔ | 58 |
Ονοματεπώνυμο | Νικολαΐδης, Αδαμάντιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1874-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1963-01-01 |
Τόπος γέννησης | Λάρισα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Δικηγόρος, δημοσιογράφος, πολιτικός |
Βιογραφικό | |
---|
| 58 | Νικολαΐδης, Αδαμάντιος | | | 1874-01-01 | 1963-01-01 | Λάρισα | | | Ελληνική | | | Δικηγόρος, δημοσιογράφος, πολιτικός | |
13 | |
ΚΩΔ | 176 |
Ονοματεπώνυμο | Καλλίμαχος, Δημήτριος Π. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Δημ. Π. Καλλίμαχος |
Χρονολογία γέννησης | 1879-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1963-01-01 |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
| 176 | Καλλίμαχος, Δημήτριος Π. | | Δημ. Π. Καλλίμαχος | 1879-01-01 | 1963-01-01 | | | | | | | | |
14 | |
ΚΩΔ | 231 |
Ονοματεπώνυμο | Ζωγράφου, Ευγενία |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1878-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1963-01-01 |
Τόπος γέννησης | Ναύπλιο |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Ναύπλιο, Αθήνα |
Επάγγελμα | Συγγραφέας και εκδότρια |
Βιογραφικό | |
---|
| 231 | Ζωγράφου, Ευγενία | | | 1878-01-01 | 1963-01-01 | Ναύπλιο | Ελληνική | | Ελληνικά | | Ναύπλιο, Αθήνα | Συγγραφέας και εκδότρια | |
15 | |
ΚΩΔ | 522 |
Ονοματεπώνυμο | Σπεράντσας, Στυλιανός Γ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1888-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1962-06-06 |
Τόπος γέννησης | Σμύρνη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Σμύρνη, Αθήνα, Πόντος, Παρίσι |
Επάγγελμα | Ποιητής, λογοτέχνης, γιατρός, Καθηγητής Πανεπιστημίου |
Βιογραφικό | |
---|
| 522 | Σπεράντσας, Στυλιανός Γ. | | | 1888-01-01 | 1962-06-06 | Σμύρνη | | | | | Σμύρνη, Αθήνα, Πόντος, Παρίσι | Ποιητής, λογοτέχνης, γιατρός, Καθηγητής Πανεπιστημίου | |
16 | |
ΚΩΔ | 6 |
Ονοματεπώνυμο | Μάλης, Θρασύβουλος Μ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1876-09-20 |
Χρονολογία θανάτου | 1962-01-01 |
Τόπος γέννησης | Σάμος |
Υπηκοότητα | Σαμιακή, ελληνική (από 1914 και εξής) |
Θρήσκευμα | Χριστιανός |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Σάμος |
Επάγγελμα | Δικηγόρος και Δάσκαλος |
Βιογραφικό | Ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης, εκδότης του Ημερολογίου του Αιγαίου στη Σάμο, γεννήθηκε στη Χώρα της Σάμου στις 20 Σεπτεμβρίου 1876. Καταγόταν από «αρχοντική, αρκετά διαπαιδαγωγημένη» οικογένεια της περιοχής. Διακρίθηκε για το δικηγορικό, συγγραφικό, εκδοτικό και δημοσιοϋπαλληλικό του έργο. Πατέρας του ήταν ο Μιχαήλ Μάλης στου οποίου τη μνήμη αφιερώνει τον δεύτερο τόμο του Ημερολογίου του Αιγαίου (1906). Φοίτησε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Από το 1893 έως το 1907, εργάστηκε ως δάσκαλος σε σχολεία της Σαμιακής Ηγεμονίας. Έπειτα, εργάστηκε ως δικηγόρος και, μετά την ένταξη της Σάμου στην Ελλάδα, στο Πρωτοδικείο του νησιού. Εκτός από τη δικηγορία δραστηριοποιήθηκε συστηματικά στη διαχείριση των κοινών και στην πολιτική ζωή της Σάμου.˙Το διάστημα 1908 - 1909 ανέλαβε καθήκοντα γραμματέα στη Βουλή των Σαμίων. Το Φεβρουάριο του 1910, όντας διδάκτορας της Νομικής, διορίστηκε δικηγόρος «παρ’ άπασι τοις δικαστηρίοις» της Ηγεμονίας. Παράλληλα, διετέλεσε μέλος κι αργότερα πρόεδρος της Λιμενικής Επιτροπής Τηγανίου. Ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης συμμετείχε μαζί με τον Μ. Νικολαϊδη ως απεσταλμένος σε πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να ζητήσουν από την Πύλη την ανάκληση του ηγεμόνα Ανδρέα Κοπάση. Εκεί συλλαμβάνονται με διαταγή του υπουργού των Εσωτερικών Ταλαάτ βέη, επαναφέρονται στη Σάμο και φυλακίζονται μέχρι την 11ην Μαρτίου του 1911. Κατά το χρονικό διάστημα 1911-1913 βρέθηκε στη Σμύρνη, όπου ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Κατά την περίοδο της Προσωρινής Κυβέρνησης Σάμου, ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης διετέλεσε διευθυντής του γραφείου στατιστικής (10 Ιουνίου 1913), ενώ αργότερα διορίστηκε ως γραμματέας πρώτης τάξεως στο Γραφείο της Διοικήσεως (18 Ιουλίου 1914). Το 1905 εξέδωσε το Ημερολόγιον του Αιγαίου σε συνεργασία με την Ελένη Σ. Σβορώνου. Ο Νίκος Ι. Σταματιάδης σε κείμενό του στο Ημερολόγιον του Αιγαίου αναφέρεται στο Θρασύβουλο Μάλη ως «έτερον εκ των διευθυντών του παρόντος Ημερολογίου», γεγονός που καταδεικνύει την ισότιμη αναγνώριση των δύο συνεργατών στη διεύθυνση του εντύπου. Κατά τη σύντομη παραμονή του στη Σμύρνη (1911-1913), εξέδωσε το 1913 το Ανατολικόν Ημερολόγιον, το οποίο κυκλοφόρησε για ένα έτος. Επιπλέον, ανέλαβε τη σύνταξη της εφημερίδας της Σάμου Νέα Ζωή (1901-1905). Βασική του δραστηριότητα αποδεικνύεται η δημοσιογραφία. Η αρθρογραφία του σε μεγάλο μέρος της αφορά σε κείμενα ιστορικά και βιογραφίες, αλλά και κείμενα που αφορούν στην πολιτική ζωή και στα πολιτικά γεγονότα. Το 1912 συνέγραψε πραγματεία για το πολιτικό γίγνεσθαι της Σάμου, με τίτλο «Η Σάμος υπό το Αυτόνομον πολίτευμα: Ιστορικαί Σημειώσεις». Αποτιμώντας το πεδίο δράσης του: «Διεκρίνετο ... διὰ τὸ ἦθος του, τὸ ἔντιμον τοῦ χαρακτῆρος του, τὰς ἀρετάς του. Καὶ ἡ ἀπώλειὰ του στερεῖ τὴν πατρίδα ἑνὸς ἀνδρός ποὺ ἦτο ζῶσα πηγὴ τῆς συγχρόνου ἱστορίας τῆς, ἑνὸς ἀνδρὸς ἀνήκοντος εἰς τὴν χορείαν τῶν Σαμίων ποὺ ἔδωκαν τὰ πάντα διὰ τὴν νῆσον καὶ ἀπέρχονται με ἤρεμον τὴν συνείδησιν ὃτι ἒπραξαν τὸ καθῆκον των».
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Διάταγμα 188. "Περί ιδρύσεως γραφείου στατιστικής". Εφημερίς της Κυβερνήσεως 1912-1915. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.
Διάταγμα 248. "Περί διορισμού του Θρασυβούλου Μ. Μάλη, διδάκτορος της Νομικής, ως γραμματέα πρώτης τάξεως στο Γραφείο της Διοικήσεως". Εφημερίς της Κυβερνήσεως 1912-1915. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.
"Θρασύβουλος Μ. Μάλης". Σαμιακή, 24 Δεκεμβρίου 1962. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.
"Νεκρολογίαι. Θρασύβουλος Μάλης". Ελλάς, 31 Δεκεμβρίου 1962. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.
|
---|
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
| 6 | Μάλης, Θρασύβουλος Μ. | | | 1876-09-20 | 1962-01-01 | Σάμος | Σαμιακή, ελληνική (από 1914 και εξής) | Χριστιανός | Ελληνικά | | Σάμος | Δικηγόρος και Δάσκαλος | Ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης, εκδότης του Ημερολογίου του Αιγαίου στη Σάμο, γεννήθηκε στη Χώρα της Σάμου στις 20 Σεπτεμβρίου 1876. Καταγόταν από «αρχοντική, αρκετά διαπαιδαγωγημένη» οικογένεια της περιοχής. Διακρίθηκε για το δικηγορικό, συγγραφικό, εκδοτικό και δημοσιοϋπαλληλικό του έργο. Πατέρας του ήταν ο Μιχαήλ Μάλης στου οποίου τη μνήμη αφιερώνει τον δεύτερο τόμο του Ημερολογίου του Αιγαίου (1906). Φοίτησε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Από το 1893 έως το 1907, εργάστηκε ως δάσκαλος σε σχολεία της Σαμιακής Ηγεμονίας. Έπειτα, εργάστηκε ως δικηγόρος και, μετά την ένταξη της Σάμου στην Ελλάδα, στο Πρωτοδικείο του νησιού. Εκτός από τη δικηγορία δραστηριοποιήθηκε συστηματικά στη διαχείριση των κοινών και στην πολιτική ζωή της Σάμου.˙Το διάστημα 1908 - 1909 ανέλαβε καθήκοντα γραμματέα στη Βουλή των Σαμίων. Το Φεβρουάριο του 1910, όντας διδάκτορας της Νομικής, διορίστηκε δικηγόρος «παρ’ άπασι τοις δικαστηρίοις» της Ηγεμονίας. Παράλληλα, διετέλεσε μέλος κι αργότερα πρόεδρος της Λιμενικής Επιτροπής Τηγανίου. Ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης συμμετείχε μαζί με τον Μ. Νικολαϊδη ως απεσταλμένος σε πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να ζητήσουν από την Πύλη την ανάκληση του ηγεμόνα Ανδρέα Κοπάση. Εκεί συλλαμβάνονται με διαταγή του υπουργού των Εσωτερικών Ταλαάτ βέη, επαναφέρονται στη Σάμο και φυλακίζονται μέχρι την 11ην Μαρτίου του 1911. Κατά το χρονικό διάστημα 1911-1913 βρέθηκε στη Σμύρνη, όπου ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Κατά την περίοδο της Προσωρινής Κυβέρνησης Σάμου, ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης διετέλεσε διευθυντής του γραφείου στατιστικής (10 Ιουνίου 1913), ενώ αργότερα διορίστηκε ως γραμματέας πρώτης τάξεως στο Γραφείο της Διοικήσεως (18 Ιουλίου 1914). Το 1905 εξέδωσε το <em>Ημερολόγιον του Αιγαίου</em> σε συνεργασία με την Ελένη Σ. Σβορώνου. Ο Νίκος Ι. Σταματιάδης σε κείμενό του στο <em>Ημερολόγιον του Αιγαίου</em> αναφέρεται στο Θρασύβουλο Μάλη ως «έτερον εκ των διευθυντών του παρόντος Ημερολογίου», γεγονός που καταδεικνύει την ισότιμη αναγνώριση των δύο συνεργατών στη διεύθυνση του εντύπου. Κατά τη σύντομη παραμονή του στη Σμύρνη (1911-1913), εξέδωσε το 1913 το Ανατολικόν Ημερολόγιον, το οποίο κυκλοφόρησε για ένα έτος. Επιπλέον, ανέλαβε τη σύνταξη της εφημερίδας της Σάμου <em>Νέα Ζωή</em> (1901-1905). Βασική του δραστηριότητα αποδεικνύεται η δημοσιογραφία. Η αρθρογραφία του σε μεγάλο μέρος της αφορά σε κείμενα ιστορικά και βιογραφίες, αλλά και κείμενα που αφορούν στην πολιτική ζωή και στα πολιτικά γεγονότα. Το 1912 συνέγραψε πραγματεία για το πολιτικό γίγνεσθαι της Σάμου, με τίτλο «Η Σάμος υπό το Αυτόνομον πολίτευμα: Ιστορικαί Σημειώσεις». Αποτιμώντας το πεδίο δράσης του: «Διεκρίνετο ... διὰ τὸ ἦθος του, τὸ ἔντιμον τοῦ χαρακτῆρος του, τὰς ἀρετάς του. Καὶ ἡ ἀπώλειὰ του στερεῖ τὴν πατρίδα ἑνὸς ἀνδρός ποὺ ἦτο ζῶσα πηγὴ τῆς συγχρόνου ἱστορίας τῆς, ἑνὸς ἀνδρὸς ἀνήκοντος εἰς τὴν χορείαν τῶν Σαμίων ποὺ ἔδωκαν τὰ πάντα διὰ τὴν νῆσον καὶ ἀπέρχονται με ἤρεμον τὴν συνείδησιν ὃτι ἒπραξαν τὸ καθῆκον των».<br />
<br />
Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br />
Διάταγμα 188. "Περί ιδρύσεως γραφείου στατιστικής". <em>Εφημερίς της Κυβερνήσεως 1912-1915</em>. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.<br />
Διάταγμα 248. "Περί διορισμού του Θρασυβούλου Μ. Μάλη, διδάκτορος της Νομικής, ως γραμματέα πρώτης τάξεως στο Γραφείο της Διοικήσεως". <em>Εφημερίς της Κυβερνήσεως 1912-1915</em>. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.<br />
"Θρασύβουλος Μ. Μάλης". <em>Σαμιακή</em>, 24 Δεκεμβρίου 1962. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.<br />
"Νεκρολογίαι. Θρασύβουλος Μάλης". <em>Ελλάς</em>, 31 Δεκεμβρίου 1962. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.<br />
|
17 | |
ΚΩΔ | 109 |
Ονοματεπώνυμο | Βάντζιος, Αχιλλεύς |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1872-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1962-01-01 |
Τόπος γέννησης | Τσεπέλοβο Ζαγορίου |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Δάσκαλος |
Βιογραφικό | |
---|
| 109 | Βάντζιος, Αχιλλεύς | | | 1872-01-01 | 1962-01-01 | Τσεπέλοβο Ζαγορίου | | | | | | Δάσκαλος | |
18 | |
ΚΩΔ | 386 |
Ονοματεπώνυμο | Σιγούρος, Μαρίνος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1885-12-26 |
Χρονολογία θανάτου | 1961-10-05 |
Τόπος γέννησης | Ζάκυνθος |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Ζάκυνθος, Αθήνα, Παρίσι, |
Επάγγελμα | Διπλωματικός ακόλουθος, λογοτέχνης και μεταφραστής. |
Βιογραφικό | |
---|
| 386 | Σιγούρος, Μαρίνος | | | 1885-12-26 | 1961-10-05 | Ζάκυνθος | | | | | Ζάκυνθος, Αθήνα, Παρίσι, | Διπλωματικός ακόλουθος, λογοτέχνης και μεταφραστής. | |
19 | |
ΚΩΔ | 565 |
Ονοματεπώνυμο | Βασιλακάκης, Χρήστος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1870-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1961-01-01 |
Τόπος γέννησης | Σμύρνη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Λογοτέχνης. συγγραφέας, εκδότης, πολιτικός |
Βιογραφικό | |
---|
| 565 | Βασιλακάκης, Χρήστος | | | 1870-01-01 | 1961-01-01 | Σμύρνη | | | | | | Λογοτέχνης. συγγραφέας, εκδότης, πολιτικός | |
20 | |
ΚΩΔ | 348 |
Ονοματεπώνυμο | Καιροφύλας, Κώστας |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Κώστας Ν. Καιροφύλας |
Χρονολογία γέννησης | 1881-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1961-01-01 |
Τόπος γέννησης | Ζάκυνθος |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ιστορικός, δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | |
---|
| 348 | Καιροφύλας, Κώστας | | Κώστας Ν. Καιροφύλας | 1881-01-01 | 1961-01-01 | Ζάκυνθος | | | | | | Ιστορικός, δημοσιογράφος | |
21 | |
Σκενδέρης, Κωνσταντίνος Χ.
ΚΩΔ | 335 |
Ονοματεπώνυμο | Σκενδέρης, Κωνσταντίνος Χ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1864-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1959-01-01 |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
| 335 | Σκενδέρης, Κωνσταντίνος Χ. | | | 1864-01-01 | 1959-01-01 | | | | | | | | |
22 | |
ΚΩΔ | 401 |
Ονοματεπώνυμο | Στεφανίδης, Μιχαήλ Κ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Μιχ. Κ. Στεφανίδης |
Χρονολογία γέννησης | 1868-11-08 |
Χρονολογία θανάτου | 1957-11-25 |
Τόπος γέννησης | Μανταμάδος, Λέσβος |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Λέσβος, Αθήνα, Γερμανία, Παρίσι και Λονδίνο. |
Επάγγελμα | Καθηγητής Γυμνασίου, Ακαδημαϊκός (Καθηγητής Ιστορίας των Φυσικών Επιστημών) |
Βιογραφικό | |
---|
| 401 | Στεφανίδης, Μιχαήλ Κ. | | Μιχ. Κ. Στεφανίδης | 1868-11-08 | 1957-11-25 | Μανταμάδος, Λέσβος | | | Ελληνική | | Λέσβος, Αθήνα, Γερμανία, Παρίσι και Λονδίνο. | Καθηγητής Γυμνασίου, Ακαδημαϊκός (Καθηγητής Ιστορίας των Φυσικών Επιστημών) | |
23 | |
ΚΩΔ | 526 |
Ονοματεπώνυμο | Προκοπίου, Σωκράτης Α. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Σ. Προκοπίου, Σωκρ. Α. Προκοπίου, Σ. Α. Π. |
Χρονολογία γέννησης | 1883-04-22 |
Χρονολογία θανάτου | 1957-09-29 |
Τόπος γέννησης | Μπουρνόβας Σμύρνης |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική, ιταλική, αγγλική, αβυσσινιακή |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Σμύρνη, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Μεσοποταμία, Ινδία, Αθήνα |
Επάγγελμα | Συγγραφέας, λαογράφος, δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | |
---|
| 526 | Προκοπίου, Σωκράτης Α. | | Σ. Προκοπίου, Σωκρ. Α. Προκοπίου, Σ. Α. Π. | 1883-04-22 | 1957-09-29 | Μπουρνόβας Σμύρνης | | | Ελληνική | Γαλλική, ιταλική, αγγλική, αβυσσινιακή | Σμύρνη, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Μεσοποταμία, Ινδία, Αθήνα | Συγγραφέας, λαογράφος, δημοσιογράφος | |
24 | |
ΚΩΔ | 8 |
Ονοματεπώνυμο | Λανδράκη, Αρτεμισία |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Ηχώ |
Χρονολογία γέννησης | 1884-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1956-01-01 |
Τόπος γέννησης | Χανιά |
Υπηκοότητα | Ελληνική (από το 1913) |
Θρήσκευμα | Χριστιανή |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Χανιά, Αθήνα |
Επάγγελμα | Εκδότρια και συγγραφέας |
Βιογραφικό | Η Αρτεμισία Λανδράκη ήταν κόρη της Ειρήνης Μινέττα που καταγόταν από τη Χίο και του Ιωάννη Λανδράκη, δασκάλου στα Χανιά από το 1870 έως το 1913. Γεννήθηκε στα Χανιά το 1884 και πήρε την πρώτη μόρφωση από τον πατέρα της. Σπούδασε στο Αρσάκειο στην Αθήνα από το «εσωτερικό διδασκαλείο» <;> του οποίου αποφοίτησε το 1892. Το 1899, σε ηλικία 15 ετών, πήρε επίσης από το Αρσάκειο το πτυχίο δημοδιδασκάλισσας πρώτης τάξεως και επέστρεψε τον ίδιο χρόνο στα Χανιά. Το 1903 παντρεύτηκε το δικηγόρο Φίλιππο Ντόκο με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Το 1902, σε ηλικία 18 ετών ανήγγειλε την έκδοση της πρώτης ποιητικής της συλλογής (Σπινθήρ, σελ. 178), η οποία ωστόσο δεν πραγματοποιήθηκε, ούτε γνωστοποιήθηκε ο τίτλος της. Υπέγραφε κάποιες από τις δημοσιεύσεις της με το ψευδώνυμο «Ηχώ». Δημοσίευσε μία μόνο αυτοτελή συλλογή ποιημάτων, τις «Βιολέττες» (1928). Μεγάλο μέρος του έργου της, το οποίο αποτελείται από ποιήματα, άρθρα, μελέτες, διηγήματα, είναι διάσπαρτο σε εφημερίδες και περιοδικά. (Εφημερίες Χανίων «Ελεύθερον βήμα», «Έρευνα», περιοδικά «κρητικός Αστήρ», «Φως»). Δύο θεατρικά της έργα παραμένουν αδημοσίευτα, το Εμείς οι φιλάνθρωποι και το «Όταν αρχίσει ο κατήφορος». Το πρώτο, το «Εμείς οι φιλάνθρωποι», τρίπρακτο σατιρόδραμα, ανέβηκε στη σκηνή από τον Αιμίλιο Βεάκη το 1923. Τα χειρόγραφα εντοπίστηκαν στο αρχείο της Λανδράκη (Τωμαδάκης), το οποίο όμως σήμερα θεωρείται «οριστικά χαμένο» (Αποστολή). Ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική και υπήρξε μαθήτρια του γνωστού ζωγράφου και καθηγητή Γεωργίου Ροϊλού. Το 1902 δημοσιεύει τον «Σπινθήρα», μηνιαίο «Εγκυκλοπαιδικόν εικονογραφημένον περιοδικόν», στο οποίο εξαγγέλλει ότι θα δημοσιεύονται άρθρα και μελέτες για «ζητήματα φιλολογικά, κοινωνιολογικά, ιστορικά, καλλιτεχνικά, αρχαιολογικά, ενίοτε δε και επιστημονικά». Η έκδοση του «Σπινθήρα» διαρκεί ένα έτος. Υπήρξε επίσης συνιδιοκτήτρια και συνεργάτις του περιοδικού Κρητικός Αστήρ (1906-1915) το 1911, 5ο έτος της έκδοσής του, «στενή συνεργάτις» του εγκυκλοπαιδικού περιοδικού «Φως» (εκδόθηκε το 1904 στα Χανιά). Ανέπτυξε κοινωνική και εθνική δράση. Το 1899 (15 ετών) ίδρυσε το φιλανθρωπικό σύλλογο των Κυριών «η Ελπίς», το 1912 την «Κρητική Επιτροπή παροχής θερμαντικών ειδών εις τους μαχόμενους Έλληνας στρατιώτας». Το 1914 πρωτοστάτησε στην ίδρυση της φιλανθρωπικής αδελφότητας «ο Σωτήρ». Υπήρξε μέλος και πολλών άλλων συλλόγων, επιτροπών και οργανώσεων. Ήταν αντεπιστέλλον μέλος της «Εταιρείας Φιλοτέχνων», ιδρυτικό μέλος του «Συνδέσμου των εν Κρήτη φιλομούσων», συνεργάτις (εκτός από συνιδιοκτήτρια) του περιοδικού «Κρητικός αστήρ», μέλος του «Τμήματος καθοδηγήσεων του Πατριωτικού Ιδρύματος Προστασίας του Παιδιού», ιδρυτικό μέλος του πανεργατικού συνδικάτου «η Πρόνοια», πρόεδρος της «Φιλοζώου Εταιρείας Κρήτης». Πέθανε στην Αθήνα το 1956, όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της.
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.
Αποστολή, Πέρσα. «Η γυναικεία εκδοτική δραστηριότητα (περιοδικά λόγου και τέχνης 1900-1940): Η περίπτωση της Αρτεμισίας Λανδράκη και της Κορνηλίας Πρεβεζιώτου». Στο Η γυναικεία εικαστική και λογοτεχνική παρουσία στα περιοδικά λόγου και τέχνης (1900 -1940), επιμέλεια Σοφία Ντενίση, 238-247. Αθήνα: Gutenberg, 2008.
Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.). Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.
Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference What is Knjiženstvo?, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.
Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017. |
---|
| 8 | Λανδράκη, Αρτεμισία | | Ηχώ | 1884-01-01 | 1956-01-01 | Χανιά | Ελληνική (από το 1913) | Χριστιανή | Ελληνικά | | Χανιά, Αθήνα | Εκδότρια και συγγραφέας | <p>Η Αρτεμισία Λανδράκη ήταν κόρη της Ειρήνης Μινέττα που καταγόταν από τη Χίο και του Ιωάννη Λανδράκη, δασκάλου στα Χανιά από το 1870 έως το 1913. Γεννήθηκε στα Χανιά το 1884 και πήρε την πρώτη μόρφωση από τον πατέρα της. Σπούδασε στο Αρσάκειο στην Αθήνα από το «εσωτερικό διδασκαλείο» <;> του οποίου αποφοίτησε το 1892. Το 1899, σε ηλικία 15 ετών, πήρε επίσης από το Αρσάκειο το πτυχίο δημοδιδασκάλισσας πρώτης τάξεως και επέστρεψε τον ίδιο χρόνο στα Χανιά. Το 1903 παντρεύτηκε το δικηγόρο Φίλιππο Ντόκο με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά. Το 1902, σε ηλικία 18 ετών ανήγγειλε την έκδοση της πρώτης ποιητικής της συλλογής (Σπινθήρ, σελ. 178), η οποία ωστόσο δεν πραγματοποιήθηκε, ούτε γνωστοποιήθηκε ο τίτλος της. Υπέγραφε κάποιες από τις δημοσιεύσεις της με το ψευδώνυμο «Ηχώ». Δημοσίευσε μία μόνο αυτοτελή συλλογή ποιημάτων, τις «Βιολέττες» (1928). Μεγάλο μέρος του έργου της, το οποίο αποτελείται από ποιήματα, άρθρα, μελέτες, διηγήματα, είναι διάσπαρτο σε εφημερίδες και περιοδικά. (Εφημερίες Χανίων «Ελεύθερον βήμα», «Έρευνα», περιοδικά «κρητικός Αστήρ», «Φως»). Δύο θεατρικά της έργα παραμένουν αδημοσίευτα, το <i>Εμείς οι φιλάνθρωποι</i> και το «Όταν αρχίσει ο κατήφορος». Το πρώτο, το «Εμείς οι φιλάνθρωποι», τρίπρακτο σατιρόδραμα, ανέβηκε στη σκηνή από τον Αιμίλιο Βεάκη το 1923. Τα χειρόγραφα εντοπίστηκαν στο αρχείο της Λανδράκη (Τωμαδάκης), το οποίο όμως σήμερα θεωρείται «οριστικά χαμένο» (Αποστολή). Ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική και υπήρξε μαθήτρια του γνωστού ζωγράφου και καθηγητή Γεωργίου Ροϊλού. Το 1902 δημοσιεύει τον «Σπινθήρα», μηνιαίο «Εγκυκλοπαιδικόν εικονογραφημένον περιοδικόν», στο οποίο εξαγγέλλει ότι θα δημοσιεύονται άρθρα και μελέτες για «ζητήματα φιλολογικά, κοινωνιολογικά, ιστορικά, καλλιτεχνικά, αρχαιολογικά, ενίοτε δε και επιστημονικά». Η έκδοση του «Σπινθήρα» διαρκεί ένα έτος. Υπήρξε επίσης συνιδιοκτήτρια και συνεργάτις του περιοδικού Κρητικός Αστήρ (1906-1915) το 1911, 5ο έτος της έκδοσής του, «στενή συνεργάτις» του εγκυκλοπαιδικού περιοδικού «Φως» (εκδόθηκε το 1904 στα Χανιά). Ανέπτυξε κοινωνική και εθνική δράση. Το 1899 (15 ετών) ίδρυσε το φιλανθρωπικό σύλλογο των Κυριών «η Ελπίς», το 1912 την «Κρητική Επιτροπή παροχής θερμαντικών ειδών εις τους μαχόμενους Έλληνας στρατιώτας». Το 1914 πρωτοστάτησε στην ίδρυση της φιλανθρωπικής αδελφότητας «ο Σωτήρ». Υπήρξε μέλος και πολλών άλλων συλλόγων, επιτροπών και οργανώσεων. Ήταν αντεπιστέλλον μέλος της «Εταιρείας Φιλοτέχνων», ιδρυτικό μέλος του «Συνδέσμου των εν Κρήτη φιλομούσων», συνεργάτις (εκτός από συνιδιοκτήτρια) του περιοδικού «Κρητικός αστήρ», μέλος του «Τμήματος καθοδηγήσεων του Πατριωτικού Ιδρύματος Προστασίας του Παιδιού», ιδρυτικό μέλος του πανεργατικού συνδικάτου «η Πρόνοια», πρόεδρος της «Φιλοζώου Εταιρείας Κρήτης». Πέθανε στην Αθήνα το 1956, όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της.</p><p><br><br></p><p>Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br></p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.<br></p><p>Αποστολή, Πέρσα. «Η γυναικεία εκδοτική δραστηριότητα (περιοδικά λόγου και τέχνης 1900-1940): Η περίπτωση της Αρτεμισίας Λανδράκη και της Κορνηλίας Πρεβεζιώτου». Στο <em>Η γυναικεία εικαστική και λογοτεχνική παρουσία στα περιοδικά λόγου και τέχνης (1900 -1940)</em>, επιμέλεια Σοφία Ντενίση, 238-247. Αθήνα: Gutenberg, 2008.<br></p><p>Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br></p><p>Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. <em>Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.)</em>. Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.<br></p><p>Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference <em>What is Knjiženstvo?</em>, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.<br></p><p>Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017.</p> |
25 | |
ΚΩΔ | 74 |
Ονοματεπώνυμο | Φιλαδελφεύς, Αλέξανδρος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1867-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1955-01-01 |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
| 74 | Φιλαδελφεύς, Αλέξανδρος | | | 1867-01-01 | 1955-01-01 | | | | | | | | |
26 | |
ΚΩΔ | 203 |
Ονοματεπώνυμο | Μεγαπάνου, Ειρήνη |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Ειρήνη η Αθηναία, Ευρυδίκη Μεγαπάνου, Ειρήνη Πολ. Δημητρακοπούλου |
Χρονολογία γέννησης | 1885-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1955-01-01 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Συγγραφέας |
Βιογραφικό | |
---|
| 203 | Μεγαπάνου, Ειρήνη | | Ειρήνη η Αθηναία, Ευρυδίκη Μεγαπάνου, Ειρήνη Πολ. Δημητρακοπούλου | 1885-01-01 | 1955-01-01 | Αθήνα | Ελληνική | | | | | Συγγραφέας | |
27 | |
Καλογερόπουλος, Δημήτριος Ι.
ΚΩΔ | 164 |
Ονοματεπώνυμο | Καλογερόπουλος, Δημήτριος Ι. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Δ. Ι. Καλογερόπουλος |
Χρονολογία γέννησης | 1868-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1954-01-13 |
Τόπος γέννησης | Μεσολόγγι |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Δημοσιογράφος, ποιητής και συγγραφέας |
Βιογραφικό | |
---|
| 164 | Καλογερόπουλος, Δημήτριος Ι. | | Δ. Ι. Καλογερόπουλος | 1868-01-01 | 1954-01-13 | Μεσολόγγι | | | | | | Δημοσιογράφος, ποιητής και συγγραφέας | |
28 | |
ΚΩΔ | 383 |
Ονοματεπώνυμο | Πίπιζα, Μαρίκα |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Μαρίκα Πίπιζα-Μαντζούνη ή Καρακάση |
Χρονολογία γέννησης | 1875-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1954-01-01 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη (;) |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | Χριστιανή Ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Λάρισα, Συκούριο, ΗΠΑ, Μεγάλο Κεσερλή Θεσσαλίας, Αθήνα, Κωνσταντινούπολη. |
Επάγγελμα | Ποιήτρια |
Βιογραφικό | Η Μαρίκα Πίπιζα-Μαντζούνη ή Καρακάση ορμώμενη από την Κωνσταντινούπολη γεννήθηκε το 1875. Γίνεται δασκάλα και διδάσκει στο δημοτικό σχολείο θηλέων της Λάρισας όπου και δημοσιεύει πρωτόλεια ποιήματα της στην εβδομαδιαία εφημερίδα ποικίλης ύλης «Η Μικρά» του Θρασύβουλου Μακρή . Υπήρξε μόνιμη σχεδόν συνεργάτιδα της «Εφημερίδος των Κυριών» της Καλιρρόης Παρρεν-Σιγανού, όπου από κοινού με όσες ασκούν και το ίδιο επάγγελμα-δασκάλες- κατά πάσα πιθανότητα συνιστούν πυρήνα, ένα είδος δικτύου, με επίγνωση της «γυναικείας φυλής» κατά την Σαπφώ Λεοντιάδα. Επίσης έργα της δημοσιεύονται στο περιοδικό «Σπινθήρ» της Αρτεμισίας Λανδράκη που εκδίδεται στα Χανιά. Στο έργο «Πανελλήνιος ανθολογία ήτοι απάνθισμα των εκλεκτοτέρων ελληνικών ποιημάτων», υπό Δημητρίου Κ. Κοκκινάκη, Εν Αθήναις, Εκ του τυπογραφείου Α. Ζ. Διαλησμά 1899. φιλοξενούνται έξι ποιήματ της : Α΄ 256 Έλα! (Έλα πριν μας χωρίσουνε) σ. 211. - Α΄ 260 Ψεύτρα καρδιά (Όσαις φοραίς σαν) σ. 214. - Α΄ 263 Σύννεφα-Πόθοι (Σαν σύννεφα που βγαίνουν) σ. 215. - Β΄ 80 Στην Κρήτη (Λευτεριά και δόξα) σ. 378. - Β΄ 84 Κτύπα! (Κτύπα Ευρώπη!) <Εγράφη μετά τον βομβαρδισμόν της Κρήτης υπό των Ευρωπαίων> σ. 380. - Β΄ 85 Επί τη καθόδω του Πρίγκηπος (Στάσου κύμα) σ. 381. Γράφει ποιήματα ερωτικά και «αν και δεν κατάγεται από την Κρήτη συγκινείται τόσο από το δράμα των απελευθερωτικών αγώνων του νησιού που γράφει πολλά ποιήματα για την Κρήτη. Η Πίπιζα ανήκει περισσότερο στην εκπνοή των ρομαντικών και λιγότερο στο κλίμα της γενιάς του 1880. Βέβαια γράφει στην ομιλούμενη γλώσσα αλλά παραμένει σε ύφος στον στόμφο και το άκαμπτο και προσποιητό της ρητορικής των αθηναίων ρομαντικών.» (Β.Ρούσσου). Την ίδια χρονιά (1899) εκδίδεται η ποιητική της συλλογή "Κρυσταλλίται". «Το τέλος την βρίσκει στο Γηροκομείο, συντροφεμένη από μια ωραία γάτα και μεγάλα κουτιά χαρτονένια, όπου φυλάγονταν στοίβες ολόκληρες τα αποκόμματα των εφημερίδων με τις κριτικές των έργων της. Ο πιστός φίλος της, ένας σκύλος που λάτρευε, δεν υπάρχει πια. Πάνω στη θλίψη της η Πίπιζα του αφιέρωσε ένα χαρακτηριστικό ποίημα». (Γιάννης Λακούτσης ) |
---|
| 383 | Πίπιζα, Μαρίκα | | Μαρίκα Πίπιζα-Μαντζούνη ή Καρακάση | 1875-01-01 | 1954-01-01 | Κωνσταντινούπολη (;) | Ελληνική | Χριστιανή Ορθόδοξη | Ελληνική | | Λάρισα, Συκούριο, ΗΠΑ, Μεγάλο Κεσερλή Θεσσαλίας, Αθήνα, Κωνσταντινούπολη. | Ποιήτρια | Η Μαρίκα Πίπιζα-Μαντζούνη ή Καρακάση ορμώμενη από την Κωνσταντινούπολη γεννήθηκε το 1875. Γίνεται δασκάλα και διδάσκει στο δημοτικό σχολείο θηλέων της Λάρισας όπου και δημοσιεύει πρωτόλεια ποιήματα της στην εβδομαδιαία εφημερίδα ποικίλης ύλης «Η Μικρά» του Θρασύβουλου Μακρή . Υπήρξε μόνιμη σχεδόν συνεργάτιδα της «Εφημερίδος των Κυριών» της Καλιρρόης Παρρεν-Σιγανού, όπου από κοινού με όσες ασκούν και το ίδιο επάγγελμα-δασκάλες- κατά πάσα πιθανότητα συνιστούν πυρήνα, ένα είδος δικτύου, με επίγνωση της «γυναικείας φυλής» κατά την Σαπφώ Λεοντιάδα. Επίσης έργα της δημοσιεύονται στο περιοδικό «Σπινθήρ» της Αρτεμισίας Λανδράκη που εκδίδεται στα Χανιά. Στο έργο «Πανελλήνιος ανθολογία ήτοι απάνθισμα των εκλεκτοτέρων ελληνικών ποιημάτων», υπό Δημητρίου Κ. Κοκκινάκη, Εν Αθήναις, Εκ του τυπογραφείου Α. Ζ. Διαλησμά 1899. φιλοξενούνται έξι ποιήματ της : Α΄ 256 Έλα! (Έλα πριν μας χωρίσουνε) σ. 211. - Α΄ 260 Ψεύτρα καρδιά (Όσαις φοραίς σαν) σ. 214. - Α΄ 263 Σύννεφα-Πόθοι (Σαν σύννεφα που βγαίνουν) σ. 215. - Β΄ 80 Στην Κρήτη (Λευτεριά και δόξα) σ. 378. - Β΄ 84 Κτύπα! (Κτύπα Ευρώπη!) <Εγράφη μετά τον βομβαρδισμόν της Κρήτης υπό των Ευρωπαίων> σ. 380. - Β΄ 85 Επί τη καθόδω του Πρίγκηπος (Στάσου κύμα) σ. 381. Γράφει ποιήματα ερωτικά και «αν και δεν κατάγεται από την Κρήτη συγκινείται τόσο από το δράμα των απελευθερωτικών αγώνων του νησιού που γράφει πολλά ποιήματα για την Κρήτη. Η Πίπιζα ανήκει περισσότερο στην εκπνοή των ρομαντικών και λιγότερο στο κλίμα της γενιάς του 1880. Βέβαια γράφει στην ομιλούμενη γλώσσα αλλά παραμένει σε ύφος στον στόμφο και το άκαμπτο και προσποιητό της ρητορικής των αθηναίων ρομαντικών.» (Β.Ρούσσου). Την ίδια χρονιά (1899) εκδίδεται η ποιητική της συλλογή "Κρυσταλλίται". «Το τέλος την βρίσκει στο Γηροκομείο, συντροφεμένη από μια ωραία γάτα και μεγάλα κουτιά χαρτονένια, όπου φυλάγονταν στοίβες ολόκληρες τα αποκόμματα των εφημερίδων με τις κριτικές των έργων της. Ο πιστός φίλος της, ένας σκύλος που λάτρευε, δεν υπάρχει πια. Πάνω στη θλίψη της η Πίπιζα του αφιέρωσε ένα χαρακτηριστικό ποίημα». (Γιάννης Λακούτσης ) |
29 | |
ΚΩΔ | 188 |
Ονοματεπώνυμο | Σταμπόγλης, Δημήτριος Σ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Δημήτριος Σ. Στάμπογλους, Λευκάτας |
Χρονολογία γέννησης | 1881-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1953-01-01 |
Τόπος γέννησης | Λευκάδα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Λόγιος και ποιητής. |
Βιογραφικό | |
---|
| 188 | Σταμπόγλης, Δημήτριος Σ. | | Δημήτριος Σ. Στάμπογλους, Λευκάτας | 1881-01-01 | 1953-01-01 | Λευκάδα | | | | | | Λόγιος και ποιητής. | |
30 | |
ΚΩΔ | 823 |
Ονοματεπώνυμο | Μωραϊτίνης, Τίμος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1875-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1952-09-22 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Θεατρικός συγγραφέας, εκδότης, δημοσιογράφος, πεζογράφος, ποιητής |
Βιογραφικό | |
---|
| 823 | Μωραϊτίνης, Τίμος | | | 1875-01-01 | 1952-09-22 | Αθήνα | | | | | | Θεατρικός συγγραφέας, εκδότης, δημοσιογράφος, πεζογράφος, ποιητής | |
31 | |
ΚΩΔ | 61 |
Ονοματεπώνυμο | Γαϊτάνου-Γιαννιού, Αθηνά |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Σίβυλλα, Νιόβη, Αθηνά Π. Γαϊτανοπούλου |
Χρονολογία γέννησης | 1880-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1952-02-01 |
Τόπος γέννησης | Μακροχώρι (Κωνσταντινούπολη) |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | Ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Μακροχώρι, Κωνσταντινούπολη, Αθήνα (1911 και εξής) |
Επάγγελμα | Δασκάλα, δημοσιογράφος, λογοτέχνης (διηγηματογράφος) |
Βιογραφικό | Αρχισυντάκτρια του Περιοδικού Νέον Πνεύμα (Κωνσταντινούπολη), την περίοδο 1907-1911, Διευθύντρια των φεμινιστικών εντύπων Ελληνίς και Σοσιαλιστική Ζωή (εκδίδονται στην Αθήνα). Εργογραφία: Οράματα, τόμος πεζών ποιημάτων και διηγημάτων.
Η καταγωγή του ανθρώπου και η εξέλιξις του στην κοινωνία. Λαμάρκ- Δαρβίνος – Μαρξ. 1912. Γυναίκα, και πολιτική. 1923. •Αρσινόη Παπαδοπούλου: Ο βίος και το έργο της. •Τα φιλολογικά σαλόνια της Πόλης. 1948. Το πνευματικό Μακροχώρι του καιρού μας. Ιστανμπουλ, 1951 |
---|
| 61 | Γαϊτάνου-Γιαννιού, Αθηνά | | Σίβυλλα, Νιόβη, Αθηνά Π. Γαϊτανοπούλου | 1880-01-01 | 1952-02-01 | Μακροχώρι (Κωνσταντινούπολη) | Ελληνική | Ορθόδοξη | Ελληνική | | Μακροχώρι, Κωνσταντινούπολη, Αθήνα (1911 και εξής) | Δασκάλα, δημοσιογράφος, λογοτέχνης (διηγηματογράφος) | <p>Αρχισυντάκτρια του Περιοδικού Νέον Πνεύμα (Κωνσταντινούπολη), την περίοδο 1907-1911, Διευθύντρια των φεμινιστικών εντύπων Ελληνίς και Σοσιαλιστική Ζωή (εκδίδονται στην Αθήνα).</p><p>Εργογραφία: </p><p><em>Οράματα,</em> τόμος πεζών ποιημάτων και διηγημάτων. <br></p><p> Η καταγωγή του ανθρώπου και η εξέλιξις του στην κοινωνία. Λαμάρκ- Δαρβίνος – Μαρξ. 1912.</p><p> Γυναίκα, και πολιτική. 1923.</p><p>•Αρσινόη Παπαδοπούλου: Ο βίος και το έργο της. </p><p>•Τα φιλολογικά σαλόνια της Πόλης. 1948.</p><p> Το πνευματικό Μακροχώρι του καιρού μας. Ιστανμπουλ, 1951</p> |
32 | |
ΚΩΔ | 502 |
Ονοματεπώνυμο | Σπανούδη, Σοφία |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1878-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1952-01-01 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανή ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα (1922 και εξής) |
Επάγγελμα | Μουσικός, μουσικοκριτικός, καθηγήτρια πιάνου |
Βιογραφικό | Εργογραφία: Στα παλάτια του Χαμίτ (μυθιστόρημα), Γράμματα από την Πόλη. |
---|
| 502 | Σπανούδη, Σοφία | | | 1878-01-01 | 1952-01-01 | Κωνσταντινούπολη | | Χριστιανή ορθόδοξη | Ελληνική | | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα (1922 και εξής) | Μουσικός, μουσικοκριτικός, καθηγήτρια πιάνου | Εργογραφία: Στα παλάτια του Χαμίτ (μυθιστόρημα), Γράμματα από την Πόλη. |
33 | |
ΚΩΔ | 160 |
Ονοματεπώνυμο | Ξενόπουλος, Γρηγόριος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1867-12-09 |
Χρονολογία θανάτου | 1951-01-14 |
Τόπος γέννησης | Φανάρι, Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Ζάκυνθος, Αθήνα |
Επάγγελμα | Συγγραφέας |
Βιογραφικό | |
---|
| 160 | Ξενόπουλος, Γρηγόριος | | | 1867-12-09 | 1951-01-14 | Φανάρι, Κωνσταντινούπολη | | | | | Κωνσταντινούπολη, Ζάκυνθος, Αθήνα | Συγγραφέας | |
34 | |
ΚΩΔ | 149 |
Ονοματεπώνυμο | Δροσίνης, Γεώργιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1859-12-09 |
Χρονολογία θανάτου | 1951-01-03 |
Τόπος γέννησης | Πλάκα, Αθήνα |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ποιητὴς, πεζογράφος και ακαδημαϊκός. |
Βιογραφικό | |
---|
| 149 | Δροσίνης, Γεώργιος | | | 1859-12-09 | 1951-01-03 | Πλάκα, Αθήνα | Ελληνική | | Ελληνικά | | | Ποιητὴς, πεζογράφος και ακαδημαϊκός. | |
35 | |
ΚΩΔ | 5 |
Ονοματεπώνυμο | Μελανδινού, Χαρίκλεια |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1867-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1951-01-01 |
Τόπος γέννησης | Πλωμάρι Λέσβου |
Υπηκοότητα | Οθωμανική [;], Ελληνική (μετά το 1922) |
Θρήσκευμα | Χριστιανή |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Πλωμάρι Λέσβου, Σαράντα Εκκλησιές, Φιλιππούπολη, Αδριανούπολη, Κωνσταντινούπολη, Τραπεζούντα, Θεσσαλονίκη, Φλώρινα, Κοζάνη, Αθήνα |
Επάγγελμα | Δασκάλα, διευθύντρια παρθεναγωγείων, εκδότρια, συγγραφέας |
Βιογραφικό | Η Χαρίκλεια Μελανδινού (1867-1951), δασκάλα, συγγραφέας σχολικών εγχειριδίων, αρθρογράφος και εκδότρια του περιοδικού Εφημερίς των Κυριών (1909-1911) και του Ημερολογίου της Εφημερίδος των Κυριών «Η Λέσβος» (1912), κατάγεται από οικογένεια εκπαιδευτικών. Ο πατέρας της Παντολέων Μελανδινός, υπήρξε δάσκαλος σε σχολεία των Σαράντα Εκκλησιών (Ανατολική Ρωμυλία) και στο Πλωμάρι της Λέσβου (στο δεύτερο δίδαξε την περίοδο 1864-1872), όπως και τα τέσσερα τουλάχιστον από τα πέντε αδέλφια της, ο Δημοσθένης Μελανδινός, η Πολυξένη, η Ζωή και η Μάρθα Μελανδινού (η τελευταία εργάστηκε ως νηπιαγωγός) (ο Αλκιβιάδης Μελανδινός, ο μεγαλύτερος από τα έξι παιδιά της οικογένειας, δεν αναφέρεται στις πηγές -πιθανόν να πέθανε μικρός). Σπούδασε στο Κεντρικό Παρθεναγωγείο των Σαράντα Εκκλησιών, για μικρό διάστημα (1884-85) στα Ζαρίφεια διδασκαλεία, και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο της Αδριανούπολης. Για τη διδασκαλική της ειδίκευση φοίτησε στο Παρθεναγωγείο "Παλλάδας" στην Κωνσταντινούπολη. Εργάστηκε ως δασκάλα στον τόπο καταγωγής της (Πλωμάρι), στις Σαράντα Εκκλησιές και στο Παρθεναγωγείο της Παλλάδας (1890-1896), και ως διευθύντρια στα παρθεναγωγεία Τραπεζούντας (1897-1906 [?]), και Διπλοκιονίου (Βεσίκτας) (1907-1922). Μετά το 1922 εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη και εργάστηκε από το 1924 έως το 1930 στα ανώτερα παρθεναγωγεία Θεσσαλονίκης, Φλώρινας Κοζάνης. Πέθανε στην Αθήνα το 1951. Ανάμεσα στα έργα της συγκαταλέγονται τα «Κορασιακά αναγνώσματα», αναγνωστικά για τις τέσσερις πρώτες τάξεις των παρθεναγωγείων, τα οποία έγραψε μαζί με την αδερφή της Πολυξένη και εξέδωσε από το 1902 έως 1904 στην Κωνσταντινούπολη. Το 1905 εκδίδονται επίσης στην Κωνσταντινούπολη οι «Συνθέσεις, διηρημέναι εις τρία τεύχη προς χρήσιν αμφοτέρων των φύλων», τρίτομο όπως φαίνεται από τον τίτλο του σχολικό εγχειρίδιο. Τα τεύχη που έχουν εντοπιστεί αφορούν στην Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη (Β΄ τεύχος) και στη Ζ΄ και Η΄ τάξη (Γ΄ τεύχος). Εκδίδει επίσης το "Απάνθισμα νεοελληνικών αναγωνσμάτων δι' ανωτέρας τάξεις" (για τις τάξεις ΣΤ' και Ζ'). Από το 1909-1911 εκδίδει την Εφημερίδα των Κυριών και το 1912 το Ημερολόγιον της Εφημερίδος των Κυριών «Η Λέσβος». Από τον πρόλογο του Ημερολογίου προκύπτει πως η ιδέα της έκδοσής του ανήκε στον αδερφό της, τον Δημοσθένη, ο οποίος θα το εξέδιδε το 1902 στη Μυτιλήνη. Εξαιτίας όμως του πρόωρου θανάτου του δεν μπόρεσε να εκδοθεί. Έτσι, στο Ημερολόγιο η εκδότρια συμπεριέλαβε και αρθρογραφία από το ανέκδοτο ημερολόγιο του αδερφού της. Στην εργογραφία της συμπεριλαμβάνεται ακόμη η πραγματεία με τίτλο «Η Αγιά Σοφιά. Το Αυγουστιαίον. Ανάγνωσμα τερπνότατον μετ’ εικόνων», την οποία εξέδωσε στην Αθήνα το 1919.
Εργογραφία:
Μελανδινού, Χαρίκλεια. Εφημερίς των Κυριών, τχ. 3 (1 Οκτωβρίου 1909).
Μελανδινού, Χαρίκλεια. Εφημερίς των Κυριών, τχ. 5 (1 Νοεμβρίου 1909).
Μελανδινού, Χαρίκλεια. Το Ημερολόγιο της Εφημερίδας των Κυριών «Η Λέσβος». Κωνσταντινούπολη: Π. Αγγελίδης και Σία, 1912.
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.
Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Γιασαφάκη, Χαριτωμένη. «Το περιοδικό Εφημερίς των Κυριών (1909 - 1911) της Χ.Π. Μελανδινού: Ο εκπαιδευτικός του λόγος και ο γυναικείος προορισμός». Στο 4ο Διεθνές επιστημονικό συνέδριο με θέμα Δημοκρατία, δικαιώματα και ανισότητες στην εποχή της κρίσης. Προκλήσεις στον χώρο της έρευνας και της εκπαίδευσης. 27-29 Απριλίου 2018, Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών (ΙΑΚΕ), Ηράκλειο.
Γιασαφάκη, Χαριτωμένη. «Το περιοδικό Εφημερίς των Κυριών (1909-1911) της Χ.Π. Μελανδινού και ο γυναικείος προορισμός». Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2016.
Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.). Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015. Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference What is Knjiženstvo?, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.
Giasafaki, Charitomeni. "Women's Biographies in 'Ladies Journal': Models for the Construction of Women's Identities". International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Θωμόπουλος, Ιωάννης. «Οι τόνοι και η μοίρα τους». Νέα Εστία, τχ. 1187 (1976): 72-88.
Καζάζη - Καπερώνη, Αμφιτρίτη. «Θεόφιλος Ραϊσόπουλος: Ο πρώτος ελληνοδιδάσκαλος της Σχολής του Πλωμαρίου». Πλωμαρίτικοι Αντίλαλοι 24, αρ. φ. 220 (2008): 10-12.
Λυκιαρδοπούλου, Σταυρούλα. «Η εκπαίδευση στη Λέσβο κατά την τελευταία περίοδο της Οθωμανοκρατίας (1800-1912)». Διδακτορική διατριβή, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, 2008.
Μελανδινού, Ζωή. «Χαρίκλεια Π. Μελανδινού (1867-1951)». Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού, ΙΣΤ (1951): 266-267.
Μελανδινού, Πολυξένη. «Στην θανούσαν αδελφή μου, ποίημα». Εφημερίς των Κυριών, αρ. φ. 217 (16 Ιουνίου 1891).
Μίσσιος, Κώστας. Ο Λεσβιακός Τύπος και οι δημιουργοί του (24 Αυγούστου 1864 - 31 Μαρτίου 2008): Συμβολή στην ιστορία της λεσβιακής γραμματείας. Αθήνα: Πιττακός, 2009.
Μίσσιος, Κώστας. Ποικίλα φιλολογικά της Μυτιλήνης: Συμβολή στην ιστορία της λεσβιακής γραμματείας. Αθήνα: Πιττακός, 2009.
Ξηραδάκη, Κούλα. Παρθεναγωγεία και δασκάλες υπόδουλου ελληνισμού: Από τα αρχεία του Ελεγκτικού Συνεδρίου. τ. 2. Αθήνα, 1973.
Papadopoulou, Ypakoi. “Cultural and Recreational Annual Editions: ‘Lesvos’ – The Almanac of Ladies’ Newspaper (1912) by Charikleia Melandinou”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017.
|
---|
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Εφημερίς των Κυριών | |
2 | Ημερολόγιον της Εφημερίδος των Κυριών «Η Λέσβος» | |
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Εφημερίς των Κυριών | |
2 | Ημερολόγιον της Εφημερίδος των Κυριών «Η Λέσβος» | |
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Εφημερίς των Κυριών | |
2 | Ημερολόγιον της Εφημερίδος των Κυριών «Η Λέσβος» | |
| 5 | Μελανδινού, Χαρίκλεια | | | 1867-01-01 | 1951-01-01 | Πλωμάρι Λέσβου | Οθωμανική [;], Ελληνική (μετά το 1922) | Χριστιανή | Ελληνικά | | Πλωμάρι Λέσβου, Σαράντα Εκκλησιές, Φιλιππούπολη, Αδριανούπολη, Κωνσταντινούπολη, Τραπεζούντα, Θεσσαλονίκη, Φλώρινα, Κοζάνη, Αθήνα | Δασκάλα, διευθύντρια παρθεναγωγείων, εκδότρια, συγγραφέας | <p>Η Χαρίκλεια Μελανδινού (1867-1951), δασκάλα, συγγραφέας σχολικών εγχειριδίων, αρθρογράφος και εκδότρια του περιοδικού Εφημερίς των Κυριών (1909-1911) και του Ημερολογίου της Εφημερίδος των Κυριών «Η Λέσβος» (1912), κατάγεται από οικογένεια εκπαιδευτικών. Ο πατέρας της Παντολέων Μελανδινός, υπήρξε δάσκαλος σε σχολεία των Σαράντα Εκκλησιών (Ανατολική Ρωμυλία) και στο Πλωμάρι της Λέσβου (στο δεύτερο δίδαξε την περίοδο 1864-1872), όπως και τα τέσσερα τουλάχιστον από τα πέντε αδέλφια της, ο Δημοσθένης Μελανδινός, η Πολυξένη, η Ζωή και η Μάρθα Μελανδινού (η τελευταία εργάστηκε ως νηπιαγωγός) (ο Αλκιβιάδης Μελανδινός, ο μεγαλύτερος από τα έξι παιδιά της οικογένειας, δεν αναφέρεται στις πηγές -πιθανόν να πέθανε μικρός). Σπούδασε στο Κεντρικό Παρθεναγωγείο των Σαράντα Εκκλησιών, για μικρό διάστημα (1884-85) στα Ζαρίφεια διδασκαλεία, και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο της Αδριανούπολης. Για τη διδασκαλική της ειδίκευση φοίτησε στο Παρθεναγωγείο "Παλλάδας" στην Κωνσταντινούπολη. Εργάστηκε ως δασκάλα στον τόπο καταγωγής της (Πλωμάρι), στις Σαράντα Εκκλησιές και στο Παρθεναγωγείο της Παλλάδας (1890-1896), και ως διευθύντρια στα παρθεναγωγεία Τραπεζούντας (1897-1906 [?]), και Διπλοκιονίου (Βεσίκτας) (1907-1922). Μετά το 1922 εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη και εργάστηκε από το 1924 έως το 1930 στα ανώτερα παρθεναγωγεία Θεσσαλονίκης, Φλώρινας Κοζάνης. Πέθανε στην Αθήνα το 1951. Ανάμεσα στα έργα της συγκαταλέγονται τα «Κορασιακά αναγνώσματα», αναγνωστικά για τις τέσσερις πρώτες τάξεις των παρθεναγωγείων, τα οποία έγραψε μαζί με την αδερφή της Πολυξένη και εξέδωσε από το 1902 έως 1904 στην Κωνσταντινούπολη. Το 1905 εκδίδονται επίσης στην Κωνσταντινούπολη οι «Συνθέσεις, διηρημέναι εις τρία τεύχη προς χρήσιν αμφοτέρων των φύλων», τρίτομο όπως φαίνεται από τον τίτλο του σχολικό εγχειρίδιο. Τα τεύχη που έχουν εντοπιστεί αφορούν στην Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη (Β΄ τεύχος) και στη Ζ΄ και Η΄ τάξη (Γ΄ τεύχος). Εκδίδει επίσης το "Απάνθισμα νεοελληνικών αναγωνσμάτων δι' ανωτέρας τάξεις" (για τις τάξεις ΣΤ' και Ζ'). Από το 1909-1911 εκδίδει την Εφημερίδα των Κυριών και το 1912 το Ημερολόγιον της Εφημερίδος των Κυριών «Η Λέσβος». Από τον πρόλογο του Ημερολογίου προκύπτει πως η ιδέα της έκδοσής του ανήκε στον αδερφό της, τον Δημοσθένη, ο οποίος θα το εξέδιδε το 1902 στη Μυτιλήνη. Εξαιτίας όμως του πρόωρου θανάτου του δεν μπόρεσε να εκδοθεί. Έτσι, στο Ημερολόγιο η εκδότρια συμπεριέλαβε και αρθρογραφία από το ανέκδοτο ημερολόγιο του αδερφού της. Στην εργογραφία της συμπεριλαμβάνεται ακόμη η πραγματεία με τίτλο «Η Αγιά Σοφιά. Το Αυγουστιαίον. Ανάγνωσμα τερπνότατον μετ’ εικόνων», την οποία εξέδωσε στην Αθήνα το 1919.</p><p><br><br></p><p>Εργογραφία:<br></p><p>Μελανδινού, Χαρίκλεια. <em>Εφημερίς των Κυριών</em>, τχ. 3 (1 Οκτωβρίου 1909).<br></p><p>Μελανδινού, Χαρίκλεια. <em>Εφημερίς των Κυριών</em>, τχ. 5 (1 Νοεμβρίου 1909).<br></p><p>Μελανδινού, Χαρίκλεια. <em>Το Ημερολόγιο της Εφημερίδας των Κυριών «Η Λέσβος»</em>. Κωνσταντινούπολη: Π. Αγγελίδης και Σία, 1912.</p><p><br><br></p><p>Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br></p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.<br></p><p>Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br></p><p>Γιασαφάκη, Χαριτωμένη. «Το περιοδικό Εφημερίς των Κυριών (1909 - 1911) της Χ.Π. Μελανδινού: Ο εκπαιδευτικός του λόγος και ο γυναικείος προορισμός». Στο 4ο Διεθνές επιστημονικό συνέδριο με θέμα <em>Δημοκρατία, δικαιώματα και ανισότητες στην εποχή της κρίσης. Προκλήσεις στον χώρο της έρευνας και της εκπαίδευσης</em>. 27-29 Απριλίου 2018, Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών (ΙΑΚΕ), Ηράκλειο. <br></p><p>Γιασαφάκη, Χαριτωμένη. «Το περιοδικό Εφημερίς των Κυριών (1909-1911) της Χ.Π. Μελανδινού και ο γυναικείος προορισμός». Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2016.<br></p><p>Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. <em>Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.)</em>. Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.<br> </p><p>Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference <em>What is Knjiženstvo?</em>, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.<br></p><p>Giasafaki, Charitomeni. "Women's Biographies in 'Ladies Journal': Models for the Construction of Women's Identities". International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br></p><p>Θωμόπουλος, Ιωάννης. «Οι τόνοι και η μοίρα τους». <em>Νέα Εστία</em>, τχ. 1187 (1976): 72-88.<br></p><p>Καζάζη - Καπερώνη, Αμφιτρίτη. «Θεόφιλος Ραϊσόπουλος: Ο πρώτος ελληνοδιδάσκαλος της Σχολής του Πλωμαρίου». <em>Πλωμαρίτικοι Αντίλαλοι</em> 24, αρ. φ. 220 (2008): 10-12.<br></p><p>Λυκιαρδοπούλου, Σταυρούλα. «Η εκπαίδευση στη Λέσβο κατά την τελευταία περίοδο της Οθωμανοκρατίας (1800-1912)». Διδακτορική διατριβή, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, 2008.<br></p><p>Μελανδινού, Ζωή. «Χαρίκλεια Π. Μελανδινού (1867-1951)». <em>Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού</em>, ΙΣΤ (1951): 266-267.<br></p><p>Μελανδινού, Πολυξένη. «Στην θανούσαν αδελφή μου, ποίημα». <em>Εφημερίς των Κυριών</em>, αρ. φ. 217 (16 Ιουνίου 1891).<br></p><p>Μίσσιος, Κώστας. <em>Ο Λεσβιακός Τύπος και οι δημιουργοί του (24 Αυγούστου 1864 - 31 Μαρτίου 2008): Συμβολή στην ιστορία της λεσβιακής γραμματείας</em>. Αθήνα: Πιττακός, 2009.<br></p><p>Μίσσιος, Κώστας. <em>Ποικίλα φιλολογικά της Μυτιλήνης: Συμβολή στην ιστορία της λεσβιακής γραμματείας</em>. Αθήνα: Πιττακός, 2009.<br></p><p>Ξηραδάκη, Κούλα. <em>Παρθεναγωγεία και δασκάλες υπόδουλου ελληνισμού: Από τα αρχεία του Ελεγκτικού Συνεδρίου</em>. τ. 2. Αθήνα, 1973.<br></p><p>Papadopoulou, Ypakoi. “Cultural and Recreational Annual Editions: ‘Lesvos’ – The Almanac of Ladies’ Newspaper (1912) by Charikleia Melandinou”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br></p><p>Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017.<br></p> |
36 | |
ΚΩΔ | 52 |
Ονοματεπώνυμο | Κοσμής, Άγγελος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1879-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1951-01-01 |
Τόπος γέννησης | Βράϊλα Ρουμανίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Βράϊλα, Σίφνος, Πειραιάς. |
Επάγγελμα | Δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | Ο Άγγελος Κοσμής γεννήθηκε το 1879 στη Βράϊλα της Ρουμανίας. Η οικογένειά του καταγόταν από τη Σίφνο. Το 1884 επέστρεψαν οικογενειακώς στη Σίφνο, ενώ λίγο αργότερα για επαγγελματικούς λόγους μετακινήθηκαν στον Πειραιά. Ο Άγγελος Κοσμής σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάσθηκε ως δικηγόρος στον Πειραιά. Ο ίδιος αρθρογραφούσε σε λογοτεχνικές στήλες περιοδικών και εφημερίδων της εποχής. Ο θεματικός πυρήνας των βιβλίων του αφορά στη Σίφνο ("Του νησιού μου", 1907) και σε προσωπικά του βιώματα και αναμνήσεις από τον Πειραιά ("Περασμένα κι αλησμόνητα", "Πειραϊκές αναμνήσεις", 1938). Ο Άγγελος Κοσμής πέθανε το 1951 στη Σίφνο. |
---|
| 52 | Κοσμής, Άγγελος | | | 1879-01-01 | 1951-01-01 | Βράϊλα Ρουμανίας | | | | | Βράϊλα, Σίφνος, Πειραιάς. | Δημοσιογράφος | Ο Άγγελος Κοσμής γεννήθηκε το 1879 στη Βράϊλα της Ρουμανίας. Η οικογένειά του καταγόταν από τη Σίφνο. Το 1884 επέστρεψαν οικογενειακώς στη Σίφνο, ενώ λίγο αργότερα για επαγγελματικούς λόγους μετακινήθηκαν στον Πειραιά. Ο Άγγελος Κοσμής σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάσθηκε ως δικηγόρος στον Πειραιά. Ο ίδιος αρθρογραφούσε σε λογοτεχνικές στήλες περιοδικών και εφημερίδων της εποχής. Ο θεματικός πυρήνας των βιβλίων του αφορά στη Σίφνο ("Του νησιού μου", 1907) και σε προσωπικά του βιώματα και αναμνήσεις από τον Πειραιά ("Περασμένα κι αλησμόνητα", "Πειραϊκές αναμνήσεις", 1938). Ο Άγγελος Κοσμής πέθανε το 1951 στη Σίφνο. |
37 | |
ΚΩΔ | 347 |
Ονοματεπώνυμο | Φριλίγγος, Κωνσταντίνος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1882-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1950-01-01 |
Τόπος γέννησης | Σμύρνη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ιατρός, λογοτέχνης |
Βιογραφικό | |
---|
| 347 | Φριλίγγος, Κωνσταντίνος | | | 1882-01-01 | 1950-01-01 | Σμύρνη | | | | | | Ιατρός, λογοτέχνης | |
38 | |
ΚΩΔ | 429 |
Ονοματεπώνυμο | Μακρίδης, Νικόλαος Γ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1870-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1950-01-01 |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ιατρός |
Βιογραφικό | |
---|
| 429 | Μακρίδης, Νικόλαος Γ. | | | 1870-01-01 | 1950-01-01 | | | | | | | Ιατρός | |
39 | |
ΚΩΔ | 374 |
Ονοματεπώνυμο | Αργυρόπουλος, Μιχάλης |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1862-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1949-06-04 |
Τόπος γέννησης | Σμύρνη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Νομικός, λογοτέχνης, δημοσιογράφος και πολιτικός. |
Βιογραφικό | |
---|
| 374 | Αργυρόπουλος, Μιχάλης | | | 1862-01-01 | 1949-06-04 | Σμύρνη | | | Ελληνική | | | Νομικός, λογοτέχνης, δημοσιογράφος και πολιτικός. | |
40 | |
ΚΩΔ | 260 |
Ονοματεπώνυμο | Ζωιόπουλος, Θρασύβουλος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1882-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1947-07-14 |
Τόπος γέννησης | Άργος |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Άργος, Αθήνα |
Επάγγελμα | Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | Ψευδώνυμο: Στέφανος Δάφνης. |
---|
| 260 | Ζωιόπουλος, Θρασύβουλος | | | 1882-01-01 | 1947-07-14 | Άργος | | | | | Άργος, Αθήνα | Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος | Ψευδώνυμο: Στέφανος Δάφνης. |
41 | |
ΚΩΔ | 135 |
Ονοματεπώνυμο | Χατζιδάκις, Γ. Ν. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1848-11-12 |
Χρονολογία θανάτου | 1947-06-27 |
Τόπος γέννησης | Μύρθιος Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνης, Κρήτη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Γλωσσολόγος, Καθηγητής Πανεπιστημίου |
Βιογραφικό | |
---|
| 135 | Χατζιδάκις, Γ. Ν. | | | 1848-11-12 | 1947-06-27 | Μύρθιος Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνης, Κρήτη | | | | | | Γλωσσολόγος, Καθηγητής Πανεπιστημίου | |
42 | |
ΚΩΔ | 278 |
Ονοματεπώνυμο | Ολύμπιος, Ιωάννης Π. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1864-08-24 |
Χρονολογία θανάτου | 1946-03-01 |
Τόπος γέννησης | Σκοτίνα Μακεδονίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Φιλόλογος, γυμνασιάρχης |
Βιογραφικό | Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Παπακυριάκου. |
---|
| 278 | Ολύμπιος, Ιωάννης Π. | | | 1864-08-24 | 1946-03-01 | Σκοτίνα Μακεδονίας | | | | | | Φιλόλογος, γυμνασιάρχης | Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Παπακυριάκου. |
43 | |
ΚΩΔ | 121 |
Ονοματεπώνυμο | Σιμωνίδης, Βλαβιανός Γ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1873-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1946-01-01 |
Τόπος γέννησης | Αμοργός |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ψυχίατρος, νευρολόγος |
Βιογραφικό | |
---|
| 121 | Σιμωνίδης, Βλαβιανός Γ. | | | 1873-01-01 | 1946-01-01 | Αμοργός | | | | | | Ψυχίατρος, νευρολόγος | |
44 | |
ΚΩΔ | 752 |
Ονοματεπώνυμο | Σταματίου, Σταμάτιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Σταμ. Σταμ. |
Χρονολογία γέννησης | 1881-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1946-01-01 |
Τόπος γέννησης | Ναύπακτος |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Δημοσιογράφος, συγγραφέας, ευθυμογράφος, σκιτσογράφος |
Βιογραφικό | |
---|
| 752 | Σταματίου, Σταμάτιος | | Σταμ. Σταμ. | 1881-01-01 | 1946-01-01 | Ναύπακτος | | | | | | Δημοσιογράφος, συγγραφέας, ευθυμογράφος, σκιτσογράφος | |
45 | |
ΚΩΔ | 432 |
Ονοματεπώνυμο | Λάσκαρης, Νικόλαος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Νικόλαος Ι. Λάσκαρης |
Χρονολογία γέννησης | 1868-06-14 |
Χρονολογία θανάτου | 1945-05-01 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Θεατρικός συγγραφέας, μεταφραστής, αρθρογράφος, θεατρικός κριτικός και επιμελητής θεατρικών εκδόσεων και κυρίως, ιστορικός του νεοελληνικού θεάτρου |
Βιογραφικό | |
---|
| 432 | Λάσκαρης, Νικόλαος | | Νικόλαος Ι. Λάσκαρης | 1868-06-14 | 1945-05-01 | Αθήνα | Ελληνική | | Ελληνικά | | | Θεατρικός συγγραφέας, μεταφραστής, αρθρογράφος, θεατρικός κριτικός και επιμελητής θεατρικών εκδόσεων και κυρίως, ιστορικός του νεοελληνικού θεάτρου | |
46 | |
ΚΩΔ | 430 |
Ονοματεπώνυμο | Βασιλειάδης, Νικόλαος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1867-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1945-01-01 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Ορθόδοξος Χριστιανός |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη (Φανάρι), Αθήνα. |
Επάγγελμα | Ιατρός |
Βιογραφικό | Βασιλειάδης Νικόλαος. Γιατρός και λόγιος από την Κωνσταντινούπολη (1867) ∆ημοσίευσε φιλολογικά και ιστορικά μελετήματα. «Εικόνες Κωνσταντινουπόλεως και Αθηνών» 1910, «Θρύλοι της Πόλης» 1923, «Ανέκδοτα ποιήματα Γ. Βιζυηνού» «Εικόνες από το Φανάρι», «Η Βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική» 1940 κ.ά.
∆ημοσίευσε μελέτες και λογοτεχνήματα στα περιοδικά «Φιλολογική Ηχώ της Πόλης», «Περιοδικό» Φιλολογικού Συλλόγου Κων/λεως, «Ημερολόγιον» Σκόκου, «Νέα Εφημερίδα» του Καμπούρογλου κ.ά. Επίσης δημοσίευσε εκλαϊκευμένες ιατρικές μελέτες, όπως «Ποια παιδιά μας είναι έξυπνα», «Όταν γίνεις μητέρα» κ.ά. Μετέφρασε έμμετρα την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και τραγούδια του Ερρίκου Χάϊνε. Έργα του μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες. Πέθανε το 1945.
Συνεργάστηκε με το περιοδικό Εφημερίς των Κυριών από το πρώτο ήδη έτος έκδοσης του εντύπου.
|
---|
| 430 | Βασιλειάδης, Νικόλαος | | | 1867-01-01 | 1945-01-01 | Κωνσταντινούπολη | | Ορθόδοξος Χριστιανός | Ελληνική | | Κωνσταντινούπολη (Φανάρι), Αθήνα. | Ιατρός | Βασιλειάδης Νικόλαος. Γιατρός και λόγιος από την Κωνσταντινούπολη (1867) ∆ημοσίευσε φιλολογικά και ιστορικά μελετήματα. «Εικόνες Κωνσταντινουπόλεως και Αθηνών» 1910, «Θρύλοι της Πόλης» 1923, «Ανέκδοτα ποιήματα Γ. Βιζυηνού» «Εικόνες από το Φανάρι», «Η Βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική» 1940 κ.ά.
∆ημοσίευσε μελέτες και λογοτεχνήματα στα περιοδικά «Φιλολογική Ηχώ της Πόλης», «Περιοδικό» Φιλολογικού Συλλόγου Κων/λεως, «Ημερολόγιον» Σκόκου, «Νέα Εφημερίδα» του Καμπούρογλου κ.ά. Επίσης δημοσίευσε εκλαϊκευμένες ιατρικές μελέτες, όπως «Ποια παιδιά μας είναι έξυπνα», «Όταν γίνεις μητέρα» κ.ά. Μετέφρασε έμμετρα την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και τραγούδια του Ερρίκου Χάϊνε. Έργα του μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες. Πέθανε το 1945.
Συνεργάστηκε με το περιοδικό Εφημερίς των Κυριών από το πρώτο ήδη έτος έκδοσης του εντύπου.
|
47 | |
Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ.
ΚΩΔ | 338 |
Ονοματεπώνυμο | Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1870-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1944-11-23 |
Τόπος γέννησης | Ανδριανούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ιατρός |
Βιογραφικό | |
---|
| 338 | Κουρτίδης, Κωνσταντίνος Γ. | | | 1870-01-01 | 1944-11-23 | Ανδριανούπολη | | | | | | Ιατρός | |
48 | |
ΚΩΔ | 55 |
Ονοματεπώνυμο | Σημηριώτης, Άγγελος Θ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1870-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1944-01-01 |
Τόπος γέννησης | Δικελί Μικράς Ασίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Δικελί, Μυτιλήνη, Χάλκη, Αθήνα, Λωζάνη, Παρίσι, Μασσαλία, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη. |
Επάγγελμα | Ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και μεταφραστής. |
Βιογραφικό | Ο Άγγελος Σημηριώτης γεννήθηκε στο Δικελί της Μικράς Ασίας, ενώ είχε καταγωγή από τη Σύρο και τη Μυτιλήνη. Το 1881 εγκαταστάθηκαν οικογενειακώς στη Μυτιλήνη, όπου και έμειναν έως το 1888. Το 1892 αποφοίτησε από την Εμπορική Σχολή της Χάλκης, ενώ παρακολούθησε μαθήματα νομικής στην Αθήνα και τη Λωζάνη, φιλολογίας, φιλοσοφίας και ιατρικής στο Παρίσι και Ιατρικής στη Μασσαλία, χωρίς, ωστόσο, να ολοκληρώσει κάποια από αυτές τις σχολές. Το 1904 εξέδωσε στην Αθήνα το περιοδικό "Άτλας", ενώ κατά το χρονικό διάστημα 1906-1907 διετέλεσε αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Κωνσταντινούπολις" και ανταποκριτής του περιοδικού "Κόσμος". Κατά τη διετία 1910-1912 εξέδωσε την εφημερίδα "Ανατολή" στη Σμύρνη. Από το 1912 έως και το 1919 έζησε στη Μυτιλήνη. Εκεί εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών σε Γυμνάσιο και ως αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Λέσβος". Σε συνεργασία με εκπροσώπους της "Λεσβιακής Άνοιξης" εξέδωσε το περιοδικό "Τα Νιάτα" (1915). Το 1919 επέστρεψε στη Σμύρνη και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες "Αμάλθεια" και "Τηλέγραφος". Με την έλευση των γεγονότων της Μικρασιατικής Καταστροφής επέστρεψε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών στο Δ΄ Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας. Παράλληλα, συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Παναθήναια", "Νέα Εστία", "Κύκλος", την εφημερίδα "Ελεύθερος Λόγος" και το περιοδικό "Ερυθρός Σταυρός Νεότητος". Επιπλέον, μαζί με τον αδερφό του, Γιώργο Σημηριώτη εξέδωσαν το περιοδικό "Εξπρές" (1924), το οποίο αργότερα έλαβε τον τίτλο "Το σαλόνι" (1924-1925). Ο Άγγελος Σημηριώτης ασχολήθηκε παράλληλα και με τη λογοτεχνία. Το 1896 εξέδωσε στην Κωνσταντινούπολη την ποιητική συλλογή "Τα θανάσιμα", ενώ ακολούθησαν έξι ακόμη ποιητικές συλλογές: "Τα μαύρα κρίνα" (Αθήνα, 1905), "Τραγούδια του λυτρωμού" (Παρίσι, 1920), "Επί των ποταμών Βαβυλώνος. Άσμα ασμάτων. Διάφορα ποιήματα" (Αθήνα, 1926), "Ονείρων ήσκιοι" (Αθήνα, Κασταλία, 1935), "Όσο φέγγει..." (Αθήνα, 1939), "Αγάπη" (1931). Επιπλέον, έγραψε και αρκετά θεατρικά έργα όπως "Στάσα Σιδέρη" (1909), "Φρόσω Νοταρά" (1923), "Αστραία" (Αθήνα, 1929), "Το παιχνίδι του βασιλιά Κανδαύλη" (1929), "Οι γάμοι του Ρωμανού Γ΄" (1931), "Ο αντιφωνητής μίλησε" (1930), "Μίστερ Σιμ Ρέβυθς ή ο εικονικός σύζυγος" (1932) και "Ο άνθρωπος κι ο ίσκιος του" (1934). Τέλος, ανάμεσα στα πεζογραφήματά του σημειώνονται "Το ζαρκάδι και άλλα διηγήματα" (Αθήνα, χ.χ.) και το μεταφραστικό έργο "Φυσιολογία της γυναικός. Κατά μετάφρασιν Αγγέλου Σημηριώτη" του Παύλου Μαντεγκάτσα (Σύρος, 1902) και "Αγαμέμνων" του Αισχύλου (Αθήνα, 1931). Ο Άγγελος Σημηριώτης απεβίωσε στην Αθήνα το 1944. |
---|
| 55 | Σημηριώτης, Άγγελος Θ. | | | 1870-01-01 | 1944-01-01 | Δικελί Μικράς Ασίας | | | | | Δικελί, Μυτιλήνη, Χάλκη, Αθήνα, Λωζάνη, Παρίσι, Μασσαλία, Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη. | Ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και μεταφραστής. | Ο Άγγελος Σημηριώτης γεννήθηκε στο Δικελί της Μικράς Ασίας, ενώ είχε καταγωγή από τη Σύρο και τη Μυτιλήνη. Το 1881 εγκαταστάθηκαν οικογενειακώς στη Μυτιλήνη, όπου και έμειναν έως το 1888. Το 1892 αποφοίτησε από την Εμπορική Σχολή της Χάλκης, ενώ παρακολούθησε μαθήματα νομικής στην Αθήνα και τη Λωζάνη, φιλολογίας, φιλοσοφίας και ιατρικής στο Παρίσι και Ιατρικής στη Μασσαλία, χωρίς, ωστόσο, να ολοκληρώσει κάποια από αυτές τις σχολές. Το 1904 εξέδωσε στην Αθήνα το περιοδικό "Άτλας", ενώ κατά το χρονικό διάστημα 1906-1907 διετέλεσε αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Κωνσταντινούπολις" και ανταποκριτής του περιοδικού "Κόσμος". Κατά τη διετία 1910-1912 εξέδωσε την εφημερίδα "Ανατολή" στη Σμύρνη. Από το 1912 έως και το 1919 έζησε στη Μυτιλήνη. Εκεί εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών σε Γυμνάσιο και ως αρχισυντάκτης της εφημερίδας "Λέσβος". Σε συνεργασία με εκπροσώπους της "Λεσβιακής Άνοιξης" εξέδωσε το περιοδικό "Τα Νιάτα" (1915). Το 1919 επέστρεψε στη Σμύρνη και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες "Αμάλθεια" και "Τηλέγραφος". Με την έλευση των γεγονότων της Μικρασιατικής Καταστροφής επέστρεψε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε ως καθηγητής γαλλικών στο Δ΄ Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας. Παράλληλα, συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Παναθήναια", "Νέα Εστία", "Κύκλος", την εφημερίδα "Ελεύθερος Λόγος" και το περιοδικό "Ερυθρός Σταυρός Νεότητος". Επιπλέον, μαζί με τον αδερφό του, Γιώργο Σημηριώτη εξέδωσαν το περιοδικό "Εξπρές" (1924), το οποίο αργότερα έλαβε τον τίτλο "Το σαλόνι" (1924-1925). Ο Άγγελος Σημηριώτης ασχολήθηκε παράλληλα και με τη λογοτεχνία. Το 1896 εξέδωσε στην Κωνσταντινούπολη την ποιητική συλλογή "Τα θανάσιμα", ενώ ακολούθησαν έξι ακόμη ποιητικές συλλογές: "Τα μαύρα κρίνα" (Αθήνα, 1905), "Τραγούδια του λυτρωμού" (Παρίσι, 1920), "Επί των ποταμών Βαβυλώνος. Άσμα ασμάτων. Διάφορα ποιήματα" (Αθήνα, 1926), "Ονείρων ήσκιοι" (Αθήνα, Κασταλία, 1935), "Όσο φέγγει..." (Αθήνα, 1939), "Αγάπη" (1931). Επιπλέον, έγραψε και αρκετά θεατρικά έργα όπως "Στάσα Σιδέρη" (1909), "Φρόσω Νοταρά" (1923), "Αστραία" (Αθήνα, 1929), "Το παιχνίδι του βασιλιά Κανδαύλη" (1929), "Οι γάμοι του Ρωμανού Γ΄" (1931), "Ο αντιφωνητής μίλησε" (1930), "Μίστερ Σιμ Ρέβυθς ή ο εικονικός σύζυγος" (1932) και "Ο άνθρωπος κι ο ίσκιος του" (1934). Τέλος, ανάμεσα στα πεζογραφήματά του σημειώνονται "Το ζαρκάδι και άλλα διηγήματα" (Αθήνα, χ.χ.) και το μεταφραστικό έργο "Φυσιολογία της γυναικός. Κατά μετάφρασιν Αγγέλου Σημηριώτη" του Παύλου Μαντεγκάτσα (Σύρος, 1902) και "Αγαμέμνων" του Αισχύλου (Αθήνα, 1931). Ο Άγγελος Σημηριώτης απεβίωσε στην Αθήνα το 1944. |
49 | |
ΚΩΔ | 349 |
Ονοματεπώνυμο | Παλαμάς, Κωστής |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1859-01-13 |
Χρονολογία θανάτου | 1943-02-27 |
Τόπος γέννησης | Πάτρα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ποιητής |
Βιογραφικό | |
---|
| 349 | Παλαμάς, Κωστής | | | 1859-01-13 | 1943-02-27 | Πάτρα | | | | | | Ποιητής | |
50 | |
ΚΩΔ | 442 |
Ονοματεπώνυμο | Ζωηρού, Νοεμή Α. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1874-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1942-12-04 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλικά, Αγγλικά, Ιταλικά |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα, Κέρκυρα |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
| 442 | Ζωηρού, Νοεμή Α. | | | 1874-01-01 | 1942-12-04 | Κωνσταντινούπολη | | | | Γαλλικά, Αγγλικά, Ιταλικά | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα, Κέρκυρα | | |