1 | |
ΚΩΔ | 146 |
Ονοματεπώνυμο | Αποστολίδης, Γεώργιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1847-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1930-01-01 |
Τόπος γέννησης | Βάρνα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Τουρκική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Γαλλία, Αγγλία, Κωνσταντινούπολη |
Επάγγελμα | Δικηγόρος |
Βιογραφικό | Πηγή: Εθνικόν Ημερολόγιον: 236 |
---|
| 146 | Αποστολίδης, Γεώργιος | | | 1847-01-01 | 1930-01-01 | Βάρνα | | | | Τουρκική | Γαλλία, Αγγλία, Κωνσταντινούπολη | Δικηγόρος | <p>Πηγή: Εθνικόν Ημερολόγιον: 236</p> |
2 | |
ΚΩΔ | 452 |
Ονοματεπώνυμο | Αξιώτης, Παναγιώτης Α. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Π.Α. Αξιώτης, Παν. Α. Αξιώτης |
Χρονολογία γέννησης | 1840-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1918-01-01 |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Ρωσικά |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Πεζογράφος, δραματουργός και μεταφραστής |
Βιογραφικό | |
---|
| 452 | Αξιώτης, Παναγιώτης Α. | | Π.Α. Αξιώτης, Παν. Α. Αξιώτης | 1840-01-01 | 1918-01-01 | | | | Ελληνική | Ρωσικά | | Πεζογράφος, δραματουργός και μεταφραστής | |
3 | |
ΚΩΔ | 504 |
Ονοματεπώνυμο | Δεβιάζης, Σπυρίδων |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1849-05-13 |
Χρονολογία θανάτου | 1927-03-10 |
Τόπος γέννησης | Κέρκυρα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Καθολικός |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Ιταλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κέρκυρα, Ζάκυνθος, |
Επάγγελμα | Λόγιος, ιστοριοδίφης |
Βιογραφικό | |
---|
| 504 | Δεβιάζης, Σπυρίδων | | | 1849-05-13 | 1927-03-10 | Κέρκυρα | | Καθολικός | | Ιταλική | Κέρκυρα, Ζάκυνθος, | Λόγιος, ιστοριοδίφης | |
4 | |
Αλιμπέρτη, Σωτηρία Ιωάννου
ΚΩΔ | 528 |
Ονοματεπώνυμο | Αλιμπέρτη, Σωτηρία Ιωάννου |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1847-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1929-01-01 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | Χριστιανή Ορθόδοξος |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Ιταλικά |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αθήνα, Ιταλία, Κωνσταντινούπολη, Ρουμανία |
Επάγγελμα | Δασκάλα |
Βιογραφικό | |
---|
| 528 | Αλιμπέρτη, Σωτηρία Ιωάννου | | | 1847-01-01 | 1929-01-01 | Αθήνα | Ελληνική | Χριστιανή Ορθόδοξος | Ελληνική | Ιταλικά | Αθήνα, Ιταλία, Κωνσταντινούπολη, Ρουμανία | Δασκάλα | |
5 | |
ΚΩΔ | 481 |
Ονοματεπώνυμο | Ντίνος, Αβεδίν Πασάς |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Αμπεντίν πασάς Ντίνος, Αβεδίν Πασσάς, Abedin Pasha Dino, Abidin Paşa. |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Αλβανική |
Άλλες Γλώσσες | Ελληνική, Τουρκική, Γαλλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Νομάρχης Αρχιπελάγους |
Βιογραφικό | |
---|
| 481 | Ντίνος, Αβεδίν Πασάς | | Αμπεντίν πασάς Ντίνος, Αβεδίν Πασσάς, Abedin Pasha Dino, Abidin Paşa. | | | | | | Αλβανική | Ελληνική, Τουρκική, Γαλλική | | Νομάρχης Αρχιπελάγους | |
6 | |
ΚΩΔ | 867 |
Ονοματεπώνυμο | Φλέγελ, Κάρολος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Βίλνα Ρωσίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ρωσική |
Άλλες Γλώσσες | Ελληνική, Γαλλική, Ιταλική, Γερμανική, Τουρκική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Βίλνα Ρωσίας, Κάλυμνος, Σάμος, Κρήτη, Κύπρος, Ιταλία, Αίγυπτος |
Επάγγελμα | Καθηγητής |
Βιογραφικό | |
---|
| 867 | Φλέγελ, Κάρολος | | | | | Βίλνα Ρωσίας | | | Ρωσική | Ελληνική, Γαλλική, Ιταλική, Γερμανική, Τουρκική | Βίλνα Ρωσίας, Κάλυμνος, Σάμος, Κρήτη, Κύπρος, Ιταλία, Αίγυπτος | Καθηγητής | |
7 | |
ΚΩΔ | 210 |
Ονοματεπώνυμο | Στρούβαλη, Ελένη Μ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1860-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1939-01-01 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανή ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γερμανική, Γαλλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη |
Επάγγελμα | Δασκάλα, διεθύντρια Παρθαναγωγείου |
Βιογραφικό | Γεννήθηκε και σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη. Πιο συγκεκριμένα αποφοίτησε από το Ζάππειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινούπολης, στο οποίο άρχισε να εργάζεται μετά την αποφοίτησή της ως δασκάλα και παρέμεινε σε αυτό για όλη την τη ζωή. Κατά την περίοδο της διεύθυνσης του σχολείου από την Ευθαλία Αδαμ, υπήρξε υποδιευθύντρια, ενώ μετά την απομάκρυνση τη Ευθαλίας Αδάμ από το σχολείο,από τους τουρκικές αρχές, το 1927, ανέλαβε τη διεύθυνση του Ζαππείου για μία δεκαετία (1927-1937). Απεβίωσε το 1939. Αυτοτελή έργα της αποτελούν δύο μεταφράσεις από τη γερμανική και γαλλική γλώσσα: Henri Lichtenberger, Ο Βαγκνερ ποιητής και φιλόσοφος. Μετάφραση Ελένη Στρούβαλη. Κωνσταντινούπολη, 1932 ( από τη γαλλική έκδοση: Richard Wagner : poète et penseur, 1898) Heinrich Zschokke, Η πριγκίπισσα του Βολφενβύττελ. Μετάφραση Ελένη Στρούβαλη (δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο περιοδικό Πλειάς [έτος Γ, τχ. 9 (Μ31 Μαίου 1901)] και στο περιοδικό Οικογένεια, της Άννας Σερούϊου, [τχ. 5 (7 Φεβρουαρίου 1898] |
---|
| 210 | Στρούβαλη, Ελένη Μ. | | | 1860-01-01 | 1939-01-01 | Κωνσταντινούπολη | | Χριστιανή ορθόδοξη | Ελληνική | Γερμανική, Γαλλική | Κωνσταντινούπολη | Δασκάλα, διεθύντρια Παρθαναγωγείου | <p>Γεννήθηκε και σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη. Πιο συγκεκριμένα αποφοίτησε από το Ζάππειο Παρθεναγωγείο Κωνσταντινούπολης, στο οποίο άρχισε να εργάζεται μετά την αποφοίτησή της ως δασκάλα και παρέμεινε σε αυτό για όλη την τη ζωή. Κατά την περίοδο της διεύθυνσης του σχολείου από την Ευθαλία Αδαμ, υπήρξε υποδιευθύντρια, ενώ μετά την απομάκρυνση τη Ευθαλίας Αδάμ από το σχολείο,από τους τουρκικές αρχές, το 1927, ανέλαβε τη διεύθυνση του Ζαππείου για μία δεκαετία (1927-1937). Απεβίωσε το 1939.</p><p>Αυτοτελή έργα της αποτελούν δύο μεταφράσεις από τη γερμανική και γαλλική γλώσσα: </p><p>Henri Lichtenberger, <em>Ο Βαγκνερ ποιητής και φιλόσοφος</em>. Μετάφραση Ελένη Στρούβαλη. Κωνσταντινούπολη, 1932 ( από τη γαλλική έκδοση: <i>Richard Wagner : poète et penseur</i>, 1898)</p><p>Heinrich Zschokke, <em>Η πριγκίπισσα του Βολφενβύττελ</em>. Μετάφραση Ελένη Στρούβαλη (δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο περιοδικό Πλειάς [έτος Γ, τχ. 9 (Μ31 Μαίου 1901)] και στο περιοδικό <i>Οικογένεια, <em>της Άννας Σερούϊου, [τχ. 5 (7 Φεβρουαρίου 1898] </em></i></p> |
8 | |
ΚΩΔ | 259 |
Ονοματεπώνυμο | Σταύρου, Θρασύβουλος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1886-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1979-01-01 |
Τόπος γέννησης | Πέτρα Λέσβου |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Γερμανική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Λέσβος, Σμύρνη, Αθήνα, Μόναχο (Γερμανία) |
Επάγγελμα | Καθηγητής, μεταφραστής |
Βιογραφικό | Πρωτοεμφανίστηκε με το ψευδώνυμο Μελικέρτης. |
---|
| 259 | Σταύρου, Θρασύβουλος | | | 1886-01-01 | 1979-01-01 | Πέτρα Λέσβου | | | | Γερμανική | Λέσβος, Σμύρνη, Αθήνα, Μόναχο (Γερμανία) | Καθηγητής, μεταφραστής | Πρωτοεμφανίστηκε με το ψευδώνυμο Μελικέρτης. |
9 | |
ΚΩΔ | 36 |
Ονοματεπώνυμο | Βώττης, Αντώνιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1890-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1970-01-01 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γερμανική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αθήνα, Γερμανία |
Επάγγελμα | Συγγραφέας, σκιτσογράφος, ευθυμογράφος, σκηνοθέτης, συνθέτης, στιχουργός |
Βιογραφικό | Ο Αντώνιος Βώττης ασχολήθηκε με την τέχνη της Σάτιρας, την οποία καλλιέργησε σπουδάζοντας ζωγραφική στη Γερμανία, όπου πήγε μετά από τις σπουδές του στην Αθήνα. |
---|
| 36 | Βώττης, Αντώνιος | | | 1890-01-01 | 1970-01-01 | Αθήνα | | | Ελληνική | Γερμανική | Αθήνα, Γερμανία | Συγγραφέας, σκιτσογράφος, ευθυμογράφος, σκηνοθέτης, συνθέτης, στιχουργός | Ο Αντώνιος Βώττης ασχολήθηκε με την τέχνη της Σάτιρας, την οποία καλλιέργησε σπουδάζοντας ζωγραφική στη Γερμανία, όπου πήγε μετά από τις σπουδές του στην Αθήνα. |
10 | |
ΚΩΔ | 56 |
Ονοματεπώνυμο | Τανάγρας, Άγγελος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1877-03-07 |
Χρονολογία θανάτου | 1971-02-05 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γερμανική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ιατρός, ψυχοφυσιολόγος, ιδρυτής της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών, λογοτέχνης |
Βιογραφικό | Το πραγματικό του όνομα είναι Άγγελος Ευαγγελίδης ενώ το λογοτεχνικό του είναι Άγγελος Τανάγρας. |
---|
| 56 | Τανάγρας, Άγγελος | | | 1877-03-07 | 1971-02-05 | Αθήνα | | | Ελληνική | Γερμανική | | Ιατρός, ψυχοφυσιολόγος, ιδρυτής της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών, λογοτέχνης | Το πραγματικό του όνομα είναι Άγγελος Ευαγγελίδης ενώ το λογοτεχνικό του είναι Άγγελος Τανάγρας. |
11 | |
ΚΩΔ | 254 |
Ονοματεπώνυμο | Φλωράς, Θεόδωρος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1862-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1916-01-01 |
Τόπος γέννησης | Σιάτιστα Κοζάνης |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Γερμανική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Σιάτιστα Κοζάνης, Λειψία (Γερμανία), Κωνσταντινούπολη |
Επάγγελμα | Ιατρός |
Βιογραφικό | |
---|
| 254 | Φλωράς, Θεόδωρος | | | 1862-01-01 | 1916-01-01 | Σιάτιστα Κοζάνης | | | | Γερμανική | Σιάτιστα Κοζάνης, Λειψία (Γερμανία), Κωνσταντινούπολη | Ιατρός | |
12 | |
ΚΩΔ | 853 |
Ονοματεπώνυμο | Κουσκούρη, Πολυτίμη |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Κ. Π., Κη. Πη., Πη. Κ |
Χρονολογία γέννησης | 1820-11-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1854-09-01 |
Τόπος γέννησης | Μυστράς |
Υπηκοότητα | Ελληνική |
Θρήσκευμα | Χριστιανή ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική, ιταλική, γερμανική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Ναύπλιο, Πειραιάς, Αθήνα |
Επάγγελμα | Δασκάλα, διευθύντρια δημόσιων σχολείων κοριτσιών (ελληνικού κράτους) και συγγραφέας |
Βιογραφικό | Η Πολυτίμη Κουσκούρη, κόρη του Ηλία Κουσκούρη (ενεργού μέλους της Επανάστασης από την κήρυξή της έως το 1833), είναι μια από τις πρώτες δασκάλες του ελληνικού κράτους με σημαντική εκπαιδευτική και συγγραφική δραστηριότητα. Γεννημένη στο Μυστρά (Νοέμβριος 1820) ανατράφηκε μέσα σε ένα επαναστατικό και εθνικο-πατριωτικό κλίμα, ενώ έλαβε την πρώτη εγγραμματοσύνη με οικοδιδασκαλία/ αυτομόρφωση. Σε ηλικία 14 ετών φοίτησε σε δημόσιο σχολείο προκειμένου να αποκτήσει το διδασκαλικό δίπλωμα, να ασκήσει το διδασκαλικό επάγγελμα και να στηρίξει οικονομικά την οικογένειά της. Το 1834 φοίτησε στο πρότυπο σχολείο του δήμου Ναυπλίου και το 1836 απέκτησε το πτυχίο δασκάλας Γ΄ βαθμού. Από τις 3 Μαΐου 1837 έως το 1854 διδάσκει
και διευθύνει κάποια από τα πρώτα δημόσια σχολεία κοριτσιών που συστήνονται στο ελληνικό κράτος: το
σχολείο του δήμου Ναυπλίου (3 Μαρτίου 1837 - 2 Οκτωβρίου 1845), το σχολείο του
δήμου Πειραιά (3 Οκτωβρίου 1845 - Σεπτέμβριος 1851) καθώς και το σχολείο του δήμου Αθηνών (1 Οκτώβρη 1851 - Σεπτέμβρης 1854). Για το εκπαιδευτικό και
οργανωτικό της έργο τιμήθηκε με δημόσιους επαίνους και τιμητικές διακρίσεις από τις πολιτειακές εκπαιδευτικές και δημοτικές αρχές και από σημαίνοντα πολιτειακά πρόσωπα (π.χ. τη βασίλισσα Αμαλία). Το 1851 η Πολυτίμη Κουσκούρη προάχθηκε από δασκάλα Γ΄ βαθμού σε νομαρχιακή δασκάλα Α΄ βαθμού, στον ανώτερο, δηλαδή, διδασκαλικό βαθμό. Οι μετακινήσεις της στα σχολεία πραγματοποιούνται ύστερα από προσωπικές αιτήσεις της προκειμένου να βελτιώσει την οικονομική και την επαγγελματική θέση της. Αρωγός σε αυτή την προσπάθειά της είναι η δασκάλα
της, Ελένη Πιτταδάκη, η οποία συστήνει τη μαθήτριά της για τη θέση της διευθύντριας τόσο στο σχολείο του Ναυπλίου όσο και του
Πειραιά. Η Πολυτίμη Κουσκούρη έχει σημαντική συγγραφική δραστηριότητα. Στο έργο της φαίνεται να κατέχει σε ικανοποιητικό βαθμό την αρχαΐζουσα
καθαρεύουσα γλώσσα, επιβεβαιώνοντας την υψηλή μόρφωση που είχε λάβει. Γνωρίζει επίσης γαλλικά, ιταλικά και γερμανικά. Το συγγραφικό έργο της συμπεριλαμβάνει
τρία αυτοτελή έργα, μια
μετάφραση γαλλικού διηγήματος, καθώς και αρθρογραφία στα περιοδικά της εποχής Νέα Πανδώρα (Απρίλιος 1850 - Μάρτιος 1872), Ευτέρπη (Σεπτέμβριος 1847 - Οκτώβριος 1855), Εφημερίς των Μαθητών
(19.10.1852 - 14.05.1855), μετέπειτα με τον τίτλο Εφημερίς των Φιλομαθών (24.05.1855 - 24.02.1857) και στην Κυψέλη (Μάιος - Οκτώβριος 1845) της Ευφροσύνης Σαμαρτζίδου. Η θεματογραφία στο έργο της αφορά στη διδακτική μεθοδολογία (στη «νέα» για την εποχή μέθοδο της
αλληλοδιδακτικής), στους στόχους της αγωγής και της πρώτης εκπαίδευσης, στην εκπαίδευση των κοριτσιών
και στη σπουδαιότητά της, όπως και σε θέματα των ιδιαίτερων ενδιαφερόντων της, όπως για παράδειγμα την ιστορία, τη γεωγραφία και τη φιλοσοφία. Η Πολυτίμη Κουσκούρη πέθανε το Σεπτέμβριο του 1854.
Ενδεικτική εργογραφία:
Κουσκούρη, Πολυτίμη. Περί της αλληλοδιδακτικής μεθόδου. Αθήναι: Εκ του τυπογραφείου Ν. Αγγελίδου, 1854.
Κουσκούρη, Πολυτίμη. Γεωγραφία της
αρχαίας Ελλάδος. Μετά σημειώσεων και παραπομπών προς αρχαίας και νεωτέρας πηγάς. Αθήναι: Εκ του τυπογραφείου Ν. Αγγελίδου, 1854.
Κουσκούρη, Πολυτίμη. Κυνηγός. 1854. Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η
εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί,
ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση
(18ος -20ός αι.). Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.
|
---|
| 853 | Κουσκούρη, Πολυτίμη | | Κ. Π., Κη. Πη., Πη. Κ | 1820-11-01 | 1854-09-01 | Μυστράς | Ελληνική | Χριστιανή ορθόδοξη | Ελληνική | Γαλλική, ιταλική, γερμανική | Ναύπλιο, Πειραιάς, Αθήνα | Δασκάλα, διευθύντρια δημόσιων σχολείων κοριτσιών (ελληνικού κράτους) και συγγραφέας | <p>Η Πολυτίμη Κουσκούρη, κόρη του Ηλία Κουσκούρη (ενεργού μέλους της Επανάστασης από την κήρυξή της έως το 1833), είναι μια από τις πρώτες δασκάλες του ελληνικού κράτους με σημαντική εκπαιδευτική και συγγραφική δραστηριότητα. Γεννημένη στο Μυστρά (Νοέμβριος 1820) ανατράφηκε μέσα σε ένα επαναστατικό και εθνικο-πατριωτικό κλίμα, ενώ έλαβε την πρώτη εγγραμματοσύνη με οικοδιδασκαλία/ αυτομόρφωση. Σε ηλικία 14 ετών φοίτησε σε δημόσιο σχολείο προκειμένου να αποκτήσει το διδασκαλικό δίπλωμα, να ασκήσει το διδασκαλικό επάγγελμα και να στηρίξει οικονομικά την οικογένειά της. Το 1834 φοίτησε στο πρότυπο σχολείο του δήμου Ναυπλίου και το 1836 απέκτησε το πτυχίο δασκάλας Γ΄ βαθμού. Από τις 3 Μαΐου 1837 έως το 1854 διδάσκει
και διευθύνει κάποια από τα πρώτα δημόσια σχολεία κοριτσιών που συστήνονται στο ελληνικό κράτος: το
σχολείο του δήμου Ναυπλίου (3 Μαρτίου 1837 - 2 Οκτωβρίου 1845), το σχολείο του
δήμου Πειραιά (3 Οκτωβρίου 1845 - Σεπτέμβριος 1851) καθώς και το σχολείο του δήμου Αθηνών (1 Οκτώβρη 1851 - Σεπτέμβρης 1854). Για το εκπαιδευτικό και
οργανωτικό της έργο τιμήθηκε με δημόσιους επαίνους και τιμητικές διακρίσεις από τις πολιτειακές εκπαιδευτικές και δημοτικές αρχές και από σημαίνοντα πολιτειακά πρόσωπα (π.χ. τη βασίλισσα Αμαλία). Το 1851 η Πολυτίμη Κουσκούρη προάχθηκε από δασκάλα Γ΄ βαθμού σε νομαρχιακή δασκάλα Α΄ βαθμού, στον ανώτερο, δηλαδή, διδασκαλικό βαθμό. Οι μετακινήσεις της στα σχολεία πραγματοποιούνται ύστερα από προσωπικές αιτήσεις της προκειμένου να βελτιώσει την οικονομική και την επαγγελματική θέση της. Αρωγός σε αυτή την προσπάθειά της είναι η δασκάλα
της, Ελένη Πιτταδάκη, η οποία συστήνει τη μαθήτριά της για τη θέση της διευθύντριας τόσο στο σχολείο του Ναυπλίου όσο και του
Πειραιά. Η Πολυτίμη Κουσκούρη έχει σημαντική συγγραφική δραστηριότητα. Στο έργο της φαίνεται να κατέχει σε ικανοποιητικό βαθμό την αρχαΐζουσα
καθαρεύουσα γλώσσα, επιβεβαιώνοντας την υψηλή μόρφωση που είχε λάβει. Γνωρίζει επίσης γαλλικά, ιταλικά και γερμανικά. Το συγγραφικό έργο της συμπεριλαμβάνει
τρία αυτοτελή έργα, μια
μετάφραση γαλλικού διηγήματος, καθώς και αρθρογραφία στα περιοδικά της εποχής <em>Νέα Πανδώρα</em> (Απρίλιος 1850 - Μάρτιος 1872), <em>Ευτέρπη </em>(Σεπτέμβριος 1847 - Οκτώβριος 1855)<em>, </em><em>Εφημερίς των Μαθητών</em>
(19.10.1852 - 14.05.1855), μετέπειτα με τον τίτλο <em>Εφημερίς των Φιλομαθών </em>(24.05.1855 - 24.02.1857) και στην <em>Κυψέλη </em>(Μάιος - Οκτώβριος 1845) της Ευφροσύνης Σαμαρτζίδου. Η θεματογραφία στο έργο της αφορά στη διδακτική μεθοδολογία (στη «νέα» για την εποχή μέθοδο της
αλληλοδιδακτικής), στους στόχους της αγωγής και της πρώτης εκπαίδευσης, στην εκπαίδευση των κοριτσιών
και στη σπουδαιότητά της, όπως και σε θέματα των ιδιαίτερων ενδιαφερόντων της, όπως για παράδειγμα την ιστορία, τη γεωγραφία και τη φιλοσοφία. Η Πολυτίμη Κουσκούρη πέθανε το Σεπτέμβριο του 1854<span class="redactor-invisible-space">.<br></span></p><p>Ενδεικτική εργογραφία: <br></p><p><span class="redactor-invisible-space"><em></em><span class="redactor-invisible-space">Κουσκούρη<em></em></span>, Πολυτίμη. <em>Περί της αλληλοδιδακτικής μεθόδου</em>.<span class="redactor-invisible-space"> Αθήναι: Εκ του τυπογραφείου Ν. Αγγελίδου, 1854.</span><em><br></em></span></p><p><span class="redactor-invisible-space"><span class="redactor-invisible-space">Κουσκούρη<span class="redactor-invisible-space">, </span>Πολυτίμη.</span> <em>Γεωγραφία της
αρχαίας Ελλάδος</em><em>. Μετά σημειώσεων και παραπομπών προς αρχαίας και νεωτέρας πηγάς. </em><em><span class="redactor-invisible-space"></span></em><span class="redactor-invisible-space">Αθήναι: Εκ του τυπογραφείου Ν. Αγγελίδου, 1854.</span><em></em><span class="redactor-invisible-space"><br></span></span></p><p><span class="redactor-invisible-space"><span class="redactor-invisible-space">Κουσκούρη</span><span class="redactor-invisible-space">, </span>Πολυτίμη.</span> <em>Κυνηγό</em><em>ς. </em>1854.</p><p>Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br></p><p><span class="redactor-invisible-space">Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. <em>Η
εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί,
ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση
(18ος -20ός αι.)</em>. Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.<br></span></p><p><em></em><br><span class="redactor-invisible-space"></span></p> |
13 | |
ΚΩΔ | 526 |
Ονοματεπώνυμο | Προκοπίου, Σωκράτης Α. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Σ. Προκοπίου, Σωκρ. Α. Προκοπίου, Σ. Α. Π. |
Χρονολογία γέννησης | 1883-04-22 |
Χρονολογία θανάτου | 1957-09-29 |
Τόπος γέννησης | Μπουρνόβας Σμύρνης |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική, ιταλική, αγγλική, αβυσσινιακή |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Σμύρνη, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Μεσοποταμία, Ινδία, Αθήνα |
Επάγγελμα | Συγγραφέας, λαογράφος, δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | |
---|
| 526 | Προκοπίου, Σωκράτης Α. | | Σ. Προκοπίου, Σωκρ. Α. Προκοπίου, Σ. Α. Π. | 1883-04-22 | 1957-09-29 | Μπουρνόβας Σμύρνης | | | Ελληνική | Γαλλική, ιταλική, αγγλική, αβυσσινιακή | Σμύρνη, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Μεσοποταμία, Ινδία, Αθήνα | Συγγραφέας, λαογράφος, δημοσιογράφος | |
14 | |
ΚΩΔ | 623 |
Ονοματεπώνυμο | Καμπούρογλου, Ιωάννης |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Ι. Φλοξ, Φλοξ, Φλοξ η Ασμοδαία |
Χρονολογία γέννησης | 1851-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1903-07-01 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική, Γερμανική, Ισπανική, Ιταλική, Αγγλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Νεοχώρι (Μπεμπέκιοϊ), Πέρα, Αθήνα, Παρίσι, Ρουμανία, Γοτίγγη (Γερμανία) |
Επάγγελμα | Νομικός, λογοτέχνης, δημοσιογράφος, μεταφραστής, εκδότης, στιχουργός |
Βιογραφικό | |
---|
| 623 | Καμπούρογλου, Ιωάννης | | Ι. Φλοξ, Φλοξ, Φλοξ η Ασμοδαία | 1851-01-01 | 1903-07-01 | Κωνσταντινούπολη | | | Ελληνική | Γαλλική, Γερμανική, Ισπανική, Ιταλική, Αγγλική | Νεοχώρι (Μπεμπέκιοϊ), Πέρα, Αθήνα, Παρίσι, Ρουμανία, Γοτίγγη (Γερμανία) | Νομικός, λογοτέχνης, δημοσιογράφος, μεταφραστής, εκδότης, στιχουργός | |
15 | |
Μπρούβερ, Φραγκίσκος Δε Σιμώνε
ΚΩΔ | 801 |
Ονοματεπώνυμο | Μπρούβερ, Φραγκίσκος Δε Σιμώνε |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1870-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ιταλική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική, Γερμανική, Ισπανική, Αγγλική, Ελληνική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Καθηγητής, συγγραφέας, ποιητής, μεταφραστής |
Βιογραφικό | |
---|
| 801 | Μπρούβερ, Φραγκίσκος Δε Σιμώνε | | | 1870-01-01 | | | | | Ιταλική | Γαλλική, Γερμανική, Ισπανική, Αγγλική, Ελληνική | | Καθηγητής, συγγραφέας, ποιητής, μεταφραστής | |
16 | |
ΚΩΔ | 491 |
Ονοματεπώνυμο | Λεοντιάς, Σαπφώ |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1830-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1900-03-16 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική, Γερμανική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Σάμος, Σμύρνη |
Επάγγελμα | Παιδαγωγός, εκδότρια, ποιήτρια |
Βιογραφικό | Το πραγματικό της όνομα ήταν Σαπφώ Κληρίδου. |
---|
| 491 | Λεοντιάς, Σαπφώ | | | 1830-01-01 | 1900-03-16 | Κωνσταντινούπολη | | | | Γαλλική, Γερμανική | Κωνσταντινούπολη, Σάμος, Σμύρνη | Παιδαγωγός, εκδότρια, ποιήτρια | <p>Το πραγματικό της όνομα ήταν Σαπφώ Κληρίδου.</p> |
17 | |
ΚΩΔ | 852 |
Ονοματεπώνυμο | Λάσκαρις, Νέστωρ |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Δάμων, Σατανάς |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική, αγγλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | Εκδότης του εβδομαδιαίου φιλολογικού, κοινωνικού και σατιρικού περιοδικού Σατανάς, ψευδώνυμο με το οποίο έγραφε τακτικά στην Πρόοδο.
|
---|
| 852 | Λάσκαρις, Νέστωρ | | Δάμων, Σατανάς | | | | | | Ελληνική | Γαλλική, αγγλική | | | <p>Εκδότης του εβδομαδιαίου φιλολογικού, κοινωνικού και σατιρικού περιοδικού <em>Σατανάς</em>, ψευδώνυμο με το οποίο έγραφε τακτικά στην <em>Πρόοδο</em>.<br></p> |
18 | |
ΚΩΔ | 786 |
Ονοματεπώνυμο | Ακεστορίδης, Γεώργιος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
| 786 | Ακεστορίδης, Γεώργιος | | | | | | | | | Γαλλική | | | |
19 | |
ΚΩΔ | 57 |
Ονοματεπώνυμο | Πρεβεζιώτου, Αγλαΐα Λ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανή ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη |
Επάγγελμα | δασκάλα (σε παρθεναγωγεία, μεταφράστρια) |
Βιογραφικό | Η Αγλαϊα Πρεβεζιώτου, αδελφή της εκδότριας Κορμηλίας Πρεβεζιώτου (περ. Βοσπορίς, Ημερολόγιο: Αναμνήσεις) υπήρξε εκπαιδευτικός. Αρθρογραφεί σε περιοδικά της Κωνσταντινούπολης (Βοσπορίς, Εβδομαδιαία Επιθεώρησις Νεολόγου), και η θεματολογία των κειμένων της αφορά στην εκπαίδευση (κυρίως των κοριτσιών) και την παιδαγωγική. Δημοσιεύει επίσης μεταφράσεις σχετικών με την παιδαγωγική έργων, αλλά και λογοτεχνικών, κυρίως από την γαλλική γλώσσα. Αυτοτελή έργα της είναι: Αγλαϊα Λ. Πρεβεζιώτου, Οικιακή Οικονομία: Προς χρήσιν των παρθεναγωγείων. Κωνσταντινούπολη: Γ. Ι. Σεϊτανίδης, 1896 (β΄έκδοση από το Τυπογραφείο Ν. Γ. Κεφαλίδη, 1902)
|
---|
| 57 | Πρεβεζιώτου, Αγλαΐα Λ. | | | | | Κωνσταντινούπολη | | Χριστιανή ορθόδοξη | Ελληνική | Γαλλική | Κωνσταντινούπολη | δασκάλα (σε παρθεναγωγεία, μεταφράστρια) | <p>Η Αγλαϊα Πρεβεζιώτου, αδελφή της εκδότριας Κορμηλίας Πρεβεζιώτου (περ. <em>Βοσπορίς</em>, Ημερολόγιο: <em>Αναμνήσεις</em>) υπήρξε εκπαιδευτικός. Αρθρογραφεί σε περιοδικά της Κωνσταντινούπολης (Βοσπορίς, Εβδομαδιαία Επιθεώρησις Νεολόγου), και η θεματολογία των κειμένων της αφορά στην εκπαίδευση (κυρίως των κοριτσιών) και την παιδαγωγική. Δημοσιεύει επίσης μεταφράσεις σχετικών με την παιδαγωγική έργων, αλλά και λογοτεχνικών, κυρίως από την γαλλική γλώσσα. Αυτοτελή έργα της είναι:</p><p>Αγλαϊα Λ. Πρεβεζιώτου, <em>Οικιακή Οικονομία: Προς χρήσιν των παρθεναγωγείων</em>. Κωνσταντινούπολη: Γ. Ι. Σεϊτανίδης, 1896 (β΄έκδοση από το Τυπογραφείο Ν. Γ. Κεφαλίδη, 1902) </p><p><br></p> |
20 | |
ΚΩΔ | 62 |
Ονοματεπώνυμο | Αιγινήτης, Δημήτριος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1862-07-10 |
Χρονολογία θανάτου | 1934-03-14 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αθήνα, Παρίσι |
Επάγγελμα | Αστρονόμος, Καθηγητής Πανεπιστημίου, πολιτικός |
Βιογραφικό | |
---|
| 62 | Αιγινήτης, Δημήτριος | | | 1862-07-10 | 1934-03-14 | Αθήνα | | | Ελληνική | Γαλλική | Αθήνα, Παρίσι | Αστρονόμος, Καθηγητής Πανεπιστημίου, πολιτικός | |
21 | |
ΚΩΔ | 70 |
Ονοματεπώνυμο | Κούρτελη, Αιμιλία |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Αιμιλία Δάφνη (ψευδώνυμο), Αιμιλία Θρ. Ζωϊοπούλου |
Χρονολογία γέννησης | 1881-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1941-01-01 |
Τόπος γέννησης | Μασσαλία (Γαλλία) |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Μασσαλία, Αθήνα |
Επάγγελμα | Ποιήτρια, πεζογράφος, σεναριογράφος (θέατρο) |
Βιογραφικό | Η Αιμιλία Κούρτελη (Θρ. Ζωϊοπούλου , μετά το γάμο της) είναι γνωστή για το φιλολογικό της έργο. Χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Αιμιλία Δάφνη. Το μονόπρακτό της με τον τίτλο "Gloria Vietis", βραβεύτηκε στο διαγωνισμό της Εταιρείας των Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, και ανέβηκε στο θέατρο τον Αύγουστο του 1915. Βιβλιογραφία
"Αι γράφουσαι Ελληνίδες", Εθνικόν Ημερολόγιο Κ. Φ. Σκόκου, 1916, σ. 315 - 321. |
---|
| 70 | Κούρτελη, Αιμιλία | | Αιμιλία Δάφνη (ψευδώνυμο), Αιμιλία Θρ. Ζωϊοπούλου | 1881-01-01 | 1941-01-01 | Μασσαλία (Γαλλία) | | | Ελληνική | Γαλλική | Μασσαλία, Αθήνα | Ποιήτρια, πεζογράφος, σεναριογράφος (θέατρο) | <p>Η Αιμιλία Κούρτελη (Θρ. Ζωϊοπούλου , μετά το γάμο της) είναι γνωστή για το φιλολογικό της έργο. Χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Αιμιλία Δάφνη. Το μονόπρακτό της με τον τίτλο "Gloria Vietis", βραβεύτηκε στο διαγωνισμό της Εταιρείας των Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, και ανέβηκε στο θέατρο τον Αύγουστο του 1915. </p><p>Βιβλιογραφία<br></p><p>"Αι γράφουσαι Ελληνίδες", Εθνικόν Ημερολόγιο Κ. Φ. Σκόκου, 1916, σ. 315 - 321. </p> |
22 | |
ΚΩΔ | 417 |
Ονοματεπώνυμο | Σωφρονιάδης, Ν. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
| 417 | Σωφρονιάδης, Ν. | | | | | | | | Ελληνική | Γαλλική | Κωνσταντινούπολη | | |
23 | |
ΚΩΔ | 731 |
Ονοματεπώνυμο | Mouzaffer, Ali |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | Οθωμανική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Συντάκτης Maarifet, υπεύθυνος για το τουρκόγλωσσο κομμάτι της έκδοσης. |
Βιογραφικό | |
---|
| 731 | Mouzaffer, Ali | | | | | | Οθωμανική | | | Γαλλική | | Συντάκτης Maarifet, υπεύθυνος για το τουρκόγλωσσο κομμάτι της έκδοσης. | |
24 | |
ΚΩΔ | 487 |
Ονοματεπώνυμο | Σαριβαξεβάνης, Σωκράτης |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1880-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Αϊβαλί Μικράς Ασίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Σμύρνη, Οδησσό, Κωνσταντινούπολη |
Επάγγελμα | Καθηγητής, μεταφραστής |
Βιογραφικό | Πατέρας της συγγραφέως Ζωρζ Σαρή (πραγματικό όνομα Γεωργία Σαριβαξεβάνη Καρακώστα). |
---|
| 487 | Σαριβαξεβάνης, Σωκράτης | | | 1880-01-01 | | Αϊβαλί Μικράς Ασίας | | | | Γαλλική | Σμύρνη, Οδησσό, Κωνσταντινούπολη | Καθηγητής, μεταφραστής | Πατέρας της συγγραφέως Ζωρζ Σαρή (πραγματικό όνομα Γεωργία Σαριβαξεβάνη Καρακώστα). |
25 | |
ΚΩΔ | 442 |
Ονοματεπώνυμο | Ζωηρού, Νοεμή Α. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1874-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1942-12-04 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλικά, Αγγλικά, Ιταλικά |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα, Κέρκυρα |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
| 442 | Ζωηρού, Νοεμή Α. | | | 1874-01-01 | 1942-12-04 | Κωνσταντινούπολη | | | | Γαλλικά, Αγγλικά, Ιταλικά | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα, Κέρκυρα | | |
26 | |
ΚΩΔ | 177 |
Ονοματεπώνυμο | Στάης, Δημ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Σμύρνη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλικά, αγγλικά |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
| 177 | Στάης, Δημ. | | | | | Σμύρνη | | | Ελληνικά | Γαλλικά, αγγλικά | | | |
27 | |
ΚΩΔ | 440 |
Ονοματεπώνυμο | Σταματιάδης, Νίκος Ι. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Ν. Ι. Σταματιάδης, Νίκος Σταματιάδης |
Χρονολογία γέννησης | 1847-07-17 |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλικά και ιταλικά |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Νομικός, ιστορικός και πολιτικός |
Βιογραφικό | |
---|
| 440 | Σταματιάδης, Νίκος Ι. | | Ν. Ι. Σταματιάδης, Νίκος Σταματιάδης | 1847-07-17 | | | | | Ελληνικά | Γαλλικά και ιταλικά | | Νομικός, ιστορικός και πολιτικός | |
28 | |
ΚΩΔ | 566 |
Ονοματεπώνυμο | Δάλλας, Χρήστος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Δελβινάκι (Ηπείρου) |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανός ορθόδοξος |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλικά |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Ιατρός |
Βιογραφικό | |
---|
| 566 | Δάλλας, Χρήστος | | | | | Δελβινάκι (Ηπείρου) | | Χριστιανός ορθόδοξος | Ελληνική | Γαλλικά | | Ιατρός | |
29 | |
ΚΩΔ | 65 |
Ονοματεπώνυμο | Ζάρκου, Αικατερίνη Ι. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1855-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1899-01-01 |
Τόπος γέννησης | Καλαμάτα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλικά |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Καλαμάτα, Αθήνα |
Επάγγελμα | Μεταφράστρια, κριτικός λογοτεχνίας |
Βιογραφικό | Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1855. Πατέρας την ήταν ο Ιωάννης Ζάρκος, πολιτικός (βουλευτής, αλλά και γενικός γραμαματέας υπουργείων). Η Αικατερίνη Ζάρκου δημοσίευση και αυτοτελή έργα αλλά πρωτίστως συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά( Αττικόν Ημερολόγιον, Πλειάς, Ποικίλη Στοά κλπ). Μεταφράζει έργα επιστημονικά. Πεθαίνει στην Αθήνα το 1899.
Βιβλιογραφία
Ντενίση, Σοφία, Ανιχνεύοντας την αόρατη γραφή: Γυναίκες και γραφή στα χρόνια του διαφωτισμού-ρομαντισμού. Αθήνα: Νεφέλη, 2014. |
---|
| 65 | Ζάρκου, Αικατερίνη Ι. | | | 1855-01-01 | 1899-01-01 | Καλαμάτα | | | Ελληνικά | Γαλλικά | Καλαμάτα, Αθήνα | Μεταφράστρια, κριτικός λογοτεχνίας | Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1855. Πατέρας την ήταν ο Ιωάννης Ζάρκος, πολιτικός (βουλευτής, αλλά και γενικός γραμαματέας υπουργείων). Η Αικατερίνη Ζάρκου δημοσίευση και αυτοτελή έργα αλλά πρωτίστως συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά( Αττικόν Ημερολόγιον, Πλειάς, Ποικίλη Στοά κλπ). Μεταφράζει έργα επιστημονικά. Πεθαίνει στην Αθήνα το 1899.
Βιβλιογραφία
Ντενίση, Σοφία, Ανιχνεύοντας την αόρατη γραφή: Γυναίκες και γραφή στα χρόνια του διαφωτισμού-ρομαντισμού. Αθήνα: Νεφέλη, 2014. |
30 | |
ΚΩΔ | 321 |
Ονοματεπώνυμο | Ζήνωνος, Κασσάνδρα |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανή ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλικά |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Λεμεσός |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | Κασσάνδρα Ζήνωνος ζει στα τέλη του 19ου αιώνα στην Κύπρο και ειδικότερα στη Λεμεσό. Εκλέγεται (μάλλον το 1899) Πρόεδρος του Παραρτήματος στη Κύπρο, στη Λεμεσό, του ελλαδικού Συλλόγου Κυριών "Εράνη Αθηνά" στην πρώτη του συγκρότηση. Επίσης τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους ιδρύεται στην ίδια πόλη φιλανθρωπικός σύλλογος με την επωνυμία "Φιλόπτωχος Αλεξάνδρα", στον οποίο την προεδρία έχει πάλι η Κασσάνδρα Ζήνωνος. Αναφέρεται ότι ασχολήθηκε με το θέατρο (και έπαιξε σε θεατρική σκηνή ως ηθοποιός, ούσα η πρώτη γυναίκα στην Κύπρο που έκανε το εν λόγο βήμα). Είναι παντρεμένη μ ετον Ν. Ζήνων.
Βιβλιογραφία Θέκλα Κυρίτση, "Ιστορία του κυπριακού γυναικείου ζητήματος (1898-1950)". Πάντειο Πανεπιστήμιο, 2021, σ. 54 |
---|
| 321 | Ζήνωνος, Κασσάνδρα | | | | | | | Χριστιανή ορθόδοξη | Ελληνική | Γαλλικά | Λεμεσός | | <p>Κασσάνδρα Ζήνωνος ζει στα τέλη του 19ου αιώνα στην Κύπρο και ειδικότερα στη Λεμεσό. Εκλέγεται (μάλλον το 1899) Πρόεδρος του Παραρτήματος στη Κύπρο, στη Λεμεσό, του ελλαδικού Συλλόγου Κυριών "Εράνη Αθηνά" στην πρώτη του συγκρότηση. Επίσης τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους ιδρύεται στην ίδια πόλη φιλανθρωπικός σύλλογος με την επωνυμία "Φιλόπτωχος Αλεξάνδρα", στον οποίο την προεδρία έχει πάλι η Κασσάνδρα Ζήνωνος. Αναφέρεται ότι ασχολήθηκε με το θέατρο (και έπαιξε σε θεατρική σκηνή ως ηθοποιός, ούσα η πρώτη γυναίκα στην Κύπρο που έκανε το εν λόγο βήμα). Είναι παντρεμένη μ ετον Ν. Ζήνων.</p><p><br></p><p>Βιβλιογραφία</p><p>Θέκλα Κυρίτση, "Ιστορία του κυπριακού γυναικείου ζητήματος (1898-1950)". Πάντειο Πανεπιστήμιο, 2021, σ. 54</p> |
31 | |
ΚΩΔ | 119 |
Ονοματεπώνυμο | Ευαγγελίδου, Βιργινία Π. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1866-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1920-01-01 |
Τόπος γέννησης | Φανάρι (Κωνσταντινούπολης) |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνική |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλικά |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Μακροχώρι (Ανατολικής Θράκης), Κωνσταντινούπολη, Αδριανούπολη, Διδυμότειχο |
Επάγγελμα | Ποιήτρια, μεταφράστρια |
Βιογραφικό | Νεκρολογία της δημοσιεύει η Κορνηλία Πρεβεζιώτου στο Ημερολόγιο Αναμνήσεις του έτους 1922, Εργογραφία: Ποιητική συλλογή "Έπεα πτερόεντα", 1890 (Κων/πολη) |
---|
| 119 | Ευαγγελίδου, Βιργινία Π. | | | 1866-01-01 | 1920-01-01 | Φανάρι (Κωνσταντινούπολης) | | | Ελληνική | Γαλλικά | Μακροχώρι (Ανατολικής Θράκης), Κωνσταντινούπολη, Αδριανούπολη, Διδυμότειχο | Ποιήτρια, μεταφράστρια | <p>Νεκρολογία της δημοσιεύει η Κορνηλία Πρεβεζιώτου στο Ημερολόγιο Αναμνήσεις του έτους 1922,</p><p>Εργογραφία: </p><p>Ποιητική συλλογή "Έπεα πτερόεντα", 1890 (Κων/πολη)</p> |
32 | |
ΚΩΔ | 474 |
Ονοματεπώνυμο | Πετρίδης, Πέτρος Μ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1892-07-23 |
Χρονολογία θανάτου | 1977-08-20 |
Τόπος γέννησης | Νίγδη Καππαδοκίας |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | Αγγλική, Γαλλική, Τουρκική |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Γαλλία, Παρίσι, Λονδίνο, Σορβόννη |
Επάγγελμα | Συνθέτης, Καθηγητής Πανεπιστημίου |
Βιογραφικό | |
---|
| 474 | Πετρίδης, Πέτρος Μ. | | | 1892-07-23 | 1977-08-20 | Νίγδη Καππαδοκίας | | | | Αγγλική, Γαλλική, Τουρκική | Κωνσταντινούπολη, Γαλλία, Παρίσι, Λονδίνο, Σορβόννη | Συνθέτης, Καθηγητής Πανεπιστημίου | |
33 | |
ΚΩΔ | 577 |
Ονοματεπώνυμο | Σωφρονιάδου, Θεοδοσία |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Θεοδοσία, Dieudonne, Theodossia |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | Οθωμανική |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | Γαλλικά |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη |
Επάγγελμα | Εκδότρια |
Βιογραφικό | To oνοματεπώνυμο της Θεοδοσίας εντοπίστηκε στο Strauss, Johann. “Kütüp ve Resail-i Mevkute’ Printing and publishing in a multi-ethnic society” στο Late Ottoman Society, The Intellectual Legacy, Edited by Elisabeth Özdalga, 227-256. London: Routledge, 2005. Λίγα στοιχεία μπορεί κανείς να εντοπίσει για τη ζωή της Θεοδοσίας Σωφρονιάδου. Δείγματα γραφής της έχουμε 4 χρόνια πριν από την έκδοση του περιοδικού Maarifet και συγκεκριμένα το 1894 σε άρθρο της που δημοσιεύεται στο περιοδικό Νεολόγου Εβδομαδιαία Επιθεώρησις. Το άρθρο φέρει τον τίτλο " O Αστερόεις Ουρανός'' και έχει ένα βαθύτατα θρησκευτικό-φιλοσοφικό χαρακτήρα. Σχετικά με την προσωπική ζωή της μπορούμε με βεβαiότητα να πούμε ότι το 1898 παντρεύτηκε τον Ali Mouzaffer, υπεύθυνο έκδοσης του τμήματος του Μaarifet στην οθωμανική γλώσσα, καθώς στο τεύχος με αρ. 13 (16 Ιουλίου 1898), σε ανακοίνωση που υπογράφουν και οι δύο εκφράζουν τις ευχαριστίες τους στους ευγενείς συναδέλφους τους που με τόση γενναιοδωρία και ευγένεια χαιρέτησαν το γάμο τους. Η Θεοδοσία διηγηματογραφεί στο Maarifet με το ψευδώνυμο Dieudonée. Στο Maarifet υπάρχουν και μερικά ακόμη πολύ σύντομα διηγήματα, κείμενα ή ποιήματα της Θεοδοσίας στα οποία υπογράφει είτε ως Diedonée είτε ως Τheodossia. Eπίσης, σε άλλες περιτώσεις υπογράφει ως La Directrice (Η διευθύντρια) ή ως Le Maarifet (To Maarifet). Παρακάτω ακολουθούν οι τίτλοι των κειμένων και διηγημάτων της.
Ενδεικτική εργογραφία: Σωφρονιάδου, Θεοδοσία. «Ο αστερόεις ουρανός». Νεολόγος Εβδομαδιαία Επιθεώρησις, Τχ 45. Εν Κωνσταντινουπόλει: Εκ του τυπογραφείου Νεολόγου, (ΓÎ) 1894.
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women
Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”.
International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference What is Knjiženstvo?, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.
Πασπαράκη, Βασιλική. «Η πρόσληψη δυτικών ιδεωδών και προτύπων στον οθωμανικό χώρο με επίκεντρο το γυναικείο τύπο και τη γυναικεία υποκειμενικότητα: (1870-αρχές 20ου αιώνα)». Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.
Strauss, Johann. “Kütüp ve Resail-i Mevkute’ Printing and publishing in a multi-ethnic society” στο Late Ottoman Society. The Intellectual Legacy, Edited by Elisabeth Özdalga, 227-256. London: Routledge, 2005.
"Mlle Dieudonée Sophroniadés". Mâlumat, n° 6 (3 Temmuz 1311): 139-140.
"Échos". Le Bulletin de la Presse, 3me Série, No 69, 4 Août 1898: 129. |
---|
| 577 | Σωφρονιάδου, Θεοδοσία | | Θεοδοσία, Dieudonne, Theodossia | | | | Οθωμανική | | Ελληνικά | Γαλλικά | Κωνσταντινούπολη | Εκδότρια | <p>To oνοματεπώνυμο της Θεοδοσίας εντοπίστηκε στο Strauss, Johann. “Kütüp ve Resail-i Mevkute’ Printing and publishing in a multi-ethnic society” στο Late Ottoman Society, The Intellectual Legacy, Edited by Elisabeth Özdalga, 227-256. London: Routledge, 2005.</p><p>Λίγα στοιχεία μπορεί κανείς να εντοπίσει για τη ζωή της Θεοδοσίας Σωφρονιάδου. Δείγματα γραφής της έχουμε 4 χρόνια πριν από την έκδοση του περιοδικού Maarifet και συγκεκριμένα το 1894 σε άρθρο της που δημοσιεύεται στο περιοδικό Νεολόγου Εβδομαδιαία Επιθεώρησις. Το άρθρο φέρει τον τίτλο " O Αστερόεις Ουρανός'' και έχει ένα βαθύτατα θρησκευτικό-φιλοσοφικό χαρακτήρα. </p><p>Σχετικά με την προσωπική ζωή της μπορούμε με βεβαiότητα να πούμε ότι το 1898 παντρεύτηκε τον Ali Mouzaffer, υπεύθυνο έκδοσης του τμήματος του Μaarifet στην οθωμανική γλώσσα, καθώς στο τεύχος με αρ. 13 (16 Ιουλίου 1898), σε ανακοίνωση που υπογράφουν και οι δύο εκφράζουν τις ευχαριστίες τους στους ευγενείς συναδέλφους τους που με τόση γενναιοδωρία και ευγένεια χαιρέτησαν το γάμο τους.</p><p>Η Θεοδοσία διηγηματογραφεί στο Maarifet με το ψευδώνυμο Dieudonée. Στο Maarifet υπάρχουν και μερικά ακόμη πολύ σύντομα διηγήματα, κείμενα ή ποιήματα της Θεοδοσίας στα οποία υπογράφει είτε ως Diedonée είτε ως Τheodossia. Eπίσης, σε άλλες περιτώσεις υπογράφει ως La Directrice (Η διευθύντρια) ή ως Le Maarifet (To Maarifet). Παρακάτω ακολουθούν οι τίτλοι των κειμένων και διηγημάτων της.<br> </p><p><br> </p><p>Ενδεικτική εργογραφία:<br> </p><p>Σωφρονιάδου, Θεοδοσία. «Ο αστερόεις ουρανός». <em>Νεολόγος Εβδομαδιαία Επιθεώρησις</em>, Τχ 45. Εν Κωνσταντινουπόλει: Εκ του τυπογραφείου Νεολόγου, (ΓÎ) 1894.<br></p><p><br></p><p>Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br></p><p>Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women
Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”.
International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br></p><p>Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference <em>What is Knjiženstvo?</em>, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.<br></p><p>Πασπαράκη, Βασιλική. «Η πρόσληψη δυτικών ιδεωδών και προτύπων στον οθωμανικό χώρο με επίκεντρο το γυναικείο τύπο και τη γυναικεία υποκειμενικότητα: (1870-αρχές 20ου αιώνα)». Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.<br></p><p>Strauss, Johann. “Kütüp ve Resail-i Mevkute’ Printing and publishing in a multi-ethnic society” στο <em>Late Ottoman Society. The Intellectual Legacy,</em> Edited by Elisabeth Özdalga, 227-256. London: Routledge, 2005.<br></p><p>"Mlle Dieudonée Sophroniadés". <em>Mâlumat</em>, n° 6 (3 Temmuz 1311): 139-140.<br></p><p>"Échos". <em>Le Bulletin de la Presse</em>, 3me Série, No 69, 4 Août 1898: 129.</p> |
34 | |
ΚΩΔ | 256 |
Ονοματεπώνυμο | Κριεζής, Θεόδωρος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
| 256 | Κριεζής, Θεόδωρος | | | | | | | | | | | | |
35 | |
ΚΩΔ | 512 |
Ονοματεπώνυμο | Σαλαμάγκας, Στέφανος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
| 512 | Σαλαμάγκας, Στέφανος | | | | | | | | | | | | |
36 | |
ΚΩΔ | 768 |
Ονοματεπώνυμο | Άγνωστος/η |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Κ. Λ. |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
| 768 | Άγνωστος/η | | Κ. Λ. | | | | | | | | | | |
37 | |
ΚΩΔ | 1 |
Ονοματεπώνυμο | Παπαδοπούλου, Αλεξάνδρα |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Σατανίσκη, Σάνκο Πάνσας, Βυζαντίς, Βοσπορίς, Ανατολίτισσα, Θρακοπούλα, Αλεξάνδρα, Α.Π |
Χρονολογία γέννησης | 1867-01-09 |
Χρονολογία θανάτου | 1906-03-01 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανή |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Σηλυβρία, Βουκουρέστι, Θεσσαλονίκη |
Επάγγελμα | Δασκάλα |
Βιογραφικό | Η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου γεννήθηκε στη Βλάγκα της Κωνσταντινούπολης στις 9 Ιανουαρίου του 1867. Ήταν κόρη του Βασιλείου Παπαδόπουλου, στρατιωτικού γιατρού με καταγωγή από την Πελοπόννησο και της Ελένης Τζανή το γένος Φαλιέρι ιταλικής καταγωγής. Στη Βλάγκα η Παπαδοπούλου έμεινε μέχρι την ηλικία των επτά ετών, και στη συνέχεια η οικογένεια μετακόμισε στο Χάσκιοϊ, καθώς ο πατέρας της τοποθετήθηκε στον τουρκικό ναύσταθμο του Κεράτιου κόλπου. Η Βλάγκα και το Χάσκιοϊ αποτελούσαν σημαντικά προάστια της Κωνσταντινούπολης με μεγάλο ποσοστό ελληνικού πληθυσμού. Η Παπαδοπούλου είχε μια μεγαλύτερη αδερφή, την Αικατερίνη η οποία ήταν δασκάλα και πέθανε νέα και έναν κατά οχτώ χρόνια μικρότερο αδερφό, τον Ιωάννη (Τζαννή) Παπαδόπουλο, καθηγητή αργότερα της Μεσαιωνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Φοίτησε στο Κεντρικό Ανώτερο Παρθεναγωγείο της Παλλάδος και εργάστηκε ως δασκάλα σε σπίτια ομογενών, όπως του γιατρού και δημοτικιστή Φώτη Φωτιάδη στην Κωνσταντινούπολη, του Π. Σπανδωνίδη στο Βουκουρέστι, και σε κοινοτικά σχολεία του ευρωπαϊκού οθωμανικού χώρου. Συγκεκριμένα, το 1897 και για δύο χρόνια δίδαξε στο Κοινοτικό Παρθεναγωγείο της Σηλυβρίας στην Ανατολική Θράκη, του οποίου υπήρξε και διευθύντρια, το 1902 είχε διοριστεί ως επόπτης στα σχολεία της περιοχής Μελενίκου και το 1905-1906 ανέλαβε τη διεύθυνση του «Πρότυπου Πρακτικού Παρθεναγωγείου Θεσσαλονίκης», του Στέφανου Νούκα. Το 1899 κατηγορήθηκε ως δημοτικίστρια και ιδιαίτερα μετά τη συζήτηση που προκλήθηκε εξαιτίας ενός δημοσιεύματός της στην εφημερίδα Ταχυδρόμος (διήγημα Αρετή και Κακία) της Κωνσταντινούπολης, το οποίο ήταν γραμμένο στη δημοτική γλώσσα, η Πατριαρχική Κεντρική Εκπαιδευτική Επιτροπή, η οποία ήταν αρμόδια για τα εκπαιδευτικά θέματα του ελληνισμού της Πόλης, την απέκλεισε από όλα τα σχολεία. Έτσι, αναζήτησε εργασία στο Βουκουρέστι όπου παρέμεινε μέχρι το 1902. Εκεί, παρακολούθησε μαθήματα λογικής και αρχαιολογίας, μαρτυρία που εντοπίζεται στις επιστολές της. Όσον αφορά το συγγραφικό και εκδοτικό της έργο, το 1888 εκδίδει με συνεκδότρια τη Χαρίκλεια Κορακίδου για δυο χρόνια το Ημερολόγιον των Κυριών. Δημοσιεύει σε αυτό κυρίως διηγήματα αλλά και άλλα κείμενα τα οποία υπογράφει και με ψευδώνυμο. Τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσε είναι Σατανίσκη, Σάνκο Πάνσας, Βυζαντίς, Βοσπορίς, Ανατολίτισσα, Θρακοπούλα και κάποιες φορές το όνομά της, Αλεξάνδρα και τα αρχικά Α.Π. Το 1889 εκδίδεται η πρώτη της συλλογή διηγημάτων Δεσμίς διηγημάτων, την οποία προλόγισε ο Γρηγόριος Ξενόπουλος. Το μεγαλύτερο μέρος του πεζογραφικού, χρονογραφικού και αρθρογραφικού της έργου το δημοσίευσε στο περιοδικό της Κωνσταντινούπολης Φιλολογική Ηχώ του Ν. Φαληρέα κατά τη διετία 1896-1897, όταν ήταν συνδιευθύντρια με τον Ι. Γρυπάρη, περίοδο κατά την οποία αναμείχθηκε και στο δημοτικιστικό κίνημα. Συνεργίες της βρίσκουμε και σε άλλα έντυπα της Πόλης (Εκλεκτά Μυθιστορήματα του Χρήστου Χιώτη, Κήρυξ, Ανατολικός Αστήρ) και της Αθήνας (Εικονογραφημένη Εστία, Εθνική αγωγή, Νέα Ελλάς, Εθνικόν Ημερολόγιον του Κ.Φ. Σκόκου). Η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου θεωρείται η πρώτη Ελληνίδα γυναίκα πεζογράφος. Όσον αφορά τη γλώσσα στην οποία έγραφε, αυτή παρουσιάζει διακριτά στάδια και ίσως πειραματισμούς. Αρχικά χρησιμοποιούσε ένα είδος «άτεχνης καθαρεύουσας», όπως στα έργα της που δημοσίευσε στο Ημερολόγιο των Κυριών και στο περιοδικό Κήρυξ. Έπειτα, άρχισε να χρησιμοποιεί μια μορφή απλής καθαρεύουσας ενώ από το 1892 άρχισε να γράφει σε καθαρά δημοτική γλώσσα. Ωστόσο, η μορφή της γλώσσας που χρησιμοποιούσε δεν παρέμεινε σταθερή. Σε γενικές γραμμές, ο λόγος της ήταν απλός, κατανοητός, χωρίς ιδιωματισμούς, με λέξεις της δημοτικής γλώσσας και με απλά εκφραστικά μέσα. Όσον αφορά τα θέματα που την απασχολούσαν είχαν κυρίως κοινωνικό και αστικό χαρακτήρα καθώς ζούσε σε μια αστική κοινωνία με πλούσια πολιτιστική παράδοση. Τα περισσότερα διηγήματά της έχουν ως θέμα την Πολίτισσα της μεσαίας και ανώτερης τάξης σε όλες τις μορφές της κοινωνικής ζωής. Εκτός όμως από το κοινωνικό περιεχόμενο κάποια από τα έργα της παρουσιάζουν και μια ηθικοδιδακτική τάση. Το αφηγηματικό έργο της Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου τοποθετείται στην γενιά του 1880, ωστόσο το έργο της αποκλίνει από την κυρίαρχη τάση της «σχολής». Τα έργα της τα οποία κινούνται γύρω από έναν κοινωνικό και πολιτικό προβληματισμό, χαρακτηρίζονται από έντονο ρεαλισμό, παραστατικότητα, ζωντάνια, δράση, κυριαρχεί ο διάλογος και μια έντονη τάση ψυχογράφησης των προσώπων. Η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου πέθανε στις 8 Μαρτίου του 1906 από καρκίνο σε ηλικία 39 ετών και τάφηκε στο Α’ Κοιμητήριο Επταπυργίου.
Εργογραφία:
Παπαδοπούλου, Αλεξάνδρα και Χαρίκλεια Κορακίδου. Ημερολόγιον των Κυριών του Έτους 1888. Κωνσταντινούπολη: Αδελφοί Αγγελίδη, 1887.
Παπαδοπούλου, Αλεξάνδρα και Χαρίκλεια Κορακίδου. Ημερολόγιον των Κυριών εν Κωνσταντινουπόλει 1889. Κωνσταντινούπολη: Ν. Γ. Κεφαλίδου, 1888.
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.
Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno. Βασιλάκη, Ασπασία. «Γυναικεία εκπαίδευση και νεοελληνική γραμματεία: γλώσσα, έθνος και εκπαίδευση στο έργο της Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου». Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2013.
Γιαλούρης, Αντώνης. «Νεώτερες πληροφορίες για την Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου». Νέα Εστία, τχ. 32 (1942): 746-747.
Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference What is Knjiženstvo?, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.
Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.). Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών. Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=312.
Μαυρέλος, Νίκος. «Η απουσία του ανδρικού λόγου/ρόλου ως εξουσιαστικού σε διηγήματα της Α. Παπαδοπούλου». Στο Λόγος γυναικών: Πρακτικά Διεθνούς Συνεδρίου, επιμέλεια Βασιλική Κοντογιάννη, 155-167. Αθήνα: 2008. Ντενίση, Σοφία. «Μια διερεύνηση της εικόνας της γυναικείας λογοτεχνικής και εικαστικής παρουσίας (1900-1940) με αφορμή ένα ερευνητικό πρόγραμμα». Στο Λόγος γυναικών: Πρακτικά Διεθνούς Συνεδρίου, επιμέλεια Βασιλική Κοντογιάννη, 69-82. Αθήνα: 2008. Παπακώστας, Γιάννης. Η ζωή και το έργο της Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου. Αθήνα: Ε.Λ.Ι.Α.,1980.
Παπακώστας, Γιάννης. «Η πρώτη Ελληνίδα πεζογράφος». Το Βήμα, Μάρτιος 05, 2006, http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=171751.
[Παρρέν, Καλλιρρόη]. «Μυθιστοριογράφος Ελληνίς». Εφημερίς των Κυριών, Αρ. φ. 364 (11 Σεπτεμβρίου 1894).
[Παρρέν, Καλλιρρόη]. «Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου». Εφημερίς των Κυριών, Αρ. φ. 869 (19 Μαρτίου 1906). [Παρρέν, Καλλιρρόη]. «Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου». Εφημερίς των Κυριών, Αρ. φ. 870 (26 Μαρτίου 1906).
Paitaki, Maria. "Ladies’ Almanac (1888-1889) by Alexandra Papadopoulou and Charikleia Korakidou: A Publishing Attempt out of the 'Almanac Canon'". International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Ριζάκη, Ειρήνη. «Το φύλο της γραφής ή η γραφή ως δικαίωμα στον ελληνικό 19ο αιώνα». Στο Λόγος γυναικών: Πρακτικά Διεθνούς Συνεδρίου, επιμέλεια Βασιλική Κοντογιάννη, 143-154. Αθήνα: 2008.
Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017. |
---|
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον των Κυριών | |
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον των Κυριών | |
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον των Κυριών | |
| 1 | Παπαδοπούλου, Αλεξάνδρα | | Σατανίσκη, Σάνκο Πάνσας, Βυζαντίς, Βοσπορίς, Ανατολίτισσα, Θρακοπούλα, Αλεξάνδρα, Α.Π | 1867-01-09 | 1906-03-01 | Κωνσταντινούπολη | | Χριστιανή | Ελληνικά | | Κωνσταντινούπολη, Σηλυβρία, Βουκουρέστι, Θεσσαλονίκη | Δασκάλα | <p>Η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου γεννήθηκε στη Βλάγκα της Κωνσταντινούπολης στις 9 Ιανουαρίου του 1867. Ήταν κόρη του Βασιλείου Παπαδόπουλου, στρατιωτικού γιατρού με καταγωγή από την Πελοπόννησο και της Ελένης Τζανή το γένος Φαλιέρι ιταλικής καταγωγής. </p><p>Στη Βλάγκα η Παπαδοπούλου έμεινε μέχρι την ηλικία των επτά ετών, και στη συνέχεια η οικογένεια μετακόμισε στο Χάσκιοϊ, καθώς ο πατέρας της τοποθετήθηκε στον τουρκικό ναύσταθμο του Κεράτιου κόλπου. Η Βλάγκα και το Χάσκιοϊ αποτελούσαν σημαντικά προάστια της Κωνσταντινούπολης με μεγάλο ποσοστό ελληνικού πληθυσμού. Η Παπαδοπούλου είχε μια μεγαλύτερη αδερφή, την Αικατερίνη η οποία ήταν δασκάλα και πέθανε νέα και έναν κατά οχτώ χρόνια μικρότερο αδερφό, τον Ιωάννη (Τζαννή) Παπαδόπουλο, καθηγητή αργότερα της Μεσαιωνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Φοίτησε στο Κεντρικό Ανώτερο Παρθεναγωγείο της Παλλάδος και εργάστηκε ως δασκάλα σε σπίτια ομογενών, όπως του γιατρού και δημοτικιστή Φώτη Φωτιάδη στην Κωνσταντινούπολη, του Π. Σπανδωνίδη στο Βουκουρέστι, και σε κοινοτικά σχολεία του ευρωπαϊκού οθωμανικού χώρου. Συγκεκριμένα, το 1897 και για δύο χρόνια δίδαξε στο Κοινοτικό Παρθεναγωγείο της Σηλυβρίας στην Ανατολική Θράκη, του οποίου υπήρξε και διευθύντρια, το 1902 είχε διοριστεί ως επόπτης στα σχολεία της περιοχής Μελενίκου και το 1905-1906 ανέλαβε τη διεύθυνση του «Πρότυπου Πρακτικού Παρθεναγωγείου Θεσσαλονίκης», του Στέφανου Νούκα. Το 1899 κατηγορήθηκε ως δημοτικίστρια και ιδιαίτερα μετά τη συζήτηση που προκλήθηκε εξαιτίας ενός δημοσιεύματός της στην εφημερίδα Ταχυδρόμος (διήγημα Αρετή και Κακία) της Κωνσταντινούπολης, το οποίο ήταν γραμμένο στη δημοτική γλώσσα, η Πατριαρχική Κεντρική Εκπαιδευτική Επιτροπή, η οποία ήταν αρμόδια για τα εκπαιδευτικά θέματα του ελληνισμού της Πόλης, την απέκλεισε από όλα τα σχολεία. Έτσι, αναζήτησε εργασία στο Βουκουρέστι όπου παρέμεινε μέχρι το 1902. Εκεί, παρακολούθησε μαθήματα λογικής και αρχαιολογίας, μαρτυρία που εντοπίζεται στις επιστολές της. Όσον αφορά το συγγραφικό και εκδοτικό της έργο, το 1888 εκδίδει με συνεκδότρια τη Χαρίκλεια Κορακίδου για δυο χρόνια το Ημερολόγιον των Κυριών. Δημοσιεύει σε αυτό κυρίως διηγήματα αλλά και άλλα κείμενα τα οποία υπογράφει και με ψευδώνυμο. Τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσε είναι Σατανίσκη, Σάνκο Πάνσας, Βυζαντίς, Βοσπορίς, Ανατολίτισσα, Θρακοπούλα και κάποιες φορές το όνομά της, Αλεξάνδρα και τα αρχικά Α.Π. Το 1889 εκδίδεται η πρώτη της συλλογή διηγημάτων Δεσμίς διηγημάτων, την οποία προλόγισε ο Γρηγόριος Ξενόπουλος. Το μεγαλύτερο μέρος του πεζογραφικού, χρονογραφικού και αρθρογραφικού της έργου το δημοσίευσε στο περιοδικό της Κωνσταντινούπολης Φιλολογική Ηχώ του Ν. Φαληρέα κατά τη διετία 1896-1897, όταν ήταν συνδιευθύντρια με τον Ι. Γρυπάρη, περίοδο κατά την οποία αναμείχθηκε και στο δημοτικιστικό κίνημα. Συνεργίες της βρίσκουμε και σε άλλα έντυπα της Πόλης (Εκλεκτά Μυθιστορήματα του Χρήστου Χιώτη, Κήρυξ, Ανατολικός Αστήρ) και της Αθήνας (Εικονογραφημένη Εστία, Εθνική αγωγή, Νέα Ελλάς, Εθνικόν Ημερολόγιον του Κ.Φ. Σκόκου). Η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου θεωρείται η πρώτη Ελληνίδα γυναίκα πεζογράφος. Όσον αφορά τη γλώσσα στην οποία έγραφε, αυτή παρουσιάζει διακριτά στάδια και ίσως πειραματισμούς. Αρχικά χρησιμοποιούσε ένα είδος «άτεχνης καθαρεύουσας», όπως στα έργα της που δημοσίευσε στο Ημερολόγιο των Κυριών και στο περιοδικό Κήρυξ. Έπειτα, άρχισε να χρησιμοποιεί μια μορφή απλής καθαρεύουσας ενώ από το 1892 άρχισε να γράφει σε καθαρά δημοτική γλώσσα. Ωστόσο, η μορφή της γλώσσας που χρησιμοποιούσε δεν παρέμεινε σταθερή. Σε γενικές γραμμές, ο λόγος της ήταν απλός, κατανοητός, χωρίς ιδιωματισμούς, με λέξεις της δημοτικής γλώσσας και με απλά εκφραστικά μέσα. Όσον αφορά τα θέματα που την απασχολούσαν είχαν κυρίως κοινωνικό και αστικό χαρακτήρα καθώς ζούσε σε μια αστική κοινωνία με πλούσια πολιτιστική παράδοση. Τα περισσότερα διηγήματά της έχουν ως θέμα την Πολίτισσα της μεσαίας και ανώτερης τάξης σε όλες τις μορφές της κοινωνικής ζωής. Εκτός όμως από το κοινωνικό περιεχόμενο κάποια από τα έργα της παρουσιάζουν και μια ηθικοδιδακτική τάση. Το αφηγηματικό έργο της Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου τοποθετείται στην γενιά του 1880, ωστόσο το έργο της αποκλίνει από την κυρίαρχη τάση της «σχολής». Τα έργα της τα οποία κινούνται γύρω από έναν κοινωνικό και πολιτικό προβληματισμό, χαρακτηρίζονται από έντονο ρεαλισμό, παραστατικότητα, ζωντάνια, δράση, κυριαρχεί ο διάλογος και μια έντονη τάση ψυχογράφησης των προσώπων. Η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου πέθανε στις 8 Μαρτίου του 1906 από καρκίνο σε ηλικία 39 ετών και τάφηκε στο Α’ Κοιμητήριο Επταπυργίου.</p><p><br><br></p><p>Εργογραφία:<br></p><p>Παπαδοπούλου, Αλεξάνδρα και Χαρίκλεια Κορακίδου. <em>Ημερολόγιον των Κυριών του Έτους 1888</em>. Κωνσταντινούπολη: Αδελφοί Αγγελίδη, 1887.<br></p><p>Παπαδοπούλου, Αλεξάνδρα και Χαρίκλεια Κορακίδου. <em>Ημερολόγιον των Κυριών εν Κωνσταντινουπόλει 1889</em>. Κωνσταντινούπολη: Ν. Γ. Κεφαλίδου, 1888.</p><p><br><br>Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br></p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.<br></p><p>Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br> </p><p>Βασιλάκη, Ασπασία. «Γυναικεία εκπαίδευση και νεοελληνική γραμματεία: γλώσσα, έθνος και εκπαίδευση στο έργο της Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου». Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2013.<br></p><p>Γιαλούρης, Αντώνης. «Νεώτερες πληροφορίες για την Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου». <em>Νέα Εστία</em>, τχ. 32 (1942): 746-747.<br></p><p>Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference <em>What is Knjiženstvo?</em>, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.<br></p><p>Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. <em>Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.)</em>. Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.<br></p><p>Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών. <em>Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου</em>, http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=312.<br></p><p>Μαυρέλος, Νίκος. «Η απουσία του ανδρικού λόγου/ρόλου ως εξουσιαστικού σε διηγήματα της Α. Παπαδοπούλου». Στο <em>Λόγος γυναικών: Πρακτικά Διεθνούς Συνεδρίου</em>, επιμέλεια Βασιλική Κοντογιάννη, 155-167. Αθήνα: 2008.<br> </p><p>Ντενίση, Σοφία. «Μια διερεύνηση της εικόνας της γυναικείας λογοτεχνικής και εικαστικής παρουσίας (1900-1940) με αφορμή ένα ερευνητικό πρόγραμμα». Στο <em>Λόγος γυναικών: Πρακτικά Διεθνούς Συνεδρίου</em>, επιμέλεια Βασιλική Κοντογιάννη, 69-82. Αθήνα: 2008.<br> </p><p>Παπακώστας, Γιάννης. <em>Η ζωή και το έργο της Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου</em>. Αθήνα: Ε.Λ.Ι.Α.,1980.<br></p><p>Παπακώστας, Γιάννης. «Η πρώτη Ελληνίδα πεζογράφος». <em>Το Βήμα</em>, Μάρτιος 05, 2006, http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=171751.<br></p><p>[Παρρέν, Καλλιρρόη]. «Μυθιστοριογράφος Ελληνίς». <em>Εφημερίς των Κυριών</em>, Αρ. φ. 364 (11 Σεπτεμβρίου 1894).<br></p><p>[Παρρέν, Καλλιρρόη]. «Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου». <em>Εφημερίς των Κυριών</em>, Αρ. φ. 869 (19 Μαρτίου 1906).<br> </p><p>[Παρρέν, Καλλιρρόη]. «Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου». <em>Εφημερίς των Κυριών</em>, Αρ. φ. 870 (26 Μαρτίου 1906).<br></p><p>Paitaki, Maria. "Ladies’ Almanac (1888-1889) by Alexandra Papadopoulou and Charikleia Korakidou: A Publishing Attempt out of the 'Almanac Canon'". International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br></p><p>Ριζάκη, Ειρήνη. «Το φύλο της γραφής ή η γραφή ως δικαίωμα στον ελληνικό 19ο αιώνα». Στο <em>Λόγος γυναικών: Πρακτικά Διεθνούς Συνεδρίου</em>, επιμέλεια Βασιλική Κοντογιάννη, 143-154. Αθήνα: 2008.<br></p><p>Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017.</p> |
38 | |
ΚΩΔ | 513 |
Ονοματεπώνυμο | Ελευθερίου, Στέφανος Ν. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1881-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | Κέα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Αθήνα |
Επάγγελμα | Δικηγόρος |
Βιογραφικό | |
---|
| 513 | Ελευθερίου, Στέφανος Ν. | | | 1881-01-01 | | Κέα | | | | | Αθήνα | Δικηγόρος | |
39 | |
ΚΩΔ | 769 |
Ονοματεπώνυμο | Φέρμπος, Παναγιώτης Ι. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1851-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1932-01-01 |
Τόπος γέννησης | Αθήνα |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Φιλόλογος, λογοτέχνης, μεταφραστής |
Βιογραφικό | |
---|
| 769 | Φέρμπος, Παναγιώτης Ι. | | | 1851-01-01 | 1932-01-01 | Αθήνα | | | | | | Φιλόλογος, λογοτέχνης, μεταφραστής | |
40 | |
Πρεβεζιώτου-Ταβανιώτου, Κορνηλία
ΚΩΔ | 3 |
Ονοματεπώνυμο | Πρεβεζιώτου-Ταβανιώτου, Κορνηλία |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Καρυάτις |
Χρονολογία γέννησης | 1878-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1964-01-01 |
Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη |
Υπηκοότητα | Οθωμανική [;], Ελληνική (από 1936) |
Θρήσκευμα | Χριστιανή Ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα |
Επάγγελμα | Δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | H Κορνηλία Πρεβεζιώτου-Ταβανιώτου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1878. Λόγια, δημοσιογράφος, εκδότρια. Κόρη του εμπόρου Λεωνίδα Πρεβεζιώτη και της Αικατερίνης Πρεβεζιώτη. Αδελφή της παιδαγωγού Αγλαΐας Πρεβεζιώτη. Ανήκε στο συντηρητικό κύκλο του Νεολόγου του Σ.Ι. Βουτυρά από το τυπογραφείο του οποίου εκδόθηκαν και τα πρώτα βιβλία και αφηγήματά της καθώς και μεταφράσεις ξένων διηγημάτων, τα οποία δημοσιεύτηκαν κατά τα μέσα της δεκαετίας 1890 στο Νεολόγο Κωνσταντινούπολης, στον οποίο υπήρξε τακτική συνεργάτης του . Σε νεαρή ηλικία άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα, διηγήματα και μεταφράσεις σε εφημερίδες και περιοδικά όπως στη Φιλολογική Ηχώ (Κωνσταντινούπολη), Νέος Παρθενών (Αθήνα),στο Αι Μούσαι (Ζάκυνθος), στην Εφημερίδα των Κυριών της Παρρέν (Αθήνα),στο Παρνασσό (Αθήνα) κ.ά. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές Πρώται πτήσεις (Κωνσταντινούπολις, 1895) και Πάπυροι, για τις οποίες βραβεύτηκε (1895 και 1902 αντίστοιχα), Άνθη του αγρού, Πατριωτικά ποιήματα (ποιητικές συλλογές) και το δραματικό έργο Τρελλή μάνα. Ακόμη εξέδωσε τις σειρές παιδικών διηγημάτων Ψεκάδε (1896), Η κόρη της ζητιάνας (χ.χ) και Ο μικρός βοσκός (συλλογικό) (χ.χ.) κ.α. Τέλος, υπήρξε εκδότρια του γυναικείου περιοδικού η Βοσπορίς και συνεκδότρια με τον σύζυγό της Εμμανουήλ Ταβανιώτη του ημερολογίου Αι Αναμνήσεις (12τομο 1899-1922). Το 1936 εγκατέλειψε ως ανεπιθύμητη την Τουρκία και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και πέθανε το 1964. Η Κορνηλία Πρεβεζιώτου μέσα από το περιοδικό «Βοσπορίς» (1899-1906), του οποίου υπήρξε εκδότρια, εκφράζει τις απόψεις της για την ισότητα των δύο φύλων και την διαφορετική τους όμως φύση. Τίθεται κατά της επαγγελματικής χειραφέτησης των γυναικών, εκτός εάν πρόκειται για βιοποριστικούς λόγους όπως στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων και για επαγγέλματα που αρμόζουν στην γυναικεία φύση όπως αυτά της νοσοκόμας και της δασκάλας, καθώς αφενός κινδυνεύει να χάσει την ηθική της, λόγω της κοινωνικής επαφής με τους άνδρες και αφετέρου επιτείνει το πρόβλημα της ανδρικής ανεργίας. Τίθεται, επίσης, εναντίον της διεκδίκησης πολιτικών δικαιωμάτων της γυναίκας, όπως αυτό της ψήφου. Τονίζει ακόμα την αναγκαιότητα της γυναικείας εκπαίδευσης και της ενασχόλησης της γυναίκας με τη φιλανθρωπία, καθώς είναι ανάλογη της ιδιοσυγκρασίας και της φύσης της. Τέλος, προβάλλει το ιδεώδες της «ανδρείας γυναίκας», της γυναίκας δηλαδή που συνδυάζει τη γυναικεία τρυφερότητα με το «ανδρώδες φρόνημα» και τη «σθεναράν μεγαλοψυχίαν».
Ενδεικτική βιβλιογραφία: Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Το γυναικείο περιοδικό Η Βοσπορίς (1899-1906). Συμβολή στη μελέτη του γυναικείου οθωμανικού τύπου». Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2010.
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Το γυναικείο ζήτημα στο περιοδικό Η Βοσπορίς». Μνήμων, 32 (2011-2012): 123-150.
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.
Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.). Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.
Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference What is Knjiženstvo?, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.
Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017. Ντοκυμαντέρ για την Κορνηλία Πρεβεζιώτου (2021). Έρευνα -κείμενο - αφήγηση: Αναγνωστοπούλου Χρυσούλα https://www.youtube.com/watch?v=34OE4N6sw5w
|
---|
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Αι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες] | |
2 | Βοσπορίς | |
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Αι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες] | |
2 | Βοσπορίς | |
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Αι Αναμνήσεις [Β' περίοδος: Αναμνήσεις και Ελπίδες] | |
2 | Βοσπορίς | |
| 3 | Πρεβεζιώτου-Ταβανιώτου, Κορνηλία | | Καρυάτις | 1878-01-01 | 1964-01-01 | Κωνσταντινούπολη | Οθωμανική [;], Ελληνική (από 1936) | Χριστιανή Ορθόδοξη | Ελληνικά | | Κωνσταντινούπολη, Αθήνα | Δημοσιογράφος | <p>H Κορνηλία Πρεβεζιώτου-Ταβανιώτου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1878. Λόγια, δημοσιογράφος, εκδότρια. Κόρη του εμπόρου Λεωνίδα Πρεβεζιώτη και της Αικατερίνης Πρεβεζιώτη. Αδελφή της παιδαγωγού Αγλαΐας Πρεβεζιώτη. Ανήκε στο συντηρητικό κύκλο του Νεολόγου του Σ.Ι. Βουτυρά από το τυπογραφείο του οποίου εκδόθηκαν και τα πρώτα βιβλία και αφηγήματά της καθώς και μεταφράσεις ξένων διηγημάτων, τα οποία δημοσιεύτηκαν κατά τα μέσα της δεκαετίας 1890 στο Νεολόγο Κωνσταντινούπολης, στον οποίο υπήρξε τακτική συνεργάτης του . Σε νεαρή ηλικία άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα, διηγήματα και μεταφράσεις σε εφημερίδες και περιοδικά όπως στη Φιλολογική Ηχώ (Κωνσταντινούπολη), Νέος Παρθενών (Αθήνα),στο Αι Μούσαι (Ζάκυνθος), στην Εφημερίδα των Κυριών της Παρρέν (Αθήνα),στο Παρνασσό (Αθήνα) κ.ά. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές Πρώται πτήσεις (Κωνσταντινούπολις, 1895) και Πάπυροι, για τις οποίες βραβεύτηκε (1895 και 1902 αντίστοιχα), Άνθη του αγρού, Πατριωτικά ποιήματα (ποιητικές συλλογές) και το δραματικό έργο Τρελλή μάνα. Ακόμη εξέδωσε τις σειρές παιδικών διηγημάτων Ψεκάδε (1896), Η κόρη της ζητιάνας (χ.χ) και Ο μικρός βοσκός (συλλογικό) (χ.χ.) κ.α. Τέλος, υπήρξε εκδότρια του γυναικείου περιοδικού η Βοσπορίς και συνεκδότρια με τον σύζυγό της Εμμανουήλ Ταβανιώτη του ημερολογίου Αι Αναμνήσεις (12τομο 1899-1922). Το 1936 εγκατέλειψε ως ανεπιθύμητη την Τουρκία και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και πέθανε το 1964. Η Κορνηλία Πρεβεζιώτου μέσα από το περιοδικό «Βοσπορίς» (1899-1906), του οποίου υπήρξε εκδότρια, εκφράζει τις απόψεις της για την ισότητα των δύο φύλων και την διαφορετική τους όμως φύση. Τίθεται κατά της επαγγελματικής χειραφέτησης των γυναικών, εκτός εάν πρόκειται για βιοποριστικούς λόγους όπως στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων και για επαγγέλματα που αρμόζουν στην γυναικεία φύση όπως αυτά της νοσοκόμας και της δασκάλας, καθώς αφενός κινδυνεύει να χάσει την ηθική της, λόγω της κοινωνικής επαφής με τους άνδρες και αφετέρου επιτείνει το πρόβλημα της ανδρικής ανεργίας. Τίθεται, επίσης, εναντίον της διεκδίκησης πολιτικών δικαιωμάτων της γυναίκας, όπως αυτό της ψήφου. Τονίζει ακόμα την αναγκαιότητα της γυναικείας εκπαίδευσης και της ενασχόλησης της γυναίκας με τη φιλανθρωπία, καθώς είναι ανάλογη της ιδιοσυγκρασίας και της φύσης της. Τέλος, προβάλλει το ιδεώδες της «ανδρείας γυναίκας», της γυναίκας δηλαδή που συνδυάζει τη γυναικεία τρυφερότητα με το «ανδρώδες φρόνημα» και τη «σθεναράν μεγαλοψυχίαν».</p><p><br><br></p><p>Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br> </p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Το γυναικείο περιοδικό Η Βοσπορίς (1899-1906). Συμβολή στη μελέτη του γυναικείου οθωμανικού τύπου». Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2010.<br></p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Το γυναικείο ζήτημα στο περιοδικό Η Βοσπορίς». <em>Μνήμων</em>, 32 (2011-2012): 123-150.<br></p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.<br></p><p>Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br></p><p>Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. <em>Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.)</em>. Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.<br></p><p>Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference <em>What is Knjiženstvo?</em>, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.<br></p><p>Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017.</p><p>Ντοκυμαντέρ για την Κορνηλία Πρεβεζιώτου (2021). Έρευνα -κείμενο - αφήγηση: Αναγνωστοπούλου Χρυσούλα <a href="https://www.youtube.com/watch?v=34OE4N6sw5w" id="m_3708194930345121517m_501447163907477468gmail-m_5592026521544156348gmail-m_6734364966233702666m_3948595681973782007gmail-m_5042143856923206546gmail-m_5449939918526215304m_-1817538379768628325gmail-m_1370380446686832651LPlnk" target="_blank" data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?q=https://www.youtube.com/watch?v%3D34OE4N6sw5w&source=gmail&ust=1647285759782000&usg=AOvVaw3B1vxqYf-bYxt96eeBYfux">https://www.<wbr>youtube.com/watch?v=<wbr>34OE4N6sw5w</a><br></p> |
41 | |
ΚΩΔ | 771 |
Ονοματεπώνυμο | Σαριπόλου, Μαρία Ν. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | Κόρη του νομικού Νικολάου Σαρίπολου. |
---|
| 771 | Σαριπόλου, Μαρία Ν. | | | | | | | | | | | | Κόρη του νομικού Νικολάου Σαρίπολου. |
42 | |
ΚΩΔ | 4 |
Ονοματεπώνυμο | Σβορώνου, Ελένη |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Ελένη Σ. Σβορώνου, Ε. Σ. Σβ., Ε.Σ.Σ. |
Χρονολογία γέννησης | 1879-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1918-01-01 |
Τόπος γέννησης | Νέα Έφεσος |
Υπηκοότητα | Σαμιακή, Ελληνική (από 1914) |
Θρήσκευμα | Χριστιανή Ορθόδοξη |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Νέα Έφεσος, Σάμος |
Επάγγελμα | Ποιήτρια και Συγγραφέας, εκδότρια |
Βιογραφικό | Η Ελένη Σβορώνου, λόγια και λυρική ποιήτρια και εκδότρια, γεννήθηκε στη Νέα Έφεσο το 1879, μεγάλωσε όμως και έμεινε στη Σάμο. Καταγόταν από αρχοντική οικογένεια της Κεφαλληνίας. Ο παππούς της, Γεράσιμος Σβορώνος, ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας και το 1808 εγκαταστάθηκε στη Σάμο ως γενικός πρόξενος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Η μητέρα της, Φιορίτσα, κόρη του Γεράσιμου Σβορώνου, είχε παντρευτεί τον έμπορο Σταύρο Σβορώνο από την Κεφαλληνία. Η Ελένη Σβορώνου ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και ιδιαίτερα με την ποίηση. Έγραψε δύο ποιητικές συλλογές, τα «Εαρινά φύλλα» (1900) και τα «Δειλινά» (1910). Τα ποιήματα της δημοσιεύτηκαν σε πολλά ελληνικά και γαλλικά περιοδικά, συνοδευόμενα με πολύ καλές κριτικές. Εκτός όμως από την ποίηση η Ελένη Σβορώνου, ασχολήθηκε και με την πεζογραφία, γράφοντας πολλά πεζά, ηθογραφίες, λαογραφικά και επιγράμματα, τα οποία εντοπίζονται στα ημερολόγιά της. Η ίδια εξέδωσε τα βιβλία της προς όφελος του Ιεροδιδασκαλείου της Σάμου, το οποίο είχε ιδρυθεί από το σύλλογο «Ανατολή» (ο οποίος ιδρύεται στα τέλη του 19ου αιώνα και δραστηριοποιείται έως το 1949). Συνεργαζόταν με όλα σχεδόν τα ελληνικά φιλολογικά περιοδικά της εποχής όπως το περιοδικό Βοσπορίς (εκδ. Κορνηλία Λ. Πρεβεζιώτου), τον Έσπερο (Λειψία) (εκδ. Γ. Δρουγολίνος), το οικογενειακό περιοδικό Σπινθήρ (εκδ. Αρτεμησία Ι. Λανδράκη), την Πινακοθήκη (μηνιαίο καλλιτεχνικό περιοδικό των Αθηνών), το περιοδικό Η Φύσις (1890-1914), το περιοδικό «Παιδικός Κόσμος» (εκδ. Γ. Καρατζάς). Επιπλέον, συνεργαζόταν με εφημερίδες όπως την Εφημερίδα των Κυριών (εκδ. Χαρίκλεια Π. Μελανδινού), την Αλήθεια της Θεσσαλονίκης, την πολιτική εφημερίδα Αιγαίον της Σάμου, την Πρόοδο (εφημ. Σμύρνης), τη Σάμο (εκδ. Μιχαήλ Α. Δούκας), καθώς και με άλλα ημερολόγια, όπως το Ημερολόγιο της Θεσσαλονίκης (εκδ. Μερόπη Τσιώμου), Ημερολόγιον Αι Αναμνήσεις (εκδ. Κορνηλία Λ. Πρεβεζιώτου/Εμμανουήλ Τ. Ταβανιώτης), το ετήσιο λεύκωμα Η Ήπειρος ( εκδ. Ελπινίκης Μαυρογορδάτου), το Εθνικόν Ημερολόγιον Κ. Φ. Σκόκου, το Κυπριακόν Ημερολόγιον (εκδ. Ευανθία Θεοδώρου), το Σμυρναϊκόν Ημερολόγιον (εκδ. Ευάγγελος Δ. Παντελίδης, δημοσιογράφος) κα. Κατά το χρονικό διάστημα 1905-1906, εξέδωσε μαζί με το δικηγόρο, Θρασύβουλο Μάλη το Ημερολόγιο του Αιγαίου, το οποίο κυκλοφόρησε μόνο για δύο χρόνια. Η θεματογραφία και επιμελημένη εμφάνιση του ημερολογίου είναι ίδια με εκείνη που θα έχει στη συνέχεια το Μικρασιατικό. Μέσα σε αυτά θα μπορούσε να συναντήσει κανείς θέματα αρχαιολογικά, ιστορικά, λαογραφικά, λογοτεχνικά, εκκλησιαστικά, αθλητικά, ιατρικά, βιογραφίες διακεκριμένων Σαμίων και άλλων προσωπικοτήτων του Ελληνισμού με τις φωτογραφίες τους, καθώς και ποιήματα, πολλά από τα οποία είχαν την υπογραφή της.
Ενδεικτική Εργογραφία:
Σβορώνου, Ελένη. Ποιήματα Ελένης Σ. Σβορώνου 1905-1908. Αρχείο Σβορώνου, ΦΑΚ. Ε. Χειρόγραφα Βιβλία. Σάμος: ΓΑΚ Σάμου.
Σβορώνου, Ελένη. Ποιήσεις, Ελένης Σ. Σβορώνου 1903-1904-1905. Αρχείο Σβορώνου, ΦΑΚ. Ε. Χειρόγραφα Βιβλία. Σάμος: ΓΑΚ Σάμου. Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της επιχειρηματικής δραστηριότητας της λόγιας και εκδότριας Ελένης Σβορώνου (1879-1918)». Στο Από την αυτονομία στο εθνικό κράτος. Η ενσωμάτωση της Σάμου στην Ελλάδα. 343-370. Σάμος: ΓΑΚ Αρχεία Νομού Σάμου, 2014.
Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Βακιρτζής, Ιωάννης. «Επικήδειος λόγος εις την Ελένην Σβορώνου», Αιγαίον, αρ. φ. 685, 29 Σεπτεμβρίου 1918.
Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.). Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.
Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference What is Knjiženstvo?, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.
Kariotoglou, Katerina. “Women in Publishing in Samos at the beginning of 20th century: The Almanac of Asia Minor by Eleni Svoronou”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Λάνδρος, Χρίστος. «Ο Τύπος της Σαμιακής Ηγεμονίας. Αναπαραστάσεις ή προσανατολισμοί της αυτονομίας». Στο Ο ελληνικός τύπος 1784 ως σήμερα, Ιστορικές και Θεωρητικές προσεγγίσεις, επιμέλεια Λουκία Δρούλια, 323-329. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, 2005.
Μπήτος, Ιωάννης. «Ελένη Σ. Σβορώνου». Μικρασιατικόν Ημερολόγιον του έτους 1919, τόμ. 13, 9-12. Εν Σάμω: Ηνωμένα Τυπογραφεία Ελένης Σ. Σβορώνου & Ιωάν. Βακιρτζή, 1919.
Παπαδάκη, Βέρα. Τα θαυμαστά ημερολόγια και οι εκδότες τους. Αθήνα: Συλλογές Αργυρής Βουρνάς, 1998.
Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017.
Σκλαβενίτη, Κωστούλα. «Τα γυναικεία έντυπα 1908-1918». Διαβάζω 198, (1988): 13-22.
Σκόκος, Φ. Κωνσταντινος. «Αι “γράφουσαι Ελληνίδες” εν τω έξω ελληνισμώ». Εθνικόν Ημερολόγιον, Χρονογραφικόν, Φιλολογικόν και Γελοιογραφικόν του έτους 1905, τόμ. 20, 225. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου των καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου, 1905.
Σφοίνη, Αλεξάνδρα. «Σβρορώνου Ελένη». Στο Εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού τύπου 1784-1974. Εφημερίδες, Περιοδικά, Δημοσιογράφοι, Εκδότες, επιμέλεια Λουκία Δρούλια - Γιούλα Κουτσοπανάγου, τ. Γ΄, Ρ-Ω, 69-70. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών/ Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, 2008.
|
---|
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
2 | Μικρασιατικόν Ημερολόγιον | |
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
2 | Μικρασιατικόν Ημερολόγιον | |
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
2 | Μικρασιατικόν Ημερολόγιον | |
| 4 | Σβορώνου, Ελένη | | Ελένη Σ. Σβορώνου, Ε. Σ. Σβ., Ε.Σ.Σ. | 1879-01-01 | 1918-01-01 | Νέα Έφεσος | Σαμιακή, Ελληνική (από 1914) | Χριστιανή Ορθόδοξη | Ελληνικά | | Νέα Έφεσος, Σάμος | Ποιήτρια και Συγγραφέας, εκδότρια | <p>Η Ελένη Σβορώνου, λόγια και λυρική ποιήτρια και εκδότρια, γεννήθηκε στη Νέα Έφεσο το 1879, μεγάλωσε όμως και έμεινε στη Σάμο. Καταγόταν από αρχοντική οικογένεια της Κεφαλληνίας. Ο παππούς της, Γεράσιμος Σβορώνος, ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας και το 1808 εγκαταστάθηκε στη Σάμο ως γενικός πρόξενος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Η μητέρα της, Φιορίτσα, κόρη του Γεράσιμου Σβορώνου, είχε παντρευτεί τον έμπορο Σταύρο Σβορώνο από την Κεφαλληνία. Η Ελένη Σβορώνου ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία και ιδιαίτερα με την ποίηση. Έγραψε δύο ποιητικές συλλογές, τα «Εαρινά φύλλα» (1900) και τα «Δειλινά» (1910). Τα ποιήματα της δημοσιεύτηκαν σε πολλά ελληνικά και γαλλικά περιοδικά, συνοδευόμενα με πολύ καλές κριτικές. Εκτός όμως από την ποίηση η Ελένη Σβορώνου, ασχολήθηκε και με την πεζογραφία, γράφοντας πολλά πεζά, ηθογραφίες, λαογραφικά και επιγράμματα, τα οποία εντοπίζονται στα ημερολόγιά της. Η ίδια εξέδωσε τα βιβλία της προς όφελος του Ιεροδιδασκαλείου της Σάμου, το οποίο είχε ιδρυθεί από το σύλλογο «Ανατολή» (ο οποίος ιδρύεται στα τέλη του 19ου αιώνα και δραστηριοποιείται έως το 1949). Συνεργαζόταν με όλα σχεδόν τα ελληνικά φιλολογικά περιοδικά της εποχής όπως το περιοδικό Βοσπορίς (εκδ. Κορνηλία Λ. Πρεβεζιώτου), τον Έσπερο (Λειψία) (εκδ. Γ. Δρουγολίνος), το οικογενειακό περιοδικό Σπινθήρ (εκδ. Αρτεμησία Ι. Λανδράκη), την Πινακοθήκη (μηνιαίο καλλιτεχνικό περιοδικό των Αθηνών), το περιοδικό Η Φύσις (1890-1914), το περιοδικό «Παιδικός Κόσμος» (εκδ. Γ. Καρατζάς). Επιπλέον, συνεργαζόταν με εφημερίδες όπως την Εφημερίδα των Κυριών (εκδ. Χαρίκλεια Π. Μελανδινού), την Αλήθεια της Θεσσαλονίκης, την πολιτική εφημερίδα Αιγαίον της Σάμου, την Πρόοδο (εφημ. Σμύρνης), τη Σάμο (εκδ. Μιχαήλ Α. Δούκας), καθώς και με άλλα ημερολόγια, όπως το Ημερολόγιο της Θεσσαλονίκης (εκδ. Μερόπη Τσιώμου), Ημερολόγιον Αι Αναμνήσεις (εκδ. Κορνηλία Λ. Πρεβεζιώτου/Εμμανουήλ Τ. Ταβανιώτης), το ετήσιο λεύκωμα Η Ήπειρος ( εκδ. Ελπινίκης Μαυρογορδάτου), το Εθνικόν Ημερολόγιον Κ. Φ. Σκόκου, το Κυπριακόν Ημερολόγιον (εκδ. Ευανθία Θεοδώρου), το Σμυρναϊκόν Ημερολόγιον (εκδ. Ευάγγελος Δ. Παντελίδης, δημοσιογράφος) κα. Κατά το χρονικό διάστημα 1905-1906, εξέδωσε μαζί με το δικηγόρο, Θρασύβουλο Μάλη το Ημερολόγιο του Αιγαίου, το οποίο κυκλοφόρησε μόνο για δύο χρόνια. Η θεματογραφία και επιμελημένη εμφάνιση του ημερολογίου είναι ίδια με εκείνη που θα έχει στη συνέχεια το Μικρασιατικό. Μέσα σε αυτά θα μπορούσε να συναντήσει κανείς θέματα αρχαιολογικά, ιστορικά, λαογραφικά, λογοτεχνικά, εκκλησιαστικά, αθλητικά, ιατρικά, βιογραφίες διακεκριμένων Σαμίων και άλλων προσωπικοτήτων του Ελληνισμού με τις φωτογραφίες τους, καθώς και ποιήματα, πολλά από τα οποία είχαν την υπογραφή της.
</p><p>Ενδεικτική Εργογραφία:<br>
</p><p>Σβορώνου, Ελένη. <em>Ποιήματα Ελένης Σ. Σβορώνου 1905-1908</em>. Αρχείο Σβορώνου, ΦΑΚ. Ε. Χειρόγραφα Βιβλία. Σάμος: ΓΑΚ Σάμου.<br>
</p><p>Σβορώνου, Ελένη. <em>Ποιήσεις, Ελένης Σ. Σβορώνου 1903-1904-1905</em>. Αρχείο Σβορώνου, ΦΑΚ. Ε. Χειρόγραφα Βιβλία. Σάμος: ΓΑΚ Σάμου.</p><p>Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br>
</p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.<br>
</p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της επιχειρηματικής δραστηριότητας της λόγιας και εκδότριας Ελένης Σβορώνου (1879-1918)». Στο <em>Από την αυτονομία στο εθνικό κράτος. Η ενσωμάτωση της Σάμου στην Ελλάδα</em>. 343-370. Σάμος: ΓΑΚ Αρχεία Νομού Σάμου, 2014.<br>
</p><p>Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br>
</p><p>Βακιρτζής, Ιωάννης. «Επικήδειος λόγος εις την Ελένην Σβορώνου», <em>Αιγαίον</em>, αρ. φ. 685, 29 Σεπτεμβρίου 1918.<br>
</p><p>Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. <em>Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.)</em>. Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.<br>
</p><p>Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference <em>What is Knjiženstvo?</em>, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.<br>
</p><p>Kariotoglou, Katerina. “Women in Publishing in Samos at the beginning of 20th century: The Almanac of Asia Minor by Eleni Svoronou”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br>
</p><p>Λάνδρος, Χρίστος. «Ο Τύπος της Σαμιακής Ηγεμονίας. Αναπαραστάσεις ή προσανατολισμοί της αυτονομίας». Στο <em>Ο ελληνικός τύπος 1784 ως σήμερα, Ιστορικές και Θεωρητικές προσεγγίσεις</em>, επιμέλεια Λουκία Δρούλια, 323-329. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, 2005.<br>
</p><p>Μπήτος, Ιωάννης. «Ελένη Σ. Σβορώνου». <em>Μικρασιατικόν Ημερολόγιον του έτους 1919</em>, τόμ. 13, 9-12. Εν Σάμω: Ηνωμένα Τυπογραφεία Ελένης Σ. Σβορώνου & Ιωάν. Βακιρτζή, 1919.<br>
</p><p>Παπαδάκη, Βέρα. <em>Τα θαυμαστά ημερολόγια και οι εκδότες τους</em>. Αθήνα: Συλλογές Αργυρής Βουρνάς, 1998.<br>
</p><p>Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017.<br>
</p><p>Σκλαβενίτη, Κωστούλα. «Τα γυναικεία έντυπα 1908-1918». <em>Διαβάζω</em> 198, (1988): 13-22.<br>
</p><p>Σκόκος, Φ. Κωνσταντινος. «Αι “γράφουσαι Ελληνίδες” εν τω έξω ελληνισμώ». <em>Εθνικόν Ημερολόγιον, Χρονογραφικόν, Φιλολογικόν και Γελοιογραφικόν του έτους 1905</em>, τόμ. 20, 225. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου των καταστημάτων Ανέστη Κωνσταντινίδου, 1905.<br>
</p><p>Σφοίνη, Αλεξάνδρα. «Σβρορώνου Ελένη». Στο <em>Εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού τύπου 1784-1974. Εφημερίδες, Περιοδικά, Δημοσιογράφοι, Εκδότες</em>, επιμέλεια Λουκία Δρούλια - Γιούλα Κουτσοπανάγου, τ. Γ΄, Ρ-Ω, 69-70. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών/ Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, 2008.
</p> |
43 | |
ΚΩΔ | 260 |
Ονοματεπώνυμο | Ζωιόπουλος, Θρασύβουλος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1882-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1947-07-14 |
Τόπος γέννησης | Άργος |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Άργος, Αθήνα |
Επάγγελμα | Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος |
Βιογραφικό | Ψευδώνυμο: Στέφανος Δάφνης. |
---|
| 260 | Ζωιόπουλος, Θρασύβουλος | | | 1882-01-01 | 1947-07-14 | Άργος | | | | | Άργος, Αθήνα | Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, δημοσιογράφος | Ψευδώνυμο: Στέφανος Δάφνης. |
44 | |
ΚΩΔ | 772 |
Ονοματεπώνυμο | Εσκαβνή, Ηδεδαΐς Δ' |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
| 772 | Εσκαβνή, Ηδεδαΐς Δ' | | | | | | | | | | | | |
45 | |
ΚΩΔ | 5 |
Ονοματεπώνυμο | Μελανδινού, Χαρίκλεια |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1867-01-01 |
Χρονολογία θανάτου | 1951-01-01 |
Τόπος γέννησης | Πλωμάρι Λέσβου |
Υπηκοότητα | Οθωμανική [;], Ελληνική (μετά το 1922) |
Θρήσκευμα | Χριστιανή |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Πλωμάρι Λέσβου, Σαράντα Εκκλησιές, Φιλιππούπολη, Αδριανούπολη, Κωνσταντινούπολη, Τραπεζούντα, Θεσσαλονίκη, Φλώρινα, Κοζάνη, Αθήνα |
Επάγγελμα | Δασκάλα, διευθύντρια παρθεναγωγείων, εκδότρια, συγγραφέας |
Βιογραφικό | Η Χαρίκλεια Μελανδινού (1867-1951), δασκάλα, συγγραφέας σχολικών εγχειριδίων, αρθρογράφος και εκδότρια του περιοδικού Εφημερίς των Κυριών (1909-1911) και του Ημερολογίου της Εφημερίδος των Κυριών «Η Λέσβος» (1912), κατάγεται από οικογένεια εκπαιδευτικών. Ο πατέρας της Παντολέων Μελανδινός, υπήρξε δάσκαλος σε σχολεία των Σαράντα Εκκλησιών (Ανατολική Ρωμυλία) και στο Πλωμάρι της Λέσβου (στο δεύτερο δίδαξε την περίοδο 1864-1872), όπως και τα τέσσερα τουλάχιστον από τα πέντε αδέλφια της, ο Δημοσθένης Μελανδινός, η Πολυξένη, η Ζωή και η Μάρθα Μελανδινού (η τελευταία εργάστηκε ως νηπιαγωγός) (ο Αλκιβιάδης Μελανδινός, ο μεγαλύτερος από τα έξι παιδιά της οικογένειας, δεν αναφέρεται στις πηγές -πιθανόν να πέθανε μικρός). Σπούδασε στο Κεντρικό Παρθεναγωγείο των Σαράντα Εκκλησιών, για μικρό διάστημα (1884-85) στα Ζαρίφεια διδασκαλεία, και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο της Αδριανούπολης. Για τη διδασκαλική της ειδίκευση φοίτησε στο Παρθεναγωγείο "Παλλάδας" στην Κωνσταντινούπολη. Εργάστηκε ως δασκάλα στον τόπο καταγωγής της (Πλωμάρι), στις Σαράντα Εκκλησιές και στο Παρθεναγωγείο της Παλλάδας (1890-1896), και ως διευθύντρια στα παρθεναγωγεία Τραπεζούντας (1897-1906 [?]), και Διπλοκιονίου (Βεσίκτας) (1907-1922). Μετά το 1922 εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη και εργάστηκε από το 1924 έως το 1930 στα ανώτερα παρθεναγωγεία Θεσσαλονίκης, Φλώρινας Κοζάνης. Πέθανε στην Αθήνα το 1951. Ανάμεσα στα έργα της συγκαταλέγονται τα «Κορασιακά αναγνώσματα», αναγνωστικά για τις τέσσερις πρώτες τάξεις των παρθεναγωγείων, τα οποία έγραψε μαζί με την αδερφή της Πολυξένη και εξέδωσε από το 1902 έως 1904 στην Κωνσταντινούπολη. Το 1905 εκδίδονται επίσης στην Κωνσταντινούπολη οι «Συνθέσεις, διηρημέναι εις τρία τεύχη προς χρήσιν αμφοτέρων των φύλων», τρίτομο όπως φαίνεται από τον τίτλο του σχολικό εγχειρίδιο. Τα τεύχη που έχουν εντοπιστεί αφορούν στην Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη (Β΄ τεύχος) και στη Ζ΄ και Η΄ τάξη (Γ΄ τεύχος). Εκδίδει επίσης το "Απάνθισμα νεοελληνικών αναγωνσμάτων δι' ανωτέρας τάξεις" (για τις τάξεις ΣΤ' και Ζ'). Από το 1909-1911 εκδίδει την Εφημερίδα των Κυριών και το 1912 το Ημερολόγιον της Εφημερίδος των Κυριών «Η Λέσβος». Από τον πρόλογο του Ημερολογίου προκύπτει πως η ιδέα της έκδοσής του ανήκε στον αδερφό της, τον Δημοσθένη, ο οποίος θα το εξέδιδε το 1902 στη Μυτιλήνη. Εξαιτίας όμως του πρόωρου θανάτου του δεν μπόρεσε να εκδοθεί. Έτσι, στο Ημερολόγιο η εκδότρια συμπεριέλαβε και αρθρογραφία από το ανέκδοτο ημερολόγιο του αδερφού της. Στην εργογραφία της συμπεριλαμβάνεται ακόμη η πραγματεία με τίτλο «Η Αγιά Σοφιά. Το Αυγουστιαίον. Ανάγνωσμα τερπνότατον μετ’ εικόνων», την οποία εξέδωσε στην Αθήνα το 1919.
Εργογραφία:
Μελανδινού, Χαρίκλεια. Εφημερίς των Κυριών, τχ. 3 (1 Οκτωβρίου 1909).
Μελανδινού, Χαρίκλεια. Εφημερίς των Κυριών, τχ. 5 (1 Νοεμβρίου 1909).
Μελανδινού, Χαρίκλεια. Το Ημερολόγιο της Εφημερίδας των Κυριών «Η Λέσβος». Κωνσταντινούπολη: Π. Αγγελίδης και Σία, 1912.
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.
Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Γιασαφάκη, Χαριτωμένη. «Το περιοδικό Εφημερίς των Κυριών (1909 - 1911) της Χ.Π. Μελανδινού: Ο εκπαιδευτικός του λόγος και ο γυναικείος προορισμός». Στο 4ο Διεθνές επιστημονικό συνέδριο με θέμα Δημοκρατία, δικαιώματα και ανισότητες στην εποχή της κρίσης. Προκλήσεις στον χώρο της έρευνας και της εκπαίδευσης. 27-29 Απριλίου 2018, Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών (ΙΑΚΕ), Ηράκλειο.
Γιασαφάκη, Χαριτωμένη. «Το περιοδικό Εφημερίς των Κυριών (1909-1911) της Χ.Π. Μελανδινού και ο γυναικείος προορισμός». Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2016.
Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.). Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015. Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference What is Knjiženstvo?, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.
Giasafaki, Charitomeni. "Women's Biographies in 'Ladies Journal': Models for the Construction of Women's Identities". International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Θωμόπουλος, Ιωάννης. «Οι τόνοι και η μοίρα τους». Νέα Εστία, τχ. 1187 (1976): 72-88.
Καζάζη - Καπερώνη, Αμφιτρίτη. «Θεόφιλος Ραϊσόπουλος: Ο πρώτος ελληνοδιδάσκαλος της Σχολής του Πλωμαρίου». Πλωμαρίτικοι Αντίλαλοι 24, αρ. φ. 220 (2008): 10-12.
Λυκιαρδοπούλου, Σταυρούλα. «Η εκπαίδευση στη Λέσβο κατά την τελευταία περίοδο της Οθωμανοκρατίας (1800-1912)». Διδακτορική διατριβή, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, 2008.
Μελανδινού, Ζωή. «Χαρίκλεια Π. Μελανδινού (1867-1951)». Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού, ΙΣΤ (1951): 266-267.
Μελανδινού, Πολυξένη. «Στην θανούσαν αδελφή μου, ποίημα». Εφημερίς των Κυριών, αρ. φ. 217 (16 Ιουνίου 1891).
Μίσσιος, Κώστας. Ο Λεσβιακός Τύπος και οι δημιουργοί του (24 Αυγούστου 1864 - 31 Μαρτίου 2008): Συμβολή στην ιστορία της λεσβιακής γραμματείας. Αθήνα: Πιττακός, 2009.
Μίσσιος, Κώστας. Ποικίλα φιλολογικά της Μυτιλήνης: Συμβολή στην ιστορία της λεσβιακής γραμματείας. Αθήνα: Πιττακός, 2009.
Ξηραδάκη, Κούλα. Παρθεναγωγεία και δασκάλες υπόδουλου ελληνισμού: Από τα αρχεία του Ελεγκτικού Συνεδρίου. τ. 2. Αθήνα, 1973.
Papadopoulou, Ypakoi. “Cultural and Recreational Annual Editions: ‘Lesvos’ – The Almanac of Ladies’ Newspaper (1912) by Charikleia Melandinou”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017.
|
---|
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Εφημερίς των Κυριών | |
2 | Ημερολόγιον της Εφημερίδος των Κυριών «Η Λέσβος» | |
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Εφημερίς των Κυριών | |
2 | Ημερολόγιον της Εφημερίδος των Κυριών «Η Λέσβος» | |
Showing 1-2 of 2 items.
# | Pub | |
1 | Εφημερίς των Κυριών | |
2 | Ημερολόγιον της Εφημερίδος των Κυριών «Η Λέσβος» | |
| 5 | Μελανδινού, Χαρίκλεια | | | 1867-01-01 | 1951-01-01 | Πλωμάρι Λέσβου | Οθωμανική [;], Ελληνική (μετά το 1922) | Χριστιανή | Ελληνικά | | Πλωμάρι Λέσβου, Σαράντα Εκκλησιές, Φιλιππούπολη, Αδριανούπολη, Κωνσταντινούπολη, Τραπεζούντα, Θεσσαλονίκη, Φλώρινα, Κοζάνη, Αθήνα | Δασκάλα, διευθύντρια παρθεναγωγείων, εκδότρια, συγγραφέας | <p>Η Χαρίκλεια Μελανδινού (1867-1951), δασκάλα, συγγραφέας σχολικών εγχειριδίων, αρθρογράφος και εκδότρια του περιοδικού Εφημερίς των Κυριών (1909-1911) και του Ημερολογίου της Εφημερίδος των Κυριών «Η Λέσβος» (1912), κατάγεται από οικογένεια εκπαιδευτικών. Ο πατέρας της Παντολέων Μελανδινός, υπήρξε δάσκαλος σε σχολεία των Σαράντα Εκκλησιών (Ανατολική Ρωμυλία) και στο Πλωμάρι της Λέσβου (στο δεύτερο δίδαξε την περίοδο 1864-1872), όπως και τα τέσσερα τουλάχιστον από τα πέντε αδέλφια της, ο Δημοσθένης Μελανδινός, η Πολυξένη, η Ζωή και η Μάρθα Μελανδινού (η τελευταία εργάστηκε ως νηπιαγωγός) (ο Αλκιβιάδης Μελανδινός, ο μεγαλύτερος από τα έξι παιδιά της οικογένειας, δεν αναφέρεται στις πηγές -πιθανόν να πέθανε μικρός). Σπούδασε στο Κεντρικό Παρθεναγωγείο των Σαράντα Εκκλησιών, για μικρό διάστημα (1884-85) στα Ζαρίφεια διδασκαλεία, και ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο της Αδριανούπολης. Για τη διδασκαλική της ειδίκευση φοίτησε στο Παρθεναγωγείο "Παλλάδας" στην Κωνσταντινούπολη. Εργάστηκε ως δασκάλα στον τόπο καταγωγής της (Πλωμάρι), στις Σαράντα Εκκλησιές και στο Παρθεναγωγείο της Παλλάδας (1890-1896), και ως διευθύντρια στα παρθεναγωγεία Τραπεζούντας (1897-1906 [?]), και Διπλοκιονίου (Βεσίκτας) (1907-1922). Μετά το 1922 εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη και εργάστηκε από το 1924 έως το 1930 στα ανώτερα παρθεναγωγεία Θεσσαλονίκης, Φλώρινας Κοζάνης. Πέθανε στην Αθήνα το 1951. Ανάμεσα στα έργα της συγκαταλέγονται τα «Κορασιακά αναγνώσματα», αναγνωστικά για τις τέσσερις πρώτες τάξεις των παρθεναγωγείων, τα οποία έγραψε μαζί με την αδερφή της Πολυξένη και εξέδωσε από το 1902 έως 1904 στην Κωνσταντινούπολη. Το 1905 εκδίδονται επίσης στην Κωνσταντινούπολη οι «Συνθέσεις, διηρημέναι εις τρία τεύχη προς χρήσιν αμφοτέρων των φύλων», τρίτομο όπως φαίνεται από τον τίτλο του σχολικό εγχειρίδιο. Τα τεύχη που έχουν εντοπιστεί αφορούν στην Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη (Β΄ τεύχος) και στη Ζ΄ και Η΄ τάξη (Γ΄ τεύχος). Εκδίδει επίσης το "Απάνθισμα νεοελληνικών αναγωνσμάτων δι' ανωτέρας τάξεις" (για τις τάξεις ΣΤ' και Ζ'). Από το 1909-1911 εκδίδει την Εφημερίδα των Κυριών και το 1912 το Ημερολόγιον της Εφημερίδος των Κυριών «Η Λέσβος». Από τον πρόλογο του Ημερολογίου προκύπτει πως η ιδέα της έκδοσής του ανήκε στον αδερφό της, τον Δημοσθένη, ο οποίος θα το εξέδιδε το 1902 στη Μυτιλήνη. Εξαιτίας όμως του πρόωρου θανάτου του δεν μπόρεσε να εκδοθεί. Έτσι, στο Ημερολόγιο η εκδότρια συμπεριέλαβε και αρθρογραφία από το ανέκδοτο ημερολόγιο του αδερφού της. Στην εργογραφία της συμπεριλαμβάνεται ακόμη η πραγματεία με τίτλο «Η Αγιά Σοφιά. Το Αυγουστιαίον. Ανάγνωσμα τερπνότατον μετ’ εικόνων», την οποία εξέδωσε στην Αθήνα το 1919.</p><p><br><br></p><p>Εργογραφία:<br></p><p>Μελανδινού, Χαρίκλεια. <em>Εφημερίς των Κυριών</em>, τχ. 3 (1 Οκτωβρίου 1909).<br></p><p>Μελανδινού, Χαρίκλεια. <em>Εφημερίς των Κυριών</em>, τχ. 5 (1 Νοεμβρίου 1909).<br></p><p>Μελανδινού, Χαρίκλεια. <em>Το Ημερολόγιο της Εφημερίδας των Κυριών «Η Λέσβος»</em>. Κωνσταντινούπολη: Π. Αγγελίδης και Σία, 1912.</p><p><br><br></p><p>Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br></p><p>Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.<br></p><p>Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br></p><p>Γιασαφάκη, Χαριτωμένη. «Το περιοδικό Εφημερίς των Κυριών (1909 - 1911) της Χ.Π. Μελανδινού: Ο εκπαιδευτικός του λόγος και ο γυναικείος προορισμός». Στο 4ο Διεθνές επιστημονικό συνέδριο με θέμα <em>Δημοκρατία, δικαιώματα και ανισότητες στην εποχή της κρίσης. Προκλήσεις στον χώρο της έρευνας και της εκπαίδευσης</em>. 27-29 Απριλίου 2018, Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών (ΙΑΚΕ), Ηράκλειο. <br></p><p>Γιασαφάκη, Χαριτωμένη. «Το περιοδικό Εφημερίς των Κυριών (1909-1911) της Χ.Π. Μελανδινού και ο γυναικείος προορισμός». Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2016.<br></p><p>Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. <em>Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.)</em>. Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.<br> </p><p>Dalakoura, Katerina. "Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise". Conference <em>What is Knjiženstvo?</em>, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.<br></p><p>Giasafaki, Charitomeni. "Women's Biographies in 'Ladies Journal': Models for the Construction of Women's Identities". International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br></p><p>Θωμόπουλος, Ιωάννης. «Οι τόνοι και η μοίρα τους». <em>Νέα Εστία</em>, τχ. 1187 (1976): 72-88.<br></p><p>Καζάζη - Καπερώνη, Αμφιτρίτη. «Θεόφιλος Ραϊσόπουλος: Ο πρώτος ελληνοδιδάσκαλος της Σχολής του Πλωμαρίου». <em>Πλωμαρίτικοι Αντίλαλοι</em> 24, αρ. φ. 220 (2008): 10-12.<br></p><p>Λυκιαρδοπούλου, Σταυρούλα. «Η εκπαίδευση στη Λέσβο κατά την τελευταία περίοδο της Οθωμανοκρατίας (1800-1912)». Διδακτορική διατριβή, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, 2008.<br></p><p>Μελανδινού, Ζωή. «Χαρίκλεια Π. Μελανδινού (1867-1951)». <em>Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού</em>, ΙΣΤ (1951): 266-267.<br></p><p>Μελανδινού, Πολυξένη. «Στην θανούσαν αδελφή μου, ποίημα». <em>Εφημερίς των Κυριών</em>, αρ. φ. 217 (16 Ιουνίου 1891).<br></p><p>Μίσσιος, Κώστας. <em>Ο Λεσβιακός Τύπος και οι δημιουργοί του (24 Αυγούστου 1864 - 31 Μαρτίου 2008): Συμβολή στην ιστορία της λεσβιακής γραμματείας</em>. Αθήνα: Πιττακός, 2009.<br></p><p>Μίσσιος, Κώστας. <em>Ποικίλα φιλολογικά της Μυτιλήνης: Συμβολή στην ιστορία της λεσβιακής γραμματείας</em>. Αθήνα: Πιττακός, 2009.<br></p><p>Ξηραδάκη, Κούλα. <em>Παρθεναγωγεία και δασκάλες υπόδουλου ελληνισμού: Από τα αρχεία του Ελεγκτικού Συνεδρίου</em>. τ. 2. Αθήνα, 1973.<br></p><p>Papadopoulou, Ypakoi. “Cultural and Recreational Annual Editions: ‘Lesvos’ – The Almanac of Ladies’ Newspaper (1912) by Charikleia Melandinou”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br></p><p>Ρούσσου, Βαρβάρα. «Ο μακρύς δρόμος της γυναικείας ελληνικής ποιητικής παράδοσης από τον 19ο στον 20ο αι.». Διδακτορική Διατριβή, Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, 2017.<br></p> |
46 | |
ΚΩΔ | 6 |
Ονοματεπώνυμο | Μάλης, Θρασύβουλος Μ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | 1876-09-20 |
Χρονολογία θανάτου | 1962-01-01 |
Τόπος γέννησης | Σάμος |
Υπηκοότητα | Σαμιακή, ελληνική (από 1914 και εξής) |
Θρήσκευμα | Χριστιανός |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Σάμος |
Επάγγελμα | Δικηγόρος και Δάσκαλος |
Βιογραφικό | Ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης, εκδότης του Ημερολογίου του Αιγαίου στη Σάμο, γεννήθηκε στη Χώρα της Σάμου στις 20 Σεπτεμβρίου 1876. Καταγόταν από «αρχοντική, αρκετά διαπαιδαγωγημένη» οικογένεια της περιοχής. Διακρίθηκε για το δικηγορικό, συγγραφικό, εκδοτικό και δημοσιοϋπαλληλικό του έργο. Πατέρας του ήταν ο Μιχαήλ Μάλης στου οποίου τη μνήμη αφιερώνει τον δεύτερο τόμο του Ημερολογίου του Αιγαίου (1906). Φοίτησε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Από το 1893 έως το 1907, εργάστηκε ως δάσκαλος σε σχολεία της Σαμιακής Ηγεμονίας. Έπειτα, εργάστηκε ως δικηγόρος και, μετά την ένταξη της Σάμου στην Ελλάδα, στο Πρωτοδικείο του νησιού. Εκτός από τη δικηγορία δραστηριοποιήθηκε συστηματικά στη διαχείριση των κοινών και στην πολιτική ζωή της Σάμου.˙Το διάστημα 1908 - 1909 ανέλαβε καθήκοντα γραμματέα στη Βουλή των Σαμίων. Το Φεβρουάριο του 1910, όντας διδάκτορας της Νομικής, διορίστηκε δικηγόρος «παρ’ άπασι τοις δικαστηρίοις» της Ηγεμονίας. Παράλληλα, διετέλεσε μέλος κι αργότερα πρόεδρος της Λιμενικής Επιτροπής Τηγανίου. Ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης συμμετείχε μαζί με τον Μ. Νικολαϊδη ως απεσταλμένος σε πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να ζητήσουν από την Πύλη την ανάκληση του ηγεμόνα Ανδρέα Κοπάση. Εκεί συλλαμβάνονται με διαταγή του υπουργού των Εσωτερικών Ταλαάτ βέη, επαναφέρονται στη Σάμο και φυλακίζονται μέχρι την 11ην Μαρτίου του 1911. Κατά το χρονικό διάστημα 1911-1913 βρέθηκε στη Σμύρνη, όπου ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Κατά την περίοδο της Προσωρινής Κυβέρνησης Σάμου, ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης διετέλεσε διευθυντής του γραφείου στατιστικής (10 Ιουνίου 1913), ενώ αργότερα διορίστηκε ως γραμματέας πρώτης τάξεως στο Γραφείο της Διοικήσεως (18 Ιουλίου 1914). Το 1905 εξέδωσε το Ημερολόγιον του Αιγαίου σε συνεργασία με την Ελένη Σ. Σβορώνου. Ο Νίκος Ι. Σταματιάδης σε κείμενό του στο Ημερολόγιον του Αιγαίου αναφέρεται στο Θρασύβουλο Μάλη ως «έτερον εκ των διευθυντών του παρόντος Ημερολογίου», γεγονός που καταδεικνύει την ισότιμη αναγνώριση των δύο συνεργατών στη διεύθυνση του εντύπου. Κατά τη σύντομη παραμονή του στη Σμύρνη (1911-1913), εξέδωσε το 1913 το Ανατολικόν Ημερολόγιον, το οποίο κυκλοφόρησε για ένα έτος. Επιπλέον, ανέλαβε τη σύνταξη της εφημερίδας της Σάμου Νέα Ζωή (1901-1905). Βασική του δραστηριότητα αποδεικνύεται η δημοσιογραφία. Η αρθρογραφία του σε μεγάλο μέρος της αφορά σε κείμενα ιστορικά και βιογραφίες, αλλά και κείμενα που αφορούν στην πολιτική ζωή και στα πολιτικά γεγονότα. Το 1912 συνέγραψε πραγματεία για το πολιτικό γίγνεσθαι της Σάμου, με τίτλο «Η Σάμος υπό το Αυτόνομον πολίτευμα: Ιστορικαί Σημειώσεις». Αποτιμώντας το πεδίο δράσης του: «Διεκρίνετο ... διὰ τὸ ἦθος του, τὸ ἔντιμον τοῦ χαρακτῆρος του, τὰς ἀρετάς του. Καὶ ἡ ἀπώλειὰ του στερεῖ τὴν πατρίδα ἑνὸς ἀνδρός ποὺ ἦτο ζῶσα πηγὴ τῆς συγχρόνου ἱστορίας τῆς, ἑνὸς ἀνδρὸς ἀνήκοντος εἰς τὴν χορείαν τῶν Σαμίων ποὺ ἔδωκαν τὰ πάντα διὰ τὴν νῆσον καὶ ἀπέρχονται με ἤρεμον τὴν συνείδησιν ὃτι ἒπραξαν τὸ καθῆκον των».
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Διάταγμα 188. "Περί ιδρύσεως γραφείου στατιστικής". Εφημερίς της Κυβερνήσεως 1912-1915. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.
Διάταγμα 248. "Περί διορισμού του Θρασυβούλου Μ. Μάλη, διδάκτορος της Νομικής, ως γραμματέα πρώτης τάξεως στο Γραφείο της Διοικήσεως". Εφημερίς της Κυβερνήσεως 1912-1915. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.
"Θρασύβουλος Μ. Μάλης". Σαμιακή, 24 Δεκεμβρίου 1962. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.
"Νεκρολογίαι. Θρασύβουλος Μάλης". Ελλάς, 31 Δεκεμβρίου 1962. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.
|
---|
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον του Αιγαίου | |
| 6 | Μάλης, Θρασύβουλος Μ. | | | 1876-09-20 | 1962-01-01 | Σάμος | Σαμιακή, ελληνική (από 1914 και εξής) | Χριστιανός | Ελληνικά | | Σάμος | Δικηγόρος και Δάσκαλος | Ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης, εκδότης του Ημερολογίου του Αιγαίου στη Σάμο, γεννήθηκε στη Χώρα της Σάμου στις 20 Σεπτεμβρίου 1876. Καταγόταν από «αρχοντική, αρκετά διαπαιδαγωγημένη» οικογένεια της περιοχής. Διακρίθηκε για το δικηγορικό, συγγραφικό, εκδοτικό και δημοσιοϋπαλληλικό του έργο. Πατέρας του ήταν ο Μιχαήλ Μάλης στου οποίου τη μνήμη αφιερώνει τον δεύτερο τόμο του Ημερολογίου του Αιγαίου (1906). Φοίτησε στη Νομική Σχολή Αθηνών. Από το 1893 έως το 1907, εργάστηκε ως δάσκαλος σε σχολεία της Σαμιακής Ηγεμονίας. Έπειτα, εργάστηκε ως δικηγόρος και, μετά την ένταξη της Σάμου στην Ελλάδα, στο Πρωτοδικείο του νησιού. Εκτός από τη δικηγορία δραστηριοποιήθηκε συστηματικά στη διαχείριση των κοινών και στην πολιτική ζωή της Σάμου.˙Το διάστημα 1908 - 1909 ανέλαβε καθήκοντα γραμματέα στη Βουλή των Σαμίων. Το Φεβρουάριο του 1910, όντας διδάκτορας της Νομικής, διορίστηκε δικηγόρος «παρ’ άπασι τοις δικαστηρίοις» της Ηγεμονίας. Παράλληλα, διετέλεσε μέλος κι αργότερα πρόεδρος της Λιμενικής Επιτροπής Τηγανίου. Ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης συμμετείχε μαζί με τον Μ. Νικολαϊδη ως απεσταλμένος σε πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη προκειμένου να ζητήσουν από την Πύλη την ανάκληση του ηγεμόνα Ανδρέα Κοπάση. Εκεί συλλαμβάνονται με διαταγή του υπουργού των Εσωτερικών Ταλαάτ βέη, επαναφέρονται στη Σάμο και φυλακίζονται μέχρι την 11ην Μαρτίου του 1911. Κατά το χρονικό διάστημα 1911-1913 βρέθηκε στη Σμύρνη, όπου ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Κατά την περίοδο της Προσωρινής Κυβέρνησης Σάμου, ο Θρασύβουλος Μ. Μάλης διετέλεσε διευθυντής του γραφείου στατιστικής (10 Ιουνίου 1913), ενώ αργότερα διορίστηκε ως γραμματέας πρώτης τάξεως στο Γραφείο της Διοικήσεως (18 Ιουλίου 1914). Το 1905 εξέδωσε το <em>Ημερολόγιον του Αιγαίου</em> σε συνεργασία με την Ελένη Σ. Σβορώνου. Ο Νίκος Ι. Σταματιάδης σε κείμενό του στο <em>Ημερολόγιον του Αιγαίου</em> αναφέρεται στο Θρασύβουλο Μάλη ως «έτερον εκ των διευθυντών του παρόντος Ημερολογίου», γεγονός που καταδεικνύει την ισότιμη αναγνώριση των δύο συνεργατών στη διεύθυνση του εντύπου. Κατά τη σύντομη παραμονή του στη Σμύρνη (1911-1913), εξέδωσε το 1913 το Ανατολικόν Ημερολόγιον, το οποίο κυκλοφόρησε για ένα έτος. Επιπλέον, ανέλαβε τη σύνταξη της εφημερίδας της Σάμου <em>Νέα Ζωή</em> (1901-1905). Βασική του δραστηριότητα αποδεικνύεται η δημοσιογραφία. Η αρθρογραφία του σε μεγάλο μέρος της αφορά σε κείμενα ιστορικά και βιογραφίες, αλλά και κείμενα που αφορούν στην πολιτική ζωή και στα πολιτικά γεγονότα. Το 1912 συνέγραψε πραγματεία για το πολιτικό γίγνεσθαι της Σάμου, με τίτλο «Η Σάμος υπό το Αυτόνομον πολίτευμα: Ιστορικαί Σημειώσεις». Αποτιμώντας το πεδίο δράσης του: «Διεκρίνετο ... διὰ τὸ ἦθος του, τὸ ἔντιμον τοῦ χαρακτῆρος του, τὰς ἀρετάς του. Καὶ ἡ ἀπώλειὰ του στερεῖ τὴν πατρίδα ἑνὸς ἀνδρός ποὺ ἦτο ζῶσα πηγὴ τῆς συγχρόνου ἱστορίας τῆς, ἑνὸς ἀνδρὸς ἀνήκοντος εἰς τὴν χορείαν τῶν Σαμίων ποὺ ἔδωκαν τὰ πάντα διὰ τὴν νῆσον καὶ ἀπέρχονται με ἤρεμον τὴν συνείδησιν ὃτι ἒπραξαν τὸ καθῆκον των».<br />
<br />
Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br />
Διάταγμα 188. "Περί ιδρύσεως γραφείου στατιστικής". <em>Εφημερίς της Κυβερνήσεως 1912-1915</em>. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.<br />
Διάταγμα 248. "Περί διορισμού του Θρασυβούλου Μ. Μάλη, διδάκτορος της Νομικής, ως γραμματέα πρώτης τάξεως στο Γραφείο της Διοικήσεως". <em>Εφημερίς της Κυβερνήσεως 1912-1915</em>. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.<br />
"Θρασύβουλος Μ. Μάλης". <em>Σαμιακή</em>, 24 Δεκεμβρίου 1962. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.<br />
"Νεκρολογίαι. Θρασύβουλος Μάλης". <em>Ελλάς</em>, 31 Δεκεμβρίου 1962. Αρχείο ΓΑΚ Σάμου.<br />
|
47 | |
ΚΩΔ | 262 |
Ονοματεπώνυμο | Αντωνιάδης, Ι. Γ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Νάρκισσος |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | Διδάκτωρ δικαίου του Εθνικού Πανεπιστημίου και ποιητής |
Βιογραφικό | |
---|
| 262 | Αντωνιάδης, Ι. Γ. | | Νάρκισσος | | | | | | | | | Διδάκτωρ δικαίου του Εθνικού Πανεπιστημίου και ποιητής | |
48 | |
ΚΩΔ | 7 |
Ονοματεπώνυμο | Κορακίδου, Χαρίκλεια |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | Χριστιανή |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | Ελληνορθόδοξη |
Μητρική Γλώσσα | Ελληνικά |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | Κωνσταντινούπολη |
Επάγγελμα | Δασκάλα, διευθύντρια παρθεναγωγείων, εκδότρια |
Βιογραφικό | Η Χαρίκλεια Κορακίδου φοίτησε στο Κεντρικό Ανώτερο Παρθεναγωγείο της Παλλάδος. Την περίοδο 1895-1897, διετέλεσε διευθύντρια στο Παρθεναγωγείο του Μακροχωρίου και στη συνέχεια στο Παρθεναγωγείο του Διπλοκιονίου από το 1897 έως το 1899. Το 1888 εκδίδει με συνεκδότρια την Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου για δυο χρόνια το Ημερολόγιον των Κυριών. Υπήρξε, επίσης, αρθρογράφος στην Εφημερίδα των Κυριών της Καλλιρόης Παρρέν, όπου δημοσίευσε δύο ποιήματα με τίτλο «Ευχή του νέου έτους δια τα παιδιά» και «Νεκρή καρδιά».
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.
Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
Γαϊτάνου-Γιαννιού, Αθηνά. Το πνευματικό Μακροχώρι του καιρού μου. Ισταμπούλ, 1951.
Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.). Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.
Dalakoura, Katerina. «Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise». Conference What is Knjiženstvo?, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.
[Πρεβεζιώτου, Κ.]. «Εξετάσεις. Εκπαιδευτήρια Διπλοκιονίου». Βοσπορίς, Β/40 (10 Ιουλίου 1900): 376-378.
Paitaki, Maria. "Ladies’ Almanac (1888-1889) by Alexandra Papadopoulou and Charikleia Korakidou: A Publishing Attempt out of the 'Almanac Canon'". International Exhibition & Conference Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.
|
---|
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον των Κυριών | |
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον των Κυριών | |
Showing 1-1 of 1 item.
# | Pub | |
1 | Ημερολόγιον των Κυριών | |
| 7 | Κορακίδου, Χαρίκλεια | | | | | | | Χριστιανή | Ελληνικά | | Κωνσταντινούπολη | Δασκάλα, διευθύντρια παρθεναγωγείων, εκδότρια | Η Χαρίκλεια Κορακίδου φοίτησε στο Κεντρικό Ανώτερο Παρθεναγωγείο της Παλλάδος. Την περίοδο 1895-1897, διετέλεσε διευθύντρια στο Παρθεναγωγείο του Μακροχωρίου και στη συνέχεια στο Παρθεναγωγείο του Διπλοκιονίου από το 1897 έως το 1899. Το 1888 εκδίδει με συνεκδότρια την Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου για δυο χρόνια το Ημερολόγιον των Κυριών. Υπήρξε, επίσης, αρθρογράφος στην Εφημερίδα των Κυριών της Καλλιρόης Παρρέν, όπου δημοσίευσε δύο ποιήματα με τίτλο «Ευχή του νέου έτους δια τα παιδιά» και «Νεκρή καρδιά».<br />
<br />
Ενδεικτική βιβλιογραφία:<br />
Αναγνωστοπούλου, Χρυσούλα. «Όψεις της γυναικείας επιχειρηματικής δραστηριότητας: Ελληνίδες εκδότριες στον οθωμανικό χώρο (1887-1922)». Διδακτορική Διατριβή, Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2018.<br />
Anagnostopoulou, Chrysoula. “An Enterprise of One’s Own: Greek Women Publishers in Ottoman Territories at the Beginning of the 20th Century”. International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br/>
Γαϊτάνου-Γιαννιού, Αθηνά. <em>Το πνευματικό Μακροχώρι του καιρού μου</em>. Ισταμπούλ, 1951.<br />
Δαλακούρα, Κατερίνα & Ζιώγου-Καραστεργίου, Σιδηρούλα. <em>Η εκπαίδευση των γυναικών. Οι γυναίκες στην εκπαίδευση. Κοινωνικοί, ιδεολογικοί, εκπαιδευτικοί μετασχηματισμοί και η γυναικεία παρέμβαση (18ος -20ός αι.)</em>. Αθήνα: Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα, 2015.<br />
Dalakoura, Katerina. «Greek Women’s Periodicals in Ottoman Space (1845-1919): Publishing as a Female Enterprise». Conference <em>What is Knjiženstvo?</em>, October 16-17, 2015, Faculty of Philology, University of Belgrade.<br />
[Πρεβεζιώτου, Κ.]. «Εξετάσεις. Εκπαιδευτήρια Διπλοκιονίου». <em>Βοσπορίς</em>, Β/40 (10 Ιουλίου 1900): 376-378.<br />
Paitaki, Maria. "Ladies’ Almanac (1888-1889) by Alexandra Papadopoulou and Charikleia Korakidou: A Publishing Attempt out of the 'Almanac Canon'". International Exhibition & Conference <em>Women’s Press - Women of the Press. Women’s Periodicals and Women Editors in the Ottoman Space</em>. November 9-11, 2018, University of Crete & Hellenic Open University, Rethymno.<br/> |
49 | |
ΚΩΔ | 263 |
Ονοματεπώνυμο | Φραγκιάς, Ι. Δ. |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
| 263 | Φραγκιάς, Ι. Δ. | | | | | | | | | | | | |
50 | |
ΚΩΔ | 775 |
Ονοματεπώνυμο | Αριστοκλής, Αγησίλαος |
Φωτογραφία | |
Ψευδώνυμα και άλλα ονόματα | Αριστό |
Χρονολογία γέννησης | |
Χρονολογία θανάτου | |
Τόπος γέννησης | |
Υπηκοότητα | |
Θρήσκευμα | |
Εθνοθρησκευτική κοινότητα | |
Μητρική Γλώσσα | |
Άλλες Γλώσσες | |
Τόποι που έζησε - μετακινήσεις | |
Επάγγελμα | |
Βιογραφικό | |
---|
| 775 | Αριστοκλής, Αγησίλαος | | Αριστό | | | | | | | | | | |